Dit is niet normaal nee. Enige wat ik me kan voorstellen is als jij al eens vreemdgegaan bent (en ook dan denk ik dat hij er maar aan moet wennen dat jij dingen doet zonder hem), maar zo niet dan moet hij niet zo overdrijven. En eens wat tijd thuis besteden.
Ik vind dat veel dames hier altijd zooooo snel zijn met de conclusie dat "hij DUS zelf wat te verbergen heeft". Wat een onzin! Ik lees hier regelmatig posts van vrouwen die, al dan niet extreem, jaloers zijn en dan wordt er toch ook niet meteen geroepen dat zij dan zelf wel wat op haar kerfstok heeft? TO komt hier met een vraag over de jaloezie van haar man (en ja, dat gaat veeeeel te ver) en gelijk weer dat vingertje.. Het kan. Dat hij vreemdgaat. Maar het kan ook "gewoon" een jaloerse, onverantwoordelijke eikel zijn. Of weet ik veel. Waarom zou je iemand in dit stadium nog ff lekker extra onzeker gaan maken? Dit soort topics lopen altijd op hetzelfde uit, jammer vind ik dat. En ik vraag me ook af hoe het kan dat jullie allemaal zo slecht van vertrouwen zijn. Maargoed, dat ben ik hoor maar ik ga in eerste instantie niet altijd uit van het slechtste scenario. TO, denk dat er wel ff gepraat moet worden ja.
Eens Vlinderbloem. Wij zouden gewoon al niet kiezen voor taalles aan huis ed, dat willen we beide niet. Maar dat hij wel lang weg gaat vind ik dat wel een beetje apart, vraag hem daar eens naar dan. Als hij dat wel doet moet hij jouw ook (meer) vrij laten.
Maar wtf? Hoe on-sexy is 'taalles aan huis met 4 personen'. Als ze nou met collega's naar de kamasutrabeurs ging.... Oke. Maar taalles geven... Ook al is het aan huis. Nee, ik snap het niet.
Eens! Ik ben zoals jou vriend en dat geef ik eerlijk toe. Ik ben héél erg jaloers (volgens mijn man ziekelijk) en dit is bijna ten koste gegaan van onze relatie. Iedere keer als mijn man weg ging en er waren andere vrouwen bij dan was ik bang dat er iets zou gebeuren / was gebeurd. Als hij ging werken was ik bang dat hij op een van zijn vrouwelijke collega's (die heel erg knap waren) verliefd zou worden enz. Ik kan je geen verklaring geven waar dit gedrag vandaag komt. Ik denk onzekerheid van mezelf. Ook schrik ik er erg van als ik zie hoe met name de jongeren zich tegenwoordig op stap gedragen. Soms als mijn man dan op stap ging was ik bang dat mijn man met een glaasje op iets zou doen wat niet zou horen maar soms was ik ook gewoon bang dat andere vrouwen zich ongepast naar hem zouden gedragen. Maar zoals ik al eerder aangaf is dit bijna ten koste gegaan van onze relatie. Mijn man is een paar keer heel boos geworden en we hebben er flinke ruzies over gehad. Ik heb besloten dat het zo inderdaad niet verder kon en ben er aan gaan werken en het gaat nu stukken beter. Als je wil dat het beter gaat dan zal een goed gesprek en misschien wel een flinke ruzie niet onvermijdelijk zijn. Als hij niet wil veranderen dan is het maar de vraag of hij jou überhaupt vertrouwd en of jullie dan een goede basis in een relatie hebben. Wij zijn er sterker uit gekomen, ik gun jou hetzelfde. Mijn man
Ik vind dit wel ongezond klinken. Jullie hebben een baby van 7,5 maand en hij zit regelmatig tot 3 uur 's nachts bij de overburen?? Wat moet je daar in godsnaam? En nee, dan denk ik heus niet aan vreemdgaan,het is gewoon heel raar en puberaal als je een gezinsleven hebt. Ik zou daar eerlijk gezegd meer problemen mee hebben dan zijn jaloezie en onzekerheid. Denk dat jullie eens stevig moeten praten.
Als ik dit soort topics lees ben ik altijd weer extra blij met m'n man... Wat een fratsen zeg. Of hij vreemd gaat of niet, dat weet ik niet maar dat er eens goed gepraat mort worden lijkt me duidelijk..
Ja, hij is te jaloers. En jij bent te makkelijk. Jouw vent moet tijd doorbrengen met jou en zijn kind!! Zo vaak weg zijn, tot zo diep in de nacht is puberaal gedrag. Hij is vader en partner, maar gedraagt zich niet. Ook het jaloers zijn gaat te ver, vaak zit daar onzekerheid achter. Jullie zouden er erg goed aan doen om met zijn tweeen (en jullie kindje uiteraard) te werken aan een sterkere basis voor een stabiele gezinssituatie. Niet klinkt niet stabiel.
Sorry maar ik vind dit zelf geen gelijkwaardige relatie. Was voor mij voldoende om er een eind aan te breien. Overal wat achter zoeken terwijl jij hem maar in alles moet vertrouwen. Kom zeg, het is geen land waar de man boven de vrouw staat toch?
Ik kan bij je bericht alleen maar denken: zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten. Dus ik zou het omdraaien naar hem: als hij jou niet vertrouwt, is hij zelf blijkbaar ook niet te vertrouwen. En dan zou ik, om er nog maar een spreekwoord in te knallen, handelen volgens het principe 'gelijke monniken, gelijke kappen'. Dus als jij dit allemaal niet mag, mag hij ook elke avond thuis gaan zitten. Wil hij dat niet, dan geeft hij jou ook de vrijheid om te doen wat jij wilt. Zo simpel lijkt het mij. Ik vraag me trouwens wel af in hoeverre je nog een relatie kunt hebben als de ene partner zo vaak van huis weg is 's avonds en eigenlijk gewoon meer dan de halve nacht....
Of hij zelf vreemd gaat weet ik natuurlijk niet (ben zelf ook jaloers) maar dit gaat gaat wel erg ver, zou dit gedrag niet pikken zeker niet als hij zelf uren bij de onderburen zit.
Hier sluit ik me helemaal bij aan. Ik vind het geen gezonde relatie als de een niks mag en de ander wel te pas en te onpas midden in de nacht thuiskomt enzo
Dit. Ik had ook zo'n ex. Constant bang dat ik vreemd zou gaan. Als ik n keer met n jongen stond te praten in de kroeg ging ie helemaal over de rooie. Er was echt totaal geen aanleiding voor. Me altijd netjes gedragen. Zelf sprak ie wel af met andere meiden (waaronder met een die zelfs verliefd op hem was). Uiteindelijk bleek hij degene te zijn die vreemd ging. Zeg niet dat t bij jou zo is to, maar verdacht is t wel...
Als hij in het prille begin van de relatie al zo was, zou ik zijn gezeur naast mij neerleggen en accepteren dat hij jaloers is. Daar heb je dan zelf voor gekozen. Als dit gedrag ineens is opgedoken zou ik er toch wat van zeggen. Waarom maakt hij zich ineens zorgen? Is er iets voorgevallen waardoor hij twijfels heeft over jouw trouw? Prima dat hij flirtgedrag afkeurt, maar taalcursussen, sporten etc. moet gewoon kunnen. Mocht hij het nog vervelend vinden zijn er 2 opties. Of je past je aan en je stopt met alles, maar dan blijft hij ook thuis op de bank hangen en dan zijn zijn uitjes naar de buren ook verleden tijd. Of je gaat door met alles, en hij ook, en hij houdt zijn snuitje. Gelijkwaardig zijn in een relatie is het belangrijkst.
Eens! Sterker nog ik had het echt niet gepikt als mijn vent 6 avonden per week weg is met een kind thuis. Hij is geen puber meer en jij moet leren voor jezelf en je gezin op te komen ts. Zou starten met een goed gesprek.