Het is jammer genoeg niet mijn eerste topic, maar ik blijf ermee worstelen. En ik hoop uit de grond van mijn hart dat iemand mij kan helpen. Dit weegt zo hard door bij mij. Ik ga er echt aan kapot. Mijn dochtertje van bijna 17 weken eet zo weinig... Ze heeft een week veel beter gedronken en dan kantelde het weer. Ze heeft verborgen reflux, maar die is onder controle met Omeprazole. Ik ben op aanraden van de kinderarts sinds maandag met groentenpap (wordt dat in Nederland ook zo genoemd?) begonnen en dat ging aanvankelijk goed, maar nu gaat het weer achteruit. Zonet 60 g groenten en 10 cc melk Ik kan haar straks rond 14u, 18u en dan 23u nog flesjes aanbieden, bijvoorbeeld. Vanochtend dronk ze om 6.15 een goeie fles van 155 cc. Als ze de komende drie flessen nu nog 150 drinkt, dan hebben we nog een mooi dag totaal, maar ik ken m'n dochter ondertussen wel, die kans is klein. Ik heb geen weegschaal meer ter beschikking dus ik weet niet of ze aankomt. Woensdag moeten we op controle bij Kind en Gezin (het vlaamse CB) en dan zal ik weten of ze voldoende is aangekomen de afgelopen maand. Ze is vrolijk en plast goed en slaapt ok (ze slaapt niet in een vast ritme zoals in de boeken geschreven staat, maar ik mag niet klagen. Wie heeft eigenlijk wel zo'n ideale baby?). Eet ze zo weinig omdat ze een sprongetje maakt? Ze heeft al één keer van buik naar rug gerold en doet dagelijks verwoede pogingen om het opnieuw te doen. Ze slaapt nog ingebakerd in haar reiswieg dus ik moet daar eigenlijk ook cold turkey mee stoppen - niet meer inbakeren en gelijk in het ledikant omdat ik haar daar dan in een matrozenbedje kan instoppen. Ik ben van plan om dat woensdag te doen nadat ze haar prikjes heeft gehad, in de hoop dat ze dan gemakkelijker zal slapen zonder inbakerdoek. Ik durf echter niet, want als ze nu niet meer ingebakerd wordt en dus waarschijnlijk slechter slaapt, zal ze waarschijnlijk ook slechter gaan eten. En het gaat al niet best. Binnen 2,5 weken moet ze naar het kinderdagverblijf omdat ik weer aan het werk moet en ik zie het helemaal niet zitten. Gaat ze daar wel kunnen slapen en eten? Weer een grote verandering voor zo'n klein meisje. En als klap op de vuurpijl hebben mijn man en ik onverwacht ook nog een huis gekocht, waardoor we binnen max. vier weken gaan verhuizen en ons huidige huis moeten opknappen om te verhuren om onze lening te kunnen afbetalen. Ik ben heel erg blij met het nieuwe huis, maar zie het eerlijk gezegd niet zitten. Mijn man moet nu dagelijks werken in het nieuwe huis en ik sta er dan alleen voor met de zorg van ons dochtertje. Haar leventje gaat op korte tijd helemaal overkop, haar bekende vertrouwde omgeving verdwijnt en ik voel me als mama zo verantwoordelijk...Ik wil het beste voor haar en ik wil haar kunnen aanvaarden zoals ze is. Misschien zal ze altijd een klein fijn meisje blijven en nooit veel eten en is dat prima. Ik weet dat ik allemaal niet op de feiten vooruit mag lopen en dat er veel 'waarschijnlijk' in het spel is. Maar ik heb het er echt moeilijk mee. Telkens wanneer ze niet goed eet, dan flip ik en word ik verdrietig en bezorgd en zit ik voortdurend te denken 'zal ze de volgende fles nu wel voldoende drinken'. Ik weet dat ik ermee moet ophouden want dat ze het voelt, maar ik weet gewoon niet hoe. Ik wil vertrouwen hebben in mijn dochter dat ze het allemaal heel goed zal doen. Ze zal groeien en ze zal in een bedje kunnen slapen, zonder inbakerdoek, ze zal zich ook goed gaan voelen in het kinderdagverblijf. Maar ik ben zooooo bang....Morgen ga ik naar een therapeute, want ik moet echt hiermee leren omgaan. Er zal altijd iets zijn, waar ik me zorgen over zal maken en ik wil het leren loslaten of ik ga de rest van mijn leven ongelukkig zijn. Ik heb een fantastische dochter en wou dat ik een even fantastische mama kon zijn voor haar. Ik doe zo mijn best... Pfoe... ik moet het even van me afschrijven. Bedankt alvast voor iedereen die het leest!
Zou ze misschien ook reageren op jouw gespannen en gefrustreerde gesteldheid als er weer een voeding aan zit te komen? Daarbij vind ik het nog steeds raar dat ze op kv alleen spinazie groene ontlasting heeft...maar goed.
Ik weet het niet of ze het voelt. Want ik ben altijd even gespannen, maar ze drinkt soms ook heel flink. Gisterenmiddag had ze bij papa 80 g groentjes gegeten en 40 cc gedronken en daarna om 17.30 bij mij 165 rustig knuffelend gedronken. Ik ben altijd dezelfde. De ene keer wil ze wel en de andere keer niet. Ik kan alleen maar bedenken dat ze gewoon geen honger heeft dan? Ik heb het maandag nog een keer aangehaald bij de KA over de groene stoelgang en KMA en die zei dat het heel onwaarschijnlijk zou zijn dat ze KMA heeft. Dan zou ze er veel slechter aan toe zijn, minder goed slapen, ongemakkelijk na de voeding, ... En dat is niet zo. Haar stoelgang is nu met de vaste voeding helemaal anders. Duidelijk meer de consistentie en kleur van wat er door het mondje binnengaat
Haha en de geur zal ook steeds viezer worden met groente Heb je al eens een schema bijgehouden om eens uit te rekenen wat ze krijgt?
Mijn dochter heeft ook een aantal weken een slechtere eetlust gehad, voor de rest totaal niets, voor haar doen, aan de hand. Ze dronk genoeg (zo'n 750 tot 800 ml per dag maar dan wel met tussendoor nog aanbieden), groeide goed en kwam flink aan dus cb en ka dachten er niks achter, tot ik opeens vond dat haar urine vreemd rook en direct erna kreeg ze verhoging/lichte koorts dus naar de huisarts en heb ook urine opgevangen en gebracht en bleek ze een blaasontsteking te hebben. Heeft ze een kuur gekregen en binnen een dag ofzo dronk ze gewoon alle flesjes weer leeg en zat eetlust en dat is nu nog zo dus was blijkbaar echt door de blaasontsteking. Die ze achteraf gezien dus zo'n 1,5 tot 2 maanden al had. Dus misschien voor alle zekerheid haar urine laten nakijken?
Ja, ik hou alles gedetailleerd bij op welke tijdstippen ze wat en hoeveel eet. En inderdaad, de geur is ook echt een geweldig extraatje. Ik zou misschien wel willen proberen nog met andere flesvoeding voor KMA, maar mijn man vindt dat ik me aanstel en dat ik gewoon moet aanvaarden dat ze soms niet veel eet. We hebben echt een heerlijk vrolijk en mooi gezond kind. De verschillende KA zeggen allemaal dat er niks meer is dat we kunnen doen. Maar het lijkt mij dat ze gewoon geen honger heeft als ze een grote fles gedronken heeft, alsof het echt uren duurt vooraleer ze die fles verteerd. Nu ligt ze te slapen en heeft volgens mij geen honger, anders zou ze toch wakker worden? Vanochtend om 6.15u 155 cc gedronken 11.00u 60 g groentjes en 10 cc melk en toch slaapt ze al meer dan een uur zonder een kik te geven. Ik denk dan dat ze geen honger heeft?
ik zou voorlopig even 1 ding tegelijkertijd proberen. Dus wellicht even stoppen met de groente en dan alleen flesjes kijken hoe dat gaat. Sowieso wil ik je adviseren (weet dat men in belgie bij bijvoeding nogal gebrand is op grammen) om even los te laten hoeveel groenten ze eet. Eet ze 2 happen is dat prima eet ze 10 happen is dat ook prima. Wel is het zo dat ze op deze leeftijd nog vooral groeien van de melk dus ik zou dat zoals ik zei even een tijdje alleen proberen. Als het al niet zo'n hongerig meisje is dan zal ze van elke hap groente al weer minder melk lusten en dat is juist zo belangrijk voor haar.
Het is juist omdat ze zo weinig melk drinkt, dat iedereen (kinderartsen en manueel therapeut, vele andere mama's) me aanraadde om met vaste voeding te starten. Er was een periode dat ze gemiddeld rond de 650 melk dronk, maar dan van de ene dag op de andere was het weer voorbij en zaten we eerder rond 520. Omdat ik echt ten einde raad was, zei men me: je kan alleen nog proberen om met vaste voeding te starten, misschien is het gewoon geen melkdrinker en haalt ze die schade wel in met vaste voeding. Dus ik weet het helemaal niet meer nu
ja dat begrijp ik dat je daarom met die vaste voeding begonnen bent. Ik heb alleen een andere visie. Veel kindjes krijgen een melkdipje soms, maar op die leeftijd constateren dat het misschien niet zo'n melkdrinker is daar geloof ik persoonlijk niet in. Kindjes kennen niet anders dus weten niet beter. De vaste voeding mag op die leeftijd nog geen melk vervangen, als er dus al slecht melk gedronken wordt zou ik juist niet gaan bijvoeden omdat er dan dus nog minder gedronken wordt en ze hele belangrijke voedingsstoffen mist. Ik zou dus accepteren dat ze minder melk drinkt en niks anders geven. Tussendoor wellicht een keertje gaan wegen?
Groeide ze wel goed? Want dan zou ik hoeveelheden echt los gaan laten. Onze jongste dronk ook erg weinig. Rond die leeftijd nog niet meer dan 90+3 per fles, totaal dan 6 flesjes per dag. Ze groeide daarop voldoende. Een kind eet wat het op kan en als het buiten dat goed groeit, slaapt en speelt, is het prima. Hoeveelheden loslaten en je kind gaan vertrouwen!
Blijkbaar begrijp je redenering. Maar stel dat ik alleen melk geef en ze blijft onvoldoende drinken en tussentijds wegen toont aan dat ze niet voldoende aankomt. Wat dan? Ik kan alleen maar aanbieden en als ze niet wil drinken, kan ik haar niet dwingen...
als dat het geval is....dan zou ik kijken in hoeverre ze verder gezond is. Weinig aankomen hoeft niet altijd slecht te zijn...afvallen is dan wel een teken om even verder te kijken.
Bijvoeding is echt BIJvoeding en mag tot 6 maanden geen fles vervangen. Melk is tot een maand of 9 zelfs nog heel belangerijk. In melk zit veel meer dan in groente of fruit. Als ze op alleen melk onvoldoende aan komt is de kans groot dat ze met meer bijvoeding en minder melk nog minder aan komt. Je kan best bijvoeden, maar er mag niet minder gedronken worden.
Ik heb ook een kleine eter, maar ik maak me er echt niet druk om. Ze is vrolijk en groeit goed verder. Als ze een dag heel weinig drinkt 500 cc ofzo, drinkt ze vaak de volgende dag iets meer. Ik denk dat je het echt los moet laten en regelmatig wegen. Je kan het er niet inproppen. Mijn zoontje was ook geen grote eter en nog steeds niet maar hij doet het ook prima.
Ik begrijp je helemaal hoor. Hier is het ook zo geweest. Voerde elke dag een strijd om er genoeg in te krijgen. Mijn zoon had een bovengemiddelde lengte en met gewicht op de -2 lijn. En hij dronk minimaal. Wel bleef hij op zijn eigen curve. Heb me zoveel zorgen gemaakt maar echt voor niets. Hij blijft een dunnetje maar dat hoort bij hem. Ik ben met 4 mnd begonnen met groente en fruit en het cb was daar ook voorstander van. Sommige kindjes zijn gewoon geen melkdrinkers zeiden ze. Paar mnd later brood toe gaan voegen. Mijn zoon vond het vaste voedsel geweldig. En bij 11 mnd was de flesvoeding er helemaal af. MijN tip: ga niet teveel wegen. Dan wordt je echt gek. En probeer t los te laten. Als je kind vrolijk is en plast dan is t gewoon goed. Ze zeggen dat baby's zichzelf niet uithongeren en achteraf gezien geloof ik dat wel. De kleine voelt je frustratie en angst en dat helpt echt niet mee. Succes,want t is echt lastig. Heb af en toe die momenten nog als hij lang slecht eet. Dan valt hij gelijk af en je ziet t meteen aan hem. Maar als ze weer beter eten komt t allemaal er weer bij.
Heel herkenbaar helaas... Mijn dochtertje was vanaf het begin 'geen gemakkelijke': veel huilen, weinig eten en slecht slapen. Na 4 maanden werd het eten ondoenlijk. We voedden toen ingebakerd in een donkere, prikkelarme ruimte en zelfs dat hielp niet meer. Bij het CB werden we steeds weggezet als 'aanstellers' en 'overbezorgd' (dat ben je blijkbaar automatisch als je aangeeft dat het je eerste kindje is) en we zaten zelf met de handen in het haar. Hier ging het om dagen van 200cc... Ons dametje kwam helaas in het zkh terecht en heeft daar een maand moeten blijven. Ze viel af, kwam niet aan en uiteindelijk lukte het om haar weer te laten groeien. Ze bleek verborgen reflux te hebben (joh...dat roepen wij al maanden) en daardoor een aversie tegen voeding te hebben gekregen. De nexium die ze toen kreeg hielp niet tegen de aversie, en ze was met haar 4mnd te klein voor volledig vaste voeding. Het was een hel, als ik eraan terugdenk krijg ik het weer spaansbenauwd. En die spanning voor iedere voeding - vreselijk!! We hebben van alles geprobeerd. Uiteraard dachten ze in het zkh eerst dat het aan ons lag, dus mochten wij niet meer voeden. Bij de verpleegkundigen at ze zo mogelijk nog slechter dus dat was em niet. Toen zijn we overgegaan naar koemelkeiwitvrije voeding, voor een eventuele allergie en omdat deze voeding makkelijker verteert. Ook zijn we vrijwel alle voedingen gaan indikken en lepelen. Ze kwam zo iig meestal wel boven de 400-500cc per dag uit, en haar voeding werd verrijkt zodat ze met minder eten wel genoeg binnenkreeg. En dat was zelfs inclusief boter door de groenten Inmiddels zijn we ruim een half jaar verder en het blijft een typische eter. Nu ze zelf kan drinken kan ik het beter loslaten, omdat ze goed drinkt en dus iig niet uitdroogt. En we zien nu keer op keer dat ook als ze een paar dagen heel slecht eet ze het toch weer oppakt. Ze eet nu in hetzelfde patroon als wij en hoewel haar gewicht volgens het CB nog steeds afbuigt zijn wij heem tevreden omdat het wel stijgt en ze vrolijk en gezond is Maar goed, ik weet als geen ander hoe dit is en hoe moeilijk iedere voeding hierdoor wordt. Als je haar iets met de lepel geeft, eet ze best ok als ik het zo zie? Is indikken en er een papje van maken een idee voor jullie? En verrijken? Heel veel sterkte!
17 weken is 4 maanden en een beetje? Dan is het minimum wat ze nodig hebben 450 ml kunstvoeding als ik het goed heb, zolang ze dat binnen krijgen en ze goed groeien en aankomen en er niks mis lijkt dan is het op zich zat.
Benodigde voeding hangt toch ook af van gewicht? Naar het minimum werd bij ons iig vooral gekeken qua vocht ivm uitdroging... Ons kindje is uiteindelijk van zo'n 400-500cc (verrijkte!) voeding goed gaan groeien
Ja, klopt, nu je het zegt. Ff duidelijker dan. Meen dat het de helft was van de aanbevolen hoeveelheid kunstvoeding, dus als de aanbevolen hoeveelheid 900 ml is dan is de minimum 450 ml. Zit ik nu wel goed? Dus voor een baby van 5 kilo is het minimum 450. En de aanbevolen hoeveelheid is 150 ml per kg lichaamsgewicht en dan komen daar de schepjes nog bij.
Even voor de duidelijkheid: jongste dronk hier 1/2 tot max 2/3 van wat ze volgens de gewichtstabellen zou moeten drinken. Groeide daar voldoende op. Niet hard, maar ze bleef steeds tussen den -1 en de -2 lijn hangen, (bij gemiddelde lengte).