Het plan is om in het ziekenhuis te bevallen, als het goed is 'gewoon' poliklinisch. Maar wanneer ga je dan ongeveer naar het ziekenhuis? Heb een beetje visioenen van krijsende vrouwen die in een rolstoel door. Het zhuis geraced worden omdat het kind eruit wil... (teveel tv gekeken) Dus wie kan mij er iets over vertellen?
Na het breken van de vliezen en bij de eerste wee. Nu was ik medisch, dus ik moest sowieso in het ziekenhuis bevallen, maar dit was echte en harde eis van mij. Ik wilde dus idd ook niet krijsend in een rolstoel over de gang gereden worden en ik was bang dat ik het ziekenhuis niet zou halen (mijn zusjes hebben beiden hele snelle bevallingen gehad). Duurde nog een uurtje of 6 voordat ik van de gewone kamer naar de verloskamer werd gebracht, dus ik was echt vroeg En ik heb toen ik op de kamer lag met mijn weeën echt een paar dames schreeuwend over de gang horen komen hoor ... Was ik toch wel blij dat ik er al was ...
ik belde na mijn gebroken vliezen de verloskundige en die constateerde dat ik naar het ziekenhuis moest.. ging zonder weeën naar het zkh en pas paar uren later kreeg ik een miniwee. werd met vrijwel geen weeën naar de verloskamer gebracht omdat ik al genoeg ontsluiting had kreeg ik toen de weeën opwekkers, heel relaxed alles eigenlijk maar voor iedereen is dat weer anders denk ik
Mijn vliezen waren gebroken maar kon volgens vk nog wel wachten op weeen. Toen ik op 4 cm zat stuurde de vk me naar t ziekenhuis met het idee dat t nog wel 6 uur zou duren, dat werden 10 minuten haha! Dus ik was wel zo'n krijssende vrouw door de gang in een rolstoel Nu ga ik dus bij de eerste de beste wee naar het ziekenhuis
Bij de 1e medisch, zodra vliezen thuis doorbraken moesten we komen. In de lift daar begonnen de 1e lichte weeën Nu niet medisch, maar mogen we weer komen zodra vliezen breken of weeën beginnen. Fijn gevoel
Ik wilde in het zkh bevallen. Ik was 37 weken en net 3 dagen zwanger toen ik opeens weeën kreeg. Vk gebeld en ik had al 5cm ontsluiting. Toen snel naar zkh ik zat dus met echte heftige weeën in de auto gegaan naar het zkh. Daar aangekomen inderdaad al puffend snel in de rolstoel naar boven. Ik heb niet schreeuwend in de rolstoel gezeten. Op de verlosloskamer nog 1, 5uur weeën gehad en toen was ze er al. Om 00:30uur begonnen van een op andere moment mijn weeën en om 2:53uur was ze al geboren. Om 6uur lagen we weer thuis in bed met lege buik en opeens een gevuld wiegje.
Ik was niet van plan om naar het ziekenhuis te gaan, maar wilde een ruggenprik bij 5 cm en woon een half uur van het ziekenhuis. Dus we gingen maar gauw erheen. Vond het wel vervelend om met weeën door het ziekenhuis in een rolstoel te moeten maar gillen hoeft echt niet hoor, dat helpt niet eens. Doe anders gewoon je handen voor je gezicht, het is namelijk niet fijn op zo'n moment om allerlei vreemden aan te kijken vond ik.
Mijn vliezen zijn om 3 uur snachts gebroken. Pas rond 15 smiddags kreeg ik serieuze weeën. Toen de vk om 18.15 voor de tweede keer kwam meette ze 2 cm ontsluiting. Ze gaf aan bij 5-6 cm naar het ziekenhuis te gaan. Dit hebben we niet meer gered: 1,5 uur later belde mijn vent haar imdat ik mijn weeënstorm niet meer trok. Vk kwam en meet. 10 cm! Geen tijd meer om weg te gaan en thuis brvallen (wat echt een positieve ervaring was) Waarom ik dit vertel? Om in je achterhoofd te houden. Had ik niet gedaan maar het is dus ook een scenario. En een die toevallig vaker schijnt voor te komen! Ik was flabbergasted haha
Je hoeft niet te schreeuwen hoor, tijdens de bevalling. Je mag je gewoon ook netjes gedragen 😂 Ik had 7cm (was ineens nogal snel gegaan) ontsluiting toen we naar het ziekenhuis gingen. Ik wilde liever lopen dan in de rolstoel zitten en ik heb de mensen op de gang nog gewoon begroet zoals ik anders ook zou doen (het was 's nachts, dus niet heel druk).
Toen de verloskundige kwam kijken na 1 uur weeen (toen had ik haar gebeld), had ik al 4cm ontsluiting en mocht ik direct door naar het ziekenhuis. Inmiddels kwamen de weeen onafgebroken na elkaar (wel afwisselend zachter en harder), dus kon ik niet wachten tot ik een ruggenprik kon krijgen in het ziekenhuis. De tijd van in de auto stappen, tot dat hij eindelijk zat, leek heel lang te duren (in praktijk een ruim uurtje, dus behoorlijk vlot). Ik heb niet gekrijst, de hele bevalling niet. Ondanks de weeenstorm waar ik in zat Wel een vertrokken gezicht van de pijn, puffen, en de heftige krampen. Ik was 's ochtends vroeg in het ziekenhuis, dus het was daar lekker rustig. Dat ging goed, blij met de rolstoel want lopen ging niet meer. Wel heb ik mijn man bij de drempels onderweg gevraagd heel rustig er over heen te gaan, en op een piek van mijn wee even te stoppen. Want extra schudden in de auto, dat was niet vol te houden anders. Toevoeging: mensen om me heen, die konden me gestolen worden. Ik was alleen maar bezig met de pijn. Zelfs het medisch personeel dat af en aanliep ging aan me voorbij.
Ik heb niet gegild tijdens de weeën, die heb ik met vertrokken gezicht weggepuft, maar tijdens de persweeën heb ik wel gegild/geschreeuwd hoor. Het helpt (mij althans) om al je kracht in je wee te gooien. Dus het schreeuwen kan wel degelijk een doel dienen en helpen
Idealiter ga je met max 4 cm ontsluiting naar het ziekenhuis, want daarna wordt het voor de meeste vrouwen het meest heftig. Natuurlijk kun je dat niet precies inschatten en je weet nooit hoe de bevalling zal lopen. Ik hoopte 3x op een thuisbevalling maar moest bij de eerste met 3 cm naar het ziekenhuis omdat het niet vorderde, met de tweede bij 6 cm en persweeen en toen ik aankwam had ik 10cm, bij de derde met 5 cm in de auto en dat was redelijk te doen. Deze keer kies ik voor zo snel mogelijk naar het ziekenhuis en hoop dat deze week met mijn vk te kunnen afspreken.
Een goede timing is mij helaas ook nog onbekend. Ik ging dus wel krijsend in een rolstoel door het zh bj de eerste en hoop het beter te timen bij deze . Ik mocht overigens ook helemaal nog niet komen toen de vliezen waren gebroken. Ze vonden dat veel te snel.
hoorde van meisje in de straat dat ze al 8cm had ofzo toen ze naar het ziekenhuis ging? heb zelf ook geen kik gegeven met de bevalling, van begin tot eind. die vrouw kamer naast me was wel duidelijk te horen hihi. ik kan dat niet zo ofzo. ik lijd liever in stilte ofzo haha
Bij 10 cm met persweeen dus niet meer. Mijn vk zei dat het beetje aan de situatie lag. Met 8 cm vaak nog wel (en natuurlijk als het medisch wordt)
Ook ik had een medische indicatie, maandags had ik buikkrampen maar kwamen niet regelmatig, snachts moest ik bij iedere kramp overgeven dus dacht mijn buik is zich klaar aan het maken. Nog gebeld naar het zh, nee waren geen weeen.(half 4 snachts) smorgens om half 8 was ik zo beroerd an het overgeven, even gebeld : kom maar hier heen geven we je iets om te slapen als de bevalling begint ben je uitgerust. Hup naar het zh, in de file. Half 9 kwam ik beneden aan, in de rolstoel, ik kreeg een 'kramp' staat er een vrouw stil kijkt ze me aan zegt ze tegen haar gezelschap oghhhh kijk ze gaat bevallen! Ik dacht ach mens hou je klep haha! Snel eff naar de wc en op naar boven. Daar ston een verpleegkundige me ongeduldig op te wachten, kom mevrouw u moet wel even vaart maken. Ik dacht hallllo ik heb buikpijn wacht even. Nou buikkramp weg, naar binnen aan de ctg, mevrouw we gaan even toucheren voor de zekerheid. Oke trek mijn broek uit, pats vliezen gebroken, ze toucheert me, alle alarmbellen ingeduwd, iedereen kwam binnen gestormd want had 9.5 cm ontsluiting! 2 persweeen en zoonlief was er! Wat heb ik veel excuses gehad zeg van het personeel! Dat hadden ze niet vaak mee gemaakt. Blijkbaar had ik niet echt signalen afgegeven. Haha dus medisch. Hopelijk gaat het in januari wat sneller!