Sommige meiden hebben mijn topic gelezen bij de babyafdeling over 1 gebroken mamahart. even kort: ons meisje heeft nierstuwing en daarvoor moeten wij een heel traject doorlopen. Afgelopen vrijdag heeft ze haar eerste onderzoek gehad. Ik was gebroken, een ruim 3 week oud babytje dat huilde/krijsde van de pijn. Als moeder zijnde ga je door een hel en wenste je zelf daar te liggen. nou deze wens is gedeeltelijk uitgekomen. Na dat hele gedoe en 2 nachten weinig slaap (ons meisje kwam ieder uur voor troostvoeding, waarschijnlijk toch overgehouden van het onderzoek), ben ik maandagmiddag spontaan overtroffen door een verschrikkelijke buikpijn. Ik kon door de grond zakken zo'n pijn. Met de wandelwagen fijngeknepen ben ik mijn kinderen van school gaan halen en heb ik meteen de ha gebeld. Ik kon meteen komen. Mijn vader opgetrommeld om ff op te passen en hop in de auto naar de ha. Die zag dat t niet goed zat en ik kon meteen door naar het zkhs. mijn moeder meteen gebeld om ook naar ons te komen zodat ik en mn vader naar het zkhs konden. Mijn man gebeld wat er was en dat ook hij naar het zkhs moest komen. En omdat ik bv op verzoek geef moest ook onze kleine meid mee. eenmaal in het zkhs werd ook daar duidelijk dat t niet goed met me ging. Dus er werd een kweek afgenomen van mijn afscheiding, bloed afgenomen en urine werd gecheckt. na een tijd kwam de gyn en vertelde dat ik veel te veel witte bloedcellen had, oftewel een ontsteking. Urine was goed en de kweek ook en de baarmoeder en eierstokken waren schoon. Ze wilde me eigenlijk daarhouden voor een nacht, maar omdat onze meid dan ook zou moeten blijven en ik dat nou niet echt zag zitten, hebben ze besloten me naar huis te sturen met een hoge dosis ab en paracetamol. Kreeg ik koorts moest ik meteen terug. afijn... nu ben ik dus sinds gisteravond aan bed/bank gekluisterd, want ik mag niks, ook de zorg van de 2 oudste mag ik niet doen (gaat ook moeilijk met een buikontsteking). Ik mag alleen ons kleine meisje verzorgen. Het zit ons dus niet echt mee de laatste tijd. Nu moet ik donderdag terug voor bloedcontrole en ons meisje moet ook nog terug voor onderzoek. Maar je komt er nu wel achter dat een moeder eigenlijk niet gemist kan worden en wat je als moeder zijnde allemaal doet op een dag. Moest het ff kwijt, want pppfff wat voel ik me beroerd/slecht
Bah wat vervelend allemaal. En idd een moeder kan eigenlijk niet ziek zijn. Altijd maar doorgaan he. Maar nu dan toch maar even aan jezelf denken en die rust houden. Beterschap!
Wat naar en ja, zo'n ontsteking is echt vreselijk pijnlijk Hopelijk gaat het met jullie allebei snel beter!
Ahjee! Niet zo fijn dat de kleine meid nierstuwing heeft, dat doet echt behoorlijk zeer.. (heb het ook gehad, maar bij mij liep de urine van de blaas steeds terug naar mijn nieren waardoor nierstuwing ontstond, daardoor heb ik 2x een operatie gehad vanwege vernauwing in urinebuis!) anyway sterkte en beterschap met je meisje, hopelijk knapt ze gauw op! Natuurlijk voor je zelf ook heel erg veel beterschap! Hopelijk knap je zelf ook gauw op! Dikke beterschapsknuffel!
Wat ontzettend vervelend allemaal!!! Ik wens jou en jullie kleine meid heel erg veel beterschap. Dikke digitale knuffel!!!
Jeetje zeg. Sterkte en beterschap voor jullie beiden! Hopelijk slaan de ab snel aan, en vinden ze snel uit wat de nierstuwing veroorzaakt bij je kleine meid (hier twee kinderen met nierreflux - zo rot!!), en kunnen ze het verhelpen.