Precies Mijn moeder is 1,78 en weegt al jaren 50 kg, ze heeft geen eetstoornis maar een super metabolisme, ze eet elke dag chocolade en eet echt goede maaltijden om te zorgen dat ze niet gewicht gaat verliezen, ze is verder 100% gezond (is al eens onderzocht).
Zo herkenbaar. Ik ben niet dik maar wil het ook niet worden. Op verjaardagen en gewoon visite weiger ik vaak koekjes en taart e.d. Je moet soms die afgunstige blikken zien erger me dood dan, net alsof je ongezellig bent als je geen bakken chips naar binnen wil werken.
Ik ben net zo lang/kort als jij. Weeg nu 63 kilo en voel mezelf ook niet prettig. Mijn lijf voelt zich gewoon prettig rond de 60 kilo. In mijn omgeving wordt ik dus ook raar aangekeken. Maar ja, als ik me nou 3 kilo lichter wel fijn voel, dat is dan toch prima of niet? Dus herkenbaar, en succes met afvallen.
Ik ben 1.77 en weeg 54 kilo. Heb geen eetstoornis, ook nooit gehad en woog voor ik kinderen had 48 kg. Kan ook eten wat ik wil, maar wil wel gewoon redelijk gezond eten. Als ik een keer geen zin heb in taart, kun je er vergif op innemen dat ik er direct of indirect een opmerking over krijg. :x En het sporten doe ik ook omdat ik dat gewoon fijn vind. Maar de opmerkingen : ? Heb alle klassiekers al eens voorbij horen komen, maar het meest populair zijn: waarom zou je, dat heb jij toch niet nodig, dat je er zin in hebt en toe maar,maak me maar jaloers Ben gelukkig op een punt in mijn leven waar ik lekker zelf bepaal wat ik doe, eet (of niet eet) en laat. Maar soms word ik er wel moe van. Zelf zitten ze constant te klagen over hun gewicht en dat ze 'eigenlijk zouden moeten sporten'. Ik ben actief en blij met mezelf en dan krijgnje nog ongevraagd commentaar. Gelukkig ook wel complimenten of waardering hoor. Die zijn er gelukkig ook genoeg
Ik ben 1.63 en weeg 55 kg. En toch eet ik nagenoeg suikervrij en geen witmeel (snelle kh) Ik krijg hier ook veel commentaar op want volgens iedereen ben ik slank genoeg. Ik doe het vooral om me beter te voelen en kilo er af is dan mooi meegenomen, maar dat wordt gewoon niet gesnapt helaas... Ik ga me verder dan ook niet meer verantwoorden daarvoor, t is mijn lijf...
Ik ben blij te lezen dat ik blijkbaar niet de enige ben die voor slank wordt aangezien en wil lijnen, want ik LIJK het wel, maar ik BEN het niet...... Zit nu (net terug van mijn werk, vandaar zo laat) aan mijn grote bak yoghurt met geperste sinaasappel en een salade, waar ik iets mee heb gesmokkeld. Moet zijn halve krop sla, 2 tomaten en 2 eieren, peper, zout en evt olie. Ik heb bovenstaande gemaakt en toegevoegd wat komkommer, een paar pepers in het zuur, beetje yoghurt, bieslook en 2 teentjes knoflook. Het smaakt heerlijk!
hier hetzelfde, ik ben1.73 en weeg 53 kilo ongeveer... eet wat ik wil en helaas komt er niks aan. een ander wil graag afvallen, ik wil graag aankomen... helaas net zo'n grote strijd als afvallen... alleen dat lijkt ook niet iedereen te begrijpen want "je bent toch dun" tsja dus als je dun bent ben je gelukkig?
Is toch helemaal niet erg dat je weer een paar kilo kwijt wil. Het is niet alsof je nu maatje 32 hebt en er nog meer af wil. Gewoon lekker die paar kilo er af lijnen of sporten als je daardoor lekkerder in je vel zit.
Zo herkenbaar! Altijd dat gezanik als je iets afslaat. Laat mij gewoon lekker mijn ding doen... ik zeg er ook niks van dat een ander zich vol eet met lekkers. Ik let ook altijd goed op wat ik eet, sport veel. Met als gevolg dat ik in vrijwel alle leuke kleding pas. En dat hou ik voor ogen. Het commentaar van doorgaans te zware mensen laat ik maar van me afglijden.
Heel herkenbaar, 41 jaar, 1.76 en 68 kilo...ben blij met 65 kilo maar liefst 64...voor mijn gevoel te dikke bovenbenen en een enorme spekrol...altijd tussen 2 maten inzitten, 38 te strak, 40 te groot. En het commentaar van anderen als ik vertel dat ik aan het lijnen ben..............JIJ??????????????? Ja ook ik wil wat kilo's kwijt. Vind het niet prettig, die spekbuik als ik zit en al helemaal niet hoe je het ziet zitten onder je huid als je vel losser gaat hangen na je 40ste .
tot ik kinderen kreeg had ik hier ook 'last' van. ben 1.73 en woog toen rond de 57 kg. en dat gedoe iedere keer op een verjaardag vooral bij de familie van mn man. die houden nogal van 2 a 3 stukken taart op de verjaardag/toastjes/chips etc. de opmerkingen die je dan krijgt... ik zeg toch ook niet tegen een familielid die 2 stukken neemt; goh zou je dat wel doen? je kan dat er echt niet meer bij gebruiken hoor, je bent al dik genoeg... dan zouden ze pas raar staan te kijken, maar andersom is het heel logisch blijkbaar. nu dus niet meer van toepassing haha weeg nu een dikke 10 kg meer dus krijg geen opmerkingen.