Goedemorgen Dames, Wil even graag wat van me afschrijven en misschien dat er hier mensen zijn die nog tips hebben. Mijn lieve jeugdvriendin ligt in een scheiding, nu ging het al een beetje raar omdat hij in eerste instantie dacht dat alles nog op te lossen was. Maar de afgelopen tijd is de boel behoorlijk geëscaleerd. Noodgedwongen wonen ze nog in hetzelfde huis, hij slaapt op zolder en voor de kinderen wil zij het zo lang mogelijk normaal houden. Maar vorige week heeft hij zich vreselijk bezat en zich aan haar vergrepen. Ze heeft een melding gedaan bij de politie, nog even geen aangifte want dan komt er gelijk een berg instanties op haar af waarvoor ze haar kinderen wil beschermen. Maar daarnaast is hij haar privacy ook aan het schenden. Hij heeft afluisterapparatuur geplaatst en zelfs een camera. Zaterdag heeft de politie daar dus opnieuw gestaan, maar hij was al gevlogen. Nu zijn de advocaten aan het heen en weer mailen dat hij asap het huis gaat verlaten. In heel de mailing komt ook naar voren dat hij alleen materialistisch alles wil maar een vader zijn ho maar. Hij wil het huis en de inboedel en de auto's. Het vaderschapsplan heeft hij ondertekend en bij alimentatie 0.00 ingevuld , en opgegeven dat kinderen volledig bij moeder blijven. Maar mijn vriendin voelt zich echt niet meer veilig. en ik ben bang dat zij binnenkort een artikel in de krant gaat zijn als we haar en haar kinderen niet snel wegkrijgen. We hebben zelfs een wekker ingesteld. elke dag om 1200 uur en 2000 stuurt ze een appie met alles ok. Als ik om 1230 nog niets heb gehad moet ik haar bellen. Neemt zij niet op bellen we meteen 112. zo heeft ze met haar ouders en zus ook tijden afgesproken.Urgentie krijgt ze bij de woningbouw niet omdat ze een dak boven haar hoofd heeft. Wat o wat kunnen we doen ? iedereen die ik ken die een huis te koop heeft ga ik vandaag bellen om te kijken of er langere tijd verhuurt kan worden. Heeft iemand nog andere tips of wat dan ook waar we geholpen mee zijn. Ben serieus zo ongerust, heb al weer helemaal last van paniekaanvallen pfff grrrrr
Wat vreselijk voor jouw vriendin! Ik zou Aangifte doen van het vergrijp dat hij heeft gedaan. Of heeft ze dat inmiddels al gedaan? Ik ben juridisch niet zo best onderlegd maar neigt dit niet naar verkrachting? (Het tegen iemands zin in binnen dringen van het lichaam??) Misschien dat ze tijdelijk bij iemand kan inwonen met de kinderen? Al heeft dat wel een enorme impact op het gezin waar ze bij in gaan. Ik hoop dat er snel een oplossing komt.
Voor zulke ernstige situaties bestaat er ook nog zoiets als een blijf van mijn lijfhuis of vrouwenopvang, niet ideaal maar als het zo onveilig is dan zou ik daar naar toe vluchten of als vrienden of familie zijnde haar en kinderen in huis nemen. Alles beter dan een "krantenartikel" worden.
Ik dacht ook gelijk aan zo'n opvang. Ik neem aan dat ze daarvoor wel in aanmerking komt? En belachelijk trouwens dat ze hiervoor geen urgentie krijgt. Mijn moeder kreeg destijds in zo'n geval wel urgentie, misschien nog eens een goed gesprek aangaan met de woningbouw, eventueel met de huisarts/maatschappelijk werker oid erbij?
Woningbouw kan pas na een aangifte urgentie verstrekken. Blijf van mijn lijf huis! Zo snel mogelijk....
Ik snap dat ze haar kinderen overal voor wil afschermen maar waarschijnlijk krijgen ze toch bijna alles mee, kinderen zijn slim en erg gevoelig. Ze moet alsnog aangifte gaan doen van dat vergrijp want dat kan echt niet en is gewoon verkrachting!! Dan krijgt ze bij de Woningbouw tenminste ook urgentie en gaat alles misschien wat sneller. Ze laat die kerel er nu gewoon mee wegkomen dus hij kan het gemakkelijk vaker gaan doen!
Zodra ze bij iemand in huis gaat verliest ze ook weer haar urgentie, want ze heeft een dak boven haar hoofd en het is veilig. Ze is bang dat ze dan een hele tijd moet zwerven, ik heb het haar meteen aangeboden het liefst trok ik haar mee naar huis, maar met al die regeltjes en gedoe wordt het zo moeilijk gemaakt. Opvang heb ik ook al gezegd , maar dan komt weer dat urgentie verhaal te voorschijn. Ze wil alleen maar het beste voor haar kindjes en dat is zo snel mogelijk een stabiele situatie, dat ze zelf gevaar loopt neemt ze op de koop toe, Ze denk te weten dat hij haar kinderen niets aan doet. Heb haar ook herinnerd aan al die moeders die dat ook dachten maar waarin de vader ook ontspoorde. Maar ze denkt dat dat het geval niet zal zijn ( wishfull thinking ? ) Zou het helpen als haar advocaat iets opstelt voor de woningbouw, dat het toch echt wel heel urgent is ?
Drieka dat is het ook hoor ! Maar ze is bang dat jeugdzorg dan om de hoek komt kijken. Op 1 of andere manier denkt ze dat de kinderen dan meteen worden weg gehaald oid. heb haar ook geprobeerd uit tel leggen dat ze echt wel eerst met je mee gaan denken.
Maar de woningbouw hoeft toch niet te weten dat ze bv bij jou zou wonen? Neem aan dat ze nog gewoon ingeschreven zal staan in haar oude woning.
Vrienden familie die haar kunnen opvangen ? Hebben jullie geen potige oom/neef die kan bemiddelen bij die zogenaamde vader ? Tegenwoordig kun je niet bouwen op instanties of regelingen. Je moet je zaakjes zelf regelen, hoe fout het af en toe ook is. Maar hey, als je daarmee een zaak oplost lijkt het mij prima. Kan een beetje slecht tegen dit soort situaties. Nou moeten natuurlijk ook weten hoe die zogenaamde vader in het verhaal zit, wellicht heeft hij gewoon psychische problemen en in plaats van hulp krijgt hij shit over zich heen. In dit soort verhalen ziet iedereen het vanuit zijn eigen perspectief. Daarom heeft iedereen ook gelijk. Een discussie/oplossing is dan meestal niet mogelijk. Dus gaan we terug naar oude praktijken.
Nou dit ja, in sommige situaties hoef je niet alles te vertellen.. Zorg er dan voor dat het echt lijkt alsof ze thuis woont, en bij jou alsof er niks aan de hand is, dit kan namelijk wel gecontroleerd worden. (Mijn moeder zat vroeger in zon situatie en heeft het ook op een soortgelijke manier opgelost)
Kinderen worden niet zomaar uit huis geplaatst.. Echt niet. Jeugdzorg denk echt wel mee. Wat een vreselijke situatie.. Sterkte
Als ze aangifte had gedaan, of doet als hij weer iets probeert kan hij ook een huisverbod krijgen. Dan mag hij er niet meer komen. Neem eens contact op met de wijkagent en doordring hem van de ernst van de situatie... Jullie lopen nu allemaal op hete eieren terwijl er ook nog andere opties zijn. Overigens maakt het niet uit of het een melding is of aangifte, ze stellen bij beide jeugdzorg op de hoogte, dan kan ze beter er alles aan doen, door bijvoorbeeld de aangifte en een huisverbod, om de veiligheid van de kinderen te waarborgen (zowel psychisch als fysiek).
Vrouwenopvang, daar regelen ze urgentie, krijg je sneller daar. Heb het afgelopen jaar in meerdere vrouwenopvangs gezeten. Ze gaan met je mee naar jeugdzorg enz. Heb bij jeugdzorg alleen maar positieve reacties ontvangen, ze is net zoveel slachtoffer als haar kinderen en denken goed mee. Sommige woningbouwverenigingen hebben een lotingsysteem, zo heb ik mijn woning gekregen, stond 15 augustus ingeschreven en 1,5e maand later zat ik al in mijn eengezinswoning. Heb een aantal keer moeten vluchten vandaar dat mijn urgentie steeds kwam te vervallen. Politie heb ik niks goeds aan gehad....
Wat heftig zeg! Ik weet er niet veel op te zeggen. Alle ideeën die in mij op kwamen zijn al genoemd. Ik wil jullie wel heel veel sterkte wensen, vooral voor jou vriendin en de kinderen.
Op het moment dat je diverse keren per dag gaat sms'en en mensen 112 gaan bellen als je niet smst... Denk ik dat de situatie al wel dusdanig uit de hand loopt dat een aangifte het echt niet erger maakt. Sterker nog... Mocht jeugdzorg er later alsnog bijkomen zullen ze zich wellicht afvragen waarom degene toen het allemaal liet gebeuren. En als zij de hele dag doodsbenauwd is merken die kinderen dat echt wel hoor... Die hebben hele goede voelsprieten voor spanning.