Mijn verhaal: Af en toe heb ik het idee dat ik niet mag klagen. Ik heb immers al een gezonde dochter. Maar waarom voelt het dan zo alsof het precies als de eerste keer is. Je besluit dat je graag een kindje wilt en het proces begint gewoon overnieuw. Voordat wij zijn gaan proberen voor de eerste gebruikte ik de prikpil vanwege veel hoofdpijn. Toen ben ik wel gewaarschuwd dat het lang kon gaan duren voordat je een normale cyclus kreeg. De eerste maand heb ik nog een minipil gehad, maar werd erna heel regelmatig ongesteld. In de derde maand werd ik zwanger. Helaas ging dit mis met 11 weken en al goeie echo's. Nadat mijn cyclus weer normaal was werd ik weer zwanger in de derde maand. Met een gezonde dochter als resultaat. In het jaar erna had ik weer veel hoofdpijn en dus toch weer de prikpil gaan gebruiken. 2 prikken gehad en dus februari 2013 de laatste. Toen begon de ellende. Werd niet ongesteld, met een paar tussentijdse bloedingen ben ik na ruim 6 maanden naar de gynaecoloog gegaan. Kreeg een Primolut kuur. Hierna werd ik wel weer ongesteld met een cyclus van 25-29 dagen. Na weer een half jaar ben ik gaan tempen en ovulatie testen gaan doen, en kwam hierop uit dat er niks gebeurde. Terug naar de gynaecoloog, en die heeft me doorgestuurd naar de fertiliteit. Hier hebben we onderzoeken gehad en kwam uit dat mijn man über gezond is, en ik ook gewoon een eisprong had. Wat ze alleen steeds meten is dat het slijmvlies dun blijft. En dat de luteale fase te kort is. Hiervoor heb ik Utrogestran gekregen maar had niet echt het gevoel dat het hielp. Ineens werd ik ook 2 maanden niet meer ongesteld. Dus toch weer terug naar de poli en weer monitoren. Zelf ook afgelopen 2 maanden getempt en ovulatie testen gedaan en zie eindelijk dat het weer beetje normaal lijkt te worden. Maar waarom word ik toch niet zwanger??? Het begint ons nu echt op te breken het moeten elke maand, want die kant gaat het nu helaas op. mijn man zei zelfs hoe lang gaan we door, wanneer is het genoeg. Hij zei zelfs van wellicht er bij neerleggen dat we 1 mooi kind hebben. Ja voor mijn gevoel ben ik daar echt nog niet aan toe. Maandag hebben we weer een afspraak om te bespreken hoe nu verder. Ik denk dat we naar huis gestuurd worden omdat we al bewezen hebben dat het kan. maar hoe gaan we hier emotioneel mee om? Hoe zorg je dat het leuk blijft? Hoe gaan jullie hier mee om? GroetjesHopefor2
Hoi, Wij zijn voor de tweede ook al wat langer bezig, 2 jaar en 4 maanden nu. Ons eerste kindje (deze maand 4 jaar) heeft ook wat langer op zich laten wachten, 1 jaar en 8 maanden. Ik heb endometriose waardoor het allemaal niet vanzelf gaat en ik iedere maand ontzettend veel pijn heb. Vorig jaar 2 x geopereerd (zie onderschrift) maar helaas gaan we nu toch het IVF traject in. Ik herken de reactie van je man, zo kan mijn man ook reageren, maar één van de redenen van zijn reactie is de continue pijn door de endometriose. Hij ziet mij steeds met pijn en hij vindt dat heel vervelend voor me. We hebben al aardig wat achter de kiezen gehad waardoor je af en toe ook gaat twijfelen, willen we dit nog wel? Gelukkig snappen we elkaar en hebben we het er regelmatig over. De wens voor een tweede is nog steeds erg groot en daardoor verleg je steeds weer je grenzen. We hebben nu samen wel een "eindpunt" gesteld want de continue pijn breekt echt op. En het "moeten"...dat probeerden we toch leuk te houden. De ene x lukte dat beter dan de andere keer maar als "het" echt niet wilde dan was dat niet anders. Ik wist precies wanneer ik mijn eisprong had ivm de pijn dus qua timing zaten we eigenlijk altijd wel goed maar toch lukt het niet vanzelf (eerste kindje is trouwens uiteindelijk met behulp van Clomid en na HSG gelukt). Dat je al een kindje hebt wil niet zeggen dat je gelijk weer naar huis gestuurd zult worden, er kan vanalles veranderd zijn intussen. Veel sterkte en ik hoop dat je snel zwanger mag zijn!
Hoi Hier ook een gezond kindje maar een tweede wil nog niet lukken. Ik heb wel twee miskramen gehad sinds de wens voor een tweede. Nu zijn er onderzoeken geweest en hieruit blijkt dat ik een chromosoomafwijking heb. Dat houdt in dat de kans op een goede zwangerschap met gezond kindje minder dan 50% is! Dat was wel even schrikken voor ons. We gaan nu wellicht een ivf-traject in moeten, terwijl we eigenlijk gewoon vruchtbaar zijn. Ik heb het hier best wel moeilijk mee en mijn man en ik spelen nu ook met de vraag of we dit allemaal wel willen. Willen we nog zo graag een tweede kindje dat we mss ons eerste kindje een beetje op de achtergrond stellen? Dat is gewoon een overweging die je samen moet maken. En ja, je mag zeker klagen, dit is geen makkelijke fase in je leven!
Wij hebben ook 1 dochter en zijn super blij met haar Alleen de wens voor een 2e is net zo groot als toen we voor de 1e gingen.. Ik was binnen 4 maanden zwanger van onze dochter en nu gaan we aan de 8e ronde beginnen voor een 2e. Niet zo lang in vergelijking met andere stellen maar het is toch iedere keer echt een grote teleurstelling als ik weer ongesteld word. Ook heb ik het gevoel dat het nog lang gaat duren... Je doet toch iedere keer weer je best, vooral tijdens de vruchtbare dagen, probeert gezond te eten, ik slik al een paar maanden tarwekiemolie (wat bij veel vrouwen heeft geholpen) en toch nog niet zwanger. Ik kan nog niet echt tips geven over hoe je ervoor zorgt dat het leuk blijft want wij zijn nog niet heeel lang bezig. Al heb ik ook regelmatig geen zin om 'verplicht' te vrijen. Kan me voorstellen dat dat steeds erger wordt naarmate je langer bezig bent.
Jeetje wat een heftig verhaal zeg. Wanneer hebben jullie nu je eindpunt gezet? En kan je iets aan die endometriose doen dan het niet zo'n pijn doet?
Jeetje wat heftig zeg.Het lijkt me dan ook dat je niet zwanger mag raken in de tussentijd? Of hoe werkt dat?
Ik slik ook al maanden tarwekiemolie en etos zwanger worden maar ga er nou maar eens mee stoppen want volgensmij helpt het voor geen meter. Ik snap helemaal hoe je je voelt, het lijkt zo ongrijpbaar dan he?
Het enige wat je kunt doen is pijnstillers nemen en soms een warme kruik helpt wat, maar verder kun je weinig helaas. We hebben afgesproken dat als we bij de eerste punctie een aantal goede eicellen en uiteindelijk embryo's hebben dat we het bij die punctie houden en de embryo's die daaruit eventueel nog ingevroren kunnen worden laten terugplaatsen, maar we niet voor meer puncties gaan. Stel dat de eerste punctie al niets oplevert dan denken we er over na op dat moment, ligt eraan wat er fout gaat, maar we gaan iig niet nog jaren door.
Ik ben 3 maanden bezig geweest met ovutesten, en ze zaten er elke maand weer naast. Vierde maand zonder en bleek dat ik toch net als met dochtertje een erg vroege ovulatie had (rond dag7 ) ovulatie testen gaven echter dag 14 aan. Dachten dus ook niet dat we zwanger waren in ronde vier maar bleek dus wel zo te zijn . Mijn tip, niet alle testen gebruiken maar je gevoel volgen! Hopelijk krijg je je tweede wondertje gauw.
Wij hebben net als jij maandag een afspraak in het ziekenhuis. Hier krijgen wij alle uitleg want op dit moment is het voor ons ook nog niet helemaal duidelijk hoe of wat. @celia. Lijkt me vreselijk die pijn elke maand. Hopelijk lukt het vanuit de eerste punctie! @TS: Hoe gaat het nu met je? Succes maandag, laat je weten hoe het ging?
Heel herkenbaar. Vervelend is dat de wens voor 2 kinderen is gewoon groot! Ik ga 30 september ook naar gynaecoloog omdat ik gewoon geen eisprong heb. Laatst zei mijn stiefmoeder waarom ga je naar gynaecoloog? Je hebt toch al een prachtige dochter? Ai pijnlijk! Net of ik daarom geen recht heb om heel graag een tweede te willen? Wij hebben rustig ingeademd, met alle geduld uitgelegd dat voor ons gevoel ons gezin compleet is met 2 kinderen en wij samen bereid zijn deze stap te nemen. Ik hoop voor jullie allemaal de tweede niet lang meer op zich laat wachten!
Ja maar weet ook door middel van echo's dat mijn eisprong laat is. Maar ga aankomende maand sowieso even niet testen ben het even zat zeg maar. Gefeliciteerd met jouw zwangerschap!
@adriana85 nou veel succes met je afspraak maandag. hoop voor jullie dat je snel duidelijkheid mag krijgen.
En hoe wist je dat je geen ei had? Ja kan me voorstellen dat die opmerking erg pijnlijk was. De wens is even groot alleen het verschil is dat je al een wonder hebt rondlopen. Had voor mijn dochter altijd een hekel aan mensen die zeiden het is een wonder, dan dacht ik jaja het is gewoon natuur. Maar inmiddels ben ik daar zo van terug gekomen haha
Hoi Hopefor2, Een tweede, derde of tiende kinderwens kan net zo sterk zijn als de eerste. Hier ook van de eerste snel zwanger en de tweede lukte maar niet. Achteraf denk ik dat leeftijd mss ook mee ging spelen, maar ja. Maar ons geduld werd flink op de proef gesteld, maar wel beloond. En achteraf maakt het me echt niet uit hoe we hier gekomen zijn Heel veel sterkte in ieder geval!
@Junior1 Ja heb je ook gelijk in. Zeg ook vaak tegen mijn man het maakt ook niet uit hoeveel tijd er tussen zit. Maar omdat het gewoon nu zo onbereikbaar lijkt is het gewoon lastig. Hoelang heeft het uiteindelijk bij jullie geduurd?
@ Adriana: wat jij schrijft dat je voor je gevoel je kindje op de achtergrond stelt voor een brusje daar zit ik ook mee. Ik zit nu bijna 2,5 jaar niet lekker in mn vel door de pijn en heb wel eens een korter lontje. Ik reageer dat niet direct op haar af, maar voor mijn gevoel kan ik nu niet alles geven als moeder zijnde en verdient ze meer. Maar volgens mn man valt dat wel mee, dus dat hoop ik dat maar. Ik merk ook echt aan ons meisje dat ze meer "bezig gehouden" moet worden dan andere kinderen van haar leeftijd met broers/zussen en dat vind ik momenteel wel heel lastig en ook confronterend. Ze zegt ook regelmatig dat ze ook grote zus is, en dan moet je uitleggen dat dat niet zo is, dan breekt mijn hart! Jij ook veel sterkte en succes! 2 miskramen hakt er ook in zeg! Hoop dat het met IVF wel goed mag gaan!
lieve hopefor2 Wij zijn 2 jaar en 2 maanden bezig geweest voor de 1e.. Ik ben 3 jaar aan de prikpil geweest en vind het echt vergif! Maarja dat is altijd achteraf.. Tegen ons zeiden ze ook steeds van kom maar over een half jaar terug want alles ziet er goed uit.. uit eindelijk werd ik zwanger maar helaas heeft ze niet lang bij ons mogen zijn we hebben de zwangerschap moeten beëindigen met 13 weken omdat ze minder dan 5% overlevingskans had.. Nu zijn wij ook weer aan het proberen voor een 2e maar ik ben wel bang.. hoe lang zal het nu weer gaan duren.. Ik wens je heel veel geluk.. En mijn mening is geef nooit op om een droom waar te maken! je kan beter spijt hebben van de dingen die je gedaan heb dan van de dingen die je niet gedaan heb! Dus als jij denkt ik wil nog blijven proberen volg je hart!
En hoe ging het vandaag in het ziekenhuis Hopefor2 ? Hier ook een gesprek gehad vandaag. We komen wel in aanmerking voor pgd/ivf maar het is niet aan te bevelen in ons geval want de slagingskans is heel klein. Omdat we makkelijk zwanger raken is de kans op een gezond kindje groter als we het zelf blijven proberen. Dus we gaan nu gewoon weer verder zelf 'aan de slag' en we zien wel of we de 12 weken überhaupt nog een keer zullen halen en hoe de vlokkentest dan uitpakt. Als het chromosomenpatroon niet goed is zullen we de zwangerschap moeten afbreken. Dit was niet het nieuws waarop ik had gehoopt maar het geeft me toch weer een beetje rust, we hebben immers al bewezen dat het wel kan. En ik zit nu midden in de vruchtbare periode dus we gaan er weer gewoon vol goede moed tegenaan @Celia Hoe oud is jouw dochter? Kan ook gewoon een fase zijn dat ze wat meer aandacht nodig heeft. Het lijkt me iig erg vervelend als ze zegt een zus te zijn en dat je het dan weer moet uitleggen. @Hannah wat schrijf je dat mooi. Je kan beter spijt hebben van de dingen die je gedaan hebt dan van de dingen die je niet gedaan hebt. Zo is het maar net! Wat vreselijk wat jij hebt moeten meemaken. Hopelijk ben je snel weer zwanger van een gezond kindje
Hoi Adriana, Ons dochtertje wordt over 2 weken 4. Ik denk dat het voor haar heel goed is dat ze zo naar school gaat, ze is echt toe aan een nieuwe uitdaging. Wat spannend voor jullie dat jullie het toch zelf moeten blijven proberen! Dat vergt ook een hoop doorzettingsvermogen. Heel veel succes en sterkte!!