Toys goed nieuws! En je voelt je gelukkig ook alweer beter...je ziet alweer...iets minder moeten geeft alweer wat meer lucht. We weten eigenlijk wel goed wat nodig is; dingen loslaten en minder moeten en zelf meer ontspannen. Maarja....doe dat dan maar eens, he?! Maar goed, je klinkt alweer een stuk beter. Patroes sjonge jonge....wat een gedoe....ik hoop dat je dan wel heel rap terecht kan als ze je terugbelt en anders idd de huisarts terug bellen, misschien dat hij/zij er meer vaart achter kan zetten. Knuffel meis. Minyaweth ben benieuwd of jij al bericht hebt van bloeduitslag? Hier gaat het ook weer wat beter. Het feit dat ik meer open ben over dat ik niet zo lekker in mijn vel zit, de afspraak die staat met psycholoog morgen helpen ook wel mee. De momenten dat het minder gaat zijn er zeker nog wel, maar lijken toch wat minder frequent voor te komen. Ik hoop echt dat dit topic weer snel gesloten kan worden omdat het beter gaat met ons allemaal, maar goed, ben ook wel zo reëel om te weten dat het tijd nodig heeft, maar hoop dat jullie snappen wat ik bedoel. Dikke knuffel allemaal, Eva.
Hey meiden, mijn bloeduitslag was nog niet binnen Moet morgen tussen 12.00 en 12.30 uur terugbellen. Hier weten we dus nog niks. Ach ja, we wachten af!
Inderdaad Eva .... Het "moeten" valt nu allemaal even weg en dat voelt echt heerlijk. Ik weet ook allemaal dat wij een erg druk leven hebben. Zelf werk ik op maandag, dinsdag en woensdag. Op woensdagavond en zondag voetbal ik. Miijn vriend is onze trainer en coach. Mijn vriend is financieel adviseur dus ook vaak op pad in de avond. Verder gaat het huishouden ook gewoon door .... Dus soms kom ik gewoon echt adem te kort. Werken zal ik moeten blijven doen ... het geld hebben we nodig en ja ... voetballen doe ik ook erg graag. Doe ik al meer dan 10 jaar en het voelt ook echt als een uitje en iets voor mezelf en mijn lichaam. Maar wat is wijsheid? Die "drukte" kan ik allemaal niet aan. Gelukkig heb ik straks vakantie en hoef ik daar even niet aan te denken Eva, heb jij deze week voor het eerst een gesprek met een psycholoog?
Bij mij is gisteren door de huisarts een ppd vastgesteld. Vanmorgen is er bloed geprikt om bloedarmoede, suikerziekte en schildklierproblemen uit te sluiten. Donderdag krijg ik hier de uitslag van en gaan we bespreken hoe nu verder te gaan. De huisarts denkt aan lichte antidepresiva. Probeer later hier mijn verhaal neer te zetten en bij te lezen.
Hier staat trouwens een klein stukje van mijn verhaal: http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=72870&highlight=
Patroeschka, jij vroeg hoe het zat met de partners. Mijn man gaat altijd mee als ik een gesprek heb. Niet alleen de huisarts vond dat een goed idee, maar ook de psycholoog zelf. Maar het allerbelangrijkste, het geeft mij heel veel steun als mijn man erbij is, zeker als ikzelf heel emotioneel ben tijdens het gesprek. Bovendien vindt mijn man het zelf erg prettig om erbij te zijn zodat hij weet wat er precies met me aan de hand is en hoe hij er mee om moet gaan. Ik vind ook eigenlijk dat het ons beiden aangaat, aangezien mijn 'problemen' invloed hebben op het hele gezin... Ben erg blij dat mij man zoveel geduld met mij heeft. Ik kan me ook voorstellen dat er meiden zijn die het liever niet willen, omdat het best confronterend kan zijn. Ook mijn man schrok best wel van wat ik zei. Het zijn ook wel heftige emoties, dat ik wil scheiden, weg wil, vluchten van alles en alle druk om mij heen. Dat hij maar een andere/betere vrouw moet zoeken. Dat maakt hem natuurlijk ook erg verdrietig. En dat geeft mij wel weer een schuldgevoel, maar toch, zo lang we praten en blijven praten heb ik het idee dat we hier uiteindelijk toch uit gaan komen. Ik heb gelukkig een paar betere dagen achter de rug. Ik voel wel veel stress in mij lijf, maar toch, heb wel van mijn mannen kunnen genieten. Ik ben ook niet echt uit mijn slof geschoten. Verder heb ik op advies van de psycholoog een andere arbo-arts gezocht. Hopelijk luistert die wel naar me en vinden we een oplossing hoe ik qua werk verder moet. Want werk geeft mij momenteel ook een hele grote druk. De psycholoog en de huisarts willen mij liever toch op de medicijnen zetten, maar ikzelf wil dit liever niet. Ik geef borstvoeding en ik wil niet dat Mick ook maar enig risico loopt. Stoppen met bv is voor mij geen optie. Er moet mij nog even van het hart dat ik het enorm moedig vindt dat jullie je verhaal zo openhartig vertellen. Echt heel knap. Ik hoop dat het jullie ook enige opluchting geeft om je verhaal kwijt te kunnen. Bij mij is dat namelijk zo. Sterkte iedereen, Gr. Emma
@Secretje: heel veel sterkte in afwachting van de uitslag! Ook niet mis hoor, dat het nu echt is vastgesteld dat het ppd is. Mijn psycholoog zei mij dat er meerdere wegen naar Rome zijn, een snelle manier (met medicatie) of op je knieeen door het grind. Ik hoop toch echt niet dat zonder medicatie de weg zo ontzettend zwaar gaat zijn. Vind het ook erg knap als je besluit toch aan de medicijnen te gaan. Ikzelf wil dat toch echt liever niet.... Gr. Emma
Ik zou morgen direct bellen of laten bellen , bv. door je man. Ik heb hetzelfde gehad dat ik maar niet gebeld werd en toen bleek dat ze de situatie verkeerd beoordeeld hadden waardoor ik op een verkeerde wachtlijst stond. Opeens kon ik toen de volgende dag meteen komen voor een gesprek. Ik zou het echt echt echt doen meid! Heel veel sterkte, Emma
Dat is wel een goede tip Emma... Misschien is dat bij jou ook wel het geval Patroes... Ik mag vandaag de HA terugbellen voor mijn bloeduitslag. Ik ben benieuwd. Nu ga ik Vigo uit bed halen want hij is wakker Mannetje heeft goed geslapen!
Oh, en Toys: geniet van je vakantie meid! Lekker tot rust komen Fijn om te lezen dat het stukken beter met je gaat!
Aan de ene kant hoop ik dat wel Patroes, maar aan de andere kant betekend dat wel, dat mocht er niks gevonden worden in mijn bloed, het dus écht aan mij ligt. Heb jij al gebeld?
Nou, net de HA gebeld. Mijn bloeduitslag was prima. Hij denkt dus wel dat ik te kampen heb met PND Begin volgende week moet ik weer naar hem toe voor een afspraak en dan gaan we verder kijken... gatsie...
Hoi meiden, Ik wil jullie allemaal veel sterkte toewensen! Het is niet niks waar jullie mee lopen. Hoop dat jullie je snel weer wat beter voelen. Liefs!
Getver, heel dubbel he, zo'n uitslag.... Ik had bij mezelf destijds ook zoiets van: hopelijk komt er iets uit het bloed, dan kan je er concreet iets mee. Dus ik herken je gevoel heel sterk. Maar goed, ik heb ook weer begrepen dat een PPD echt wel te behandelen is, dus laten we de moed erin houden. Hoe gaat het nu met je (en met jullie) Minyaweth? Gaat je man mee? Voor mij is het vandaag erg moeilijk om die moed erin te houden. Heb een enorme dip-dag. Heel veel huilen, een heel onrustig gevoel in mijn lijf, niets kunnen hebben, pijnlijke spieren en hoofdpijn. Morgen weer naar de ARBO-arts. Ik vrees dat ik het werken gewoon (nog) niet aankan. Ben erg bang om weer thuis te moeten zitten Maar aan de andere kant voel ik ook dat het zo ook niet langer gaat. Patroes, ik hoop dat je inmiddels gebeld bent. Hoe gaat het met je?
@Emma2: Ik ga volgende week alleen naar de huisarts. Mijn vriend moet gewoon werken helaas... Niet zo'n hele ramp hoor. Het is puur een gesprek om alles een beetje in grote lijnen te zetten en om verder te kijken wat er gaat gebeuren. Wat voor behandeling ik krijg. Mocht ik wel worden door gestuurd naar een psych zien we dan wel weer verder. Denk wel dat ik het fijn zal vinden als mijn vriend af en toe mee gaat/mag. Tussen mijn vriend en mij is alles weer goed. We hebben de afgelopen dagen veel gepraat. Niet alleen over mijn gevoel, maar ook over andere (leuke) dingen. Dat was de laatste tijd eigenlijk ook niet echt meer gebeurd. Had geen zin in gesprekken... Met mij gaat het eigenlijk sinds mijn huisartsen bezoek met ups en downs. Ik voel me opgelucht dat mijn gevoelens nu open en bloot op tafel liggen, maar aan de andere kant voel ik me schuldig, heel erg schuldig... Ik heb nog regelmatig uitbarstingen, maar op de één of andere manier kan ik ze nu beter relativeren. Misschien omdat het beessie nu een naam heeft... Wel veel last van hoofdpijn nog en gewoon geen energie. Ben moe, doe 's nachts haast geen oog dicht. Tot nu toe voel ik me redelijk, maarja: het is nu dan ook nog rustig in huis. Vigo ligt nog op bed, het huishouden is zo goed al gedaan en ik voel me gelijk wat 'opgeruimder'. Ik ben benieuwd wat de dag brengt. Heel veel succes bij de ARBO-arts vandaag Emma! Misschien is thuis zitten en je compleet focussen op je herstel wel een slim plan! Laat je weten hoe het gesprek is gegaan? @Patroes: is er al een afspraak gemaakt?
Nee ze heeft nog niet gebeld... zal pas morgen wel worden.. Heb vandaag n slechte dag. Justin bij opa gebracht. Ga zo ook maar s douchen.
@Minyaweth: Wat goed dat het weer beter tussen jou en je vriend gaat! Zolang je blijft communiceren zal hij ook beter begrijpen wat er zich in jouw koppie afspeelt en waarom je op bepaalde momenten zo reageert. Fijn dat het opgestart is allemaal bij je en knap dat je de knoop hebt doorgehakt. Ik hoop dat je je snel wat beter voelt. Geniet van de ups! Mijn psych zei dat je alleen maar dingen mag doen die je energie geven. En de dingen die energie kosten moet je zoveel mogelijk links laten liggen. Dat probeer ik dan maar te doen. Ben vanmorgen bij de ARBO-arts geweest. Daar hebben we het over mijn lichamelijke problemen (bekken) gehad, maar toen begon ik over mijn ppd/burn-out-klachten en moest meteen weer huilen huilen huilen. Mijn man is zelfs meegeweest, zo 'op' was ik, kon gewoon niet autorijden. Ik moet van de ARBO-arts een stapje terug doen (2x3 uur per week werken ipv 2x4 uur). Maar momenteel zie ik het werken nu helemaal niet meer zitten. Loop weer met depressieve gedachten rond waar je naar van wordt. Maandag weer naar de psych, maar even horen wat zij ervan vindt. Ik zie het allemaal niet meer zo zitten... Ik laat de telefoon maar lekker gaan en ik ga maar een beetje wat opruimen hier, dan voel ik me in mijn hoofd ook weer wat rustiger denk ik Eigenlijk moet ik sporten (ivm de revalidatie van mijn bekken), maar ik kruip liever even in bed. Straks moet ik namelijk mijn mannetje weer ophalen en dan is het gedaan met de rust. @Patroes: wat ellendig om te horen dat het niet zo best gaat vandaag. Zorg een beetje goed voor jezelf en ga niet teveel lopen piekeren... Wel goed van je dat je Justin even weggebracht hebt. Denk nu even aan jezelf! Sterkte meid!