Mijn zoontje kan heel slecht zelf in slaap vallen. Slaapt altijd bij ons op de borst voor we hem wegleggen. Als we hem moe (gapen oogjes wrijven) wegleggen, dan ligt hij een kwartiertje om zich heen te kijken en gaat vervolgens steeds harder huilen... Ik heb hem nu voor het eerst boven weggelegd. Beneden veel prikkels door lawaai vh spelen oudste, televisie en lopen over houten vloer. Merk dat hij dat allemaal wel merkt. Maar ook boven wakker weg leggen, betekent even later wakker worden en huilen. Ik probeer nu om de 5 minuten te troosten maar ik vind het wel lastig om hem zo te horen huilen... Ik ben echter sowieso de hele dag met hem bezig. Hij krijgt bv en gebruikt dit ook om in slaap te vallen... Ik heb liever dat hij goed slaapt boven maar hij slaapt sowieso weinig. Ik vind het moeilijk te bepalen wat goed is... Hoe snel ''leren'' jullie je kind in zijn eigen bed te slapen? Of deed hij/zij dat meteen al? Doe je dat nu (10 weken oud) of als het kindje wat ouder is? Volgens het CB maakt het niet uit of je het nu doet of als hij bij wijze van 1 jaar is. De manier is hetzelfde: steeds hetzelfde ritueel, wegleggen en om de 5 minuten troosten. Net zo lang tot hij slaapt... Moeilijk vind ik ook dit: als ik na 2 x 5 minuten weer bij hem kom ligt hij met open wijd open en weer vrolijk lachen als hij mij ziet. Dan heb ik het idee dat zijn moeheid alweer over is.. En tja... dat maakt het niet makkelijk
Ik denk dat het heel erg afhangt van wat je zelf wilt en wat je zelf als een probleem ziet. Onze dochter valt 's avonds aan de borst in slaap, al 14 maanden lang Overdag valt ze nu wel in bed in slaap, maar we blijven er wel bij. Ze heeft hele periodes gehad dat ze alleen in onze armen in slaap viel. Wij vonden dat geen punt, ze leert het wel als ze zelf zover is. Dat lijkt nu zo te zien, want het slapen gaat nu eigenlijk best goed. Maar goed, anderen vinden dat een kindje al snel in eigen bed moet slapen, dat is gewoon heel persoonlijk. Jouw kindje is nog heel klein, dus ik zou hem lekker bij me houden. We hebben dl nooit laten huilen, maar ook daar zijn de meningen erg over verdeeld
Ik heb mijn dochter nooit laten huilen. Ik vind 2 maanden ook nog veeeeelste jong om te laten huilen. Gewoon lekker bij je nemen en genieten dat hij nu nog op je borst wilt slapen. Zelf in slaap vallen komt écht nog wel.
Mijn dochter leek nooit moe. Dácht ik. (Erg onervaren was ik). Resultaat: oververmoeid kindje. Ik ben toen een strak schema gaan aanhouden en naar bed om de bijv. 1,5 uur en dat werkte. Nog steeds
Wij hadden de eerste maand veel problemen met overdag slapen. Soms sliep ze de hele dag niet Hier ook op het moment van wegleggen werd onze dochter wakker. Wij zagen ook de vermoeidheidssignalen niet en dan wordt het alleen maar moeilijker omdat ze dan over haar slaap heen is. Onze dochter is een behoorlijk beweeglijk en nieuwsgierig kind, aan haar slaap toegeven doet ze dus niet. In de box slapen werkt hier dus ook niet door teveel prikkels. Nu laten we haar ongeveer 1 1/2 uur wakker, dan trekken we haar puckababy slaapzak aan, speentje erin, nog even wiegen/lopen en zodra ze haar ogen dicht doet leggen we haar slaperig maar nog wel wakker in bed. Zo heeft ze geleerd zelf in slaap te vallen mocht ze wel wakker worden dan geef ik haar de speen en meestal valt ze dan weer in slaap. En anders geeft ze na een tijdje toch op. Zodra ze gaat huilen dan haal ik haar wel uit bed, ik vind ze daar te klein voor... Maar nu herkend ze de routine dus nu geeft ze vrij snel aan haar slaap toe. De ene keer slaapt ze langer dan de andere keer maar ze doet nu wel 3 slaapjes overdag. Ze is hierdoor een stuk vrolijker geworden!
Ik zou persoonlijk uitkijken met "slaaptraining". Lees dit artikel maar eens: De schaduwkant van slaaptraining
2 maanden vind ik ook nog erg jong. Wij zijn begonnen met 10 maanden en hebben de 5 minuten overgeslagen want daar werd hij alleen maar overstuur van. Nu gaat hij heerlijk slapen en het hele huis is vrolijker Voor de 8 maanden zou ik sowieso goed je kind volgen en kijken wat hij nodig heeft. Ze hebben al zoveel te leren en de wereld is al zo groot voor ze.
Ik ben ook niet voor zo klein laten huilen, dus vanmorgen na 2 x na 5 minuten naar hem toe, alweer meegenomen. Ik ben het eens met lekker genieten van bij je laten slapen op de buik/borst. Ook al vergt het veel tijd. Ik denk idd ook dat het vanzelf goed komt als hij wat ouder is. Ik merk dat hij beneden in zijn bed ook vaak wakker ligt, maar dan toch tevreden omdat hij ons hoort misschien? Speen werkt niet. Vaak geprobeerd maar spuugt hij steeds weer uit. Volgens het cb zou hij het nu echt wel moeten snappen. Met mijn dochter volgens mij precies hetzelfde gehad en dat gaat nu ook prima. Wat betreft een vast routine, dat snap ik wel. Maar doordat ik bv geef en (in ons geval) erg onregelmatig, zit er niet zo'n routine in en is dat moeilijk te creeren nog. Hij slaapt meestal maar 1 keer per dag wat langer (3 uurtjes) en dat is in de middag. Eigen gevoel blijven volgen dus, lekker samen slapen op de bank of bij mij in slaap laten vallen en dan wegleggen. Zolang hij wakker maar niet huilend in zijn bedje ligt, laat ik hem wel liggen.
Idd gewoon je eigen gevoel volgen en je kindje lekker bij je houden. Ik heb eens een stukje gelezen via Google opgezocht: a letter from a sleep training baby nou me hart brak gewoon. Ik heb mijn zoontje nooit laten huilen en altijd bij me genomen want ik gunde hem zijn rust zo! en nu na 4 maanden doet hij het super! Ik maakte me altijd zo een zorgen van wat als hij nooit zelf in slaap kan vallen en wat doe ik verkeerd?? Maar dankzij dit forum en alle adviesen volg ik mijn zoon nu ipv dat hij mij moet volgen en dat werkt stukken beter.
Ik merk aan mijn dochter, nu viereneenhalve maand, dat het vanzelf wel komt. Ze pakt nu vaak haar favoriete knuffeldoekje, rolt zichzelf helemaal op, stopt haar duim in haar mond en valt in slaap. Het liefst valt ze aan de borst in slaap maar ze kan het zelf nu dus ook. Ik heb nooit een slaaptraining oid geprobeerd, ik vind dat, zeker voor zo'n jong baby'tje, slaap veel belangrijker is dan hoe ze in slaap vallen.
Mijn zoontje was in het begin ook een moeilijke slaper. We hebben hem eerst een poosje ingebakerd, maar dit vond hij (na een paar weken proberen) niet fijn meer. Uiteindelijk zijn we erachter gekomen dat hij op zijn buik het beste sliep. Toen we dit wisten zijn we gaan werken aan het zelf in slaap vallen in zijn eigen bed. Ik hield vanaf toen een duidelijk ritme aan: wakker worden, verschonen, voeden, even spelen en na maximaal 1,5 uur weer naar bed toe. Ook mijn zoontje leek nooit moe te zijn, waardoor hij uiteindelijk oververmoeid was en ging huilen en dan helemaal niet weer wilde slapen, we zaten dus in een cirkeltje. Zo lang hij nog niet sliep ging ik elke 5 minuten naar hem toe, tenzij hij huilde, dan bleef ik bij hem, lukte het hem echt niet om in slaap te vallen, dan nam ik hem weer bij me en probeerde ik het bij het volgende slaapje op nieuw. Eerst sliep hij steeds maar een half uur en dan moest ik hem weer opnieuw in slaap helpen, soms lukte dat wel, soms lukte dat niet, dan nam ik hem mee naar beneden en sliep hij bij mij nog even verder of speelde wat. Ik ben ook een week vrijwel het huis niet uit geweest om dit consequent vol te kunnen houden en echt goed op hem in te kunnen spelen. Na een week ging het al een stuk beter, ik kan hem nu ook makkelijker ergens mee naar toe nemen en als hij dan een korter slaapje doet of een slaapje overslaat is dat ook niet erg. Even ter vergelijking nog, mijn zoontje sliep met 1,5 - 2 maanden vrijwel niet overdag of alleen hazeslaapjes. Inmiddels slaapt hij 's nachts zo'n 8 a 10 uur achter elkaar door en overdag slaapt hij gemiddeld 3x 1,5 a 2 uur. Natuurlijk zitten er wel eens mindere dagen tussen, maar dat is dan zo, dat probeer ik dan maar te accepteren, elke dag is weer een nieuwe dag Succes ermee, het is lastig, maar ik heb gemerkt dat het uiteindelijk (en soms dus al vrij snel) wel goed komt!
Mijn zoontje heeft de eerste maanden alleen op of naast ons geslapen, wilde absoluut niet in zijn eigen bedje en werd direct krijsend wakker als we hem over legden. Na een maand of 3 ging dit ineens wel goed en hoefden we hem alleen nog in slaap te wiegen, als hij bijna sliep legden we hem over en sliep hij door. Toen hij 8 maanden was begon hij ineens te worstelen bij het in slaap wiegen, we hebben hem toen gelijk in bed gelegd en sindsdien leggen we hem wakker in bed en gaat hij zelf slapen. Soms kletst hij nog een tijdje, maar huilen doet hij nooit. Tegelijk met het goede slapen is hijzelf ineens ook veranderd sinds die tijd. Heel gezellig, rustig, vrolijk, zit echt lekker in z'n vel. Ik ben heel blij dat we hem nooit hebben laten huilen en hebben gegeven waarbij blijkbaar behoefte aan had. Het verschilt ook gewoon echt per kind, mijn dochter heeft nog geen enkele keer bij ons geslapen, heeft die behoefte gewoon niet. Ik zou lekker doen waar je kindje om 'vraagt', zo'n ukkie nog!
Kweet het niet meer precies, maar volgens mij vanaf 6 weken. Over het algemeen gaat het goed maar sinds ons zoontje kan lopen is het inslapen overdag weer lastiger geworden. Soms zit ik er nu ook weer een kwartier bij, dit is maanden niet nodig geweest. En ja ons zoontje huilde wel, maar op schoot in slaap vallen deed en doet hij eigenlijk nooit. Als hij bezig blijft halen we hem er nu ook nog uit maar binnen 3 minuten trekt hij je oorbellen uit ed. Dus dan leg ik hem weer terug en ga ik elke 10 minuten kijken en troosten. Bij 2 maanden ging ik wel veel sneller troosten. Of desnoods er naast zitten. Ook toen was op schoot in slaap vallen al geen thema, daar is hij te onrustig voor. Net wat andere zegen tis ook zo verschillend per kind.
Dit lijkt mijn eigen verhaal wel! Zo ging het met onze dochter ook en ook hoe het nu gaat is hetzelfde. Blijkbaar zijn er dus een hoop baby's die het wel goed doen op een duidelijk ritme.
Mijn ervaring? Baby's hoef je dit niet te leren. Ze leren het vanzelf vanuit een veilige basis en omgeving. Je zal merken dat het steeds veranderd. Of je nu wel of niet een schema/ritme hebt. Dit laatste werkte bij ons juist niet. Maar tòch is het goed gekomen hoor En dan heb je weer een fase, die alles door de waar schopt.
Je gaat hier volgens mij verschillende meningen lezen. Je moet gewoon doen wat goed voelt voor jou. Voor mij was het heel belangrijk dat hij van het begin zelf leerde inslapen, anderen gaan je weer zeggen dat hun baby bij hen in slaap viel. Uiteindelijk kunen ze allemaal wel alleen in slaap vallen hoor als ze 18 jaar zijn Maakt niet uit wanneer je het hen leert. Op een dag zal het toch moeten. Tips: de methode van Estivill (om de 1-3-5-7-10... min teruggaan als ze huilen) en anders er bij blijven zitten op stoel in kamertje tot hij (bijna) in slaap valt. Maar niet oppakken.
Mijn dochter kan nog altijd niet zelf in slaap vallen, pas eerst een poosje bij ons liggen en dan pas wegleggen en met een beetje mazzel slaapt ze een hele nacht in d'r eigen bed en zo niet dan komt ze halverwege de nacht en slaapt bij ons verder. Ik laat haar niet huilen want dat werkt hier alleen maar averecht (krijsen tot ze de boel onderkotst enzo) Ik hoop voor je dat het bij jullie minder lang duurt maar je kindje is nu nog zo klein!
Oudste wel steeds geprobeerd, uiteindelijk dat t tussen 3 en 4 mnd echt werkte. Bij de jongste met 3,5 mnd zonder huilen en ging bijna moeiteloos. Op schoot en aan de borst inslaap vallen heeft bij haar nog nooit gewerkt, alleen de eerste 2-3 wk. Haar daarna steeds in slaap gedragen/gewandeld tot dat niet meer werkte. Toen dus in bedje geprobeerd met succes. Hier doe ik niet aan laten huilen. Bij hoge uitzondering als niets werkte 2-3 min en dat herhalen tot ze sliep vanaf een mnd of 8. Na 2-3x sliep ze dan. Veel liever nam ik haar bij me maar daar werd ze alleen maar onrustiger van.
Bij ons gaat het ook de ene keer beter dan de andere. Deze week gaat het heel goed. Ik ben haar gewoon altijd gaan in bakeren en wakker in bed gaan leggen. Wilde ze niet dan mee naar beneden en na de volgende voeding weer proberen. In het begin viel ze dus na de voeding meteen in slaap en kon ik haar zo inbakeren en weg leggen. Nu is ze ong. 1,5 uur wakker en bij de eerste jengels gaat ze naar bed. En als ze niet wil? Nou dan maar niet volgende keer beter toch..