hoi dames. wat zouden jullie doen : onze zonen 4 en 6 gaan vaker fietsen hier in de buurt MAAR als ze ergens heen gaan moeten ze het eerst komen vertellen / vragen ... Dit heeft mijn zoon van 6 dus niet gedaan met als gevolg ik hem 1. 5 uur kwijt was. ik heb grote rondjes gefietst bij vriendjes aangebeld niemand bad hem gezien ... Toen kreeg ik het wel warm. eenmaal thuis kreeg ik van een moeder van een klasgenoot een apje dat hij bij hun zat. Ik erheen en netjes gezegd dat hij naar huis moest komen omdat ik hem al 1.5 uur kwijt was... ik kreeg me toch een grote mond... heb hem netjes uit gelegd dat ik bezorgd was en verdrietig was dat ik hem.niet kon vinden ... maar ik vind wel dat hij straf verdriet want dit kan niet zomaar. wat vinden jullie nu een passende straf ? ik heb hem nu naar zij kamer gestuurd om er even tot rust te komen en hij mag naar onderen als het eten klaar is .. Dus wat zouden jullie doen ? soms vind ik het zo moeilijk...
Als mijn zoon iets heel stouts doet dan mag hij niet meer op de tablet in het weekend (hij mag dan een uurtje per dag), dat vind hij heeeeeeee eeeeel erg.
Hij zou van mij een paar dagen mogen thuisblijven. Niet meer rondrijden in de buurt en gewoon in de tuin spelen.
Als het kan, zou ik een straf laten passen bij de 'misdaad' Dus ik zou hem 1 of enkele binnen houden, waarschijnlijk. Ligt een beetje aan de omstandigheden, of het 'per ongeluk vergeten' of 'bewust' was. Maar gezien de grote mond, zou ik dan toch het laatste vermoeden. En dan heb je aan mij een slechte. Dus ik neig in dit geval naar wo-do-vr binnen houden. Je laat hem fietsen, omdat je hem vertrouwt. Hij heeft nu laten zien dat dit vertrouwen blijkbaar niet terecht is. Dus even terug naar af en over een paar dagen weer laten zien dat hij het vertrouwen waard is. Met natuurlijk de duidelijke waarschuwing dat je weet dat het nooit meer gebeurd, omdat hij nu extra gewaarschuwd is en natuurlijk wel snapt dat de straf bij een volgende overtreding oploopt.
Toen onze oudste eens met vriendinnetjes verder gegaan was als het gebied dat we duidelijk afgesproken hebben, mocht ze de rest van de week niet meer buiten spelen (op onze eigen tuin na). Ze gaf toen overigens geen grote mond en was zelf behoorlijk geschrokken. Hebben haar toen eerst gevraagd wat onze afspraken waren bij het buitenspelen, tot waar ze mag en of ze wel/niet moet vragen/zeggen als ze verder wil of ergens anders gaat spelen. Dat wist ze allemaal nog prima. Toen we daarna vroegen waarom ze dan op die betreffende plek gevonden was toen was ze meteen heel schuldbewust en dat het inderdaad niet mocht. Uitgelegd waarom we dat echt absoluut niet willen hebben (gevaarlijke oversteek, ver uit de buurt, geen idee waar we moeten zoeken en dat het ons erg bang en verdrietig maakt). Dat we erg bezorgd waren en ze dus nu voorlopig even binnen de tuin blijft om daarna weer te mogen proberen alleen buiten te spelen.
Ja precies...even pas op de plaats. En niet zeggen waar je heen gaat? Dan blijf je maar even een paar dagen in zicht. Kun je ook niet kwijt raken of weglopen. Ik zou overigens gewoon daar bij het ophalen al boos zijn geweest. Afspraak is afspraak en dan als de wiedeweerga naar huis.
Ik zou ook voor het alleen thuis spelen gaan. Overigens zou ik bij iemand anders niet snel boos worden, wel benoemen dat he boos bent en geschrokken maar niet schreeuwen ofzo...
Bedankt voor jullie reacties ... Toen ik mijn zoon op ging halen ben ik zeker niet boos geworden. heb die moeder netjes bedankt voor het apje maar daar ter plekken wel mijn zoon duidelijk gemaakt dat hij NU mee naar huis moest komen omdat hij al 1.5 uur kwijt was .. lastig is het soms hoor ..
Dat is schrikken. Ik houd ze ook altijd een tijdje binnen als ze zich niet aan de regels houden met buiten spelen.
Ja ik denk ook dat even binnen blijven (de vrijheid terugnemen) de beste oplossing/straf is om kenbaar te maken dat hij dit niet kan maken. Wat zal je inderdaad nerveus zijn geweest. Gelukkig met een goede afloop.
Mijn kinderen hebben dat ook eens gedaan op die leeftijd. Ze mochten toen 2 weken niet meer op straat spelen. De jongste heeft het daarna nog eens gedaan, die mocht de rest van de zomer niet meer alleen op straat spelen. Blijkbaar was hij er nog niet oud genoeg voor. Het jaar daarna (dit jaar) is het prima gegaan, hij is nu nooit meer kwijt.
Ik schreeuw ook meestal niet als ik boos ben Maar de boodschap is evengoed duidelijk. Als je mij ziet schreeuwen dan ben ik echt zwaar overstuur. En dan nog meestal... Ben ik eerder stil dan luidruchtig.
Oeff dat is schrikken! Ik zou ook de teugels even strakker aantrekken. (Minstens) een paar dagen binnen blijven dus!
Kan mij niet voorstellen dat je je kinderen al zo alleen laat fietsen. Oke ik weet dat het ook aan de buurt ligt en of je er goed op kunt kijken maar 1.5 uur kwijt?? Hoe is dat zo gebeurt? Mijn eerlijke antwoord ik vind zeer zeker de jongste nog te jong om zo te fietsen en je oudste blijkbaar ook. Het word rondje in de straat fietsen en niks niet verder meer. Duidelijk beide nog te jong.
Hier zou ze minstens een week binnen de hekken van de tuin moeten blijven. Hij krijgt een privilege (rondjes fietsen) waarbij je hem moet kunnen vertrouwen. Deze verantwoordelijkheid kan hij blijkbaar niet aan. Dus mag hij dit niet meer, omdat je hem daarin niet kan vertrouwen. Zou dit ook zo uitleggen. Voor de grote mond zou hier nog iets anders qua straf komen. Ben daar totaal niet van gediend als kinderen een grote mond richting hun ouders geven.
goede morgen allemaal bedankt voor jullie reacties. van ons krijgen ze best wat vrijheid ( nadat ze hadden laten zien dat ze het konden ) qua fietsen er wonen in de buurt veel vriendjes en klasgenoten dus iedereen houd wel een oogje in het zeil. Dit keer dus niet. Ja en op de vraag hoe kan ik hem 1.5 uur kwijt zijn.. in het begin gaan ze fietsen dus dan maak ik me niet zorgen maar als ik dan ga kijken of ze er daadwerkelijk zijn en dan zijn ze er niet en dan zoeken etc. ...
Hier zijn de regels heel duidelijk, binnen dit gebied blijf je doe je dat niet dan is het fiets inleveren en de rest van de dag/week achter het huis. Ze hebben het beiden een keertje uitgeprobeerd en daarna niet weer.
als je niet weet hoe je buitenspelt dan heb je het nog niet begrepen wat de afspraken zijn. dus ik zou zeggen, je bent misschien veel te jong om dit te begrijpen; dus mag niet meer buitenspelen. Ik zou dus geen tijd geven wanneer hij weer mag. hij moet je overtuigen dat hij dat wel kan, en begrijpt. kan dagen duren. tot en redelijk gesprek over de kwestie blijft hij gewoon thuis. zo zou ik het doen. echt zonder boos zijn. gewoon doen alsof je echt denkt dat hij nog niets van de regels over buitenspelen snapt en daarom je bang bent en daarom hij dat niet meer mag.
Tja...lekker ouderwets huisarrest geven inderdaad... Zelf zou ik ook even bij hem nagaan of hij wel beseft waarom jij eigenlijk zo bezorgt bent als hij niet is waar hij hoort te zijn. Het is heel vervelend dat het nodig maar naar mijn idee geen overbodige luxe om kinderen, wanneer ze zelfstandig buitenspelen, hiervan ook de gevaren te leren. Op die manier denkt hij misschien wat sneller twee keer na voordat hij impulsief besluit naar een vriendje te fietsen.