Ervaringen keizersnede

Hier ook een geplande keizersnede na placenta previa, maar wel in België.
Blijkbaar toch een heel ander beleid; ik moest 7 dagen in het ziekenhuis blijven, zoonlief op neonatologie 14d. De tweede week ben ik elke dag 2x over en weer gereden naar het zh om de afgekolfde melk te brengen + badje en live voeding te geven. (over niet autorijden is hier nooit iets gezegd!)

keizersnede zou ik nooit voor kiezen (heel wat complicaties ook, o.a. door die lage placenta dus), maar je hebt de keuze natuurlijk niet

Herstel gaat wel, maar ook voornamelijk omdat je door 'moet' omwille van je kleintje vind ik. Met een peuterdochter thuis en een man die geen halve dag vrijaf had, moest ik na 1 week ook gewoon voort, die ritjes naar het ziekenhuis en de làààànge weg van de parking tot op neonatologie waren verre van ideaal, maar je moederinstinct neemt het gewoon over op dat moment hoor.
Tillen mag natuurlijk niet, maar als iemand de m/c in de auto kan zetten en jij tilt op locatie alleen de baby eruit, kan je ook ergens komen En idd, je peuter mag je ook niet dragen, maar laat die zelf op jou klimmen om te knuffelen op de bank
Heb je nu ook geen beperkingen ivm je PP?

En kijk, hier is n°3 in aantocht (na een lange bezinningstocht na voorgaand avontuur), we hebben de sprong gewaagd Hoewel de kans wel groter zou kunnen zijn op een PP opnieuw, zit hij ditmaal lekker bovenaan.

 

Dit is toch de blaassonde die jullie bedoelen hé? Hier was het na één dag normaalgezien, werd iets vroeger gedaan (maandagavond keizersnede, dinsdagmiddag sonde eruit) omdat ik wel zelf naar de neonatologie wou 'gaan', schuifelend achter een rolstoel
Als je uit bed kan, mag die eruit denk ik!
(en dat doet niet pijn hoor, er zijn pijnlijkere dingen aan een keizersnede )

 

Hoi hoi, hier ook een geplande keizersnee ivm placenta previa. Ik zit nu op 32+3 en mag nog een paar weken bank en bed hangen. Heb je verder nog geen complicaties ondervonden omdat je nog bij de vk loopt?
Hoe ver ben je nu?

 

hier na 2 dagen weer naar huis...achteraf te snel en had ik beter nog een dag langer kunnen blijven....je voelt je echt met de dag beter!!!

Kraamhulp hebben wij nog twee dagen langer gedaan en dan 3 uurtjes (laatste dingen helpen zoals nog keer goed dweilen/badkamer schoon en visite opvangen en ik vond het wel fijn dat ze de baby nog twee keer kon controleren)

Ik heb mijn vorige keizersnede met precies 40 weken gehad...nu eind september 10 dagen voor uitgerekende datum...heel erg fijn!!!

Ik ben een keer normaal bevallen en heb een keizersnede (groot kind niet ingedaald, smal bekken) gehad en nu dus weer een keizersnede op eigen verzoek en ook omdat de geschiedenis zich herhaald...mij is de keizersnede beter Bevallen....maar zou nu dus wel nog nachtje langer ziekenhuis pakken.....

Katheter is mij meegevallen hoor en de ruggenprik ook...

Hier in ziekenhuis doen ze natuurlijke keizersnee (vorige keer had ik dat niet) en mag je man en baby ook tijdens het hechten bij je blijven en je kunt meekijken bij het laatste gedeelte van de operatie en dus zo je baby zien geboren worden....

 

Ik heb in 2012 een geplande keizersnede gehad ivm stuitligging
dochter is op donderdag middag geboren en ik was zaterdagochtend 11.00 thuis.
Ik wilde zelf graag naar huis en ik kon goed lopen en zelf douchen.
moet wel zeggen dat iedereen wel zei dat ik een snel herstel had, dus misschien geluk gehad.

dochter is even bij mij geweest en daarna toen ik op de ''uitslaap'' was, was ze met papa op de afdeling.
nu is dit veranderd in het ziekenhuis waar ik bevallen ben en blijft het kindje de gehele tijd bij de moeder ( en papa mag er ook bij blijven )

 

Die katheter ging er bij mij al voor de ruggeprik in, dat zag ik niet aankomen . Gelukkig stelde dat weinig voor, er uit halen nog minder.

 

Twee keer opgenomen in het ziekenhuis met bloedingen,maar dat hoeft niet te gebeuren,dus alleen maar fijn als je dat niet hebt ik moet nog 4,5 weekjes uitzingen. Omdat mn zoon vroeg kwam,willen ze nu het liefst een week eerder gaan zitten.
Pb maar als je meer wil kletsen er zijn niet veel mensen die een placenta previa totalis hebben en er over willen kletsen.

 

Je mag mij ook gerust pb'en voor ervaringen, maar het ging bij mij niet van een leien dakje
Maar ach, zoonlief is intussen bijna 3 en een heel levendig ventje (nog wel wat 'klein' en smalletjes maar dat groeit ie wel bij!)!

 

Bij de eerste zwangerschap een spoedkeizersnede gehad i.v.m. niet vorderende ontsluiting en mijn zoontjes hartslag ging bij elke wee zakken. Toen hebben ze ingegrepen.

Bij mij is de ks zeer traumatisch geweest daar ik erg ziek ben geworden van de ruggenprik (wist ik toen niet, werd mij later pas verteld). Ik voelde dat de verdoving naar mijn keel trok en dacht dat ik ging stikken. Was zo angstig en heb doordat ik een aantal keren weg ben gevallen zeer weinig van de ks en de geboorte mee gekregen. Heb er jaren moeilijk mee gehad.

Nu ben ik zwanger van ons 2de kindje en waarschijnlijk gaan we dit keer zelf kiezen voor een geplande ks. Ondanks ik een vervelende spoed ks heb gehad ben ik nu niet meer bang. Ik ben rugpatiënt en de gynaecoloog laat de keuze aan ons over of ik een normale bevalling wil of een geplande ks. Binnenkort maar eens samen met de gyn alles op een rijtje zetten en dan pas een besluit nemen.

Herstel duurde bij mij ongeveer 4-6 maanden (organen zoals maag, darmen en blaas hadden een flinke opdonder gekregen). Op medische indicatie heb ik ook langer kraamhulp gehad en veel hulp van mijn man en naaste familie. Ik heb 1 week in het ziekenhuis gelegen en herstel verder thuis gedaan.

 

Zelf heb ik een geplande keizersnede gehad, en mijn ervaring is eigenlijk heel positief. Ik heb zelf het idee dat er een behoorlijk verschil is tussen een spoedkeizersnede en een geplande: bij een geplande 'overkomt' het je allemaal niet zo.

Het is heel gek om naar het ziekenhuis toe te gaan en te weten hoe laat je kind ongeveer geboren gaat worden. Toch heeft dat ook wel zo z'n voordelen, je loopt niet overtijd, zit niet maar te wachten en te wachten... Een ander voordeel is natuurlijk dat het allemaal heel snel gaat en dat je onderkant niet uitscheurt of ingeknipt hoeft te worden (en ik heb wel van mede-moeders gehoord dat dat ook niet heel fijn is..). Ook heb ik nauwelijks bloed verloren tijdens de keizersnede maar ook niet in de weken erna. Als je toch geen keuze hebt is maar beter om de voordelen in te zien toch ?

Ik vond het heel fijn dat de gynaecoloog en de andere mensen die erbij waren ook echt hun best deden om de geboorte een mooi moment te maken. Ik was erg zenuwachtig, maar iedereen stelde me gerust en herinnerde me eraan dat dit toch wel een heel mooi en speciaal moment was. Achteraf kijk ik er ook met een heel goed gevoel op terug. Een verpleegkundige heeft alles gefotografeerd, wat ik eerst een beetje gek vond maar nu toch ook wel heel fijn. Dat is toch ook wel echt een tip: zie het niet als jammer en vervelend dat je een keizersnede krijgt, maar zie het echt als de geboorte van je kind. Dat is zo mooi en bijzonder dat het wat mij betreft echt niet uit maakt via welke kant de baby naar buiten komt. En nog een tip: er is echt veel mogelijk wat betreft pijnbestrijding, dus houd je niet groot als je pijn hebt, maar geef dat gewoon aan. Zo heb ik de eerste nacht heftige naweeën gehad en hier nog extra pijnstillers voor gekregen.

De praktische zaken kun je prima regelen met een geplande keizersnede. Bijvoorbeeld lekker zittende kleding (jurkje zaten erg lekker in het begin, ik heb pas na een week of twee een broek aangetrokken), hoge onderbroeken (zelf had ik de drie voor drie euro boxers van de hema in een grotere maat, zaten prima!), eten voor de eerste dagen dat je weer thuis bent, veel paracetamol, krukje in de badkamer voor het afdrogen na het douchen. Wat ik ook heel prettig vond was dat in het ziekenhuis, maar ook thuis, veel dingen met de baby bij mij op de kamer gebeurden, bijvoorbeeld badderen, wegen, verschonen, aankleden... Zo heb ik toch het eerste badje meegemaakt terwijl ik nog niet uit bed kon komen en heb ik mijn baby bij mij op bed verschoond toen ik dat echt nog niet aan de commode had kunnen doen.

 

Ik heb klein halfjaar terug ook een gentle sectio gehad.

Vrijdag 10 uur melden, klaarmaken, katheter inbrengen en op onze kraamsuite wachten tot we opgehaald werden. Om half 12 richting OK, samen met 'onze' verpleegkundige, op verkoeverkamer kreeg mijn man operatiekledeling aan. Om 12 uur werd ik de OK opgereden en werd de ruggenprik geplaatst (zag ik meest tegenop, maar deed minst zeer haha). Toen mocht man binnenkomen, 5 over 12 begonnen ze en 10 over 12 was de kleine er.

Ik heb van moment dat we de auto instapten tot de kleine geboren werd non stopt gehuild van de zenuwen haha. Op de OK waren ze echt vreselijk lief, echt geweldig gewoon. Door lage bloeddruk raakte ik af en toe ff van de wereld, maar ze begeleidden me heel goed.

Toen het moment daar was mocht mijn man gaan staan en werd doek laten zakken en opeens hielden ze een prachtig kindje voor mijn neus.

De indicatie was om mij en niet in de baby, dus baby werd aan 'onze' verpleegkundige gegeven en zij ging met mijn man baby afdrogen en inpakken waarna ik haar bij me kreeg terwijl ik werd gehecht, duurde zo'n 20 minuten. Was geen kinderarts aanwezig. Daarna naar uitslaapkamer met zijn 3 en tussen de normale patiënten, heel vreemd. Uur ofzo later naar de kraamsuite.

Mijn man mocht ook blijven slapen, maar was geen succes. Zijn hele nacht in de weer geweest de ze lieten ons het een beetje uitzoeken, we heben uiteindelijk 3 uur geslapen (ik met baby in mijn armen) Op zich goed natuurlijk dat we zelf moesten doen, thuis moeten we het ook zelf doen 2e nacht is man thuis blijven slapen, zodat als ik zondag naar huis zou gaan iig hij een beetje geslapen zou hebben.

Zaterdag moest ik voor eerst bed uit, dacht echt dat ik dood ging en dat het nooit goed zou komen. Heb liggen janken haha. Uiteindelijk wel gelukt hoor en s avonds 2x zelfstandig gaan plassen. Volgende ochtend scharrelde ik al beetje door de kamer.

Ik denk dat ik er van te voren iets te makkelijk over dacht, waardoor het me tegen viel. Vrouw suite naast me die uur eerder ks had gehad, liep zaterdag al kleine stukjes over afdeling terwijl ik mijzelf heel zielig vond haha.

Oja vrijdag en zaterdag wel veel naweeën gehad.

Eenmaal thuis 5,5 kraamzorg gehad, maar ging exht snel goed. Na paar dagen al heel klein blokje om. Na week of 2 iets te fanatiek aan de wandel, waardoor ik daarna krom liep van de pijn.

Als ik er nu op terugkijk is het perfect gegaan, viel de pijn redelijk mee. Dag 2 was heel naar, inbrengen en uithalen katheter niet prettig, maar als dat het ergste was...

 

3 weken geleden een geplande ks gehad. Het is me meegevallen. Het voordeel bij een geplande is dat iedereen heel relaxed is. Muziekje aan op de OK ed.
Hier wel een katheter voor de ruggenprik maar dat viel wel mee. Beetje het gevoel of je steeds moet plassen maar na de ruggenprik merk je hier niets meer van. Ik vond persoonlijk het infuus zetten vervelender. Ruggenprik viel me ook alles mee. Toen de kleine eruit was en nagekeken mocht ik hem heel de tijd vasthouden. Ook op de verkoever. Daarna op de verkoever gelijk aan de morfinepomp. Man mocht 's nacht blijven slapen maar heeft dit niet gedan omdat wij al een ouder zoontje hebben. Morfinepomp eerste dag/nacht wel gebruikt maar voornamelijk voor de naweeen waar ik veel last van had. De volgende ochtend ging er alles uit. Infuus, katheter en morfinepomp. Mocht toen oo uit bed. Moet zeggen dat de pijn is meegevallen al voel je het natuurlijk wel. Nu voel ik nog steeds mn spieren maar dat hoort er schijnbaar bij. Is niet vervelend maar meer een soort spierpijn. 6 weken niet auto rijden klopt niet. Je moet even de verzekerin bellen wat hun eisen zijn. Maar meestal is dit maar 2-3 weken.

 

Hier ook bijna 3 weken geleden een keizersnede gehad na 11 uur weeën. Is me alles meegevallen! De katheter zetten was wel even gevoelig omdat het daar beneden allemaal een beetje opgezwollen was (haha lekker verhaal). Verder niets van de ruggenprik gevoeld eigenlijk...
De operatie was heel fijn, hele aardige mensen. Baby moest na het onderzoek en een snel kusje helaas wel snel weg met mijn vriend. Op de uitslaapkamer kwam een verpleegkundige ons fototoestel brengen zodat ik foto's kon zien van mijn vriend met de baby, zo lief! Ik daar janken haha
En na de operatie was ik wel ziek (ook voor de hele bevalling helaas, daarom was ik opgenomen) en dat hield aan. Overgeven met die wond was niet zo leuk . Maar verder viel de pijn erna me heel erg mee! Ik ben pas na 2 dagen uit bed gegaan, omdat ik nog zo ziek was en katheter bleef nog een dag langer in zodat ik daar mijn energie niet in hoefde te stoppen.
Ik heb uiteindelijk een week in het ziekenhuis gelegen, maar dat was omdat mijn zoontje helaas opgenomen werd op de couveuse - afdeling.

 

Hier ook een gentle sectio en op zich ging alles redelijk goed, totdat onze zoon geboren werd. Vanaf dat moment heb ik alles gevoeld en werd de rest van de keizersnede een ware hel, ondanks bijspuiten...
De pijn van de wond zelf is me erg meegevallen, de volgende dag heb ik alleen nog maar paracetamol genomen (dit ben ik overigens wel blijven doen tot 1,5 week na de ingreep). Toen ik de eerste keer uit bed moest dacht ik ook dat ik dood ging. Vreselijk! Maar de tweede keer ging het al veel beter. Met twee weken had ik eigenlijk helemaal geen pijn meer en deed ik alweer wat dingetjes in huis, met drie weken heb ik voor het eerst weer in de auto gereden en hebben mijn man en ik ons seksleven weer opgepakt. De wond is verbazingwekkend snel en netjes geheeld!