Ok. Dus.... on-hollands als we zijn, zitten we te denken om onze zoon van bijna 2,5 bij de (thuis)bevalling te houden. Om de volgende redenen: - Dichtstbijzijnde oppas kent hij niet zo goed - Hij raakt overprikkeld van opa en oma - 's Nachts verplaatsen van bed = wakker, prikkelbaar kind - Ik vind het een gezinsaangelegenheid - Hij zal het machtig mooi vinden om zusje geboren te zien worden Maar ik begin nu te twijfelen: - Wat als hij 's nachts wakker wordt op het moment surpreme en erdoor overdonderd wordt? - Wat als ik veel pijn heb en hij dat niet kan verwerken? - Wat als we toch 's nachts overhaast weg moeten, en hij me al pijn heeft zien lijden - niet kan verwerken - dan alsnog naar de onbekende oppas moet? Maw, als alles niet zo loopt als we hopen? - Kan ik me wel ontspannen met hem erbij? Zijn hier ervaringen van mensen die de kinderen bij de bevalling hebben gehouden of wilden houden? Hoe ging dat? Hoor het graag... (enige spoed geboden )
Het lijkt me nogal wat voor zo'n ukkie. Ik zou het misschien doen als m'n kind 10+ is maar 2?? Ik zou mijn zoontje van 3 nu voor geen goud bij een bevalling willen hebben, zou het hem niet aan willen doen mij pijn te zien lijden. De pijn die hij je ziet hebben bij een beginnende bevalling is toch ook niet te vergelijken met de laatste centimeters? Ik zat echt tegen het plafond hoor
ik zou hier echt nooit voor kiezen. Jij kan wel denken dat hij het heel mooi vind om zijn zusje geboren te zien worden maar ik denk niet dat het zo werkt voor een peuter van 2! Het lijkt me vooral erg zielig voor je zoontje en als je al bang bent dat hij bij opa en oma overprikkeld raakt dan denk ik dat je dit al helemaal niet moet willen. Hij zal er vast niets van krijgen als hij 's nachts een keertje zn bed uit moet of bij opa en oma is. In het geval dat jullie toch halsoverkop naar het ziekenhuis moeten dan zit je natuurlijk wel met zo'n kleintje he! Er kan zoveel gebeuren, wat als de placenta niet komt, je teveel vloeit of je gehecht moet worden in het ziekenhuis?! Ik denk niet dat je zoontje er veel aan heeft om zoiets mee te moeten maken.
Geen ervaringsdeskundigen? Ik zit ook met de 'wat als', anders had ik het hier niet gevraagd, maar vooralsnog ken ik mijn kind het beste en weet ik dat hij meer last zal hebben van een slapeloze nacht en opgefokt door opa/oma, dan door een vlekkeloze bevalling.
Wij hebben hier ook heel lang over getwijfeld en uiteindelijk besloten om het toch maar niet te doen, vanwege de redenen die jij ook al aangeeft. Nu drie weken later heb ik hier toch wel een beetje spijt van. achteraf had het best gekund (ik heb niet geschreeuwd ofzo en het ging heel snel), maar ja hindsight is 20/20 natuurlijk... Dochter had het gelukkig wel leuk bij de oppas, maar het was wel heel speciaal geweest als ze het had gezien. Ze wil nu ook steeds de fotos zien. Zelf ben ik oveigens als peuter bij de geboorte van mijn zusje geweest en ik heb er niets aan overgehouden . Het blijft een moeilijke beslissing. Succes!
Geen ervaring mee. Maar mijn zoontje van 2,5 was er toen niet bij. Denk ook niet dat ik hem om me heen had kunnen hebben. E hoe kijken kinderen aan tegen zoveel bloed? En wat als je toch naar het ziekenhuis moet? Mijn bevalling begon om 05.30 uur. Mijn moeder heeft hem toen om 07.30 uur opgehaald.
Ik begrijp niet helemaal wat hij er aan zal hebben. Als het al zo mocht zijn dat hij het leuk/mooi vindt, wat ik een beetje betwijfel eigenlijk, is hij nog veel te jong om daar later nog mooie herinneringen aan te hebben ofzo. Ik zou het zelf niet doen. Ook omdat jij je tijdens je bevalling helemaal moet kunnen richten op jezelf en de baby en dan moet je je aandacht verdelen. Lijkt mij alleen maar afleidend. En dan heb je natuurlijk ook nog het risico dat het niet goed gaat. Niet iedere bevalling verloopt vlekkeloos.
Een vriendin van mij is thuis bevallen en het gebeurde 's nachts. Haar zoontje sliep dus gewoon nog lekker en is ook niet wakker geworden van eventuele geluiden oid. Toen zijn zusje geboren werd heeft zijn vader hem wakker gemaakt en meegenomen naar de slaapkamer, waar zijn pasgeboren zusje op hem lag te wachten. Zo was het echt heel bijzonder en heeft hij niet het moment suprême mee hoeven te maken zeg maar. Ze had wel een back up plan voor als ze bijvoorbeeld overdag moest bevallen of als haar zoontje wakker zou worden. Succes met de keuze maken en ook alvast met de bevalling (bijnaaaa zie ik)!
Ja, als je die garantie nu weer zou hebben Maar helaas weet je nooit hoe het bij een volgende bevalling zal gaan en idd niet elke bevalling gaat vlekkeloos!
Erbij zijn hoeft niet te betekenen dat hij in de ruimte is, en in de ruimte kan ook nog bij het hoofdeinde zijn. Ik zou hem gewoon lekker thuis laten als dat goed voelt. Het is een natuurlijk gebeuren en het lijkt me prachtig als je hele gezin daar dichtbij is. Ik zou hem wel voorbereiden, passend bij zijn huidige beleving, bijv dat mamma misschien geluiden kan maken. Afweging die ik (maar dat moet je voor jezelf weten natuurlijk) wel zou maken is als het erop aankomt en hij het (even) niet kan bijwonen, de prioriteit van pappa bij hem ligt ipv bij jou...
Et lijks mij zelf heel traumatisch voor een peutertje om z'n moeder zo te zien, elke bevalling is anders.. Of stel dat complicaties aan te pas komen... Ik was zelf 14 bij mijn eerste meekijk bevalling , en et was heel wat. Is de kraamzorg niet aanwezig?.. Bij mijn zus was de kraamzorg al in huis dan die was dan met de kleine(3jaar) bezig. Veel succes
Een kind van 14 snapt natuurlijk ook veel meer. Ik denk dat het per gezin, per kind en per opvoedstijl verschilt of dit passend is voor jou en voor je kind.
Ik zou mijn kind van 2,5 er niet bij wijze van spreken op een stoeltje bij je voeteneind zetten. Maar in huis zijn en evt op speelse wijze bij betrokken worden kan ik me wel iets bij voorstellen.
Ja klopt heb de hele bevalling zitten trillen. maar je hebt wel gelijk , opvoedingstijl, gezin en per kind... ik zou mijn nieuwsgierige kleuter er niet bij hebben XD
Denk dat een 2,5 jarige er juist beter mee om kan gaan dan een ouder kind. Zolang jullie geen angst of stress uitstralen, en je weet dat je kind hier goed op reageert, zou ik lekker je gevoel volgen en hem erbij laten zijn. Wel met een backup plan uiteraard. Zelf geen ervaring, wel uit de omgeving gehoord dat degenen die ervoor kozen, het als positief hebben ervaren.
Bij hypnobirthing zijn de kinderen er vaak bij. Ik moet er zelf niet aan denken want hij vraagt altijd ontzettend veel aandacht. Als het voor jullie goed voelt doen, ik denk niet dat een kind van 2,5 angst en pijn van moeder onthoud..
Dat je er uberhaupt over nadenkt... Ik snap dat echt niet. Wat als er complicaties ontstaan met de bijbehorende paniek en je moet met spoed naar het zhuis? Wat doe je dan met je zoontje?
Hier blijft dl er bij, maar hebben wel back up als we toch naar het zkhs zouden moeten. Wij vinden het inderdaad een gezinsaangelegenheid en zij hoort daar bij. Als ze slaapt laten we haar slapen. Als ze wakker is, blijft ze er bij.