Oke ik zeg bij voorbaat vast dat ik niet weet wat ik met dit bericht wil bereiken maar moet het gewoon even van mij afschrijven en wellicht heeft iemand tips? Ben nu 40+4 zwanger en kapot, op, moe, gesloopt, helemaal leeg! Loop al vanaf ongeveer het prille begin met bekkenklachten, inmiddels zo erg dat ik amper kan lopen. Kom nergens meer, kan niks meer, heb het huishouden al moeten uitbesteden. Slaap niet meer vanwege de extreme pijn en elke stap die ik moet zetten is er eentje teveel. Daarbij heb ik mijn meisje nog rondlopen en ben ik de afgelopen maanden echt een bitch van een moeder voor haar. Ben enorm labiel, kan niks hebben, mopper alleen maar. Ik word gek van mijzelf en kan vandaag alleen maar huilen huilen huilen, ik kan niet meer, ik wil niet meer!
Ow wat herkenbaar. Hier sinds opname met 33,5 rust moeten nemen. Vanaf vorige weekend opeens ontzettend last van mn schaambeen en elke avond het zuur waardoor ik rugpijn krijg. Heb nergens zin in en zit de uren echt af te tellen tot mn man thuis komt zodat mn zoontje teminste even naar buiten kan of zoiets. Ben inderdaad sneller geïrriteerd tegen hem en dan is hij ook nog eens niet bij me weg te krijgen op het moment. Zo mag papa nergens mee helpen, geen luier verschonen, niet aankleden of uitkleden. Verder is hij super lief hoor, tuurlijk af en toe dwars maar hij is 2,5 dat hoort erbij. Alleen als je zo klaar bent met zwanger zijn niet handig hihi. Hopelijk komt jullie kleintje snel!
Nou nou nou. Woensdag gestript, niks geholpen helaas. Gisteren de slijmprop verloren maar ook dat levert nog weinig op. Vanmiddag weer naar verloskundige dus hopelijk wil ze me nog een keer strippen!