Hallo allemaal, Wij hebben een zoontje van 13 maanden wat momenteel ontzettend in zijn verlatingsangst fase zit. Helemaal niet erg heeft onze dochter ook gehad en ging vanzelf weer over. Nu zitten we al 5 weken in zijn kamertje als hij naar bed gaat s'middags en s'avonds. Met onze rug naar hem toe bij de deur opening. S'middags meestal maar een min of 5 a 10, maar s'avonds kan dit variëren van 5 min tot 2 uur. Als hij dan eenmaal slaapt wordt hij 9 van de 10 keer s'nachts niet meer wakker. Het probleem: Mijn man is 6 weken vrij geweest dus hebben we allebei elke avond 1 kind op bed gelegd, maar volgende week gaan we allebei weer werken en mijn man werkt meestal 3 a 4 avonden in de week. Volgende week gaan de kinderen ook weer 2 dagen naar oma die meer kinderen heeft rondlopen (is gastouder) die kan s'middags niet bij hem gaan zitten terwijl de andere kindjes beneden zijn. S'avonds moet ik dus ook mijn zoontje en mijn dochter alleen op bed leggen. Mijn zoontje gaat altijd eerst en dan kijkt mijn dochter nog even een filmpje en gaat dan naar bed. Ik kan niet boven gaan zitten bij mijn zoontje terwijl mijn dochter beneden zit en ik ben altijd echt wel 30 a 45 min (inclusief filmpje) met mijn dochter bezig als hij al op bed ligt. In 2 delen gaat niet lukken. Eerst mijn dochter naar bed wordt voor mijn zoontje te laat en ik kan haar dan ook niet rustig op bed leggen met een dreumes die alles overhoop haalt boven. Mijn optie is nu eigenlijk alleen maar naar bed brengen en laten huilen, maar dat vind ik zo zielig.... Iemand nog andere tips/ideeën??
Ik heb geen ervaring hierin qua leeftijd. Er zijn boeken van stephanie Lampe rondom slaapproblemen. Mogelijk is dit een optie. U zou eventueel ook uw vraag kunnen stellen aan haar persoonlijk op de website wij.nl. zij is daar slaapdeskundige en beantwoord ook vragen op de pagina. Hopelijk heb je er iets aan. Succes en sterkte.
wij hadden dit laatst ook met onze oudste. We hebben de deur open gelaten en als ze slaapt doe ik hem dicht. Vaak moet ik sochtends eerder naar mn jongste en dan zet ik hem weer open. De avond dat we het probeerde werd ze meteen stil toen ze zag dat de deur open bleef. Succes!
Herkenbaar. Strak ritueel. En dan schoof ik voetje voor voetje naar de deur. Als hij ging huilen zei ik dat ik er nog was. Alleen bij keihard huilen liep ik terug. Deur heb ik vorige week maar open gelaten. Zodra ik hem dicht deed ging hij huilen. Op de gang ook gezegd dat ik er nog was en gezorgd dat hij me kon zien. Wat hier ook helpt in zijn muziekprojector. Daar gaat hij naar kijken en luisteren.
Bedankt voor de tips! We zijn vandaag begonnen met de laten huilen aanpak. We hadden een max van 15 minuten ingesteld, maar na 10 minuten was hij al stil. Zowel vanmiddag als vanavond! Dus we gaan dit toch maar even doorzetten aangezien mijn man maandag al alleen is met s'middags naar bed brengen.