Och Broos, wat een domper *knuffel*. Jullie hebben echt veel moeten verwerken in korte tijd. Het moet jullie vast nog duizelen. Wat nu?! Je zou kunnen overwegen je in te schrijven bij de eicelbank van het MCK. Ik geloof dat het AMC er nu ook een heeft.
Hallo meiden! Ook zo aan het genieten van de herfst in augustus? @ allen: nog bedankt voor jullie lieve reacties na het mislukken van onze poging. Dat heeft me goed gedaan! @ Broos en Lamaris: Bedankt voor jullie lieve woorden en steun! @ Broos: wat verdrietig dat je zus niet in aanmerking komt omdat haar AMH te laag zou zijn. Maar in welk ziekenhuis loop je ook alweer? Want volgens mij moet je het nog niet opgeven! Ik heb het VU uitgebreid gesproken over het eiceldonatietraject en bij onze donor worden straks alleen FSH gecheckt en een antrale follikelmeting gedaan. AMH checken ze niet! En als FSH en AFC goed zijn (en dat zijn ze bij je zus!), wordt je in het VU dus gewoon geholpen! Hoe laag was haar AMH? Extreem laag? Want natuurlijk wil je haar niet een traject in laten gaan met weinig kans van slagen. Maar als dit slechts een beetje verlaagd is door haar leeftijd, dan zou ik zeker een poging wagen! Hoe was het gesprek in Gent woensdag? Onze situaties lijken zeker op elkaar hè? Fijn dat we hier zoveel herkenning bij elkaar kunnen vinden. @ Lamaris: ik ben blij te horen dat ik je niet heb gedemotiveerd! En ja, dat is ook zo: eiceldonatie was voor jullie al een logische en mooie vervolgstap. Super dat jullie daar niet zo over hoeven te piekeren als wij Je hebt gelijk dat mijn conclusie niet klopte denk ik. Het zal inderdaad niet zo zijn dat je met een 'groene stip' slechts 25-30% kans hebt. Maar ook zeker geen 100%. Lastige materie! Feit blijft dat ik op mijn leeftijd en met mijn lage AMH weinig (groene) stippen meer zal hebben. En als er dan een groene voorbij komt, is het dus ook maar de vraag of alle overige omstandigheden die maand toevallig perfect zijn.. Ik denk overigens ook dat een jonge vrouw met laag AMH de lege afbeelding heeft, maar dan wel met meer groene stippen. Althans, de artsen denken nu dat leeftijd een corrigerende factor is qua kwaliteit. Maar volgens mij is dit een aanname die nog niet bewezen is en wordt hier nog onderzoek naar gedaan. Nog lang niet alles is duidelijk op gebied van de vervroegde overgang, heb ik het idee! Wanneer heb jij je volgende cryo terugplaatsing? @ MI87: ik had al wel op je foto gereageerd maar je nog niet officieel gefeliciteerd. Bij deze: van harte lieverd!!! Gaat het goed met jullie? @ Zoetje: zijn jullie al van start met jullie poging? Heel veel succes!!! @ Clau: jij al begonnen aan je 4e IUI? @ Elfjes: hoe waren de uitslagen? @ MiekeH: hoe is jouw poging afgelopen? @ Poppetje: wat verdrietig dat jullie poging weer is mislukt! . Hoe nu verder? @ Roosje: wat balen voor je dat je toch weer even hoop had deze maand. Ik ken dat gevoel, je voelt je daarna zo dom dat je tegen beter weten in dacht dat het misschien toch gelukt was. Maar hoop hebben is heel normaal en wie weet ben jij ooit 1 van de gelukkigen, wie zal het zeggen? @ zwangere dames en mama's: hoe gaat het met jullie? Sorry als ik iemand vergeten ben. Bij deze dan een zwaai! Hier gaat het ok. Ik ben weer aan het werken, wat best even wennen is: 5 dagen van huis, inclusief 2 uur reistijd per dag is pittig na 4 maanden thuis. Maar ook weer heel leuk hoor en het leidt lekker af! Ik voel me nog wel wat verslagen na alles wat er gebeurd is, het verwerken begint natuurlijk ook pas echt als het traject voorbij is. 's Avonds dus erg moe en heel veel last van pijnlijke nek en schouders. Zijn waarschijnlijk allemaal opgekropte emoties die er nu uitkomen. Gisteravond weer eens goed gehuild, hoop dat dat vaker gaat lukken (huil niet zo makkelijk meer sinds we de mmm in zijn gegaan) want dat lucht wel op merk ik Fijn weekend allemaal! X
Hoi dames, Ik leef ook nog, ben alleen bijna niet meer op zp te vinden tegenwoordig. Aangezien Er bij mij toch niets gebeurd en ook nog niet gaat gebeuren de aankomende tijd. MI87: van harte gefeliciteerd met jullie wondertje...!! En een warme groet aan alle anderen (die mij nog kennen, er zijn veel nieuwe dames zo te zien )
Natasja, wat had ik gehoopt dat je een post had gemaakt omdat er een wonder bij je gebeurd was. Sterkte, ik hoop dat de toekomst nog iets moois voor je bewaard. Hoe is het met je zusje trouwens?
Mi gefeliciteerd met jullie knul!!!! Miss, ik heb nog twee cryo's over, maandag as tp van één. Buiten deze nog drie betaalde pogingen. Ik had deze poging, tp 2 verse en 3 cryo's.. Voorlopig kan ik nog even gewoon door.. Natasja, ook ik had op een wonder bij jou gehoopt . Andere dames, zwaai..
Hier een zwangere poffûrt. Heb hier al eens eerder gepost en lees regelmatig mee ... Vind het lastig om hier vaker te posten omdat de meeste dames hier nog niet zwanger zijn en ik als door een wonder op de dag dat ik zou starten met de IVF hormonen een positieve test in handen had. En dat met een AMH van 0,2. Kan me voorstellen dat het goed is te lezen dat het wel lukt en er succesverhalen zijn, maar dat het ook heeeeeel frustrerend kan zijn. Want waarom ik wel en zoveel anderen niet? Wat is het verschil? Ik zie hier vrouwen met een hoger AMH dan ik ... Het is lastige materie hoor. Mij was maar weinig kans gegeven zelfs met IVF en toch ben ik nu inmiddels bijna 28 weken zwanger en ook nog op natuurlijke wijze. Het is mooi als verhalen als de mijne hoop geven maar tegelijkertijd weet iedereen hier natuurlijk ook heel goed dat dat gewoon niets zegt over je eigen kansen/geluk en dat is zooo oneerlijk! Mijn zwangerschap loopt voorspoedig met onze mini gaat alles goed. Zelf geveld door HG maar who cares ... Ik ben zwanger! Dat hou ik mezelf telkens voor ogen. Blijf ook wel bang dat het me nog weer afgenomen word hoor. Het overheerst niet maar ik besef me dondersgoed dat de kans dat we dit geluk nog eens hebben heel dicht bij 0% ligt. En ik wil ons kleine meisje gewoon nu al niet meer kwijt. Mijn baarmoeder is een speeltuin voor haar, ze gaat lekker tekeer en daar geniet ik echt van. Ik lees hier mee met jullie ervaringen en doe veel kennis op waar ik zeker wat aan heb als we voor een tweede willen en kunnen gaan. Ik voel me al schuldig dat ik uberhaupt denk aan een tweede, ik mag welke hoge macht dan ook op mijn blote knietjes danken als dit goed gaat en we straks een gezond kindje hebben, maarja we hebben zeker geen tijd om nog even twee jaar rustig te wachten dat is de realiteit. Maar voor nu ben ik heel blij en zeer dankbaar! Ik gun iedereen dit geluk! Had ik maar een werkend toverstafje ! Liefs
Geen terugplaatsing, embryo heeft het niet overleefd, volgende maand de laatste cryo.. Enige hoop is dat op vakantie manlief ineens één goed zwemmend zakje had maar daar reken ik niet op..
Oh Poppetje, wat een enorm klote nieuws. En weer incasseren, het is niet eerlijk. Sterkte, en laten we deze maand dan maar snel doorspoelen tot de volgende cyclus. Houd je haaks!
Ach, wat balen toch weer @poppetje! Sterkte!! @Mik, je moet je niet bezwaard voelen hoor. Jij hebt wat wij allemaal willen. Het is dan alleen maar fijn als het bij jou gewoon goed gaat. @miss, zelfs je pijnlijke nek en spieren herken ik! Ik zat vorige week weer helemaal vast en manlief moest hard werken om de boel weer los te krijgen . Wel goed dat je weer eens flink hebt kunnen huilen. Dat lucht zo ontzettend op. Het neemt je verdriet en onzekerheid niet weg, maar ik voel me na een huilsessie altijd meteen een stuk beter. Fijn dat je werk momenteel veel afleiding geeft!! Wat betreft jouw vraag: in het UMC gaven ze aan dat ze sowieso liever niet met oudere donoren werken ( mijn zus is 41!), aangezien hun eicelvoorraad natuurlijk ook oud is. Toch wilden ze in ons specifieke geval nog wel bekijken of mijn zus wellicht toch als donor zou kunnen functioneren. Bij een AMH van 1 of hoger zou dit kunnen. Haar AMH is echter lager, passend bij haar leeftijd en normaal, maar niet hoog genoeg voor het donorschap. Nav jouw verhaal ga ik echter ook nog maar ff contact opnemen met Amsterdam. Ik kan me echter voorstellen dat ze ook daar waarde hechten aan de AMH-waarde bij oudere donoren, omdat ze voor ECD toch graag optimale kansen wel creëeren. Verder zijn we dus donderdag in Gent geweest. Dat viel een beetje tegen, omdat we niet de fertiliteitsarts zelf te spreken kregen, maar een intake hadden bij een co-assistent. De intake an zich was goed, ze vroeg ook goed door op ons dossier, maar kon geen plan van aanpak presenteren, omdat ze daartoe nou eenmaal niet bevoegd is. Ik heb weer bloed moeten laten prikken ( nu ook heel gericht op de schildklier, omdat die waarde toch een beetje aan de hoge kant is en ze in Gent dan snel met medicatie gaan werken) en manlief mocht ook weer een staaltje inleveren. 13 oktober moeten we nu weer terugkomen voor een consult bij dokter G. Dan horen we of ze inderdaad met ons verder gaan of niet. Deze co zag wel kansen en verwacht van wel met ofwel een hogere dosering Gonal of met Menopur. Dit dan wellicht in combinatie met medicatie voor de schildklier en verder wordt er veel aandacht besteed aan de selectie van goede zaadcellen. Al met al weer langer wachten en daar balen we van. Toch hebben we een iets beter gevoel bij Gent dan bij Dusseldorf, omdat er dus meer doorgevraagd werd en verder werd gekeken dan alleen mijn slechte AMH en de slechte waarden van mijn man. Er werd echt besproken wat ze er aan konden doen om dat te verbeteren. We hebben dus toch besloten om te wachten op 13 oktober. Mocht men dan alsnog nee aan ons verkopen, dan nemen we meteen contact op met Dusseldorf, omdat we daar meteen zouden kunnen starten en we verder ook wel een goed gevoel bij DD hadden alleen net iets minder dan bij Gent. Doordat mijn zus nu niet als donor kan functioneren hebben we namelijk nog wel echt het gevoel dat we tenminste nog 1 'normale' ICSI- poging moeten doen. Daar waren we namelijk erg over aan het twijfelen. Werkt dat ook niet ( en die kans is groot!), dan gaan we ons beraden op ECD met een onbekende donor... Zoals jij al zei Lamaris: we hebben het afgelopen half jaar al veel gehad om over na te denken. Tegelijkertijd zijn wij in vergelijking met de meesten van jullie nog niet zo lang bezig met de MMM (Respect voor jullie allemaal!) en hebben we nu nog niet het gevoel er alles aan gedaan te hebben. Het was weer een heel verhaal van mijn kant. Ik voel me soms bezwaard dat ik zoveel over mezelf praat hier, maar weet dat ik ook echt met jullie allemaal meeleef! Met degenen die zwanger zijn ( daar mogen er wel weer eens wat bijkomen!) en alle onzekerheid die dat met zich meebrengt en met degenen die dat nog niet zijn. Maar met name met degenen die zich aan het beraden zijn op een leven zonder (eigen) kinderen. Wat leven we toch samen in een spannende, onzekere, energievretende tijd. Heel veel sterkte allemaal!! Lieve groet, broos
Broos, de intake is altijd met een assistent. Krijg je de afspraak met prof gerris? Hebben wij ook, fijne maar heel directe man. Bloedprikken is standaard , ze willen resultaten van hun eigen lab en ook ik heb medicatie voor mijn schildklier.. Klaasje, laten we idd de maand snel doorspoelen. Ik heb het geluk dat ik wel een regelmatige cyclus heb, nu door het reizen ineens een erg late eisprong maar normaal ritsen de 28-30 dagen.. wat leuk jij een jongen en meisje!! Toch mooi de tweede uit dit topic met een tweeling straks!!!!
Broos, dat lijkt me een heel goed actieplan zoals het er nu ligt. Meer kun je nu niet doen behalve elke maand een gooi naar een thuis wonder. En een donor van 41, die kansen zijn zo ontzettend miniem ook al is ze gezond, met 41 ben je helaas stukken minder vruchtbaar en is de kans op chromosomaal abnormale embryo's ontzettend groot. En mocht het lukken de kans op aangeboren afwijking ook. Al snap ik je hoop heel goed. Poppetje, je staat er krachtig in na al je verlies. Wat vind ik dat knap!! Mik, fijn dat het zo goed gaat. En mooi dat je zo bewust bent van het wonderlijke van een spontane zwangerschap bij jullie. Soms zie je dan dat mensen heel erg vanuit die eigen ervaring anderen adviseren en dat doe jij (gelukkig) niet. Hier ook niets te klagen, ik zou nier durven en niet willen. Voelbaar is het wel 2 mensjes op sleeptouw. Waardeloze conditie inmiddels ondanks al het zwemmen en sporten onder begeleiding van de fysio. Nouja sporten, meer bejaarden gym
@Miss76 ik vind het een moedige beslissing van jullie. En het is zoals Lamaris zegt eigenlijk een hele logische en mooie vervolgstap. Ik hoop dat je vriend uiteindelijk ook net zo positief tegenover ECD staat als jij nu staat. Ik merk zelf dat het bij mijn hubbie ook meer tijd nodig heeft. Ik sta er echt open voor, hij ook wel, maar nog niet met hetzelfde gevoel als dat van mij. Ook ik geef het tijd. @Broos wat vervelend dat je zus niet in aanmerking komt. Echt ontzettend balen. Morgen dan maar op naar Gent en afwachten wat ze daar zeggen. Ondanks dat er steeds minder overblijft, hoop ik dat jullie toch nog positief kunnen blijven. @Lamaris spannende tijd voor jou dan weer. Ik wens je bij deze alvast heel veel succes de komende periode en dat deze cryo TP maar een mooi resultaat mag opleveren. Ps; wat een mooie woorden voor Miss76! Ik heb de afgelopen weken geprobeerd het allemaal een beetje los te laten tot onze volgende stap. Het is gelukkig wel een beetje gelukt, en het maakte mij een stuk rustiger. Langzaam begint deze spanning toch weer een beetje te stijgen nu we over een weekje de afspraak hebben. Ik heb nog met een vriendin gesproken over IVF/ICSI en ik wil het - ook na jullie verhalen over het punctie gebeuren- toch aangaan. Nu maar hopen dat ze toch -ondanks de lage AMH- het 1x met ons willen proberen.
Haha Klaasje, ik zou je wel eens willen zien bejaardengymmen... Het lijkt me heftig zat om te moeten bewegen met zo'n tweelingenbuik! @Roosje, fijn dat je alles even los kon laten, maar ik snap dat de spanning stijgt nu er weer een afspraak aan zit te komen, sterkte hoor!
Hallo lieve dames, Ik heb me even terug getrokken en had even een emotionele dip. Mijn laatste ivf is helaas mislukt. We hadden besloten "even" rust te nemen. Zijn toch nog op vakantie geweest om ons even terug te trekken uit de realiteit. Ben op het moment bezig met acupunctuur. Even mezelf rustig krijgen en m'n lichaam stress vrij te krijgen ( zover als dat kan). Ook zeggen ze dat een acupuncturist vrouwen met verminderde vruchtbaarheid kan helpen. Ik denk maar zo: " Baadt het niet, schaadt het niet". Ik wil er alles aan hebben gedaan! Zo wil ik me ook langzaam voorbereiden op onze laatste (?) ivf poging. Hoe is het met de rest van jullie? Ik wil me vaak zo weinig mogelijk bezig houden met onze kinderwens vandaar dat ik weinig van me laat horen. Liefs
Poppetje: het wil ook niet hè? Zo zwaar, je bent moeder geworden maar nu kun je niets met die gevoelens... Tenminste, zo voelde het voor mij die 3,5 jaar na de geboorte van mijn zoontje. Maar het komt goed, meid. Doorvechten, eens wordt je beloond! Je kunt zwanger worden en een kind dragen, daar heb ik me ook altijd aan vast gehouden. Sterkte!
Babsie, dat hou ik me ook aan vast. Van de vijf tp 2x zwanger geweest.. Dus het kan.. Derde keer zwanger hoop ik scheepsrecht.. Maar liever volgend jaar blijvend zwanger dan nu weer een mk.. Nu aan het sporten, bewuster eten, wil afvallen (bmi echt te hoog) afvallen.. Denk dat een gezond lichaam mijn kansen zal vergroten!
Ik heb mijn lichaam ook in optimale staat gebracht. Geen kunstmatige suikers meer, veel biologisch eten, yoga-oefeningen. Of het daar aan lag weet ik niet maar toen is het gelukt... Succes!
hallo dames, het is een tijd terug dat jullie iets van mij hebben vernomen. ik vond en vind het niet echt gepast om nu ik zwanger ben ( spontaan) hier te reageren. Maar ik lees nog steeds mee mijn bewondering voor jullie moed en doorzettingsvermogen groeit en groeit! Toch zit ik nog met een vraag en eigenlijk kan niemand ( verloskundige e.d) daar mij een antwoord op geven, dus ik hoop dat de "ervaringsdeskundigen" ( degene die zwanger zijn of geweest en inmiddels bevallen, na diagnose vervroegde oevrgang) in dit topic mijn nieuwsgierigheid kunnen stillen (excuses als ik hier iemand mee voor het hoofd stoot) Ik ben nu 17 weken, het gaat allemaal heel voorspoedig, echt volgens het boekje. Alleen ben ik van week 7 tot week 15/16 zo ontzettend ziek geweest. Veel en veel heftiger dan mijn vorige zwangerschap. Ik ben dus eigenlijk benieuwd of het feit dat ik dus eigenlijk al in de overgang zat ( fsh van 26 bij laatste meting maand voor zwangerschap) en ineens omschakel naar een totaal andere hormoonhuishouding door de zwangerschap , er voor heeft gezorgd dat ik me zo vreselijk ziek heb gevoeld, het hele scala aan klachten kwam voorbij tot aan uitdroging aan toe ( ik heb weken bijna alleen maar op bed gelegen). Lees wel; het is natuurlijk relatief, ik neem natuurlijk alle kwalen voor lief en vooraf zou ik ervoor getekend hebben en ik denk vele van jullie met mij. Maar ik vind het zo opvallend. Ik ben dus benieuwd of jullie dit ook zo ervaren hebben en ik ben natuurlijk ook benieuwd welke gevolgen dit heeft na de bevalling/borstvoeding; hebben jullie toen een terugslag oid gemerkt? Mag trouwens ook in een prive bericht hoor. @Poek; ik ben ervan overtuigd dat accupuntuur er toe bijgedragen heeft dat ik spontaan zwanger werd. ik hoop dat jij er ook baat bij hebt en je je tenminste weer lekker in je vel voelt zitten straks. Meiden; heel veel sterkte en ik wens degene die het nodig hebben succes bij komende pogingen!!! wonderen bestaan, houd dat in gedachten!
Stella: ik ken mijn fsh niet, voor het laatst gemeten in 2011 en toen was het 5,2. Maar mijn amh was 0,68 3 maanden voor mijn zwangerschap. Ik ben zeker misselijk geweest tijdens mijn tweelingzwangerschap, wat ook bijna niet anders kan met dubbel hcg. Maar het duurde tot week 9 en heb nooit hoeven spugen. Onvergelijkbaar dus. Ik heb het nog nooit eerder gehoord, dat je zieker zou kunnen zijn als je eigenlijk al in overgang ben maar snap je theorie, vind hem interessant. Maar ik denk persoonlijk dat het daar niet aan ligt. Sterkte!
Hier tot 16 weken misselijk geweest maar niet hoeven over geven... Alleen als ik in de auto zat, gewoon gevoeliger voor wagenziekte. Maar hier dus ook niet erger misselijk al lees ik wel veel meiden die hg hebben in meer of mindere mate na een behandeling. Mij viel het wel op namelijk... Maar kan het mis hebben? Ik heb wel veel moeite gehad om de borstvoeding op gang te krijgen. Na 2 dagen de eerste druppels na elke 3 uur kolven. Toen de lactatiekundige kwam vroeg ze of ik ivf had gehad en zei dat de hormonen daar invloed op hadden. Maarja, Levi was misselijk en dronk de eerste twee dagen niet en zijn tongriem was te kort dus ik denk een combi... Het is uiteindelijk wel flink gaan stromen. Maar ik dacht dat die hormonen na een paar weken wel weer weg zouden zijn van de ivf... Ben ook erg nieuwsgierig wat dit nu gedaan heeft voor de amh en kwaliteit eitjes en kansen op evt. volgende poging... Mijn kraamverzorgende had via iui een tweeling gekregen. Zij had pcos en na de zwangerschap had haar lichaam zich gereset en was alkes weer normaal. Al zal dat anders liggen bij een amh waarde. Meende dat iemand hier zich dat ook afvroeg?