Ik heb niet alle reacties gelezen maar wij hebben een tijdje een kookwekker gebruikt. Een sticker van een autootje en een stickertje van een stopbord erop geplakt. Zodra de auto bij het stopbord is, gaat zijn bord weg en komt er ook geen toetje meer. Hij kon toen zelf in de gaten houden hoe lang hij nog had voordat zijn bord weg ging. Dit werkte heel goed.
Misschien kun je iets van kaas over zijn groente doen waardoor hij het lekkerder vindt of een sausje. Als hij zelf langzaam eet zou ik er geen probleem van maken maar als hij je gedragsmatig aan het uittesten is hoe ver hij kan gaan dan zou ik wat consequenter worden. Ik zou hem eerder belonen met een stickervel als hij zijn groente op heeft of een extra hapje vlees als hij zijn bord leeg heeft. Als al het positieve niet werkt dan kun je misschien met een kleurenklokje (kookwekker vind ik alweer zo negatief) zeggen dat jullie bij de blauwe kleur een toetje gaan eten om hem zo te motiveren. Als hij het niet opheeft dan geen toetje... Ik weet niet of ik zelf zo zou gaan strijden met mijn kind. Als ze niet willen eten dan niet, maar 's avonds dan ook niet klagen dat ze een snoepje of iets anders willen. En gewoon wat kindvriendelijk koken met zoete smaken (kan ook dmv fruit en zoete salade bij de groente etc.
Ik heb niet alle reacties gelezen want dit is een topic wat bij mij oude "wonden" openhaalt. Ik was vroeger echt een slechte eter... heb nu nog trauma's als ik eraan terug denk. En ik at niet langzaam...nee ik at echt slecht... Ook bij mij werd er een klokje boven mijn bord gezet...liep het klokje af kon ik alsnog mijn bord leegeten en dan als het op was zonder toetje rechtstreeks naar bed... Word er nu (ben inmiddels 39 jaar) nog verdrietig van als ik eraan terug denk. Hierdoor is mijn kijk op eten ook helemaal fout gegaan en ben ik gestopt met naar mijn lichaam luisteren over wat een vol gevoel is en snel eten ed... gevolg... op mijn 30e woog ik 140 kilo (geen wetenschappelijk feit dat het komt doordat ik vroeger mijn bord leeg moest eten en alle trauma's die ik eraan heb overgehouden, maar ik denk zeker dat het heeft meegespeeld) Daarbij is langzaam eten veel beter voor je spijsvertering en het seintje van je buik naar je hoofd over een vol gevoel hebben. En ik vind 45 minuten echt niet lang... zou willen dat we dat hier haalde!!! Gezellig met zijn allen een gezamenlijk moment aan tafel en de dag doorspreken... Hier hanteren we Mama/Papa bepaald wat we eten en zoonlief bepaald hoeveel hij eet. Hij krijgt ook altijd een toetje... enige verschil is als hij niet goed eet is het bij voorbaat een gewoon toetje als yoghurt of vla... Als hij goed eet kan het ook wel zijn als het mooi weer is dat we een ijsje gaan halen (ook niet altijd, maar dit gebeurd zeker niet als hij niet goed eet..)
Ook héél herkenbaar! Alleen gaat het hier met ontbijt én avondeten. Zolang ze niet zeurt, vind ik het prima....zolang ze het maar op eet. Als wij het echter allemaal op hebben en zij nog steeds niet, ruimen wij wel vast af en gaan gezellig koffie drinken. Zij mag dan nog even gijn blijven zitten. Gaat ze echter wel zeuren en puffen -wat ze de laatste tijd dus weer doet- gaat ze na 3 waarschuwingen op de trap eten. Hoeven wij ons niet te ergeren en is het voor onze andere dochter ook nog gezellig aan tafel.
Ik vind sowieso tijdsdruk en de druk om "je bord leeg te eten" (waarom zou dat moeten?) niet passen bij een gezond eetpatroon en een gezonde relatie met eten.
Nou bijvoorbeeld omdat school toch echt om 8.30 begint? En ik vind dat ontbijten bij een gezond eetpatroon hoort.... Wat ik me wel eens afvraag: wat is een normale portie voor een 6-jarige? Maar het is hier ook selectief eten....van stoofperen heb ik voor 4 personen net genoeg aan 2 kilo! Dat is samen met een aardappel en stukje vlees schoon op!
Dat is ook zeker zo, maar je bord leegeten is toch geen must? Ik snap dat je geen uur over t ontbijt kan doen. Heb nooit mijn bord leeg hoeven eten thuis (kon t ook gewoon niet) en kan echt genieten van lekker eten. Ik wil onze dochter dit ook meegeven.
Eerder opstaan. Ik snap ook niet dat het bord leeg moet en als dat regelmatig misgaat, dan heeft je kind minder trek dan jij denkt, omdat het gewoon minder opkan (ik neem aan dat jij opschept?) of omdat ze teveel eet voor het eten? Stoofperen zijn gewoon fruit, dat eet mijn zoon ook graag. Maar hij eet ook graag broccoli en bonen enzo.
Ze krijgt 2 boterhammen met beleg naar keuze, of beschuit of crackers. Om 7.15/7.30 zit ze aan het ontbijt en dan mogen we blij zijn dat ze om 8 uur klaar is! Nog eerder aan tafel ga ik niet doen, 45/30 minuten over 2 boterhammen doen is gewoon niet normaal in onze ogen.
Nou dat is dus het probleem, als het aan haar ligt eet ze niks. Als ze niet eet wat ik opschep, dan klaagt ze regelmatig over buikpijn. We hebben het vorige week 3 dagen aan haar zelf over gelaten, gevolg: midden in de nacht had ze zo'n honger dat ze buikpijn had. Dus helaas is het niet zo zwart wit met slecht etende kinderen.
Oh, ik weet er helaas alles van; toen mijn zoon 12 maanden was, at hij een half jaar niks. Honger, mmm... Maar als je haar stoofperen of een boterham geeft, zou ze die wel opeten? Dan is ze dus gewoon picky.
Mijn dochtertje eet bijna nooit dr bird leeg. Maar ik schep altijd ruim op dat ze door kan gaan zoveel ze wil. Als ze na 1 hapje al mept heeft ze pech, maar op een gegeven moment zie ik wel aan dr dat ze vol begint te zitten en als ze dat dan zegt hoeft ze nog maar 1 laatste hapje. Ik zelf was ook een hele moeilijke eter! Heb wel in in de gang gegeten, Snachts met alle lampen uit of een draai om mn oren gehad en ik heb daar echt geen trauma of overgewicht aan over gehouden hoor! Vind ik een beetje een slap excuus. .
Heb alleen de OP gelezen, en nee, ik vind van niet. Ik heb als kind bijna elke avond voor straf in de keuken gegeten, nadat iedereen klaar was, ik was nl zo'n langzame eter. Het heeft echter niets geholpen, aangezien ik nog steeds erg langzaam eet. Iedereen al zeker 5 min eerder klaar (of heeft zijn bord al leeg!!!) voordat ik maar 1 hap heb genomen. En eerlijk gezegd vind ik dat niet erg: ik geniet van mijn avondeten, als ik uit eten ga, bén ik ook uit eten, bovendien is het veel gezonder voor je spijsvertering. Overigens heeft mijn moeder nu dus heel veel spijt dat ze mij altijd voor straf in de keuken zette als iedereen klaar was met eten.
Tja, het is maar wat je normaal vind: ik doe zelf ook 10 min over een boterham, als ik lunch op mijn werk gaat dus mijn hele pauze op aan mijn lunch, terwijl een ander al na 5 min klaar is bijv. Ik heb er geen problemen mee.
Nee, ik zou niet straffen. Je moet het gezellig houden aan tafel. Anders wordt het helemaal zo'n beladen iets.
Ik denk dat je met een kind van 4,5 of 6 heel goed kan praten en samen kunt kijken waarom het niet of nauwelijks eet of extreem treuzelt. Waarom eet het niet? Heeft het geen honger (=teveel tussendoortjes gehad), is het te moe (= eerder eten), lust het niks (= alsnog aanleren door divers te koken en goed voorbeed te geven) of heeft het buikpijn (door allergie of spanningen?). Ik vind dat ouders ook bij zichzelf te rade moeten gaan en geen machtsvertoon moeten tonen of korte lontjes moeten hebben als het gaat om onze core-business: eten. Je moet je hele leven nog eten. Leer het dan maar goed aan. In de vla, geen vla, 3 dagen hetzelfde, in de keuken, op de gang of op de trap eten; het zal je kind echt geen betere eter maken, ik denk zelfs eerder het tegenovergestelde.
Ik heb de rest van de discussie ook gemist, maar haak ook even in op de openingspost. Waarom is langzaam eten 'slecht'? Wie bepaalt hoe lang avondeten mag duren en waarom? Wij zitten altijd 3 kwartier aan tafel met avondeten, en ik eet ook ongeveer een half uur. Mijn dochter eet nog langzamer. Ze kauwt heel lang en rustig en neemt pas een volgende hap of slok als haar mond leeg is. Vervolgens snijdt ze de volgende hap enz. Zo'n eetgewoonte is eigenlijk nog heel gezond ook, het helpt de vertering en het kind voelt wanneer het vol is. Ik snap al dat gehaast dan weer niet. Als iemand mij zou dwingen om mijn eten binnen 15-20 min op te hebben zou ik 1. buikpijn krijgen van te snel eten 2. of halve bord overlaten en met honger gaan slapen.