Ik en mijn man zitten te denken. Mijn man zelf heet lubbing van achternaam en ik van vliet nu vind ik mijn achternaam veel mooier dan zijn achternaam en heb ik altijd goed commentaar op mijn achternaam gehad. Ik wil dus ons kindje mijn achternaam geven en de ''traditie'' kan mijn gestolen worden maar goed.. Het is natuurlijk niet traditioneel om te doen Ik en mijn vriend zijn trouwens nog niet getrouwd .Argumenten van mijn schoonmoeder zijn bijvoorbeeld hoe moet dat dan op school? Maar ik vraag me af of mensen dat uberhoudt gaan vragen. Ik heb zelf wel maling aan de traditie en het liefst kies ik mijn achternaam maar goed is dat raar? Ja ik ben zo trut die haar eigen achternaam mooier vind klinken ons kindje maakt het vast niks uit. Maar goed miss roept het toch vraagtekens op?.... Wij twijfelen mensen ervaring?
Bedoel je om ieder de eigen naam te houden en jullie toekomstige kindje dan jouw achternaam? Of dat hij ook jouw achternaam aanneemt? Ik vind het allemaal kunnen hoor. Maar houd er rekening mee dat je misschien soms vaker dingen moet uitleggen als je voor een 'nieuwe' variant kiest. Ik heb mijn eigen naam gehouden en die van mijn man erachter geplakt. Dat kunnen diverse bedrijven (o.a. ziekenhuis) dus niet aan in hun systeem. Ze snappen dan niet meer wat nu je meisjesnaam is en wat je getrouwde naam. Ik heb kort na ons huwelijk drie keer een nieuwe pas gekregen van de zorgverzekering omdat ze het er maar niet goed op kregen. Maar tegenwoordig zijn eigenlijk gewoon alle combinaties mogelijk, dus kies gewoon wat voor jullie het beste voelt. Wat betreft de school van jullie kind: aangezien je het tegenwoordig meestal niet weet, schrijf ik als juf meestal als aanhef "beste moeder van ...." of "ouders van..." in plaats van "beste mevrouw (achternaam kind)" Als je een andere achternaam hebt dan je kind is het wel fijn dat je dan zelf ook even in de brief laat merken wie je bent of onderaan de brief zet "naam, moeder van ..." Altijd vervelend als je van de conciërge een briefje in handen krijgt met "Onze dochter is vandaag later, we moeten nog even langs de tandarts, Els Jansen" En dan geen kind met de naam Jansen in de klas hebben. Geen punt als er maar één meisje afwezig is, dan kan ik die invuloefening zelf wel maken. Maar tijdens een griepgolfje erg onhandig.
Sorry hoor, maar ik begrijp echt niet waarom kinderen de naam van de vader zouden moeten dragen. Omdat het traditie is? Net zo'n drogreden als dat gedoe over zwarte Piet; omdat het traditie is hoeven we zeker niet vooruit te gaan of te emanciperen. Wij hebben bij ons trouwen elkaars naam achter onze eigen naam geplakt, maar je man kan ook jouw naam aannemen als hij dat wil, dan hebben jullie allemaal dezelfde achternaam. Toen we kinderen kregen hebben we ook geaarzeld, maar toen waren we al getrouwd en dan moet je bezwaar maken als je kind niet de naam van je man mag krijgen. Wij vinden beide namen mooi dus hebben het er maar bij gelaten. Maar als je man geen bezwaar heeft, geef je je kind gewoon je eigen naam; echt hoor, daar zijn de instanties al ruim aan gewend; denk maar aan al die samengestelde gezinnen. Wij krijgen altijd keurig post met de dubbele namen en er staat nooit 'mevrouw' bij voor mijn man.
Geen ervaring, ik heb voor ons kind de achternaam van mijn vriend gekozen omdat ik die mooier vind. Nu moet ik mijn vriend nog zover krijgen dat we gaan trouwen zodat we allemaal dezelfde achternaam hebben. Maar nog nooit een probleem geweest, dat ik niet dezelfde achternaam heb als mijn dochter. En als ik iemand me mevrouw "achternaam van mijn vriend" noemt, dan slaak ik een diepe zucht richting mijn vriend: "nee helaas nog niet" hint hint.
Ik heb in 1999 m'n eerste kind gekregen. Ik en mijn (destijds) man hebben ook mijn achternaam gekozen voor de kinderen omdat we die mooier vonden. Mijn eerste vier kinderen hebben dus mijn achternaam. Heeft nooit problemen gegeven op school of wat dan ook. Ik heb er ook nooit rare reacties van familie of instanties op gekregen dat ze mijn achternaam hebben hoor. Mijn man had toen we gingen trouwen ook mijn achternaam aangenomen, dat gaf nog weleens verwarring (met post, hij meneer S. En ik mevrouw S.-J. terwijl ik alleen S heet en hij van zichzelf j. Maar ach...) Nu ik gescheiden ben vind ik het zeker fijner dat ze mijn achternaam hebben maar dat terzijde, dat had destijds uiteraard niets met onze keuze te maken. @la34 het is niet waar dat je bezwaar moet maken tegen de naam van je man voor je kind als je al getrouwd bent. Ik was destijds ook al getrouwd en je kunt gewoon de achternaam van jezelf kiezen. Niks moeilijks aan.
Hier de naam van de papa, want mooier en zeldzamer, maar ik heb ook soms gedoe bij instanties omdat ik mijn meisjesnaam gebruik.. Meestal is het met een korte uitleg wel klaar. Maar heb 1 keer mijn ID-kaart moeten laten zien, met daarop de naam van mijn man (staat "partner van -achternaam-" op). Zodat ze geloofden dat ik de moeder was. Dus het lijkt me niet perse een probleem om het andersom te doen. Mocht je ergens vragen krijgen, dan leg je het uit en klaar..
Ik had ook graag mijn dochter mijn achternaam gegeven omdat ik die ook mooier vind maar vriendlief wilde perse zijn achternaam geven. Toen ik wist dat we een meisje kregen kon ik me er wel bij neer leggen. Kan ze altijd nog de naam van haar partner aannemen als ze gaat trouwen. Het is trouwens ook geen rare naam hoor van mijn vriend maar ik vind die van mezelf gewoon leuker en aparter.
Mijn dochter krijgt ook mijn achternaam terwijl mijn andere 4 kinderen de naam hebben van hun vader (mijn ex-man)
Ik vind het niet raar als je je eigen achternaam zou geven. Als je die naam mooier vind en je man ook, waarom niet.
Ik zou niet weten waarom niet, als jij en je vriend het beide zo vinden is er helemaal geen probleem toch.
Ik zou voor je mans achternaam gaan. Tenzij dat je man zich schaamt voor zijn eigen achternaam en geen kinderen met zijn achternaam wil voortzetten.
Wat voor redenatie zit daar achter? Al 20 jaar mag je bij je eerste kind beslissen dat je kinderen de naam van ofwel de vader ofwel de moeder krijgen. Dus ik zie niet in waarom het dan raar zou zijn als een kind de naam van de moeder krijgt.
Ik en mijn vriend twijfelen ook nog welke achternaam we gaan gebruiken. Omdat ik alleen maar zussen heb vind ik het ook wel mooi om mijn naam door te geven.
Als je er samen met je man achter staat, moet je t gewoon doen! Ik ging er vanuit dat mijn vriend zijn kinderen zijn achternaam wilde geven, totdat hij met de suggestie kwam om juist mijn achternaam te gebruiken, omdat hij die mooier vindt. Zet me wel aan het denken. Afijn, ik ben pas 8 weken zwanger dus waar heb ik t over. Het is in ieder geval niet raar, ook al zul je het vast wel een keer aan iemand moeten uitleggen (types heb je overal)
Ik ben traditioneel: mijn kinderen zullen de naam van hun vader dragen. Ik zou mijn man ook erg veel verdriet doen als ons kind niet zijn naam zou krijgen. De enige omstandigheid waarin ik daarvan was afgeweken was als hij een hele rare achternaam had gehad.
Hier hebben de kinderen ook mijn achternaam. Hebben het zelf besloten, nooit met iemand overlegt want het maakt me niet uit wat de wereld ervan vind. Ben er nog iedere dag blij mee. Mijn vriend heeft trouwens geen rare achternaam hoor maar ik zou ook nooit zijn naam aan willen nemen ooit bij trouwen. En gelukkig is hij het er roerend mee eens. Hij zou zelfs nog eerder mijn naam aannemen.
Doe waar jij je het beste bij voelt! Mijn zoon heeft niet mijn achternaam en ik heb er nog nooit problemen mee ondervonden. Toevalligerwijs heeft Thijmen nu de achternaam van mijn vriend, maar het had zo maar mijn achternaam kunnen zijn. Je kunt nu gewoon kiezen wat jij het fijnste/mooiste vindt, dus waarom zou je dat dan niet doen? En taboe vind ik het zeker niet!