Dag allemaal. Mijn zoontje is net twee jaar geworden en op de één of andere manier is het de laatste week echt drama qua 'gedrag'. Hieronder even twee dingen waar ik even niet zo goed weet hoe ik daar mee om moet gaan. - Sinds een paar dagen is hij fanatiek aan het slaan. Als ik hem op de arm heb dan slaat hij me op de hals. Niet uit boosheid, maar 'gewoon'. Ik pak dan zijn armpje vast en zeg dat dat niet mag. Dan lacht hij en doet hij het zo nog een paar keer als het aan hem ligt. Hoe kan ik hier het beste mee om gaan? - Vanmiddag thuis, ik heb 2 lantaarntjes op tafel staan, waar een waxinelichtje in zit. Ik was met mijn moeder aan het praten, en ineens maait hij met z'n arm over tafel waardoor één lantaarn opzettelijk door hem op de grond wordt gemikt. Ik loop naar hem toe, pak zijn armpje vast en zeg dat dat niet mag en dat mama dat niet wil hebben, het hoeft niet stuk. Nog geen twee tellen later maait hij lacherig de andere ook over de vloer. Ik ben er toen heen gelopen en heb hem voor het eerst in zijn leven op de hal gezet. Hij huilde alles bij elkaar. Ik wist zo snel even niet waar ik hem heen moest zetten. (wij hebben beneden geen traphekje) daarom vond ik het best eng, maar ik hoorde hem huilen bij de deur naar de kamer toe. Even later ben ik er heen gegaan en heb ik gezegd dat ik dat niet wil hebben en dat het niet kapot hoeft. Hij heeft sorry gezegd en toen heb ik hem laten gaan. Handel ik hier goed mee? Ik vind het best lastig, hij is nog nooit zo geweest. Tuurlijk, hij gaat nou grenzen op zoeken etc. Hoop even van jullie te horen hoe ik hier het beste mee om kan gaan.
Klinkt mij niet verkeerd in de oren. kan dat ook al met een baby van 10 maanden, haha! (dit is een grapje voor ik de opvoedpolitie over mij heen krijg) misschien dat je nog uit kunt leggen waarom hij even op de gang moet. en als je hem weer naar binnen laat vragen of hij begrijpt waarom hij op de gang moest en N excuses laten aanbieden? of is dat te ingewikkeld bij een 2-jarige? ik heb er nog geen ervaring mee
Bij slaan zou ik hem direct op de grond zetten en er verder weinig woorden aan vuil maken. Zo leert hij dat er consequenties zitten aan slaan. Mijn dochter kan baldadig doen als ze zich verveelt. Ik probeer dat vaak voor te zijn en dan komt het niet zo ver. Verder maakt afgemat zeggen dat ik iets helemaal niet leuk vind plus even bij haar weglopen nog wel indruk.
Goed gehandeld denk ik. Sommige kinderen die leren dat na 1 keer en anderen hebben daar langer voor nodig. Dat lachje is echt om hem achter het behang te plakken zeker!! Ik herken dat van kleine kids in mijn omgeving. Je moet dan bijna zelf lachen, maar toch opvoedkundig handelen. Ik denk dat je het heel goed doet door zelf rustig te blijven. Sommige moeders gaan terugslaan of schreeuwen. Ik denk dat dat niet werkt. Als je rustig blijft en consequent het verkeerde gedrag afkeurt dan leert hij het vanzelf.
Hihi, hier is het dagelijkse kost dat uitlachen. Soms enorm frustrerend, vooral als ik iets aan hem heb gevraagd en hij gewoon weigert en lachend het tegenovergestelde doet. Vind dat je prima hebt gehandeld. Hier moet hij op een stoel voor de gangdeur zitten als hij niet luistert. Gaat hij dan krijsen dan gaat het stoeltje in de gang.
Ja hoor, lijkt me helemaal goed hoe je handelt! Ik zou nog wel een waarschuwing geven voor je hem op de gang zette. Waarschijnlijk begrijpt hij de oorzaak-gevolg van het op de gang zetten niet? En was hij daardoor zo overstuur? "Als je nog een keer het lantaarntje op de grond gooit dan zet ik jou op de gang, want mama wil niet dat jij dat doet en er iets stuk gaat." En na afloop uitleggen: "Je moest even op de gang omdat mama niet wil dat er een lantaarntje stuk gaat. Als je lief gaat spelen mag je weer terug komen". Zoiets? Maar misschien is dit nog iets te veel discussie voor die leeftijd Ik ben zelf altijd wel van het uitleggen en vertellen.
Hij is me echt aan het uittesten.. Grr.. Gisteren inderdaad na de eerste lantaarn gezegd dat ik dat niet wil hebben en dat dat niet kapot hoeft. Na de tweede heb ik hem dus op de gang gezet. Had ik nog nooit gedaan, dus had na de eerste niet gezegd dat hij op de gang zou gaan.. Dit kon ik echt niet toelaten, dus vandaar de eerste keer op de gang. Het was altijd zo'n lief kind hahaha Gisteravond hetzelfde liedje met z'n Fisher Price Kassa. Deze maaide hij ook van tafel over de grond. Heb hem toen vriendelijk verzocht dat niet meer te doen. Waarna hij mij op mijn been sloeg. Vervolgens werd de kassa van de grond gepakt en smeet hij 'm nog harder neer dan de eerste keer, toen heb ik gezegd, als jij dat nog één keer doet dan ga je op de gang. Want mama wil dat niet hebben. Toen kwam papa thuis, en was de aandacht voor de kassa toch weg..
Hier ook een gooifase,.. Laatst maaide ze zo een halfvol glas van tafel, echt bewust! In zo'n geval zeggen we heel streng dat dat niet mag en dat ze anders achter de bank moet zitten (bank staat overdwars in de kamer, dus niet echt erachter) en dat vindt ze heel ergdus meestal laat ze het dan verder. Maar ze doet af en toe dingen waarvan ze heel goed weet dat het niet mag, maar blijkbaar heeft ze dan even een vlaag van verstandsverbijstering ofzo leren nadenken is nog een beetje lastig denk ik, ik las laatst iets over peuters en impulsen leren beheersen, denk dat het een beetje in die hoek zit
Ik vind dat je het goed gedaan hebt hoor. Mijn kinderen zijn al wat ouder (5 en 3) maar slaan, schoppen, knijpen of bijten is echt meteen naar de gang, zonder waarschuwing. Daar mogen ze na 5 en 3 minuten vanaf, nadat ik ze heb uitgelegd waarom ze op de gang moesten en ze sorry hebben gezegd. Andere dingen zoals grote mond of niet luisteren gaan ze na 1 waarschuwing op de gang. Ik ben wat dat betreft best streng en merk als ik wat lakser wordt, zij de grenzen ook meer opzoeken. Het loont gewoon om consequent te zijn. Ik doe het dan ook overal, als ik op visite ben of aan het winkelen, ze gaan zo de hoek in. En ik moet zeggen dat ze hooguit 1 keer per week in de hoek zitten, dus voor ons werkt het prima.
Goed gehandeld hoor. Hier 1x waarschuwen dat het niet mag. Bij 2e keer waarschuwing erbij dat ze volgende keer bij de deur zit. En 3e keer gaat ze direct naar strafplek met uitleg waarom ze daar zit en moet ze 2min zitten. Na 2min zeg ik nog een keer waarom ze daar zat(als ze straks goed kan praten verwacht ik dat ze het mij kan uitleggen) dan een 'sorry mama', een kus en een knuffel. Per levensjaar zitten ze hier 1min. Mijn zoon zit dus 5min als hij wat uitvreet Soms krijgen ze maar 1 waarschuwing. Ligt eraan wat ze gedaan hebben