hoi allemaal, ik plaats dit berichtje voor mijn zus. Na 2 jaar zwanger proberen te raken, zijn zij en haar man er middels onderzoeken achter gekomen dat zijn sperma geen levende zaadcellen bevat. Bij haar is wel alles goed. Nu wilde ik weten of er hier meer mensen in dezelfde situatie zitten en welke 'oplossingen' er zijn om toch een kindje te kunnen krijgen. Mijn zus wil eigenlijk geen zaaddonor omdat ze een kindje van haar man wilt. Natuurlijk hebben ze dit nieuws pas te horen gekregen en moeten ze het eigenlijk nog even laten bezinken. Hoe kijken jullie er tegen aan? Ik zou erg blij zijn met wat reacties. PBtje sturen mag ook.
Hee meis! Als dit een eerste zaadonderzoek was dan proberen niet meteen in paniek te raken. Bij ons was het resultaat hetzelfde de eerste keer maar dat was in het ziekenhuis gewoon. Toen wij met dezelfde uitslag terecht kwamen op de fertiliteitsafdeling zei de arts meteen dat dit iets te negatief was. We hebben daar nog een aantal testen gedaan, zij beschikken over zuiverdere apparatuur dan het ziekenhuis bij ons. Na die tijd hadden we wel eens honderdduizend levende cellen ook wel eens 700.000 en zelfs 2 uitschieters van 2 miljoen en 7 miljoen...en wij begonnen ook met nul. Voor icsi is echter maar 1 levende cel nodig! Toen het bij ons nul was heb ik rechtstreeks de fertiliteitsafdeling in een ander ziekenhuis gebeld en een afspraak gemaakt. Misschien heb je iets aan dit verhaal. Wens haar succes!
Ik weet wel dat er meerdere onderzoeken hebben plaatsgevonden, maar weet niet of dit in het ziekenhuis was of op een fertiliteitsafdeling....volgens mij gewoon bij de uroloog. Ik zal het eens vragen aan mijn zus. Bedankt voor jullie snelle reactie alvast!
Wat Lana zegt kan natuurlijk ook, dan nemen ze een punctie uit de zaadbal, maar dan moet er wel iets worden aangemaakt uiteraard. Wat vervelend ook allemaal zeg!
Nee dit is al onderzocht.... En ja ik hoor net van mijn moeder dat ze al op de fertiliteitsafdeling zijn geweest in het ziekenhuis.
Ach nee, wat ontzettend sneu! Dus er is helemaal geen zaad dus! Wat jammer dat ze geen donor wil. Ik stond in het begin ( en nog steeds wel) ook voor die keuze. Mijn vriend heeft al een kind en hij zei; ik wil jou de kans op een zwangerschap niet ontnemen. Zelf denk ik; beter een kind wat dan nog voor de helft van ons samen is dan geen kind samen. Maar ach inmiddels staan we ook al weer op de adoptielijst...je verlegt ook telkens je grenzen! Wens haar veel sterkte!
jeetje, wat erg. Mijn man had ook eens een staaltje ingeleverd, en het resultaat was : "lichtjes gestoord" en dat kwam bij ons al als een klap. wens haar en haar man heel veel succes, en hopelijk worden ze heel binnenkort trotse ouders.
Misschien dat ze er over een tijdje anders over denken. Zoals ik al zei ze moeten het allemaal nog laten bezinken. Ik zou denk ik uiteindelijk toch voor een zaaddonor gaan. Als ik dan denk aan bijvoorbeeld homo of lesbische stellen, die moeten het wel op die manier doen en houden toch onvoorwaardelijk van dat kind. Ik hoop dat mijn zus en haar man binnenkort het gesprek met lotgenoten aandurven (via een forum of in het echie) en dat ze zo een beter beeld kunnen gaan vormen. In the mean time, alle reacties zijn welkom! Alvast bedankt.
Ik hoop het ook meid, ze zijn hier natuurlijk ook welkom, dit is veel te moeilijk om alleen te moeten doorstaan!
Hier nog iemand waarbij er geen levende zaadcellen waren aangetroffen! na onderzoek bleek mijn man een spatader te hebben waaraan ze hem hebben geopereerd! Dat is nu 6 maanden geleden! Bij de afgelopen zaadtest van vorige week bleek hij er nu 200.000 te hebben dus goed genoeg voor ICSI! Nu is er alleen een wonder geschiet en zijn wij ondanks deze aantallen en tegen alle verwachtingen in zelf zwanger geraakt zie banner! Wij stonden inderdaad na de eerste slechte berichten erg onzeker tegenover KID maar hoe verder we kwamen en hoe slechter de berichten werden kregen we daar toch allebei vertrouwen in! Dus had het niet anders gekund hadden wij denk ik uiteindelijk ook wel voor een donor gegaan! Wens je zus maar heel veel sterkte de tijd die ze doorgaan was voor ons geen gemakkelijke! liefs Nina
Bij mijn zwager is vorig jaar dood zaad geconstateerd, waar ook helaas niks aan te doen is. Ze vermoeden dat het gekomen is doordat hij op een wat latere leeftijd dan gemiddeld de bof gehad heeft. Voor hun is de enige optie om te adopteren, waar ze nu ook mee bezig zijn. Een zaaddonor willen ze niet.
hmppffff nou ik heb het mijn vriend ook gevraagd. stel dat... nou hij wil ook absoluut geen donorzaad.. dan is het nog niet van hem zelf zegt ie! tja ik kijk daar anders tegenaan.... wat iemand hiervoor al zei homo of lesbiennes houden toch ook van het kindje? als je het van t begin af aan zelf hebt opgevoed...
Mijn partner heeft geen dood zaad maar helemaal geen zaad. Wij kiezen wel voor een donor, en beginnen waarschijnlijk al deze maand. De keuze was voor mij moeilijker dan voor mijn partner. Maar het feit dat het in iedergeval voor 50% van mij is gaf de doorslag. We hebbben nu een donor gevonden die uiterlijk sprekend op familie lijkt van mijn partner en qua karakter op mijn partner. Wij zijn erg blij met deze oplossing en zie het vol vertrouwen tegemoed.
Hallo allemaal, bedankt voor de reacties. Toch ook wel 'fijn' dat er meerdere stellen in hetzelfde schuitje zitten. Elin, zou je mij in het kort kunnen vertellen hoe dat in z'n werk gaat zo'n donor kiezen. Ik bedoel, krijg je een beschrijving van de zaaddonors, zijn ze anoniem of niet en moet je als vrouw dan ook speciale behandeling ondergaan? Natuurlijk moet het zaad worden ing gebracht, maar moet de vrouw daarvoor nog hormonen spuiten ofzo? Sorry voor de misschien domme vragen, maar zou er graag meer over willen weten. Alvast bedankt.
Eva, wij hebben zelf een donor gezocht, buiten het ziekenhuis om dan. Als je via het ziekenhuis of kliniek gaat maken zij de match en dan kiezen ze een donor die het meest op de partner van de vrouw lijkt. Echter wilden wij niet zo lang wachten, en wilden wij weten van wie het zaad afkomstig is. Dus hebben we een advertentie geplaatst en onze donor was 1 van de mannen die reageerde. In nederland zijn via de klinieken geen anonieme donoren meer toegestaan, dit omdat de wet bepaald heeft dat elk kind het recht heeft te weten van wie hij/zij afstamt. Er is echter nog wel anoniem zaad verkrijgbaar van voor de invoering van deze wet. Anders kun je voor anoniem zaad naar België. Kies je voor Nederlands zaad wordt bij een uitgedragen zwangerschap alle gegevens genoteerd bij een stichting en daar kan het kind op 12 jarige leeftijd een donorpaspoort opvragen met uiterlijke kenmerken en karaktereigenschappen. Op 16 jarige leeftijd kan het kind de adres gegevens opvragen. Als er met de vrouw niets aan de hand is en een regelmatige cyclus heeft zijn hormonen niet persé nodig. Dan worden er eerst een aantal inseminaties gedaan in 'eigen cyclus' mocht hier (ik geloof) binnen een half jaar geen zwangerschap zijn ontstaan wordt er overgegaan op hormoonstimulaties. Als er met de vrouw niets mis is, dan wordt het zaad gewoon geïnsemineerd, dus niet via IUI bijvoorbeeld. Bij ons is het dus zo dat er een donor net voor mijn ovulatie langskomt, 'doneert' en weer weggaat. Mijn partner insemineert mij. Zo heeft mijn partner nog het idee dat hij íets gedaan heeft Mocht je nog meer vragen hebben, stel ze gerust!
Dank je wel. Maar de donor die jullie via die advertentie hebben gevonden, moet zich dus ook registreren? Of kan hij wel anoniem blijven omdat het buiten de spermabank om is gegaan? Spannend lijkt me wel. Ik zal tegen de tijd dat mijn zus en haar man wat van de schik bekomen zijn, hun vertellen over jullie ervaring. En misschien wijs ik haar zelfs wel op dit forum, alleen twijfel ik of ze daar behoefte aan heeft....weet het niet zo goed, ze is altijd erg gesloten vandaar. Bedankt alvast voor je nuttige info.
Nee via ZI ben je niet verplicht om de gegevens door te geven alleen zijn wij van mening dat de wet er niet voor niets is. De tijd van 'wat niet weet, wat niet deert' is allang achterhaald. Ik ben van mening dat als je het kind op jonge leeftijd al spelenderwijs verteld over zijn/ haar ontstaan dat zowel het kind als de ouders er het minst problemen mee hebben. Wij hebben dan ook de afspraak met de donor dat het kind, als het later wil, contact met hem kan opnemen. Dit alles is schriftelijk vastgelegd in een zogenoemd donorcontract. Weet je inlezen kan nooit geen kwaad, dat wil niet zeggen dat je het ook meteen moet doen.