Mijn stiefkinderen zijn al een stuk ouder (inmiddels 16 en bijna 13), maar ook hier geldt dat je soms moet optreden tegen vriendjes/vriendinnetjes. Wij zijn er heel simpel in: hier in huis gelden onze regels. Hoef je thuis niet te helpen na het eten? Jammer, hier wel. Hoef je thuis niet te vragen voor je iets uit de kasten pakt? Jammer, hier wel. Mag je thuis vlak voor het eten nog snoep of koek? Jammer, hier niet. Afgelopen weekend hadden we een kudde pubermeisjes over de vloer: 5 16-jarigen. Ze hadden al een hele snoepwinkel achter de kiezen, maar wilden om 23u 's avonds nog eens aan pizza beginnen. Dat kwamen ze overigens keurig vragen, maar helaas, het mocht niet. Hoort mijn man even later de kelderdeur. Dus die is even gaan kijken... Hadden ze zonder te vragen ijs gepakt!!! Hij heeft zijn dochter even apart genomen en uitgelegd dat dit onacceptabel is. En de volgende ochtend, toen het hele spul aan de ontbijttafel zat, heb ik ze als groep erop aangesproken. Gezegd: "Er mag hier veel, bijna alles. En we vinden het super dat jullie hier zo vaak komen. Maar als jullie hier zo vaak komen, dan leren jullie ons ook kennen. En dan weten jullie ook heus wel wat hier de grenzen en regels zijn. Als wij het genoeg vinden, dan is het ook genoeg. En om dan stiekem ijs te pakken of wat dan ook is heel kinderachtig en vervelend. Het is om te beginnen de verantwoordelijkheid van R., want zij is voor jullie de 'gastvrouw', maar jullie weten het allemaal ook heus wel. En ik vind het onaardig als jullie op deze manier misbruik maken van onze gastvrijheid." Ben benieuwd of dat merkbare invloed heeft. Ik denk het wel. Maar het moet ook wel. Ze zijn hier om de haverklap. Twee vriendinnetjes zijn zelfs met ons mee geweest op vakantie. Als je dan niet durft bij te sturen of nee durft te zeggen, dan wordt het heel snel heel onaangenaam, ben ik bang.
Ik ben vergeten te zeggen op advies van de juf. Om toch tegen haar moeder het verhaal 'proberen' te vertellen. Ik zou ook tegen haar moeder zeggen dat haar dochter nog steeds welkom is maar dat ze wel moet luisteren naar mijn regels. Ik vind dit soort dingen best lastig omdat ze heel moeilijk Nederlands praat. Straks voelt ze zich misschien 'aangevallen'
Hulp vragen van iemand die de taal wel spreekt? Hier ook Pakistaans vriendinnetje en d'r moeder spreekt nauwelijks Nederlands. Als de meisjes dus wat afspreken gaat dat via het meisje of haar grote zus. En ik ben ook weleens bij ze thuis geweest, mevrouw is super aardig. Alleen praten.. Mja het blijft lastig. Merk wel dat ik 1 van de weinige Nederlandse ouders ben die die moeite doet. En dus ook ongeveer de enige die weet waarom ze bog steeds geen goed Nederlands spreekt. Ik laat mijn kind daar dan ook met een zeer gerust hart achter. (Terwijl ik aanvankelijk wel echt m'n bedenkingen had hoor... Vond het nogal wat.)
Ik heb haar aangesproken. Ze had al een gevoel erover aangezien dat meisje niet sprak hoe het was enzo... ze gaat haar erop aanspreken... Ik heb gezegt dat ze best nog een keer mag komen. Maar alleen als zij luistert.
wij hebben juist het andersom meegemaakt, als ze gaat spelen thuis bij je , is ze poeslief, maar op school is het een krengetje , bijten , slaan met dingen , dat is nou ook niet bepaald leuk !!
Even offtopic: Ik heb geen inhoudelijk advies voor je, maar ik zag je nickname en ik vond hem zo grappig! Hoe kom je dr bij?
Dit. Alles leuk en aardig en ik pik best veel, maar uiteindelijk zeg ik er wel wat van. Laatst ook een jongetje dat tot 2 keer toe de jongste op zijn hoofdje sloeg. Ik heb hem 2 keer gewaarschuwd en hij bleef doorgaan en werd heel vervelend. Toen heb ik uiteindelijk zijn ouders gebeld om hem op te laten halen, want dat wil ik niet in mijn huis. Drastisch misschien, maar mijn huis, mijn regels en slaan gebeurt hier niet.
Het vervelende is dat veel ouders zo'n 'dat doet mijn kind niet' houding hebben. Ze voelen zich vaak direct aangevallen als er iets negatiefs over het kind wordt gezegd. En dat is jammer want juist zulke speelafspraakjes zijn een geweldig leermoment. Daar leer je juist dat de regels bij een ander anders zijn dan thuis... Nu ben ik heel eerlijk, ik heb zelf ook zo'n lekkere doordrammer. Niet op de manier dat ze ongevraagd dingen pakt bij een ander of brutaal wordt en ze zal al helemaal (voor zover ik weet) niemand (kind, baby of dier) opzettelijk pijn doen. Maar ze is verschrikkelijk bazig, alles moet op haar manier, haar spelletjes en als de ander niet luistert of haar niet begrijpt kan ze heel onredelijk zijn. Ik weet dat en de ouders van de kinderen waar ze speelt weten ook dat ze haar daar op aan mogen spreken en haar daarvoor zeker ook wel apart mogen zetten of iets dergelijks en ook mijn dochter weet dat. Ik vraag ook altijd nog even achteraf hoe dat is gegaan met het bazige gedeelte. Ik heb het idee dat juist door speelafspraakjes en duidelijke afspraken met de ouders je dat allemaal in goede banen kan leiden. Ze leren dan hoe die dingen werken en dat is belangrijk. Het lijkt me heel erg als andere ouders je kind niet meer over de vloer willen hebben vanwege het onbeschofte gedrag... Het is dan ook jammer dat heel veel ouders simpelweg niet met de andere ouders praten. Ik zie dat hier ook veel maar wil toch echt is een moeder of vader spreken voordat er hier en/of daar gespeeld wordt. Mijn dochter is in ieder geval een stuk minder bazig geworden door veel bij vriendinnen te spelen ook...
Kind van mijn schoonzus is ook zo. De hele tijd geniepig duwen of iets anders uitvreten als een volwassenen het niet ziet, en voor de rest je lief aanlachen. Niet echt spelen met dingen maar gewoon wat schreeuwen en lachen en mijn zoontje beetje aansporen tot gekkigheid. De hele tijd om snoep vragen. Altijd in het middelpunt willen staan. Over het algemeen erg vrij in haar gedrag. Ik ben wel van mening dat de ouders hier enige verantwoordelijkheid in hebben, ik bedoel, ieder kind heeft wel eens zijn kuren maar ik merk dat het bij haar gewoon vrijwel niet aangepakt wordt... dus je kan het het kind bijna niet kwalijk nemen want ze weet niet beter. Vind dat erg jammer, je eigen kind ziet dat gedrag ook en mijn zoontje trekt dat erg aan, dat boevengedrag van haar. Ik stoor me er ook enorm aan als ze over de vloer is, maar ik hou me echt wel aan mijn principes die hier gelden. Jammer dan, bij ons is dit en dat niet acceptabel. TS, ik zou inderdaad gewoon laten merken dat het bij jullie anders gaat en verder niet teveel op ingaan, het kind moet dit ook nog leren. Je kunt ook met jouw kind erover praten, dat bij iedereen de regels anders zijn maar dat jullie zus en zo belangrijk vinden.