Zelf heb ik er ook wel een beetje een handje van om dingen snel vies te vinden en regelmatig mijn handen te wassen, maar ik denk dat ik het niet zo erg heb als mijn schoonzus.... Toen dochter jarig was en de taart nog gesneden moest worden, zei ze dat haar man dat wel even kon doen, want die is bakker en die kan dat goed. (????) Ik ben niet achterlijk hoor, ik kan best een taart snijden, maarja ik liet het maar gebeuren.... Nu hebben we morgen weer een feestje hier en ik heb broodjes besteld bij haar man's bakker. Ze kwam ze brengen en zei dat we ze echt niet van tevoren hoeven te smeren hoor, dat kunnen ze zelf ook wel doen. Maar ik krijg echt de indruk dat ze me dus vies vind of zo? Ik ben erg schoon op mezelf en was regelmatig mijn handen, zeker als ik eten ga bereiden of iets voor anderen ga maken.... Maar word erg onzeker gemaakt. Zouden jullie er iets van zeggen? Of het zo laten? Nu hebben we bij een ander familielid ook weleens broodjes gegeten en die waren ook van tevoren al gesmeerd, daar zegt ze dan niks over? Merk dat dit erg in mijn hoofd blijft hangen. Ik wil ook niet te bot eruit flappen of ze vies van me is.... Want daar ben ik goed in, als iets mij dwars zit dan vind ik het moeilijk om daar iemand op een normale manier over aan te spreken.
Ik begrijp niet zo goed waar jij het idee vandaan haalt dat ze je misschien vies vind? Misschien is het gewoon vriendelijk bedoelt? Ik zou ook zoiets kunnen zeggen maar dan meer met het idee dat ik iemand anders niet wil opzadelen om dat te doen en het dus zelf wel ff zou doen...
Tja...ik ben dan makkelijk...ik zou het gelijk vragen... Hart op de tong wat dat betreft...dan weet je het gelijk
Uit je verhaal hierboven kan ik niet halen dat ze smetvrees heeft. misschien wil ze je gewoon ontzien? Zodat het voor jou geen moeite is? Althans zl zou ik het opvatten. maar als jij je broodjes al gesmeerd wil hebben, dan doe je dat toch? Mocht zij ze dan niet willen eten, dan is dat jammer.
Dat is misschien ook mijn eigen onzekerheid. Ik denk heel vaak door, misschien vinden ze dit of dat wel van mij. Maar aangezien het ook wel bekend is dat ze smetvrees heeft, vraag ik me af of ik er wat van moet zeggen, gezien ik dat gevoel dus heb, of moet ik het zo laten? Met die taart stond ik op het punt om met een mes hem aan te snijden toen zij er ineens tussen kwam dat haar man dat ook wel kon doen. Dus echt werk uit handen halen gebeurde niet, ik stond op dat moment toch in de keuken.
Dat is algemeen bekend dat ze dat heeft. Ze heeft een tijd gehad dat het wat slechter ging en haar handen helemaal kapot waren van het handen wassen. Misschien denk ik te ver hoor en is het helemaal niet zo. Maar dat gevoel krijg ik wel een beetje.
Ik wilde ze niet van tevoren smeren maar wel ter plekke even met iemand de keuken in om samen even de broodjes te smeren. Maar dan zegt ze me dit.... En je hebt gelijk hoor, dan maar niet, mocht ik ze toch gesmeerd hebben.
Ik zou alleen maar blij zijn als iemand anders de taart wil aansnijden want wat dat betreft ben ik dus wel "achterlijk" Zou hier eigenlijk niet meer achter zoeken dan behulpzaamheid en misschien heeft ze het ook wel tegen die ander gezegd maar heeft die ondanks dat gewoon zelf de broodjes gesmeerd. Maar als jullie al bekend zijn met haar smetvrees kan je er gewoon naar vragen lijkt me maar uit bovenstaande maak ik niet echt op dat ze vies van je is...
Ik heb een vorm van smetvrees al heb ik het nu redelijk onder controle. Maar toen ik er erg last van had heb ik dit ook aangegeven aan mensen. Dat het dus niet aan hen lag of dat ik ze niet schoon vond maar dat ik door mijn smetvrees snel dingen vies vind en dat dat aan mijzelf ligt.
Maar zelfs al zou ze je vies vinden omdat ze smetvrees heeft, dan is HAAR probleem en niet het jouwe... (Teruglezend klinkt dat onaardig . Ik bedoel daar niet mee dat je er dan maar schijt aan moet hebben, ik bedoel dat zij degene is die er last van heeft.) Smetvrees is geen reële angst, dat heeft niets te maken met hoe schoon jij bent. Het is vooral voor haar vervelend dat ze er last van heeft (en ik begrijp ook eigenlijk niet zo goed waarom je dit op jezelf betrekt, als je weet dat ze smetvrees heeft?). Als het voor haar makkelijker is om bij jou te komen als zelf haar broodje mag smeren, dan laat je haar toch lekker? Maar als je er echt last van hebt, moet je dat tegen haar zeggen, dat jij er onzeker van wordt. Dan kunnen jullie misschien samen een oplossing zoeken.
Als ik zou weten dat een persoon smetvrees heeft en zij aanbiedt om de taart te laten snijden en of de broodjes zelf te smeren. Dan zou ik daar geen problemen mee hebben. Nu komt ze nog naar de verjaardagen, dat is toch veel belangrijker! En ongetwijfeld is dat voor haar al een hele opgave. Bedenk als ze je echt heel smerig vind, dan zou ze helemaal niet komen..
Het komt op mij een beetje over alsof ze zich schaamt, en dat ze niet de 'echte' reden wil geven waarom ze je bepaalde dingen liever uit handen wil nemen.
Vraag het anders even aan haar man... Of dat de reden is of dat ze je gewoon wil ontlasten. Schoonzus niet beledigd en jij toch je antwoord. Hij zal goed weten hoe en wat betreft haar smetvrees.. Ze wonen in 1 huis tenslotte
Als je weet dat ze smetvrees heeft, is er toch niets mis mee om haar een beetje ruimte te geven om het op haar manier te doen? Vindt eigenlijk dat je haar een beetje belachelijk maakt zo terwijl je weet waar ze last van heeft. Laat haar toch lekker haar eigen broodjes smeren als zij zich daar prettig bij voelt.
Ik begrijp niet waarom je het op jezelf betrekt als je weet dat ze hier last van heeft. Ben het eens met Snoopy, gun haar dan gewoon die ruimte.. Niet alles op jezelf betrekken!
Ik wil even zeggen dat ik jullie reacties hartverwarmend vind Ik heb zel ook last van smetvrees (gelukkig gaat het al veel beter) en zou me door jullie erg begrepen voelen.. Wilde ik gewoon even kwijt
Agh scheelt jou ook weer moeite toch. Ik zou dan zeggen ; Goed hoor en dan lekker neerploffen op de bank en haar het werk doen..
Dankjulliewel voor jullie reacties. Ik moet het verder maar niet op mijzelf betrekken denk ik, ze zal het goed bedoeld hebben.