Hoi dames, ik ben geen tweelingmama, maar wel een drielingmama. Mag ik hier mee kletsen? Het is zo eenzaam als ik een topic open over drielingmama's.
Afgelopen donderdag naar cb geweest. Bay 5885gr en 60cm, joey 5654 en 61cm. Ondanks hun verkoudheid toxh een vaccinatie gehad maar hier gelukkig niet ziek van geworden. Ze zijn ooal van hun verkoudheid af. Het lukt me niet om ze van de nachtvoeding af te krijgen. Eerst kon ik het uitstellen met een tut maar de laatste dgn zijn ze beide echt om 5 u echt hard op hun knuisten te sabbelen dat ik ze maar voed. Ze slapen nu in de ochtend wel langer of liggen rustig op me te wachten en kan ik ze nog op het gemakje wassen en aankleden voordat ik ze voed. Ipv 7 voedingen zitten we nu toch ineens op 6 dus het gaat vooruit. Ze babbelen zoveel en lachen en proberen iets ye pakken. Zulke lekkere mannetjes. Hebben jullie verstand van pampers, ik verschoon bay rond 8u en eigenlijk s nachts niet meer omdat ze er dan te wakker van worden en dan wil hij helemaal niet meer slapen. Nu omdat hij wat langer doorslaap is hij toch vaak nat op zn rug zou een maat groter helpen of niet. Hebben nu nog maat 2. Allemaal een fijn wknd
Natasjee, welkom hier! Ik heb het verhaal van je zwangerschap gevolgd. Hoe gaat het nu met je drie mannen en met jou?
Tw, jammer van de nachten! Ik zou een pak maat 3 kopen voor de nacht. Gewoon proberen. En zijn de rompers niet te klein? Vaak helpt een grotere romper beter dan ee grotere pamper.
Nee, wel een 3 eiige drieling. Haha. Mijn 3 jongens zijn op 14-09-14 geboren na een zwangerschap van precies 33 weken. Helaas werd ik op 10-09 opgenomen in het zh met verdenking van zwangerschapsvergiftiging en de volgende dag bleek dat zeker het geval. Toen is het1,5 dag goed gegaan en op 13-09 werd ik wakker met een kleine epileptische aanval en was het ineens toch wel heel serieus. Ik werd zieker en mijn bloeddruk werd erg hoog. Ik moest en zou hoe ziek ik ook was, middernacht halen om de 33 weken te bereiken en dat is me gelukt. De volgende dag zijn ze gelukkig gehaald. Ik had een hele fijne zwangerschap en baalde er enorm van dat ik ze niet langer bij me heb kunnem houden door die stomme pre eclampsie. Gelukkig waren ze goed op gewicht (2115, 2170 en 2030 gram) en mochten ze met 35.6 weken naar huis en gisteren waren ze 2 weken thuis en ze doen het super goed! En natuurlijk ben ik ook benieuwd naar alle verhalen! @elisabethbas, eigenlijk wel he, maar ach tweelingmama's is toch ook prima!
Tojo, ik wilde nog even op jouw berichtje reageren. Onze kindjes zijn even oud dus leuk om jouw verhalen te lezen! Wij hebben ze 's nachts nog wel samen op de kamer, maar overdag slapen ze apart. Hidde slaapt dan op Timo's bed in een deryantentje. Teun is namelijk geen goede slaper overdag en is meestal na drie kwartier weer wakker terwijl Hidde rustig 2 of 3 uur kan liggen tukken. Ze zitten nog op twee slaapjes, maar de tweede zijn ze er langzaamaan uit aan het werken. Regelmatig slapen ze nog even vanaf 17:30 en moeten we ze rond 19 uur wakker maken voor hun flesje. Onze nachten zijn nu trouwens sinds anderhalve week echt prima. Durf het nauwelijks te typen... Wat krijgen jouw kindjes nog aan flesjes? Hier 's ochtends een papfles (geen tijd voor een bordje ) met 180+6 melk. Dan fruit en tussen de middag een boterham en fles melk 180+6. Avondeten en dan weer een flesje van 120+4. Die laatste fles zouden we denk ik kunnen laten (moet volgende week weer naar de kinderarts) alleen Hidde drinkt niets anders dan melk dus we laten het nog maar even. En dan die peuters/kleuters... Het is ook niet makkelijk voor ze, zo ineens twee van die bulldozers erbij. Want geen genade voor de prachtige treinbaan van broerlief , ze ploegen er keihard doorheen met z'n tweeën. De grondbox die wij zoeken zijn eigenlijk meer losse hekjes om een stukje van de kamer af te zetten. Wij wonen ook niet zó groot... Gisteren was het weer raak, Timo zat met zijn knie de vinger van Hidde fijn te persen. Krijsen natuurlijk, mijn man kwaad, Timo krijsen. Hij vond het zó erg, maar toch doet hij het regelmatig. Uit onmacht? Of juist uit machtsgevoel? En het volgende moment is hij de liefste grote broer die je maar kan wensen: speeltjes geven, flesjes, knuffelen, samen rollen over het bed, kiekeboe spelen. Geen idee of we hier iets mee moeten. Voorlopig gaan we maar gewoon verder zoals het nu gaat.
Hi Dames, Wat is er een hoop gebeurd zeg. Lijkt er op dat het met iedereen goed gaat als ik even zo terug lees. Welkom Natasjee. Heb ook je topic stilletjes gevolgd. Fijn dat het goed gaat met je knullen. Lukt het je allemaal een beetje? @Hier: Het is een spannende week aan het worden. Lotte komt naar huis!!! Welke dag weet ik nog niet precies, dat ligt aan de materialen die mee moeten voor de sonde. Dus morgen zou kunnen, maar ook vrijdag... Sanne maakt het akelig spannend. Ze had vanmorgen in mijn armen tijdens het drinken weer een brady, zag het gebeuren. En voor de verpleegkundige er erg in had hi hi. Maar leuk is het niet. Ik baal zo. Als dit nou de laatste was kan ze vrijdag ook thuiskomen, maar ja. Ik vrees dat het nog wat langer gaat duren. Maar misschien komt deze dame wel zonder sonde naar huis. Ze heeft namelijk voor het eerst haar fles leeg gedronken, en dan ook nog een de voeding erna bij mij de helft uit de borst. Trots, trots... Een spannende, en zeer emotionele week weer zo. Nog even de laatste dingen in huis halen zoals wipstoel, babyfoon, wat extra kleertjes en een draagdoek. Lijkt me heerlijk om de dames te dragen. Maar of het me gaat lukken om ze tegelijk te dagen weet ik niet hoor. Ik ben niet zo groot en sterk. Maar eerst maar eens met een proberen. Nou zo maar weer koken en op naar m'n dames. Gr Iris
Oh Iris, spannend! Heerlijk dat Lotte naar huis komt, maar wat lijkt het me vreselijk moeilijk om Sanne dan achter te moeten laten. Pfff die keus hoefden wij niet te maken gelukkig. Nou ja, dan zal ze vast ook wel snel volgen. Wat het dragen betreft, lukt eigenlijk niet samen in een doek. Ik heb een draagconsult gedaan omdat ik echt goed wilde leren knopen en die dame zei, ja, het kan. Maar ze zitten niet echt lekker dus dan is er een kans dat ze elkaar verstikken en daar moet je niet aan denken... Maar de eerste twee of drie maanden heb ik in mijn doek geleefd! Ik had er altijd eentje hangen. Nu zitten ze in manduca's want ik ben geen knoop-mama. En dan draag ik ze soms wel samen, eentje voorop en eentje achterop. Wel met hulp trouwens. Als ik met mijn man samen ben, hebben we ze vaker in de manduca's dan in de buggy!
Ah ook draagmama's hier. Ik gebruik nu nog een marsupi past nog hier. Mei tai gebruik ik als ik C draag die wat zwaarder is. Spannend Iris! Vond de dagen aan monitor zo spannend en balen natuurlijk als de 48 uur opnieuw in ging. Ik hoop voor je dat je meiden wat vlotter zijn en snel van de sonde af zijn thuis. Had hier 3 weken geduurd na thuiskomst. Na 1,5 week moesten ze helaas weer aan de sonde. Hoe zwaar zijn ze nu? Oh Elisabeth herkenbaar hoor grote broer met broertjes! We betrappen D soms dat hij ze knijpt of een tik geeft. Als ze zijn speelgoed aanraken is het niet goed soms mogen ze hem niet eens aankijken of aanraken! Andere momenten geeft hij juist zijn blokjes aan ze en gaat bij ze zitten om te spelen. Natasjee ik heb je verhaal ook gevolgd. Vind het al pittig met een tweeling laat staan een drieling!
Het is misschien niet zo aardig maar ik vind het toch fijn om te horen dat Timo niet de enige is die dat gedrag vertoont. Hier in mijn omgeving herkent niemand het. Of ze willen het niet toegeven? Timo is zo'n vreselijk lief, zacht en rustig mannetje dat je het helemaal niet van hem verwacht. Maar goed, ook hij is een peuter van drie die zijn grenzen moet leren kennen en ik ben ook wel blij dat hij dat nu doet. Al was het fijner als hij dat niet op zijn broertjes zou uitproberen...
Heel gewoon dat peuters toch even hun kleine broertje of zusje een beetje pijn doen. Is inderdaad niet zo bedoeld, maar ja als je gewoon nog niet weet hoe en wat wel wenselijk is, dan is er maar één optie en dat is even knijpen of op een handje gaan staan. Klinkt of jullie er prima mee omgaan, komt wel goed. Straks ga is Lotte en Sanne badderen. Ze wegen al ruim 3 kg, maar ik ben benieuwd hoeveel precies. Kan ik vanmorgen uitslapen, ben ik nog vroeg wakker. Heel handig... Spullen voor de sonde ed zijn in bestelling bij de wijkverpleegkundige. Ik hoop dat het er snel is, anders hebben we Lotte nog niet eerder thuis . Donderdag moeten we de dames namelijk nog een nachtje bij het wkz laten logeren. Maar goed, vrijdag komt Lotte hoe dan ook naar huis. En Sanne, ik vrees van niet, maar hoop dat ze vandaag en morgen dip vrij blijft, dan kan mag ze vrijdag ook met ons mee. We blijven duimen. Misschien herkent een van jullie het. Wij hebben namelijk erg het gevoel dat Lotte zich in het ziekenhuis voor de buitenwereld afsluit door hele dagen te slapen. Na de geboorte en in de couveuse was ze veel vaker wakker. Afgelopen weken alleen maar slapen. Als ze honger heeft doet ze een brul, neemt twee slokken en slaapt verder. Sanne daarentegen is wat je van een baby mag verwachten. Wakker, heldere ogen, huilen als ze iets nodig heeft. Aandacht, schone broek, voeding ed. Echt een groot contrast. Gr Iris
Hoi Iris, het lukt me allemaal prima tot nu toe! Natuurlijk is het aanpoten als.ik alleen thuis ben, maar met een beetje handigheid lukt het wel! Fijn dat 1 van je meiden naar huis mag komen, maar wel moeilijk dat ze nog nirt allebei mogen. Lijkt me slopend. Ga je ze dan beiden in het ziekenhuis voeden of voed je je meisje thuis gewoon thuis? Hier had ik 1 slechte drinker en die mocht ik meenemen, maar mocht er ook voor kiezen dat ie in het ziekenhuis bleef, maar het had niet uitgemaakt of ie daar bleef of mee ging, want hij dronk daar ook slecht. Eenmaal thuis dronk meneer zijn flesjes leeg. Ik duim voor je dat je beiden meiden snel thuis hebt en dat het snel goed gaat. Ik moet vanmiddag naar het consultatiebureauben benieuwd. Donderdag zijn ze hier thuis geweest voor intake. Toen zijn ze gewogen en ben benieuwd of ze alweer gegroeid zijn sindsdien.
Ja je hoort het vaak dat ze thuis ineens goed gaan drinken. Iris, ik herken het niet van Lotte. Maar blijkbaar heeft ze haar slaap nog even nodig. Toen Teun en Hidde thuis kwamen gingen ze juist heel veel slapen. Zes weken lang en toen was het klaar... Natasjee, succes met je drietal bij het cb! Wat zal je een opmerkingen krijgen daar. Is met twee al niet te doen. Vooral toen ze nog kleine baby's waren vond ik de opmerkingen enorm irritant op een gegeven moment. Nu ze wat groter zijn, zijn de opmerkingen ook minder geworden merkt ik. Of ben ik eraan gewend? Je vroeg nog om onze verhalen. Ik wist met 7 weken dat ik zwanger was van een 1-eiige tweeling. Met 15-16 weken werd er een groeiverschil geconstateerd en begon het medische circuit. Naar het LUMC op verdenking van tts. Dat bleek het gelukkig niet te zijn, maar wel een discordante groeistoornis. Ze deelden mijn placenta maar Hidde had een groot stuk en Teun een heel klein stukje. Rond week 24 zijn we overgedragen naar het WKZ. Daar heb ik vanaf dat moment longrijpingsprikken gehad en dagelijkse CTG's (thuisopname). Het wachten was op het moment dat de kleinste (Teun) het niet meer naar zijn zin zou hebben en dat ze beiden gehaald moesten worden. Uiteindelijk met 28 weken opgenomen en twee keer per dag CTG's. Met 32+1 vonden de gyns (en ik) het genoeg en zijn ze gehaald met een keizersnede. Ze hebben een week of zeven in het ziekenhuis gelegen, na 5 dagen mochten ze al over naar het ziekenhuis bij ons in de buurt. Met 38+5 mochten ze naar huis.
Goed te lezen dat het allemaal zo goed gaat. Hier gaat ook alles prima. Gisteren voor controle naar zkh voor de liesbreuk geweest. Nou, dat had ook best telefonisch gekund. Had geen oppas, dus met beide kids (de oudste was op school) daarheen gereden, stressen om op tijd te komen... nog geen 5 minuten en we stonden al weer buiten. Hij hoefde niet eens te kijken. Hij vroeg mij hoe het was, goed, dus bedankt en tot ziens. En nu maar hopen dat we er voorlopig niet weer komen. Over drie weken wordt ik overigens wel zelf geopereerd. Na de laatste zwangerschap ben ik nog 10 kilo afgevallen en nu is mijn buik zo lelijk geworden dat ik een buikwandcorrectie laat uitvoeren. Ik vind het reuzespannend en ga er steeds meer tegenop zien, maar ik hoop dat ik daarna eindelijk weer tevreden in de spiegel kan kijken. Ik moet 1 nacht in de kliniek blijven en dan kom ik al weer thuis en blijft mijn man nog een week thuis om voor de kids te zorgen.
WOW ! Hoe dat zo ineens? Waren de sondespullen binnen? En hoe vond je het om weg te gaan? Dubbel? Blij dat Lotte mee mocht maar verdrietig dat Sanne moest blijven? Begin maar een beetje met genieten!