Tuc: ben ik met je eens hoor! Ik gebruik zelf ook wel goh, of jeetje. Maar heb bijvoorbeeld een hele poos een zeer vrome collega gehad van wie ik wist dat het haar wel stoorde (zij zei er overigens niets van hoor!). Met haar in de buurt deed ik dan wel extra mijn best om ook die woorden niet te gebruiken. Ontglipte het me dan toch, ging ik me er ook weer niet voor excuseren. Vond dat zelf een hele plezierige vorm: ik mijn best doen en zij niet klagen!
Kanker bestaat. God niet ( voor mij ). Een g odverd omme bekt lekker. En nee, ik hou wat dat betreft geen rekening met gelovigen. Dat maakt mij wellicht asociaal richting gelovigen, en dat interesseert mij niet zoveel.
Ik vloekte vroeger heel erg, het woord kanker dan niet, want dat heb ik altijd not done gevonden, maar de rest wel. Mijn ouders, oma etc zijn allemaal Amsterdams, en tja niet lullig bedoeld maar de meeste Amsterdammers kunnen behoorlijk vloeken Mijn opa kon wel 5 minuten vloeken zonder hetzelfde woord te zeggen... Ik ben hier rond mijn 17de komen wonen, ik woonde dus eerst in Amsterdam en later in de omgeving daarvan. Ik wist dus echt eerlijk niet dat gadverdamme een scheldwoord was. Mijn stagebegeleider werd helemaal gek toen ik dat zei toen ik met een kindje het spelen was(opleiding kinderopvang), en die had zogenaamd een broodje poep voor me gemaakt. Nu ik kinderen heb, scheld ik in hun bijzijn echt bijna nooit meer. Ik noem ze pannenkoek of iets dergelijks als ik wat mopperig op ze ben na 10x waarschuwen. Maar als ik mijn teen stoot, kan ik het niet laten. Als ik helemaal krom lig van de pijn, ga ik niet roepen, ach heremetiet ofzo iets Dan word het wel iets anders. Maar zelfs dan probeer ik er wel op de letten hoor. Ik zeg dan bijvoorbeeld potverdorie, toch iets netter dan gvd.
Ik ben ook een Rotterdamse en vloek ook regelmatig maar meestal als ik echt boos ben of in het verkeer of als ik mijn teen stoot bijvoorbeeld. . Mijn meest gebruikte scheldwoord is toch wel tering, ook godverdomme gebruik ik regelmatig als scheldwoord.. maar bij mijn gelovige vriendin probeer ik erop te letten. verder heb ik een schijt hekel aan zogenaamde stoere mensen die in elke normale zim het woord kanker gebruiken.
Die ene keer dat het me wel lukt niet te vloeken als ik weer eens op een stuk lego sta, zet ik mijn kiezen op elkaar en grom en blaas Het woord Kanker ligt hier heel gevoelig. Mijn moeder ben ik erdoor verloren en mijn man zijn opa dus hier al zeker geen gevloek ermee.
Tss jeetje wat een gezeur.. Gadverdamme is totaal wat anders dan gvd. En iemand die zei dat je bij je schoonouders zelfs geen jeetje oid mag zeggen...?? Hahaha ze konden me de pot op! Hier vloek ik ook wel eens, en dat wil ik eigenlijk niet dus probeer ik me er bewust van te zijn. Gvd of gv of vd (de versies ervan) zeg ik dan wel eens (binnenmonds). Als ik me erg pijn doe of iets kapot laat vallen, tja dat is dan misschien onmacht, maar ach nou en. Een keer diep zuchten is niet genoeg haha! Maar woorden die een ziekte wensen zeker niet, dat gaat me ook te ver. Woorden als shit vind ik niets ergs aan voor volwassenen en noem ik geen vloeken.
Ìk vloek niet en ik vind het ook vreselijk om een vloek te horen. Een normaal beschaafd mens vloekt ten eerste niet en ten tweede als je weet dat je er een ander mee kwetst vind ik het vreselijk egoïstisch om daar geen rekening mee te houden.
Wij vloeken ook genoeg, vooral mijn vriend is er goed in. Maar we doen het soms ook waar Emma bij is. En bij een keer een teen stoten helpt gvd zeggen meer dan alleen maar auw. Ik ben t eens met Aszz, hier precies t zelfde, heb er geen problemen mee, en hou geen rekening met anderen.
Ieder normaal denkend mens voelt aan dat dat een onbeschaafd woord is wat je je kinderen niet zou moeten aanleren, maarja dat is verder aan jou.