Lig nu wakker in bed , kan niet meer slapen en heb even een euforisch momentje waarbij ik zo blij ben met mijn zwangerschap. Heerlijk om mijn hand op mijn buik te doen en het soms lichtjes te voelen bewegen. Of te dromen over de baby met geliefden. Het kletsen met andere onbekende zwangere vrouwen, zowel in het echt als via internet. Dan bekruipt me ineens het gevoel van ahh ik word mama! Ps:Soms heb ik ook mijn dipjes en ben ook heel ziek geweest het eerste trimester maar het tweede trimester is inderdaad het beste. Hebben jullie deze euforische momenten ook? Dat je met een glimlach voor je uitstaart
hihi herken zeker wat je bedoelt!! Maar ik vecht nog een beetje met alle kwaaltjes waardoor ik soms denk waar ben ik aan begonnen... maar weet dat het erbij hoort en hopelijk voel ik me ook snel helemaal goed☺☺ Vanaf wanneer in het tweede trimester voelde jij je goed? Geniet van je zwangerschap☺
Helaas ben ik nog niet het eerste trimester voorbij maar toch heb ik dat gevoel wel regelmatig hoor. Mij maakt het niks uit dat ik wat klachtjes heb, merk wel dat de HCG nu op het hoogste is want ondanks de pilletjes voor de misselijkheid ben ik toch nog wat weeïg in mijn buik. Heb dat de voorgaande weken niet gehad. Maar ben trots op mijn buikje al en draag sinds deze week zelfs zwangerschapsbroeken, kreeg mijn eigen broeken echt niet meer dicht en zat zeer oncomfortabel pfff. Soms komt mijn man achter me staan en houdt dan mijn buik vast of geeft er een kusje op, dat zijn momenten die ik echt koester. Hopelijk is dit eerste trimester snel voorbij zodat we wat meer zekerheid hebben en verder kunnen gaan met genieten en iedereen kunnen inlichten!
Het is heerlijk...denk vaak zat zo als die buik golvend heen en weer gaat! Ben heel nieuwsgierig, maar ga het straks ook weer missen denk. Nu dus lekker genieten van het wonder in mn buik!!
Heerlijk! Vanmorgen gaat m'n man naar z'n werk en kust m'n buik. Vervolgens voel ik die kleine gelijk trappelen. Kan ik echt super van genieten!
Het voelen van de kleine geeft de zwangerschap wel een extra dimensie. Vannacht was ik om 4 uur even wakker (moest natuurlijk maar de wc) en toen ik weer ging liggen begon de kleine te bewegen. In het donker met mijn hand op mijn buik liggen genieten. Even een momentje samen. Ik geniet ook intens als mijn vriend zijn hoofd op mijn buik legt en tegen de kleine praat. Die reageert heel sterk op zijn stem. Zij hebben dan een onderonsje en daar kan ik zó van genieten!!! <3
Ik herken het zeker! Ik kan nu ook op en top genieten, terwijl ik in het eerste trimester nog regelmatig dacht; 'is dìt het nou?!?'.
Ja heerlijk hè dames! Hoewel 'k zwanger zijn verder 'weinig aan' vind ('k kijk vooral uit naar het moment dat 'k ons kindje in m'n armen kan nemen), kan 'k af en toe echt wel genieten van alles wat er in m'n buik gebeurd, vooral als 'k rustig ga liggen of zitten en dan m'n hand op m'n buik leg. Dan hoef ik meestal maar heel even te wachten op reactie, geweldig!
Herkenbaar! Maar bij de eerste was dat intenser als deze 2e zwangerschap. Ik ben er ook veel minder mee bezig. Heel gek en toch ben ik echt niet minder blij met deze zwangerschap en geniet ik ook echt wel van alle schopjes enz...
Hier kan ik ontzettend genieten van de reactie van buikmeisje naar grote zussen. Als grote zussen zingen, of als we samen onder de.douche staan met veel herrie of ze hebben ruzie. Maakt niet uit wat, maar als buikmeisje zussen hoort gaat ze reageren. Zo leuk, echt druk trappen. Kids doen t dan ook vaak express, "mama slaapt de baby?" En dan gaan ze haar wakker maken en dat lukt ze nog ook! Voordeel is dat de.kleine overdag dus druk is en ik Snachts heerlijk kan slapen haha
Ook heel herkenbaar, vindt het ook heel moeilijk te horen als vrouwen het zwaar hebben tijdens de zwangerschap of het zwanger zijn echt niet leuk vinden. Zou ze zo gunnen om mijn gevoel te kunnen voelen kan ook natuurlijk niet wachten om mijn ventje te zien, maar geniet zo van het zwanger zijn dubbel gevoel dus. En als ik lekker in bed lig en mij ventje mijn buik alle kanten op laat kan gaan en tegen mijn hand aan schopt, ben ik zo zo zo blij.
Reageer even in een bericht: Vanaf 14 weken was mijn misselijkheid helemaal weg. Ook het constante moe zijn verdween. Kan me voorstellen als het je tweede zwangerschap is dat je er minder mee bezig bent. Ook omdat je het al een keer hebt meegemaakt en je je handen vol hebt aan je kindje. Vond het in eerste trimester ook allemaal niet zo leuk. Constant overgeven, zorgen maken of alles wel goed ging en heel erg moe zijn. Ik dacht waar blijft die zogenaamde pregnancy glow. Was alleen maar afgevallen en was te ziek om me mooi te maken. Maar nu is hij er toch eigenlijk i look good al zeg ik het zelf.
Ik heb het gevoel ook regelmatig! Ik word er helemaal emotioneel van dan krijg ik plots het besef, er groeit echt terug een klein wondertje in mij, wat een geschenk! Ik ga er helemaal van glimmen!