Ik denk dat als je er over na kunt denken om abortus te plegen, je het ook aan kunt om het af te staan. Er zijn altijd nog mama-kind huizen waar je terecht kunt, dus afstaan is helemaal niet gelijk de andere optie. Mocht je het wel echt afstaan ter adoptie, denk ik dat je je de gehele zwangerschap daar al op instelt en dus geen band met je kindje opbouwt die een andere zwangere wel op zou bouwen, bewust afstand nemen ofzo? En natuurlijk, als het via een verkrachting zou zijn, weet ik ook niet hoe ik in die zwangerschap zou staan, maar ik weet bijna zeker dat ik dan toch het kindje voorop zal stellen, die kan daar immers niets aan doen.
Dit. En als je verkracht bent, waarom het kindje houden? Het is je vlees en bloed. Maar het lijkt me vreselijk om een kind op de wereld te zetten wat niet geboren is uit liefde. Ik zou er veel moeite mee hebben en zou niet weten wat ik zou doen. Die keuze kan je pas maken op het moment daar. Ik ben voor abortus. Maar, je moet het niet zien als anti conceptie middel. Lijkt me vreselijk om het te moeten ondergaan!
Ik ben van mening dat je,als je echt wilt,er altijd wel een mogelijkheid is om je kindje te kunnen opvoeden.Maar stel inderdaad dat,dan zou ik voor adoptie kiezen.En ja daar zou ik het heel moeilijk mee hebben,maar ik zou het nog moeilijker hebben met de gedachte dat ik mijn eigen kindje geen kans had gegeven.Dit geld voor mij ook in geval van verkrachting.
Ik wil hier nog aan toe voegen,dat in geval van medisch,bewezen,niet met het leven verenigbaar(dus echt alleen bij geen kans op leven),ik er wel over na zou denken om eerder te bevallen,enkel en alleen uit liefde voor mijn kindje,omdat ik hem/haar niet een oneerlijke strijd aan wil laten gaan die hij/zij toch niet kan winnen.Ik heb dit twee keer meegemaakt,en zou dat mijn kindje nooit bewust aan doen.Maar hier sta ik dus niet transparant in,en mijn mening hierover is gevormd door wat we hebben meegemaakt.Voor dat we dit hadden meegemaakt,zei ik altijd,dat ik onder geen beding zou besluiten tot voortijdige afbreking.Hierdoor is mijn mening dus veranderd wat dit betreft.
Mocht ik geestelijk gestoord, verslaafd en op straat levend etc zijn dan zou ik wel voor een abortus gaan. Maar als je zoals je zelf zegt zo egoistisch bent dat je het niet aan zou kunnen dat iemand anders je kindje zal opvoeden, waarom er dan niet zelf toch voor gaan? Omdat je niet wilt dat zo'n kind elders een leven kan opbouwen, mag het maar helemaal niet ter wereld komen? Ik vind veel van de redenen voor een abortus ook best zwak. In Nederland zal geen kind omkomen van de honger, kan ieder kind naar school en zal niet in een kartonnen doos hoevennslapen.
Ik ben helemaal tegen abortus. Als er geen uitzonderingen zouden zijn zouden er ook geen discussies zijn over wanneer het wel en wanneer het niet kan. Zoals we zien gaat het altijd verder dan waar het begon. Eerst mocht het tot een paar weken en nu al tot 24 weken! En niet eens alleen om medische redenen..
Buiten medische redenen tot 24 weken weg mogen laten halen?? Is dat echt zo? De optie om voor adoptie te kiezen vind ik persoonlijk geen optie. Vooral omdat ik denk dat je het je kindje op die manier alleen maar moeilijker kunt maken. Dan liever zelf moeite met de keuze voor abortus of moeite met het opvoeden/rondkomen/oid...
Zo'n ontzettend domme uitspraak dit. Word er al misselijk van ik dat hoor. In je buik zit namelijk dan een kind die ook baas is over zijn eigen leven, maar dan geldt die uitspraak ineens niet meer ? Ik kan me ergens, in heeeel extreme gevallen of medische gevallen voorstellen dat mensen er over nadenken en het uitvoeren. Maar mensen die dit zien als voorbehoedsmiddel , daar kan ik echt niet bij. En uitspraken als: 'het kwam nu niet zo goed uit' of 'we zijn er nog niet aan toe' hoef je bij mij dan al helemaal niet aan te komen. Doet me steeds denken aan een forumlid , elke keer als ik haar forumnaam zie krijg ik al de kriebels. Pleegde abortus omdat het niet uitkwam en haar man wou het niet, maar 3 maand later toch voor een kind gaan. Brrr. Die gun ik niet eens kinderen .
Ik vind dat iedereen zelf mag beslissen. Maar dat er wel een maximum moet zitten aan het aantal behandelingen en dat er anders maatregelen genomen moeten worden. dit zeg ik omdat ik via via een meisje ken die al 6 x een abortus heeft gedaan en het nog steeds vertikt om anticonceptie te gebruiken. Dan zeg ik dan kunnen ze beter gedwongen sterilisatie toepassen als iemand zo met een nieuw leven omgaat.
ik ben blij dat ik 34 jaar geleden geadopteerd ben ipv een jaar daarvoor geaborteerd. Ik kies er liever voor om een ander mijn kind op te zien groeien als dat ik het weg laat halen.
als je zwanger bent vanuit verkrachting snap ik abortus wel Je wilt zo gauw mogelijk door nare ervaring achter je laten door en groeiende buik wordt je dagelijks geconfronteerd plus mensen gaan vragen stellen Kan me voorstellen dat je vrijwel niemand over die nare ervaring wil vertellen Tuurlijk heb je morning after pil maar begrijp ook daar je na zon ervaring even zo in de war bent of schaamte hebt dat je niet zo'n pil regelt
Ik ben ook tegen, of wat hier al meermaals ook al gezegd is: Verkrachting of medisch redenen dan kan ik het begrijpen. Maar als anti conceptie,No way! Van de week kwam er nog een bericht voorbij op Facebook van Dumpert. Ook zo een jong meisje die dol fijn vertelde dat ze de zoveelste abortus ging plegen want kinderen waren niks voor haar.. Echt van dat soort mensen gaan mijn nekharen recht over eind staan
Je moet gewoon je maatregelen nemen, pil en condoom werkt beschermend voor zeker 99%. Wij hebben helaas de beslissing moeten maken omdat ons kindje minder dan 1% kans had om te overleven. Maar als dat mens van Dumpert vrolijk verteld dat kinderen en strontluiers niet haar ding zijn, dan denk ik haal gewoon je kippenhok er uit want voortplanten is gewoon not-done. Heb ik medelijden met de kinderen die daaruit wel geboren worden! En dan nog commentaar hebben op Christelijke mensen die niet mogen reageren. Ik ken een stel die is Christelijk, die heeft de wereld verteld dat ze een '7 maanden kindje' kregen, ipv dat ze gewoon ruim 6 weken voor de bruiloft zwanger zijn geraakt. Kijk, neem je verantwoording. De wereld ziet heus wel dat een kindje van 7 maanden (meestal) iets kleiner zijn dan een kindje van 9 maanden. En dat ze dan mogelijk nog even in het zkh moeten blijven. Zeg dan gewoon dat de seks lekker was en dat je je niet kon inhouden ipv zo'n leugen te vertellen. Doet mij herinneren aan de tijd dat ik bij de Hema werkte aan de kassa, zo'n stel: 19 en 19 jaar, trouwring om, zij hoogzwanger. Bezig met borden en pannen kopen, man man man, wat een stel. En haar moeder duwde haar schoonzoon richting de kassa. "Nou jij moet betalen!!" Verkrachting is een ander verhaal.
Ik ben ook voor, maar vind de termijn van 24 weken te lang om zonder medische redenen nog abortus te mogen plegen. Ik ken zelf iemand die met ruim 19 weken nog abortus heeft laten plegen omdat de relatie was uitgegaan en hij het kind om begrijpelijke redenen niet wou erkennen. Zij is sowieso niet helemaal lekker al meerdere mannen financieel belazerd. Ik was toen zelf ook zwanger en ik voelde mijn meisje al bewegen. Ik denk hoe kun je dan nog afscheid nemen van je kindje, voor mij echt onbegrijpelijk. Er zijn dan mijns inzien ook genoeg stellen die met alle liefde van de wereld zo'n kindje willen opnemen in hun gezin mocht je zelf echt niet ervoor kunnen zorgen.
Een nogal flauwe manier om een discussie aan te gaan. Niemand noemt jouw meningen dom, en niemand zegt misselijk te worden van jouw mening. Daarbuiten: als je niet vindt dat iemand baas is in eigen buik, dan is het enige alternatief dat een ander de baas is over wat er in jouw buik gebeurt. En niet een bekende die je vertrouwt, maar een regering. Wat mij betreft mag een regering bepaalde regels opleggen aan de samenleving, en dat geldt dus ook voor dit onderwerp, maar alleen op basis van wetenschappelijke argumenten (ontstaan van bewustzijn, mogelijkheid tot zelfstandig leven), niet op basis van geloof. Niet iedereen heeft immers hetzelfde geloof.
Ik vind het opvallend dat veel mensen de overtuiging hebben dat er echt al een baby in je zit op het moment dat je zwanger raakt. Ik had er nog nooit op die manier over na gedacht. Ik zie het zelf namelijk heel anders. Vind dat wel fascinerend om te lezen.
Ik ben voor. Ik hoop heel erg dat mensen hun best doen om een zwangerschap te voorkomen als ze geen kindje willen. Anticonceptie is helaas niet 100% safe. En ik kan mij voorstellen dat het in sommige situaties dan beter is om een kindje niet te laten komen. Ik merk dat veel dames vooral heel boos zijn om andere vrouwen die "zomaar" abortus plegen als anticonceptie. Maar ik denk in die gevallen dat het zeker weten beter is als er bij die vrouwen geen kindje geboren wordt. Je wilt toch niet dat iemand die abortus pleegt alsof het een broodje halen is, moeder wordt. Hoe zal ze dan omgaan met haar kindje als deze wel geboren zou worden? Heel eerlijk, ik heb liever dat iemand spijt heeft van een abortus, dan dat iemand spijt heeft van een kind. Ik heb in mijn omgeving toch teveel ongewenste kinderen gezien die ernstig mishandeld zijn. Dan liever abortus.
Ik mag mijn mening hebben, toch? Ik vind het een domme uitspraak en ik word er misselijk van. Ik veroordeel niemand, alleen een uitspraak . En geloof mij, in discussies heb ik al helemaal geen zin en dat was dus ook niet mijn intentie.