Ik kan ook niet wachten. Ik wil graag zien hoe de kleine eruit ziet en hem in mijn handen houden. Weten of het kind gezond is. Ook al ik het leuk vind als de baby mijn hand trapt, toch blijft het zo abstract. Ik ben bang voor alle veranderingen en mijn reactie erop, bang voor de bevalling en moe van het energieloos zijn. Ik wil aan de slag. Het is goed dat de baby in mijn buik zit. En het is belangrijk dat hij nog even blijft zitten. Maar de dagen gaan zo langzaam....
Ondanks dat het weer enige tijd is dat hier is gereageerd wil ik me ook graag aansluiten aan de wachtrij Ik ben vandaag 39 weken en 3 daagjes.... Vorige weken wat gerommel gehad (harde buiken, steken van onderen en een te drukke baby) en nu is alles rustig....stilte voor de storm? Hoop het!