Het allerergste kwam van de vk. Over thuis bevallen met overgewicht. Dat mag dan niet boven, want dan mogen ze je in geval van nood niet naar beneden tillen omdat je te zwaar bent. Zegt die doos tegen mijn man: haha, of jij moet het zien zitten om haar dan te tillen.
Ooh.. Herkenbaar!! Ook wij weten niet wat het wordt en krijgen dus vaak de vraag 'wat wordt het?' Mijn standaard antwoord: 'in er begin dachten we even een konijn, maar we kwamen er al snel achter dat her gelukkig toch een baby is'. 'Jullie weten niet wat het wordt? Ooh, dat zou ik echt niet kunnen!' Maar jij bent toch ook niet zwanger of wel? Laatst ook heel boos op mijn oma geweest. Die velt na elke vk afspraak met de vraag of t kind nog wel leeft. En ook beweert ze dat ik hele dagen op de bank lig tv te kijken.. (Moet vanaf 25 weken wat meer rust houden van vk en fysio). Maar dan nog, ook al lig ik de hele dag op de bank tv te kijken.. :s Als laatste . De tante van mijn vriend wil zelf ook heeeel graag oma worden, maar haar kinderen zijn er totaal nog niet mee bezig/geen relatie. Dus telkens trapt ze mij de grond is als ze me ziet: wat ben je dik geworden zeg!! Echt altijd, zo irritant!
Ik ben niet zwanger, maar m'n opmerking gaat wel over zwangerschap. Ml en ik zijn een jaar getrouwd, collega vindt t blijkbaar raar dat we nog geen kinderen hebben en vraagt: Wil het wel lukken?
Mensen die doen alsof alle klachten jóuw schuld zijn, en je het zelf in de hand hebt. "Ben je moe? Ja, dan moet je echt eerder naar bed gaan hoor." "Misselijk? Dan had je dit en dat maar niet moeten eten." "Last met lopen? Hou je rug dan ook recht!" En vandaag mijn beste vriendin; Hoe ver ben je nu? Bijna 36 weken. Oh, wat duurt het nog lang dan. Ik wil nu wel dat ze geboren wordt, ik ben zó nieuwsgierig! Uhh wat dacht je van mij? Lief bedoeld hoor, maar grrrrr
Als ik zeg dat ik te moe ben om een avondje laat weg te gaan dan de opmerking krijgen : je bent zwanger, niet ziek.
Precies dat en of je dom bent opeens alsof de baby al het bloed uit je hersenen zuigt..Vind zwanger zijn al best zwaar en dit maakt het niet leuker maar ik weet ook dat als de baby eruit is de reacties verder gaan dan hangen ze boven de wagen mijn ex en ik zijn bruin en mijn dochtertje lijkt op zijn moeder en was in het begin wit met blauwe ogen en zwart haar hing een oma erboven dat is niet de vader of wel zeker van een nederlander :s..Zelfs bij het cb moest hij zich 3 x voorstellen die vrouw zei gwn en jij bent ? Hij ja de vader van .... Zei ze ow maar echt? Hij bleef het zeggen gelukkig een rustige vent op zulke momenten dan maar erna ging hij ook niet meer mee aan de ene kant snap hem wel.Brutaliteit van mensen. Dames ben blij dat er nu een forum bestaat herkenning is super en wetend dat je niet alleen bent in je gevoel hoe dames dat vroeger deden is mij een raadsel.
Pardon :s zwanger zijn is vaak zwaarder dan ziek zijn of je moet een ideaale zwangerschap hebben snap dat echt niet aan mensen dat inleven teveel gevraagd is
Lies hier andersom! Oh weet je echt wat het wordt? Wat vreselijk jammer. Is juist de grootste verrassing! Als ik dan zeg dat ik juist heel blij ben dat ik het weet (ze blijft een enorm grote verrassing! Hoe zal ze eruit zien? ) en dat ik het ook zo makkelijk vind omdat ik gericht kan winkelen dan wordt er gezegd: Gewoon alles geel! Kan voor beiden! Ik hou niet zo van geel...
Mijn schoonmoeder: Je moet maar niet zoveel eten, dan krijg je ook niet zo'n grote buik en dan wordt de baby ook niet zo zwaar, hoef je dat niet mee te slepen... Ten eerste had ik op dat moment helemaal geen enorme buik, zeker niet voor dat termijn. Ten tweede was en ben ik nu qua gewicht helemaal niet zoveel aangekomen (nu nog net geen 10 kilo aangekomen, wat me voor 37 weken heel netjes lijkt). Ten derde: zo werkt het natuurlijk niet.... vroeg me echt af of mijn man misschien geadopteerd was, wát een domme opmerking vind ik dat. Mijn moeder heeft er ook een handje van. Dat ik minder moet snoepen enzo. Oke, ik lust graag wat lekkers maar ik sla, sinds ik zwanger ben, vaak de avondmaaltijd over omdat het me tegen staat en ik kan niet meer tegen kruiden. Dus qua calorieën valt het mee. Elke keer als ik zeg hoeveel ik ben aangekomen moet ze toegeven dat het meevalt maar ik ben toch echt dikker geworden zegt ze dan. Goh, zou het? Ik ben zwanger verdorie! En waar ik echt boos om ben geweest: mijn moeder gelooft dus niet dat we echt niet weten wat we krijgen. Elke keer als je dan hij of zij zegt ofzo dat zeggen mijn ouders: waarom zei je hij? Waarom zei je zij? Volgens mij weet je wel wat het wordt! Eh nee, dus echt niet. Heb niet voor niets alles neutraal gekocht.
Haha, ik moest echt lachen om sommige opmerkingen! Hier nog de opmerkingen waar ik kwaad van kan worden: - Je krijgt wel een beetje een dik hoofd, weet je dat? JAAAA DAT WEET IK! GRRR... - Maar het staat je goed hoor... EHM, IS DAT EEN COMPLIMENT? En inderdaad, in de sportschool nog wel: - Waarom heb je niet eerder verteld dat je zwanger was? Dan kon ik je programma aanpassen. (Nou, omdat ik pas 12 weken zwanger was en het nog NIEMAND verteld had, denk je echt dat ik het iemand op de sportschool eerder zou vertellen dan mijn ouders???) - Maar is het wel gepland dan, omdat je er niets over vertelde? (EHH, WAT??)
'mag je dat wel hebben??' nee, het is heel slecht en daarom.eet of drink ik t ook...duuh Op feestjes 'mis je je drankje niet?' nee! Ik kan ook leuk doen zonder alcohol Afgelopen weekend was sm jarig. Ze wonen in Friesland. Ik had van tevoren al gezegd dat als ik me niet fit zou voelen ik niet mee zou gaan. 'maar dan mag je ook.niet alleen thuis blijven! Stel dat er wat gebeurd?!' Nou, dan was manlief binnen t uur thuis en mn eigen ouders in 20min hier en goede vriendin binnen 5 min... Ik bepaal zelf wel wanneer ik alleen wil zijn :s En ga zo maar door.... Heb gelukkig nooit opmerkingen gehad of t wel gepland was, maar dat lijkt me ook n mega k*t opmerking!!
Wat ik ook irritant vind, zijn opmerkingen die komen nadat ik gezegd heb wanneer ik uitgerekend ben; "O leuk, dan ben ik jarig!" of "doe maar twee dagen later want dat is een mooie datum, ben ik ook geboren". Ja joh, vind ik leuk als mijn kind op JOUW (=vage kennis, verre vriend, etc.) verjaardag wordt geboren....
De reactie van mijn zwager op mijn vorige zwangerschap, 'o als het maar niet op mijn verjaardag komt' kon ik echt niet waarderen, was ook echt geen grap van hem... Nu ik na 11 jaar weer zwanger ben snap ik best dat mensen zich afvragen waarom er 11 jaar tussenzit, wanneer mensen dat vriendelijk vragen vind ik het meestal geen probleem daar iets over te zeggen, vaak wel kort, zoiets van 'lang gewacht toch gekomen' maar sommige mensen zeggen idd 'o, was het wel gepland dan?' Dan leg ik niets uit, maar maak een opmerking waaruit blijkt dat dit een 'piinlijke vraag' is en dan kijk ik er ook moeilijk bij, meeste mensen voelen zich daar opgelaten bij en beginnen zich te verontschuldigen Verder blijf ik me verbazen over de opmerkingen over mijn buik, de ene zegt jeeee wat groei je hard op het moment..en nog geen 5 minuten later zegt iemand nou je staat een beetje stil he de laatste tijd... Op beiden reageer ik overigens vriendelijk en bevestigend, is het maar weer klaar en kunnen we door naar een interessanter onderwerp
M'n dochtertje was echt nét geboren. M'n ex-schoonmoeder vroeg wijzend "komt het nog wel goed met haar"?! Dochtertje woog 3970 gram en schoonmoeder is geobsedeerd van magere/slanke mensen. Het is dat ik een heel sterk vermoeden heb dat ze zwakbegaafd is, anders had ik mijn nagels in d'r hals.
Geniet nog maar even van je zwangerschap. (moet nog anderhalve week) Vast allemaal lief bedoeld maar genieten? Het is best pittig, maar nog wel te doen natuurlijk. Ik wil mijn eigen lijf weer terug.
"Ach het is maar ochtendmisselijkheid" terwijl je na 2 zh opnames met sondevoeding thuis komt!! "Oh je loopt er nog?" Bijna 37 weken zwanger
Herken ik helemaal. En hoe kun je nog lekker genieten wanneer je TOPzwaar bent, stijf staat van het vocht en eigenlijk niet meer ver van huis durft. En na 6 weken verlof te hebben gehad, heb ik dubbel en dwars genoten van de rust.