Getriggerd door een ander topic, vraag ik me af hoe veel vrouwen met een hoge, afgeronde studie er vervolgens voor kiezen om thuisblijfmoeder te worden. Mijn vragen voor de thuisblijfmoeders, die met een afgeronde HBO/Universitaire studie: 1) Welke opleidingen (+niveau) heb je afgerond? 2) Hoe lang heb je daarna gewerkt in het relevante vakgebied? 3) Waarom heb je er voor gekozen om thuisblijfmoeder te worden? Bedankt voor het verzadigen van mijn nieuwsgierigheid
Ik vind mezelf niet heel erg hoog opgeleid, maar heb wel mijn hbo management, economie en recht afgerond en daarnaast een tweedegraads lerarenopleiding. Heb daarna ongeveer 2 jaar gewerkt en bewust gestopt toen mn eerste dochter werd geboren. Af en toe mis ik het natuurlijk wel is, maar had het zien opgroeien van mijn dochter voor geen goud willen missen! Ik vind het erg belangrijk dat ik mijn dochter míjn normen en waarden kan meekrijgt en dan gaat naar mijn mening het beste als je thuis bent voor je kinderen.
1) Opleiding zeg ik niet, maar universiteit plus een postmaster opleiding. 2) ongeveer 8 jaar 3) Ik heb mezelf een proefperiode gegeven om te kijken of het iets voor me was. Ik was wat zoekende met wat ik precies wilde. Conclusie van deze proefperiode was dat het thuisblijfmoederen alleen maar bij me past in de zomermaanden . Daarna werd ik toch wel wat verveeld en onrustig. Ik heb er nu voor gekozen om 6 á 7 maanden per jaar te werken en de rest van het jaar niet. Dat bevalt goed. Wel blijf ik in de niet-werkperiode in contact met mijn vakgebied, omdat ik dit ook gewoon leuk vind.
Ik heb een hbo+ opleiding gedaan. Daarna 1 jaar gewerkt, maar niet eens echt in mijn vakgebied, omdat er gewoon geen werk in te vinden was en is. In dat jaar zwanger en geen contractverlenging. In die tijd hebben we er wel bewust voor gekozen dat ik.thuis zo blijven. Ik zie wel wat de toekomst brengt, voor nu is het prima.
Ik heb een Master in Communicatiestudies. Heb daarna een jaar of 5 fulltime gewerkt. Na de geboorte van de eerste ook nog een paar maanden maar vond het bijna niet te doen. Mijn baas wilde dat ik vijf ochtenden per week kwam en dat in combinatie met een huilbaby en niet slapen redde ik gewoon niet. Was een enorme opluchting om te stoppen. Nu werk ik een beetje vanuit huis maar niet echt structureel.
Mag er nog een extra vraag bij... (Of 2 eigenlijk...) Wat ga je doen als je kinderen ouder zijn en als je evt dan toch wil gaan werken wat verwacht je qua werk dan te kunnen gaan doen?
Mijn man doet er op het moment een opleiding bij. Ik wil over een paar jaar ook weer een opleiding gaan doen, wil niet meer terug naar mijn vakgebied
Master milieukunde 3,5 jaar geleden afgerond. Nog geen vakgerichte baan gehad. Tot 2 jaar geleden wel gewerkt, baan zonder diploma eisen. Zwanger geraakt en contract werd niet verlengd, dus toen maar bewust gekozen om thuis te blijven. Bewust snel voor een 2e kindje gegaan en ik hoop straks in het nieuwe jaar wel werk te vinden binnen mijn vakgebied. Nu nog even genieten van mijn meiden!
Hebben jullie dan ook een hoogopgeleide man? Hier ben ik hoogopgeleid en mijn man heeft een normale functie. Als er iemand thuis zou willen/ moeten blijven dan is hij het wel en niet ik. Mijn salaris alleen voldoet in principe, dat van hem niet. Plus dat ik het heel zonde van mijn tijd en moeite zou vinden om niets met mijn opleidingen te doen.
Ik ben na bijna een jaar thuis weer gaan werken, maar als het thuisblijven wel was bevallen zou ik weer gaan werken als de jongste 4 á 5 jaar was. Ik was dan plan om gewoon mijn oude vak op te pakken, want dat is wat ik leuk vind. Eigenlijk weet ik nog steeds niet wat ik echt leuker vind. Werken of thuisblijven heeft allebei voordelen en nadelen.
Het is inderdaad een luxe. Ik werk als zzp-er, er is genoeg werk en ik neem alleen voor de herfst- en wintermaanden klussen aan. Ik krijg daar genoeg energie van om de donkere maanden door te komen.
Mijn man is MBO+ opgeleid, maar heeft een eigen zaak. Wij redden het net. Er is geen geld op het moment voor extraatjes. Vanaf april volgend jaar komt hier sowieso verandering in aangezien de lening voor het bedrijf dan is afbetaald en mijn man zichzelf dan wat meer kan verlonen. Wij zijn allebei niet echt materialistisch ingesteld en weten dat er voor ons ook betere tijden komen gaan. Ik hoop dat ik volgend jaar, hopelijk werkzaam binnen mijn vakgebied, kan zeggen dat ik een goede keuze heb gemaakt !
HALO afgerond en nog 4 jaar gewerkt. Mijn man is verkoopmanager bij een groot bedrijf, werkt 60/70 uur per week en reist heel de wereld over. Jaren ben ik met heel veel plezier en ambitie naar mijn werk gegaan, werkte full time. Ineens was de koek op, ik miste de kinderen verschrikkelijk. In mijn hart wilde ik een groot gezin, kinderen halen,brengen,knutselen,er op uit etc etc. Besproken met mijn man en die was het er direct helemaal mee eens. Stoppen dan! Doen wat je hart ingeeft! De keuze om tbm te worden heeft me zoveel geluk en rust gebracht, ik geniet elke dag met volle teugen en besef me heel goed dat het een voorrecht is dat het kan! We hebben nog een kleine onderweg dus ik kan "mijn lol" nog wel een tijdje op. Daarna? Geen idee, misschien ga ik wel nooit meer werken (ik weet het "not done" om te zeggen) en vrijwilligers werk doen als de kinderen echt te weinig aandacht vragen.
HBO maatschappelijk werk. Een aantal jaren in de hulpverlening gewerkt. Nu weer thuis, de werkdruk werd me te hoog. Kinderen gaat net beide naar school. Ik ga wat thuis aan het werk en mijn man verdient gelukkig genoeg zodat ik deze keuze kan maken.
@grootsgezin: het is jouw keuze toch? Maar was gewoon benieuwd hoe mensen de toekomst zagen als je kinderen steeds minder afhankelijk worden. Merk dat nu vaak al... Thuis uit school schuift mevrouw naar boven en met eten komt ze pas weer te voorschijn (met wat pech nog met tegenzin ook) En dan is het natuurlijk wel belangrijk dat er daadwerkelijk iemand thuis is... Maar het is toch een stuk minder gezellig dan toen ze nog heel de dag achter me aan wandelde En dan is ze pas 7... Overigens ben ik officieel niet hoger opgeleid.. Ik werk wel altijd in functies op hbo-niveau. En het is eigenlijk wisselend of ik werk of niet. Mede dankzij economische tijden helaas. Nu weer even thuis... Op zoek naar wat nieuws. En ik moet zeggen... Als ik thuis ben vind ik dat heerlijk maar mis ik ook de volwassen conversaties die je op werk hebt. Namelijk die niet over de kinderen gaan of koopjes bij de h&m. Maar als ik werk... Dan ben ik liever thuis. Want ik geniet er ook enorm van dat ik nu niet elke dag hoef te rennen en te vliegen en gewoon lekker mn gup uit school kan halen. Ondanks dat ze na school Of bij een vriendinnetje zit OF boven.
Onderzoeksmaster Literatuurwetenschap en plannen om te promoveren. Plannen in het water door de liefde ben mijn man gevolgd naar Belgie. Daar eigenlijk direct aan de slag in het bedrijf dat hij nog had. Het heeft raakvlakken met mijn vakgebied, maar daar is alles mee gezegd. De eerste dochter kwam snel, ben 1,5 jaar thuisgeweest, toen weer meer gaan werken in het bedrijf. Weer zwanger, inmiddels bevallen en wel zicht op iets dat meer bij me past. Ik mis iets doen waar ik energie uit haal, dus zal niet te lang thuis zijn.
Mijn man heeft ook hbo, en wat.hij nu doet is ook hbo. Met in de toekomst mogelijkheden tot universitair. Ook hier net als bij Wam even wat minder centen voor extra's, maar dat wordt de komende tijd gelukkig steeds beter.
HBO SPH, 15 jaar gewerkt in de zorg tot de jongste is geboren. Mijn man heeft een eigen bedrijf en ik vond het erg zwaar om 3 dagen te werken en drie kinderen te verzorgen. Man had het te druk en werkte 6 dagen per week. Ik voelde me zo schuldig als ik aan het werken was naar de kinderen toe, ik kon de balans niet vinden. Nu werk ik twee dagen in het bedrijf van mijn man mee en dat bevalt me goed, ik ben eigen baas. Ik zou later toch nog wel terug willen in de zorg maar de tijd zal het weten.