Nierstenen! Oh my god, dacht de eerste keer echt dat ik dood ging De tweede keer was een half jaar later. Het uitplassen van zo`n scheermes scherpe steen was trouwens ook geen pretje, maar zo lang ze nog in je urineleider lopen of tegen de uitgang van je blaas liggen is dat echt de ergste pijn die ik ooit heb gehad. Ik vergeet ook nooit meer dat de uroloog zei dat het erger moet aanvoelen dan een bevalling....we zullen het zien als ik straks moet bevallen haha.
Haha oké... WTF zeg! Ik zie trouwens dat we best veel gemeen hebben.... Limburg, Steenbok, geboortedatum kids alleen die van jou 2013 en die van mij 2012... Best grappig eigenlijk
Hier ook precies hetzelfde, alleen was het mijn duim en de deur zat in het slot, ik deed vaak gek vroeger en stond op en neer te springen en schreeuwen van de pijn, iedereen maar lachen en lachen, dachten dat ik alsof deed, haha nou wat heb ik gelachen zeg:x En heb nu een 3 dubbele nagel En ik heb een versleten tussen wervel en een lichte hernia in de zelfde schijf, en ben eens achterover gevallen in de schuur met mijn rug precies waar ik die schijf heb tegen de punt van een salontafel. Heb weken niets kunnen doen van de pijn en heel wat pijnstillers en lichte morfine geslikt. Man wat deed dat zeer!! kan geopereerd worden maar durf het niet
Ik ook Mijn moeder is toen maar snel een rolstoel gaan halen, ik kon echt niet meer zelf naar de auto lopen. Die pijn is niet te beschrijven!
Tot nu toe was dat absoluut het moment dat ik een ontstoken kies had en echt huilend op de bank zat, terwijl ik voor mijn gevoel al 10.000 pijnstillers naar binnen had gewerkt. Dus hop, naar de weekendtandarts (doodeng), maar na de eerste prik was ik zoooooooo opgelucht. Tandarts zei ook dat veel vrouwen kiespijn erger vinden dan bevallen, over een aantal maanden kan ik het vergelijken . Bevallen heeft in ieder geval een doel, kiespijn duidelijk niet
Naast mijn bevallingen en de enorme naweeen.....: De tweede keer elastiekjes om mijn aambeien laten schieten. Het moment zelf niet, maar de pijn daarna........... 😖😖😖 Tattoo vond ik ook erg onprettig ja.... 😐
Voor mij het moment dat mijn dochter in de baarmoeder drains ingebracht kreeg en mijn buik/ik niet genoeg verdoofd was. Ik schoot tegen het plafond aan!! Zie mijn topic over de hydrothorax van inmiddels al weer 3 jaar geleden. Om het voor te stellen.... Denk breinaald door je buik heen naar je baarmoeder en weer terug....
Mijn bevalling was een pretje en een eitje in vergelijking met de pijn die ik had toen door een stomme val mijn schouder uit de kom raakte, waarbij een stuk van de kop van mijn schouder was afgebroken. Helse pijn vond ik dat! En het duurde vanaf de val 4,5 uur voor ik een roesje kreeg en niets meer voelde.....
Zow dan heb jij precies hetzelfde meegemaakt als mijn vriend. Die heeft dat ook gehad. Die zei ook dat hij al een hobbel voelde in de weg terwijl een ander er niets van voelt. Heeft een aantal pinnen in zijn arm gehad en heeft daar nu nog de littekens van. Heel heftig moet dat zijn.
Gisteren zou ik hebben gezegd de bevalling (van de eerste, bij tweede ruggenprik gehad daarom). Nu zeg ik: een galsteenaanval van 12 uur lang... Damn! Wat doet dat zeer!
Ik ben na het vallen met moeite op een stoel gekomen en ben met mijn arm steunend op mijn been voorover gaan hangen zodat het zo min mogelijk pijn deed, als ik mijn hoofd optilde om op te kijken werd ik misselijk en draaierig. De spoedarts is geweest om mij een injectie met pijnstiller te geven want ik moest zelf naar de hap, dat ging dus niet omdat ik niet bij de auto kon komen zonder van mijn stokje te gaan.... Van de spoedarts mocht ik gelukkig meteen door naar de spoedeisende hulp en hoefde ik niet eerst naar de hap. De rit naar het ziekenhuis was idd alles behalve leuk...... Ik ben drie maanden later geopereerd omdat het bot stukje niet goed was aangegroeid, twee schroeven rijker, en weer drie maanden later om de schroeven er uit te laten halen. Ben een half jaar zoet geweest en kan nu nog steeds mijn arm niet recht omhoog krijgen, heb nu een frozen shoulder......
het pijnlijkste is dan toch de afgelope 12jaar. chronische rugpijn. zit aan de Tramadol en Naproxen minimaal 3x per dag en snachts ligt ik te janken van de pijn. en dit is dan nog beschreven als het zomer is. wintermaanden was het helemaal een hel. elke nacht lig ik dan met een hete kruik tegen mijn spieren aan om ze wat te ontspannen. gelukkig ben ik zo goed als pijn 'vrij' sinds een klein half jaartje. als het koud is of ongi ben dan lig ik half op sterven vergeleken met een bevalling is een bevalling simpel, eitje. liever nog 10 bevallingen dan 1x zo'n nacht met pijn. zou er voor tekenen
Op de eerste plaats mijn eerste bevalling, waarbij ik een spoedkeizersnede kreeg en de ruggenprik nog niet goed ingetrokken was. Tijdens diezelfde bevalling, dat mijn 2de kindje (van de tweeling) door drukken op mijn ribben naar beneden werd geduwd. Mensen kinderen. Op de tweede plaats mijn tweede bevalling, met een bijna totaal ruptuur. Op de derde plaats een verschrikkelijke oorontsteking. Ik wist niet waar ik het zoeken moest! Woonde toen niet in Nederland, was alleen thuis met mijn kindjes. Ik hoorde/voelde mijn oor letterlijk openklappen na 3 dagen, wat een verademing. De pijn heeft nog wel lang aangehouden daarna, en uiteindelijk nog een kuurtje voor gekregen. De laatste was een maagzweer, dat ook deed pijn die ik nooit verwacht zou hebben van een maagzweer. Dacht dat ik het aan mijn hart had.
Angina (keelontsteking)! Vreselijke pijn dat je alleen kan slapen, zelfs een slokje water en ademen is dan teveel.