hallo allemaal, ik plaats dit bericht omdat ik erg onzeker ben. Ik wilde enorm graag mama worden en wist dat de beginperiode niet makkelijk zou zijn (weinig nachtrust enz.) Daar hadden we ons ook op ingesteld. Ik merk dat ik heeeeel onzeker ben over het ritme van onze dochter. Ze is inmiddels 7 weken en alles is met ups en downs gegaan. Wat ik me eigenlijk afvraag is of dit alles 'er gewoon bij hoort' of dat we iets verkeerds doen waardoor onze dagindeling er zo uit ziet. Misschien zijn er dames met tips voor ons? Hoe een dag eruit ziet? Als J. honger heeft dan voed ik haar. Hier doet ze over het algemeen wat langer over (in totaal met verschonen en boertjes laten 45 min) ook met voeding uit de fles doet ze er zo lang over. Na de voeding (ik vind het al lastig om te bepalen of ze genoeg heeft gehad, soms drinkt ze niet meer en huilt ze ook niet, na stimuleren drinkt ze ook niet meer. Ik houd haar dan even omhoog voor boertjes, ze lijkt tevreden, maar vervolgens na 10 min heeft ze toch nog honger. Ik heb dan vaak ook de speen geprobeerd om te kijken of het niet alleen zuigbehoefte is, maar dat is meestal niet zo. Ze drinkt dan nog 5-10 ml. daarna is ze wel voldaan). Na het voeden hou ik haar nog 2 min bij me voor boertjes en daarna leg ik haar in de box om even te 'spelen'. Ik zet dan de boxmobiel aan en herhaal dit aan aantal keren. Ik let op moeheidssignalen (glazen oogjes en in oogjes wrijven/ gapen). Dan pak ik haar eruit en leg haar of in bedje (met nog steeds geen succes) of in de wandelwagen (hier slaapt ze beter overdag). Wakker in bedje leggen lukt nog niet zo (ik vind haar te jong om 10 minuten te laten huilen om te kijken of ze gaat slapen, dit overigens wel geprobeerd maar resultaat een overstuur meisje wat helemaaaal niet meer wil slapen, zelfs niet bij mij). Bij mij op de arm slaapt ze wel goed. Ze valt meestal bij mij in slaap en dan leg ik haar in de wandelwagen. Ze slaapt meestal 45 a 60 minuten in de wandelwagen (is dit normaal?) Dan wordt ze wakker, of van krampjes, of ze moet poepen. Ik krijg haar heel soms nog in slaap met een speentje en bij mij op de arm wiegen. Als dat niet lukt is ze gewoon wakker begint wat te jengelen maar met een beetje afleiding duurt het nog een half uurtje. Dan begint ze te huilen en weet ik niet wat er is. Geen vieze luier. Ik besluit maar om een flesje te maken. Ze drinkt 30ml en vervolgens lijkt ze niets meer te hoeven. Inmiddels zijn we dan pas 2uur verder (ten op zichten van de vorige voeding). Meestal komt ze om de 3uur (als ze lang slaapt, bij mij op de arm bijvoorbeeld). Ik heb een draagdoek geprobeerd, maar dit vindt ze niet fijn. Ze huilt met het erin doen en ze gaat er niet in slapen. Ook dit heb ik na vele pogingen maar losgelaten. Als ik ga wandelen slaapt ze ongeveer 1.5uur maar ik kan niet de hele dag gaan wandelen.... Ze drinkt dus telkens een beetje... soms als ze echt goed heeft geslapen en goede honger heeft, drinkt ze ongeveer 60 a 70 ml. (ik vond dit erg weinig) Ze krijgt ongeveer 8 voedingen per dag ALS ze om de 3uur komt. Ze komt genoeg aan (zo'n 200 a 300 gram per week) en heeft voldoende poep en plasluiers. 's Nachts slaapt ze ook niet zo goed, wel als we haar tussen ons in leggen, ze voelt/merkt dan onze nabijheid en dan is het goed en slaapt ze 2-3uur waardoor er 3 -4 uur tussen twee voedingen zit. In haar wiegje of eigen bedje wordt ze weer na een uurtje wakker, net zoals overdag. Ik raak er soms heel erg verdrietig van. Ik heb het idee dat ik haar niet geef wat een baby nodig heeft. Wat doe ik verkeerd waardoor ze nauwelijks een ritme heeft?! (dat spookt door mijn hoofd). Ik weet dat elke baby anders is.. maar kan iemand mij vertellen of dit er bij hoort? Of dat het gewoon bij ons meisje hoort? Of dat ik andere dingen moet doen/laten om wat meer ritme te krijgen. Ik vind het ontzettend moeilijk, ik had gedacht dat het me beter af zou gaan. Soms denk ik dat ik echt een slechte moeder ben terwijl ik weet dat dit onzin is. Ik wil haar het beste geven, maar het lijkt alsof t allemaal niet zo lekker gaat met haar (slapen, eten enz). Kan iemand me gerust stellen/ tips geven?
Lastig he die onzekerheid! Ondanks dat ik ook moeder ben heb ik niet heel veel tips. Wel herken is veel. 'K werd er ook erg onzeker van. Volgens mij doe je het goed. Die eerste weken is zo aftasten. En dat ze na een uurtje wakker wordt komt volgens mij omdat baby's een slaapcyclus hebben van 45 minuten. Mijn zoontje ging op een gegeven moment na het geven van z'n speentje weer zo'n tukje slapen. Maar dat heeft lang geduurd. Misschien hebben andere betere tips. En elke baby is anders, ik ken ook iemand dat kindje slaat vanaf het begin bijna non-stop van voeding tot voeding... Maar volgens mij zijn dat unieke model kindjes.
Je doet echt helemaal niets fout en geeft je meisje juist dat wat ze nodig heeft. Een ritme komt echt vanzelf. Bij mijn eerste was ik hier ook on zeker over maar met de 3 maanden verandert er echt een hoop! Opeens sliep ze door en begon veel effectiever te drinken. Nu met mijn jongste dochter ben ik een stuk minder onzeker. Hier 0 ritme, drinken wil ze soms om het half uur en s nachts slaapt ze bij mij in bed. Het heeft gewoon tijd nodig, kijk naar haar behoeftes en volg je kind, het komt echt vanzelf.
Ik vind ook dat je helemaal niets verkeerd doet! Het is inderdaad zoeken naar een ritme, maar dat komt wel. Ze is nu nog zo klein, een ritme hebben deze kleintjes gewoon nog niet. Ook het alleen slapen is logisch dat ze dit nog niet zo goed doet of wil doen. Ook voor haar is het nog wennen, ze komt van een veilige warme omgeving (je buik ) en komt ineens terecht in die grote koude wereld. Niets van wat ze kende (buiten je stem, lichaam) is er nog voor haar. Ook voor haar is dat allemaal niet niks! Ze heeft nu gewoon nog héél veel nood aan geborgenheid en de aanwezigheid/liefde van jou. Verder gewoon blijven doen wat je nu doet en dat komt helemaal goed! Uiteindelijk leren jullie mekaar goed kennen en weet je perfect wat je kleintje nodig heeft !
Ik denk dat jij niets verkeerd doet wel dat je andere verwachtingen had misschien van het mama zijn. Het valt nog mee zo te horen want ik had en heb erg pittige dame. Maar ik zoek en zie positieve dingen overaal en probeer gewoon haar overal bij betrekken en doen. Het is geen geruststelling voor je maar nu zijn dat ergernissen wat he vind, daarna andere. Er is tijd wat met kinderen Doorslapen nee mijne doet het nooit dus dat kan ook nog jaren duren
Kan me indenken hoe je je voelt, ik was ook onzeker in die periode. Onze dochter huilde heel erg snel. Eerst doordat borstvoeding achteraf niet zo'n suc6 was en ook doordat je zelf als nieuwbakken mama alles maar uit moet zien te vinden qua slaapjes, verzorging enz. Ik vond de 1e maanden niks aan, en achteraf zou ik het helemaal anders doen, ik zeg vaak; wist ik toen maar wat ik nú allemaal weet! Na een maand of 3 kwam er wat meer rust in de tent, ook doordat ik flesvoeding ging geven. Wat een verademing zeg! Na een half jaar begon ik alles rondom onze kleine dame leuker te vinden. En nu is ze 14 maand en snap ik nog niet hoe ik die 1e periode ben doorgekomen, haha! Maar heb het wel ff allemaal zelf gedaan. En bedenk jij je dat ook, het is ff bikkelen, maar je leert er zo veel van! Over een paar maanden kijk je er heel anders op terug. Schroom ook niet om hulp te vragen, van het CB, je ouders, vriendinnen. Dat is ook mijn grootste fout geweest, alles maar zelf uit willen vinden, want tja, dacht ik, ik wou toch zo nodig een kind? Zonder hulp kan geen 1 moeder hoor, al is het maar iemand waar jij ook ff je ei bij kwijt kan! Oja, en nog iets heel belangrijks; vergeet die roze wolk! Voel je niet verplicht om daar op te zitten, bij mij kwam die ook pas veel later aanwaaien. Inmiddels zit ik er op en hij word alleen maar groter, ondanks dat het ook nog regelmatig een zwarte donderwolk is hoor
Onze kindjes zijn bijna even oud. Wij hebben ook nog niet echt een ritme maar wil je de volgende 'tips' meegeven. Baby's horen te huilen. Dit is helemaal niet zo erg. De beste tip ooit is om te kijken hoe lang ze precies huilt op je klok. Ik laat de baby af en toe huilen als ik weet dat ze verschoont is en genoeg gegeten heeft. Ik heb ergens gelezen dat een pasgeboren baby minimaal 2 uur per dag huilt, sindsdien laat ik t los en i. Komt niet eens in de buurt vd 2 uur. Voeding is een richtlijn voor qua kilo's, maak je geen zorgen als ze iets meer of minder krijgt. Bij ons is dit t globale schema: 7:00 opstaan (of ze wakker is of niet, om 7uur kleed ik haar aan) 7:00 voeding Wakker tot 9:30 9:30 voeding en naar bed, boven 12:00/13:00 word ze dan Wakker en krijgt ze nog een voeding Dan halen we haar broers, doen we boodschappen, ligt ze in de box, gaan we naar oma etc. Ze is wakker of slaapt in de wagen. Om 15:00 krijgt ze nog een voeding Om 17:00/18:00 krijgt ze ook een voeding Dan blijft ze wakker tot 19:30, ik baker haar in en geef haar een halve of hele fles. Ze valt dan rond 20:00uur in slaap en komt om 3:00uur voor haar nachtvoeding. Na de nachtfles huilt ze zichzelf in slaap, zo een 5 a 6 min huilen.
Hoi, Verkeerd doe je niks hoor volgens mij. T is gewoon zoeken naar een fijn ritme en dat is voor mama lastig maar ook voor de kleine. We hebben hier de keuze gemaakt om haar snachts bij ons te nemen, ze sliep dan ook beter dan in haar bed of wieg, zo kregen wij ook wat meer nachtrust en ziet de wereld er heel anders uit de volgende dag dan wanneer je zo vaak wakker bent snachts. Maar zoals ik al aangaf, dat was voor ons fijn...
Wat vervelend dat je zo onzeker bent, het lijkt me zo moeilijk om te genieten van je kleintje, als je je steeds afvraagt of je het wel goed doet. Ik zou proberen het los te laten, en de situatie accepteren zoals hij is. Dan maar geen ritme, volg je kleine meid gewoon. Slaapt ze? Fijn! Slaapt ze niet? Jammer, misschien later! En met eten hetzelfde. Je zegt dat ze goed groeit, dus dan zal ze ook voldoende binnen krijgen. De eerste periode is gewoon zoeken, en laten gebeuren. Ik heb vele kilometers door de woonkamer gelopen met ons kereltje, hopend hem stil te krijgen. En op een dag zat ik op de bank en besefte me dat er warempel een ritme in geslopen was, helemaal vanzelf! Veel knuffelen en kussen, af en toe eten en een schone luier. Dan ben je al een supermama!
Wauw ons kindje is ook 7 weken oud en onze dag ziet er gigantisch anders uit qua voedingen en slapen! Zit ik me toch even over te verbazen, dan klopt het inderdaad helemáál wel dat ieder kindje totaal anders is en andere dingen nodig heeft. Grappig zeg!
Ik herken vooral het gedeelte over de voedingen... Die van ons drinkt vrij veel vergeleken met jouw kleintje, maar komt ook vaak al rond de 2,5 uur na de laatste voeding, vooral als hij vast geslapen heeft. Dat is overdag trouwens ook alleen bij mij op de arm... Word je echt vrolijk van hè na een paar dagen achter elkaar (= not). Die van ons slaapt inmiddels nooit meer in de wandelwagen, ligt klaarwakker in de wagen tijdens het wandelen. In de draagdoek soms een half uurtje en al helemaaaal niet in zijn eigen bed overdag. Alleen 's nachts is het, vind ik, een topslaper. Ik ben niet heel onzeker over dit soort dingen, ik volg hem een beetje, maar bij mij is het meer dat ik het gewoon niet zo tof vind Maar ik las het hier al, het is heel normaal en niet erg om niet op een roze wolk te zitten
Hier waren ook de eerste weken, lees: 3 maanden, zeker niet wat ik ervan verwacht had. Veel huilen, geen ritme en grote onzekerheid terwijl ik juist altijd heel nuchter ben in alles. Na 3 maanden ging het ineens allemaal een stuk beter. De eerste 3 maanden heb ik vooral zelf ook veel huilend doorgebracht. Een grote zwarte wolk vond ik het. Nu ik erop terug kijk voelt het nog steeds wel een beetje rot maar ben ik ook trots dat ik me erdoorheen geslagen heb. En nu: het is elke dag genieten! Wauw! Intens gelukkig!!! Gewoon loslaten dat je denkt dat bepaalde dingen moeten, lekker je gevoel volgen en lekker je kindje bij je houden als het slapen dan wel goed gaat. Komt vanzelf wel.ik wou dat ik het destijds meer los had gelaten, dat had me een hoop stress gescheeld.
Doorslapen nog niet? Ook geen 6 uur achter elkaar? Dat is officieel volgens de regels dus doorslapen. Lijkt mij pittig!
Heel herkenbaar, ben ook zo onzeker als de pest, terwijl dit toch echt m'n 2e is. Je zou zeggen: dan heb je het allemaal al een keer meegemaakt, maar geloof me: ik weet niet meer hoe ik dat toen allemaal gedaan heb Ik probeer ook maar wat aan te rommelen op een dag, maak me ook veels te druk om de "regeltjes" van het slapen en voeden. Werd er zelfs gefrustreerd van als ik hem dan met al z'n vermoeidheidssignalen lekker op bedje had gelegd en hij ging dan niet slapen! Maar op internet en in de boekjes staat toch dat ze dat moeten leren om in hun eigen bedje te slapen?... Nu laat ik dat los en als hij niet wil, dan probeer ik het gewoon wat later. Ik probeer nu ook zo te redeneren: dit is waarschijnlijk onze laatste, dus alles wat ik nu meemaak met zo'n kleintje ga ik nooit meer meemaken. Daarom probeer ik er ook echt zoveel mogelijk van te genieten, al ben ik soms wanhopig, moe en zie ik het allemaal even niet zitten. Weet dat je niet de enige bent die zich zo voelt en wat hier geschreven wordt: iedere week dat ze groeien wordt het iets makkelijker en krijgen ze vanzelf een ritme....komt echt goed meid!
Heel herkenbaar!Onze kindjes zijn even oud en ik wil je een hart onder de riem steken. Het is mijn tweede kindje, maar ik ben weer onzeker. Ik denk dat je het prima doet, het komt echt vanzelf. Ik geef ook borstvoeding en ik heb wel iets meer ritme in de voedingen, maar dat komt omdat mijn dochter in de draagdoek goed slaapt. Maar dan ook alleen maar in de draagdoek. Jij kan je dochter nog wegleggen, dat is hier al een hele tijd niet gebeurd. Met d'r wandelen levert meer huilen op, in de wandelwagen slaapt ze niet. In de auto is het ook huilen. Voor de rest geen vast dagritme, voeden op verzoek. De nachten waren voorheen prima, ze liet er zo 6 uur tussen. Sinds een paar nachten weigert ze weer te gaan slapen na de voeding. Ben wel erg moe nu, mede doordat ik ook een peuter van 2,5 heb.
Bedankt allemaal voor de lieve reacties. Ik hoorde alleen maar positieve verhalen van vrienden en kennissen en familie, maar dat blijkt helemaal niet zo te zijn. Als je doorvraagt kampen de meeste met problemen, natuurlijk niet bij elk kind maar vaak zeggen mensen dat t goed gaat. Ik had daardoor het idee dat ik iets fout deed of dat ik een slechte moeder was, aangezien alle andere baby's wel goed slapen en drinken. Stelt me wel gerust dat dat beeld niet klopt, zo haal ik dat uit jullie berichten. Hopen op een beetje een ritme over een aantal weken. Ik ga een dagboekje bijhouden van dr (nu nog nauwelijks) ritme, kreeg dit als tip van een vriendin. Zo herken je misschien toch een patroon of ritme terwijl je zelf denkt van niet. Ook zie je zo de veranderingen wanneer ze bijvoorbeeld steeds langer gaan slapen snachts. We bikkelen nog even door. Ik genoot wel tussendoor maar ben veel onzeker. Na het lezen van jullie reactie heb ik mn meisje de fles gegeven, ze deed er een uur over en ik dacht ach ja als zij dat nodig heeft, en ik genoot van haar kleine lijfje op mijn borstkast. Daarna hebben we samen met papa gedoucht, ook weer volop genoten. Ze is erg content in slaap gevallen na het aankleden en ligt nu tot aan de volgende voeding te slapen!! (3u tussen voeding). Normaal lukt haar dit niet (alleen op mn arm soms maar ze ligt nu naast me op de bank)
Lijkt wel of ik mijn eigen verhaal teruglees, heel herkenbaar dus. Je doet het echt super goed en vertrouw me, het wordt beter. Maar (en dan hebben mensen eerst ook 1000x tegen me moeten zeggen) probeer het ritme los te laten, sommige kindjes krijgen niet eens een ritme of schema en dan nog zijn ze tevreden hoor. Hier is het qua slapen nog steeds elke dag anders, lastig qua plannen maar ik heb het los gelaten. Ook het verhaal ''krijgt ze wel genoeg'' snap ik, kijk naar de grote lijnen: groeit ze goed? Is ze over het algemeen tevreden? Ik ben ook 1x naar de dokter gegaan aangezien ik dacht dat ze heel onrustig en jengelig was maar de dokter zei meteen ''wat een tevreden kindje''. Vaak hebben wij onze verwachtingen te hoog . Ze is nog klein, komt allemaal goed. Knuffel!