Hallo, even een vraagje of mensen dit ook herkennen: bij 10 weken zwangerschap heb ik mijn eerste echo gehad waaruit helaas bleek dat het vruchtje bij 7 weken zwangerschap ongeveer, is 'overleden'. De verloskundige dacht dat na een week de miskraam wel zou komen. Nu zijn we 2 weken verder en is er nog steeds niets aan de hand. Nog steeds heb ik zwangerschapssymptomen zoals erge eetlust, zere borsten, duizelig en moe. Gisteren ben ik weer bij de verloskundige geweest en hebben ze weer gekeken hoe het er nu uit zag in mn baarmoeder. Wat bleek nu: er was niets meer te zien (vorige keer zagen we een klein wit vlekje). Verloskundige zegt dat het vruchtje ook kan oplossen! Maar komt er dan wél een bloeding? Baarmoeder zag er keurig strak uit dus niets wees er op dat er een miskraam in aantocht is. Ik kan dus kiezen voor medicijnen om de miskraam op te wekken, of curettage. Maar zelf heb ik zoiets van: laat de natuur zijn gang maar gaan. Want waarom een miskraam in gang zetten als er niets meer zit? Wie herkent dit? groetjes Leah
Leah, allereerst een dikke knuffel omdat je dit moet meemaken. Was er nog wel een vruchtzakje te zien? En is er nog HCG in je lichaam? Bij mij was er een heel minuscuul vlekje te zien maar wel een vruchtzakje. Ook testte ik nog positief. Ik heb gekozen voor medicijnen omdat ik mijn lichaam niet meer vertrouwde, had het de weken daarvoor al niet afgestoten dus waarom nu wel? Ik (wij) wilde graag verder. Als ik jou was zou ik het HCG laten testen en zou ik graag even horen of er nog een vruchtzakje te zien is? Heeft je VK hierin niets geadviseerd? Sterkte!
Bedankt voor jullie lieve reacties Butterfly Nova en Liana 84!! Ik ga nu mn 3e wachtweek in en vind het nu psychisch niet fijn meer je kunt inderdaad niet verder en van dat wachten word je maar onzeker. Op de eerste echo was een vlekje te zien maar bij de 2e echo was de baarmoeder helemaal leeg volgens de VK. Wat is HCG want hier is mij niks over bekend. Verloskundige heeft niets geadviseerd: het liefst hopen ze op een spontane miskraam maar als ik het niet meer trek kunnen ze me zo verwijzing geven voor de gynaecoloog zei ze. Is zo'n curettage pijnlijk? En die medicijnen, hoe bevalt dat? Heb je dan erge krampen en bloedverlies? het schijnt heftiger te zijn dan een spontane miskraam En hoe zit het met vrijen? Verloskundige zei na de eerste echo dat het niet mocht, omdat je baarmoedermond open zou staan. Nou na de 2e echo zei de andere verloskundige dat mn baarmoeder er mooi strak uit zag en dat er nog niks 'onderweg' was! Liefs Mij
Allereerst heel veel sterkte meis! Dit is een ontzettende verdrietiger situatie. Het vruchtje kan idd 'oplossen' het weefsel van het kindje zakt als het ware in omdat het niet meer leeft. Zo werd het mij uitgelegd toen bij mij definitief de missed abortion werd geconstateerd Ik heb 2 weken geleden curretage gehad en had hiervoor gekozen omdat ik al 2 weken bloedverlies had en het emotioneel niet meer volhield. De curretage is mij alles meegevallen, het is onder algehele narcose gegaan en heb dezelfde dag nog wat menstruatie krampen gehad maar verder geen pijn. Heb ongeveer 3 dagen bloedverlies gehad en dat stopte toen ook weer. Wat betreft vrijen had mijn vk gezegd dat als je geen bloedverlies hebt het gewoon mag als je natuurlijk zelf behoefte aan hebt. En wat betreft je keuze het is ontzettend moeilijk maar luister goed naar je gevoel, wat wil jij nog en wat kan je nog aan... Heel veel sterkte en knuff voor jou!
HCG is het hormoon dat wordt aangemaakt wanneer je zwanger bent. Aan de hoeveelheid hiervan kunnen ze zien hoe lang je zwanger zou moeten zijn. Ik vind het vreemd dat er geen advies gegeven is door je VK. Met curettage heb ik geen ervaring, wel met de medicijnen. Ik vond het prettig. Kon de MK afwachten in mijn eigen omgeving. De pillen 's ochtends ingebracht daarna wat krampen en 's avonds verloor ik 1 keer veel bloed en daarmee waarschijnlijk ook het vruchtje. Daarna nam het bloedverlies langzaam af. Vrijen mag volgens mij alleen als je geen bloed verliest. Als ik jou was zou ik om een second opinion vragen, je wordt slecht begeleid.
Ik reageer ook, zit bijna in hetzelfde schuitje op het moment en heb al eens een missed abortion gehad met een lege vruchtzak. Nu was het bij mij al dusdanig aangetast dat ze zelfs dachten dat er iets abnornaals (mola) zat, maar een second opinion spreekt dat gelukkig tegen. Het geheel verdwijnt niet zomaar, maar het kindje in wording kan wel afbreken of ingekapseld raken in ander weefsel. Dan wordt het stipje in je vruchtzak dus kleiner of anders van vorm. Ik heb vorige keer afgewacht en trof een intact vruchtzakje aan zonder iets erin na een paar dagen bloeding. Onmiskenbaar. Dat was rond elf weken. Nu wilde ik cytotec proberen om het loskomen te bespoedigen, omdat ik nog niet op de elf weken zit. Dat werkt vooralsnog niet: vanaf vrijdagavond ingenomen en nog steeds niets noemenswaardigs gebeurd. Je weet natuurlijk van de relatief lage slagingskans maar ik vind dit dus echt een domper. Je hebt al zoveel gedoe aan je hoofd, dan wil je niet ook nog eens dagen zitten afwachten. Ik heb me voorgenomen om volgende keer ofwel af te wachten en me direct in te stellen op een langere wachtperiode (want ik vond het wel heel prettig om de miskraam zelf thuis te beleven) ofwel voor een curretage te gaan. Maar die pillen... drie keer niks. Echt een dooie mus in mijn geval. Heel veel sterkte in elk geval, ik heb een idee vam hoe je je voelt. En ik hoop dat je spoedig verder kunt!
Bedankt lieve dames, nog steeds niets aan de hand hier. Maar ik kan het gelukkig psychisch nog aan dus wacht nog maar weer even af in de hoop dat het toch écht deze week gaat komen! En anders zou ik toch voor de medicijnen gaan denk ik. Liefs Mij
Wat verdrietig Leetje. Ben het met Butterfly eens dat de begeleiding door de vk wel beter kan... Het is denk ik goed om te weten welke opties je hebt en wat je daarvan kan verwachten en daar kan een vk je alles over vertellen als het goed is. Belangrijkste is vervolgens om datgene te doen waar jij je goed bij voelt. Veel sterkte!
O ja, ik heb zelf ruim 2 weken gekozen voor curettage. Wist al zo'n 2 weken dat het niet goed was, alhoewel er eerst nog wel een hartje klopte en was, toen het echt over was, er wel klaar voor om er klaar mee te zijn. Medicijnen zag ik niet zitten. De curettage heb ik onder narcose gehad en is op zich een kleine ingreep. De dag zelf wat kramp en een "schrijnend" gevoel gehad en vervolgens nog een paar dagen licht bloedverlies. Ben nu nog wel steeds erg moe, maar denk dat dat niet zozeer met de curettage samenhangt.