Als het echt al een jaar lang aanhoudt (eigenlijk waarschijnlijk sinds ze oud genoeg is voor het echte besef), zou ik stilaan op zoek gaan naar een andere oplossing voor die ene dag. Veel kans dat ze gewoon niet gewend raakt en dat het dus elke week een soort "nieuw afscheid" is voor haar. Voor school heeft ze nog 2 jaar, hé! Da's onnoemelijk lang in een peuterleven . En bovendien ziet ze over een aantal maanden haar broer of zus . Heeft ze ook een kindje rond haar . Wie weet wil ze dan na een tijd net wel naar PSZ, om af en toe een paar uurtjes met kinderen van haar eigen leeftijd te spelen. Ik zou qua PSZ ook opletten dat ze niet de negatieve link legt tussen "nieuw kind geboren / ik moet weer weg". Ik zou haar dus eerst rustig de tijd geven om aan de nieuwe baby te wennen en dan pas contact leggen met een peuterspeelzaal.
Baby en PSZ niet koppelen, goed punt! TS is 9 weken zwanger dus waarom aan de psz wennen nadat het kindje geboren is? Ik zou zeggen ervoor. Kan TS ook even met de benen op de bank als het zwaarder wordt in haar verlof.
ik heb niet alles gelezen. Ik wil je ook geen slecht gevoel geven, maar mijn zoon van bijna 3 jaar heeft dit ook nog steeds. Hij ging 3 halve dagen per week. Nu zit hij op school en idem. Hij hangt ook heel erg aan ons. Vooral aan mij. effe verder lezen voor tips.. sterkte!
Hier doet mn zoon het inmiddels ook al een maand of 10, hij is nu ruim 3 jaar. Hij gaat 2 volle dagen en heeft het onwijs naar zn zin als ik weg ben. Psz zelfde verhaal, oma het zelfde verhaal. Hij heeft gewoon veel moeite met afscheid van me nemen Sterkte leuk is het alles behalve
Mijn jongste dochter, van inmiddels 2 jaar en 7 maanden, heeft dit ook altijd gehad. Zij gaat twee dagen per week, maar afscheid nemen blijft ze lastig vinden. Ook als mijn moeder oppast (een dag in de week). Ze is gewoon het liefst bij papa en mama. Toch merk ik wel een kein beetje vooruitgang, als haar favoriete leidster er is, begibt ze iets minder verdrietig te zijn ed.
Het zou ons verhaal kunnen zijn! Prcies hetzelfde hier. Ze ging ook alleen op maandag naar het kdv. Elke week drama en ik met tranen in de auto. Ook op de foto's een niet vrolijk meisje... Wij zijn het gesprek asngegaan op het kdv. Er zijn nu (deze week ingegaan) een paar veranderingen. Niet meer op maandag, maar de dinsdag. Wij doen nl in het weekend altijd leuke gezinsdingetjes waardoor de overgang te groot zou zijn. Ze mag haar knuffel nu bij haar houden. Daar was ze ook vaak verdrietig over. En ik breng haar nu vroeg, zodat ze een van de eerste is en niet binnenkomt in de drukte. Vandaag ging het brengen best goed, ze heeft niet gehuild! En op de weg naar huis aan het eind van de dag zei ze, volgende keer wil ik wel weer naar 'schooltje'. Dus voor nu denk ik dat het vandaag heeft gewerkt... Ook hier als dit niet werkt, gaat ze naar de psz en ook daar beginnen we dan met een ochtend en bouwen evt op. Wij hebben in principe opvang genoeg, maar (denken) het ook velangrijk voor haar te vinden om met andere kindjes te spelen.