Hallo, Donderdag hebben wij bij de gynae te horen gekregen dat, als ons zoontje al niet spontaan vroeger wil komen, ik zal ingeleid worden rond de 38 a 39 weken. Dit owv hoge bloeddruk. Ik neem hiervoor wel medicatie maar ons baby'tje is een beetje achter in groei erdoor. Hij was nu 2kg300, net nog binnen de marge, moet nu dinsdag aan de monitor en vrijdag aan de monitor en voor echo, en als hij niet voldoende gegroeid is zal er dan al beslist worden om in te leiden. Nu zie ik erg op tegen dat inleiden . Het mag dan "organisatorisch" wel wat makkelijker zijn, ik huiver van het idee direct in een storm van weeën terecht te komen in plaats van eraan te kunnen wennen zoals dat gaat bij een normale op gang komende bevalling... Ik wilde hier eens horen naar ervaringen? Is het echt zo dat inleiden zoveel erger is dan gewoon bevallen? Gaan er dan minder of juist meer uren over? Ik had overigens 1cm ontsluiting. Ja heel wat vragen, maar het is dan ook mijn eerste en heb dus zelf geen ervaring ...
ik weet dat je het eigenlijk niet wil horen maar ik vond inleiding echt, echt niet leuk. Ze hebben bij mij gel aan gebracht (7:00 's morgens) en dan aan de ctg, aangezien het niet zo goed ging moest ik aan de ctg blijven. om 12:00 de vliezen gebroken en op 23:41 's avond bevallen. Ik vond het verschikkelijk dat ik de hele tijd moest blijven liggen (ivm de de aangesloten apparatuur). Maar ja, dit is mijn verhaal wil natuurlijk niet zeggen dat het ook zo bij jouw is.
Is geen kwestie van "niet willen horen" hè , maar zoals jij het omschrijft had ik het me al voorgesteld, dus ja daarom ben ik er niet zo happig op...
Ik kan niet vergelijken omdat ik momenteel zit te wachten op de geboorte van onze tweede, maar bij de eerste ben ik met 37,5 week ingeleid ook vanwege hoge bloeddruk. Ze kwamen bij mij elk half uur dat infuus omhoog draaien omdat ik er waarschijnlijk nog te vrolijk bij lag ofzo, ik kon dat mens dus wel wat doen want ik had echtzoiets van nou, zo doet het wel pijn genoeg hoor, maar ja anders schoot het ook niet op natuurlijk. Wel kwam ik zo inderdaad ook in een soort weeenstorm, ik had gewoon een heeeeele lange wee en nog maar 4 cm. Ik heb toen een ruggeprik gekregen, was echt een verademing. Persen heeft wel lang geduurd en dochter is met vaccuum uiteindelijk geboren. Mijn lichaam was echt nog niet klaar om te bevallen, ik had nog geen enkel voorteken gevoeld, zelfs geen enkele harde buik.. Dat is denk ik het grootste probleem van inleiden, dat het geforceerd wordt. Toch ging het uiteindelijk allemaal goed en ben vlot hersteld. Dochter deed het ook super meteen vanaf het begin. Sterkte!
Ik ben ook met 37 wkn ingeleid ivm hoge bloeddruk. ik kreeg eerst een catheter om de baarmoedermond week te maken. Na 24 uur had met de ballon 3 cm ontsluiting(zonder dat ik dat door had), toen werden de weeenopwekkers aangesloten. Binnen een half uur om de 2-3 minuten hevige weeen, na 2 uur een ruggeprik gehad en wat was dat een verademing, voelde nog licht de weeen, maar ik kon weer normaal praten, zonder steeds weeen op te vangen, ik heb zelf even geslapen. Na nog geen 7 uur na het aansluiten van de weeenopwekkers was onze dochter geboren. Van het persen zelf heb ik door de ruggeprik weing gevoeld (ze is zelfs met de vacuüm gehaald)
Ik ben bij beide bevallingen ingeleid. De eerste vanwege HELLP. Ik ben toen ingeleid met een gel, met een weeenstorm van 3 uur tot gevolg. Voordeel: het duurde maar 3 uur. En die zijn zo voorbij. Tweede vanwege hoge bloeddruk. Toen met een katether en daarna weeenopwekkers. Dit duurde nog geen 6 uur en is mij uitstekend bevallen. Het bouwde netjes op, het laatste uur was even pittig. Succes!
Ben beide keren ingeleid vanwege te hoge bloeddruk, dus heb geen ervaring in vergelijking met een normale bevalling. Mijn lichaam was beide keren nog niet klaar om te gaan bevallen. Bij de eerste begonnen met een hormoonveter, 24 uur later vliezen doorgebroken en wee-opwekkers die steeds een standje hoger werd gezet, had weinig rust tussen de weeën, na een 'pijnpompje' een ruggenprik gehad en vanwege niet vorderende ontsluiting op een keizersnede uitgedraaid (11,5 uur na breken vliezen). Bij de tweede begonnen met een ballonkatheter, 24 uur later vliezen doorgeprikt en vanwege eerdere keizersnede nu de wee-opwekkers op een lage stand, maar kreeg meteen krachtige weeën en hoefde dus ook niet hoger. Nu wel iets meer pauze tussen de weeën, maar ze waren zeer pijnlijk waardoor ik na een aantal uurtjes toch nog gekozen heb voor een ruggenprik. Wederom niet vorderende ontsluiting en dus weer een keizersnede (14 uur na breken vliezen).