@ Blie, het kan zeker de bij de angst voor de pijn helpen. Het probleem is echter dat ik trauma heb door vroeger. En het daarom heel lastig vind om zo'n intiem moment te delen met iemand anders dan mijn partner alleen. Ik ben bang dat ik daardoor in paniek ga raken. Vermoedelijk heb ik dan meer aan kalmeringsmiddel dan aan een pijnstiller.
Ik ben nog niet zwanger (wel druk bezig ) maar ook overgewicht. Begonnen met een gewicht van 157 kg en 1.85 lang. Inmiddels 1,5 jr later 113 kg en uiteraard nog even lang. Afgevallen omdat ik anders bij de fertiliteitskliniek niet geholpen zou worden.
Wow je bent veel afgevallen! Hopelijk ook snel zwanger nu. Jammer dat het 'spontaan' niet lukte. Succes!!
Dank je wel! heel hard werken en vooral heel veel geduld.... Ja ik hoop het ook, voor ons gevoel zijn we al superlang bezig, terwijl we van de gyn eigenlijk pas vanaf vorige maand mogen gaan tellen ivm mijn gewicht...
Hm dat klinkt ook al zo kort door de bocht. Of is er bewezen dat het door je gewicht komt? Wachten duurt altijd lang en zeker op zoiets groots in je leven! Pff ik begin er een beetje klaar mee te zijn geloof ik. Krijg de laatste dagen/week ineens flink pijn aan (ik denk) mn bekken. Gisteren op aanraden van mijn yogainstructrice toch een gespecialiseerfe fysiotherapeute gebeld, daar kan ik vanmiddag om 15u al terecht. Over een uur naar de VK. Heb wel vaker en dunnere ontlasting (sorry hihi) dus ik hoop maar dat dat een voorteken is en dat ze volgende week al ergens komt.
Nee niets "bewezen" maar mijn menstruatie is sinds het afvallen gelukkig wel weer met regelmaat. Heb wel het idee dat het allemaal een beetje met elkaar in verband staat. Maarja moeilijk om je hart en gedachten dezelfde kant op te krijgen Oh spannend zeg! Hopelijk kan ze wat verlichting brengen voor de pijn die je hebt!
Hallo dames daar ben ik ook weer! Inmiddels weer een groeiecho gehad (omdat de kleine man 2,5 weken voor loopt) maar gelukkig valt hij nog wel netjes binnen de groeicurven en maakt de gyn zich geen zorgen. Mijn suiker en ijzer is ook nog steeds allemaal prima, dus het zal hopelijk wel loslopen allemaal... @cillatje84 Welkom! Knap hoor, dat je zoveel bent afgevallen! Ik hoop voor jullie dat het nu heel snel raak is!! @Rietje88 wat vind je eng klinken aan pijnstilling? Ben je bang voor de bijwerkingen? Ik ben gewoon benieuwd hoor. Ik wilde ook zonder pijnstilling bevallen maar heb bij mijn dochter uiteindelijk een ruggenprik gehad. En ben zo blij dat ik daar toen voor gekozen heb... Het schoot al uren niet op, ik had wel flinke weeen maar de ontsluiting bleef maar op 4 cm dus ik raakte helemaal uitgeput. Na de ruggenprik zat ik binnen een half uur op 10 cm en ging het dus ineens heel snel en was ze er zo! Waarschijnlijk omdat ik door de pijnstilling eindelijk kon ontspannen, zette het ineens door. Pas later hoorde ik dat de OK al voor mij gereed was, omdat ze dachten dat het alsnog een keizersnede moest worden... Dit keer zal ik het eerst zeker weer zonder pijnstilling proberen, maar als het weer dezelfde kant op gaat ga ik dit keer echt niet zo lang wachten! @Blie Vervelend dat je alsnog last van je bekken enzo hebt gekregen. Ik duim voor je dat de kleine meid lekker op tijd komt!!
Inlove, wat geweldig gefeliciteerd. Hoe is het nu met jullie? Cillatje, wat goed van je dat je zo afgevallen bent en dat je cyclus nu regelmatig is. Afvallen heeft effect daarop, tegelijkertijd vind ik dat sommigen wel erg makkelijk stellen "als je overgewicht hebt, helpen we niet voordat je x kilo afvalt". Het is gewoon zo moeilijk en de wens is daar wel. Hoe ziet het traject er verder uit? Ik moest bij huidige ziekenhuis een paar kilo afvallen wat voor mij haalbaar was (zo'n vijf kilo tot bmi 35, werd iets meer. Bij ander ziekenhuis moest ik veel meer afvallen, tot ik bmi van 30 had). Aangezien mij cyclus wel regelmatiger werd maar desondanks onregelmatig bleef gestart met Clomifeen (heb pcos) en in vierde ronde was het raak, zo blij en soms geloof ik het nog steeds bijna niet en qua leeftijd werd het ook wat dringender (ben net 37). Blie, wat naar dat je nu alsnog last van je bekken krijgt, hoe was het bij de fysio? Hopelijk is het kindje er nu snel, dan nemen die klachten hopelijk ook weer af. Ik vind het nu ook zwaarder worden, maar uiteraard hoop ik dat ze nog een paar weekjes blijft zitten Fishersgirl, fijn dat de kleine binnen curve groeit en verder alles goed is, vaak blijkt gewicht bij geboorte toch anders dan geschat. Hier suikers nog steeds onder controle met dieet dus hoef geen insuline te spuiten, als ik dit zo volhoud tot volgende week dinsdag hoef ik ook niet meer te starten. Verder meer moe en vaker misselijk/maagzuur/benauwd. Als ze nog wat meer indaalt zal dat wel weer wat minder worden . Ik ben blij ik met zwangerschapsverlof ben, dingen lekker op eigen tempo doen en met de blaasontsteking en antibiotica kuur was dat ook erg fijn. Vandaag urine voor controle ingeleverd dus hoop dat het nu goed is.
Bij de fysio (Cesartherapie) was wel prettig! Sowieso een leuk mens en ze heeft me wat tips qua houding en beweging gegeven. De VK maakte zich geen zorgen, daar was ik voordat ik naar de fysio ging. Ik was toevallig tijdens echospreekuur ertussen gepland dus ik kreeg even snel een echo en daar was op te zien dat ze al heel laag ligt (hoofd tegen bot zo ongeveer) dus het is niet raar dat mn bekken dan wat gaat 'zeuren'. Verder denk ik ook dat het grotendeels toch mn banden zijn want het zit veel in de liesstreken. Ook dat is niet raar nu ze zo laag zit. Maar volgende week ga ik nog een keer als het kan en/of ze komt een dag of 5 na de bevalling thuis langs om na te gaan of mn bekken het zelf weer goed oppakt of dat vervolgbehandeling toch wel handig zou zijn. Ik maak me er niet teveel zorgen over, volgens mij valt t goed mee Wat super joh dat je geen insuline hoeft te spuiten! Goed bezig en nu inderdaad lekker op je eigen tempo en in je eigen wereldje! geniet er lekker van.
@ Fishersgirl. Ik vind zo'n katheter naar overkomen. En er kunnen ook allerlei bijwerkingen optreden. Maar pijn is niet hetgeen waar ik nu het meest bang voor ben. Het zijn de handen die aan me gaan zitten en de mensen die niet close zijn die erbij gaan zijn. Naarmate de weken vorderen begin ik het steeds spannender te vinden. Ik ben blij wanneer de bevalling achter de rug is. @ Blie, vervelend die pijn. Ik hoop dat je er snel van af bent.
Dank je wel voor de complimentjes allemaal het afvallen was een hele zware weg maar ben wel blij dat ik deze "stok" achter de deur had. Ik was nooit echt ongelukkig met mezelf, maar merk wel dat ik nu stukken beter in mijn vel zit en me veel beter voel. Deze maand heb ik de eerste iui met clomid gehad en zit nu in de 2e wachtweek, we zouden het in eerste instantie zonder clomid doen maar in de eerste ronde was mijn ei ineens weg. (geen idee of t gesprongen was ja of nee) en hij was ook niet supergroot. De gyn vroeg of ik toch de iui wou doen maar ik dacht dan bewaar ik m liever voor een moment dat ik het zeker weet... Door bovenstaande verhaal deze maand dus clomid gehad, best last gehad van de bijwerkingen maar ach dat nemen we maar voor lief
Toch knap dat het je nu gelukt is om zoveel af te vallen. Ben je nog van plan verder af te vallen of ben je tevreden zo? Is er behalve een onregelmatige cyclus nog een andere reden waarom je hulp nodig hebt bij het zwanger worden? Met andere woorden is het mogelijk dat je spontaan alsnog zwanger word?
Verder geen andere reden bekend. Gister en vandaag een testje gedaan. Dikke plus op die van kruidvat en op die van clearblue zwanger 2-3 weken <3
Joh ik denk dat ik pas echt besef dat er een baby in zit als ze er eenmaal uit is lekker rustig laten bezinken, heerlijk gevoel Pff laatste loodjes zijn niet mn favoriete onderdeel merk ik. Zeker zo in t weekend als vriend ook thuis is zit ik zo af te wachten. En dan belt mn vader gisteren weer eens en nu appt ie weer. Wat denkt ie nou te horen? Ohja ben gisteravond bevallen maar was er nog niet aan toegekomen om jullie te bellen? *Chagrijnig* Het is heel lief dat ie zo betrokken is hoor en ik snap dat hij ook graag de baby wil ontmoeten, maar soms kan ik het echt even niet hebben (dus reageer ik hier maar even af ). En ik maar bang zijn dat mn moeder degene zou zijn die steeds zou bellen, die houdt het ongeduld veel meer voor zichzelf (en uit het in babydingen kopen haha).
haha Ben je het van plan gelijk te vertellen? Hoe ga jij de kraamtijd tegemoet? Veel bezoek of juist heel prive?
Als het loopt zoals we willen gaan we niet vertellen dat ik aan het bevallen ben. Bevallen, rustig kennis maken met baby samen, eerste voeding etc. Dan mezelf opfrissen en wat eten/drinken (anders mag je niet naar huis). En dan hangt het er een beetje vanaf, als het midden in de nacht is bellen we de volgende ochtend. Anders bellen we de ouders wel. Ik wil graag dat mijn ouders als eerste langskomen en mn schoonouders daarna. Gewoon even snel kijken en dan zien we de volgende dag wel verder. Kraamtijd wil ik denk ik alleen directe familie en onze 2 beste vrienden. Vriend heeft de eerste 3 a 4 dagen vrij en dan als de kraamhulp weg is 2 weken. Ook dan wil ik nog niet al te veel bezoek, lekker cocoonen met zn drieeën en eens rustig wennen aan elkaar Maar probeer ook niet te krampachtig alles te plannen en het ook een beetje te laten lopen zoals het loopt, zolang het voor ons maar prettig voelt.
Cillatje, wat geweldig, gefeliciteerd! Snap dat het besef er soms nog niet helemaal is, ondanks mijn dikke buik geloof ik het soms ook nog niet. Erg hé . Weet je waarom je IUI kreeg terwijl er geen redenen lijken te zijn voor niet zwanger worden (buiten onregelmatige cyclus)? Ik kreeg juist eerst alleen Clomid waarbij de eirijping werd gevolgd de eerste vier keer. Blie, goed dat je er al over nagedacht hebt. Helpt het als je tegen je vader zegt dat je voorlopig niet meer antwoord . Ik wil ook eerst een beetje bijkomen in het ziekenhuis (baby en daarmee ik ook moeten 1-2 daagjes blijven). Daarna beperkt bezoek. Misschien mijn moeder en zusje wel iets eerder. Voor jou nu echt de laatste loodjes, spannend joh, succes! Ik ben nog geen 36 weken maar voelt nu al als laatste loodjes, ben moe en doe regelmatig middagdutje. Vandaag hebben we (nou ja man vooral) weer wat klusjes gedaan, leuk. En babytas met kleertjes voor in ziekenhuis is gepakt, nu eigen tas nog. Suikerwaarden nog steeds goed en ze zeiden dat ze je vanaf 36 weken niet meer laten starten met insuline, dus ziet er goed uit!