Jammer dat je je zo rot voelt! Ik ben zelf nooit misselijk geweest maar ik heb onlangs gehoord dat er drukpunt-armbandjes bestaan die zouden helpen tegen zwangerschapsmisselijkheid. Seabands noemt dat en dat is verkrijgbaar bij de apotheek (in België toch, ongeveer 15euro dacht ik). Ik weet niet of het werkt, maar als je echt zo ziek bent is het misschien het proberen waard? Veel beterschap!
Sterkte, ja het is het waard, maar dat kun je echt!!! pas zien als je kindje er is. Tot dan gewoon je emoties laten gaan, gewoon denken: Dit nooooooit meer etc. Want: Ik dacht toen ik ook zoooo misselijk was: Hoe hou ik het vol... Maar in feite is het niet vol te houden, maar aangezien je hart blijft kloppen en je blijft ademhalen blijf je leven... Ik had op den duur een aftel kalender gemaakt, daar kruiste ik weken af, met rood (slechte week), oranje of groen. En telkens maar tellen hoeveel weken nog te gaan. Leefde ook naar week 12 toe, daarna naar 16, en zo verder, elke keer als ik wist dat het over zou gaan.... Liefs....
Wat een lieve reacties. Ik heb die site over Hg gelezen, en is zo bekend! Gister een goede dag, gewoon kunnen eten, en drinken. En vandaag weer een slechte. Heb 4 weken terug van de huusarts emesafene gekregen omdat ik niks binnenhield. Mag er 3 op een dag nemen, nou die 3 gaan ook wel op. Verder veel slapen. Op slechte dagen, drink ik. 2-3 glazen, wat er ook weer uit komt tussendoor heb ik een bidon met limonade zodat ik wat kan sippen. Mn huid veert nog wel snel terug, dus uitgedroogd niet. Maar soms lijkt t er bijna op. Dan denk ik ook, ik moet naar de huisarts. Maar echt gaan doe ik niet. Is me t veel, daar in de wachtkamer zitten. Ben al blij als ik even paar tellen rechtop kan zitten. Mijn vriend helpt me ook zoveel hij kan. Hij werkt fulltime in ploegen en daarnaast studeert die. Dus hij heeft t extra zwaar. Voor mij maakt het niet uit dat t huis een bende is, maar dan komt zn ma langs 3x per week, en elke x is t het is een bende. En dat ik me aanstel etc. Ja de kleinste geurtjes ga ik al van over mn nek, of als iemand wat eet, ga ik al, iets dat ik zie ga ik al. Mijn 1e zwangerschap was ik ook zo ziek. Maar toen woonde ik nog bij mn moeder, en dat scheelde. En na de abortus was t over. De 2e zwangerschap had ik nergens last van, maar was een miskraam. Dus iedereen zegt is een goed teken dat je je zo ziek voelt. Ja leuk, maar voor mij is er niks goeds aan. Wat ik op internet las als tip was paprika chips. Tegen de misselijkheid. En moet zeggen, het helpt, en wat patatjes ook. Niet t veel, want met 5 patatjes zit ik al vol. Misschien hebben jullie er wat aan? Ook helpt kleine beetje soya chocolade drink ook. (Mag geen melk, vandaar soya)
Hoi Trisha, Ik wil je een hart onder de riem steken, want ik voel me net zo ziek als jou Ben zelf bijna 8 weken zwanger (eerste zwangerschap) van waarschijnlijk een tweeling (ik heb een echo met 5,5week gehad en toen waren er iig 2 vruchtzakjes te zien) dus waarschijnlijk veel zwangerschapshormoon. Komende vrijdag 2e echo dus spannend! Het misselijk zijn en overgeven is erg slopend fysiek en ook verdrietig makend omdat je niet kunt genieten van het zwanger zijn en alleen maar bezig bent met hoe hou ik mijn eten en drinken in godsnaam binnen.. Wat bij mij tot nog toe het beste helpt is bij het opstaan een beschuitje met rookvlees of jam en een banaan en daarna elke 2uur in ieder geval wat eten. Ik heb zelf ook een lage bloeddruk en bloedsuiker spiegel en dreig soms flauw te vallen, dan helpt dextro energy goed. Om te zorgen dat ik genoeg vocht binnen krijg eet ik veel watermeloen en waterijsjes als drinken niet goed lukt. Gelukkig heb ik ook een schat van een man die er alles aan doet om me te helpen. Hij zegt altijd: kon ik het maar van je overnemen! Ik ben overigens misselijk vanaf 5 weken en heb Emesafene zetpillen, deze helpen redelijk. Ik kan nu iig snachts slapen en s ochtends m'n schildkliertablet binnen houden. De middag en avond is nog behelpen.. Als ik eraan denk dat dit nog lang kan duren heb ik het ook niet meer. Het lijkt me ondraaglijk..Maarja we zijn niet de enige (ook al ken ik niemand in mijn omgeving die er veel last van had..ben daarom ook wel bang dat die mensen denken 'ach het valt wel mee' daarom is het fijn hier te lezen dat ik niet de enige ben, ook al wens ik het niemand toe! Hoop voor jou dat het gauw beter gaat, ik leef zelf ook toe na de 12 weken, zou toch fijn zijn als we ons met de Feestdagen niet zo beroerd voelen hè! Bedankt voor de tip vd paprika chips die kende ik nog niet Sterkte en hou je vast een het positieve!
Ik heb niet alle berichte door gelezen maar zag dat je erg misselijk bent.. Ik ben ook erg misselijk geweest maar niet zo erg denk ik als jou als ik t zo lees.. Aangezien ik nooit misselijk ben was t voor mij ook een ramp.. Ik ben vanaf week 7 tot 13 erg misselijk geweest daarna zwakte t iets af maar ben er denk ik toch wel tot week 16 mee bezig geweest.. Maar wat ik je als tip wilde geven of wie weet heb je t al ergens gelezen of gehoord.. Maar ik slikte gember pillen.. Denk dat ik deze vanaf week 8 of 9 ben gaan slikken want ik had net een nieuwe baan en moest mezelf naar me werk slepen.. En geloof me ze werken als een tierelier!! Gekocht bij de tuinen in een groen potje.. Ik slikte er 1 tot 2 per dag.. Sterkte!
Hoi Trisha, Ik ben ook erg misselijk geweest tijdens mn zwangerschap, tot 24 weken. Toen was het ineens veel minder! Las dat je emesafene gebruikt, helpt het genoeg? Bij mij werkte dat al vrij snel niet meer en toen heb ik andere pilletjes gekregen en dat ging veel beter. Gewoon proberen want alle momenten dat je wat kunt binnenhouden tellen. Een andere tip: pepermunt eten! Klinkt heel stom maar het zorgt ervoor dat je een frisse smaak in je mond krijgt en bij mij hield het mijn maag een beetje in bedwang. Veel sterkte! Weet hoe naar je er van wordt maar het gekke is, als het straks over is dan ben je al snel weer vergeten hoe erg het was.
Hi Trisha, Heb jij je urine al laten testen op ketonen !?!? Sorry als je dat al wel hebt gedaan.. Ook ik heb niet alle berichtjes gelezen, maar ik weet als geen ander wat je doormaakt op dit moment. Ik heb ook hg en schrik niet, vanaf het begin en het is helaas niet over gegaan. ( ben nu 37.4 weken..) Ik wil je niet bang maken hoor, want in de meeste gevallen zoals bij flowersoflove duurt het inderdaad maar de eerste 3 maanden. In ieder geval ben ik er een aantal keren voor opgenomen in het ziekenhuis. Ik kon als het ware mijn gehele zwangerschap daar blijven, maar ik neem alleen contact op als ik merk dat ik het drinken ook niet meer binnen houdt. Je krijgt dan een infuus met vocht en medicatie. Ook worden er een aantal onderzoeken gedaan. Of je slokdarm bijvoorbeeld niet kapot gaat door het vele spugen !! Misschien is het voor jou ook beter om een aantal nachten aan te sterken in het ziekenhuis zodat er eventueel verdere onderzoeken gedaan zouden kunnen worden. Ik kreeg trouwens als advies kleine stukjes tuc eten.. Ik hoop niet dat je hetzelfde hebt als mij meid! Ik zal voor je duimen dat het over ruim 2 weken over is, of in ieder geval minder!
Zkh is bij mij miet echt een optie, hebben 6 honden, waarvan er 2 niet al,een kunnen zijn. Daarbij heb ik voedselallergien, en in t zkh kunnen ze daar geen rekening mee houden. Ben meestal beter af thuis. Vandaag mog nit gespuugd, wel paar x bijna, dus geen hele slechte dag. Heb mn urine nog niet laten testen.
Herkenbaar van toen ik zwanger was van Finley. Kon wekenlang alleen maar liggen (liefst in stilte alleen op onze slaapkamer ) en kotsen. At eerst alleen maar meloenen. Dat was het enige wat binnen bleef en bevat veel vocht. Was ook onder strenge controle van het ziekenhuis en mijn ketonen werden steeds gecontroleerd. Zat op een gegeven moment op het randje van opname in het ziekenhuis en aan het infuus. Gynaecoloog wilde dat voorkomen en gaf me als tip om om de 10 minuten een slokje drinken te nemen. Niet meer en niet minder. Bij mij werkte dat gelukkig. Ik kreeg nauwelijks nog iets van ons gezinsleven mee. Kon ook niet meer werken. Ik heb op een bepaald moment geschreeuwd dat ik dit zo niet meer wilde Bij mij ging het na 20 weken pas weer wat beter. Toen kon ik ook weer werken. Sterkte! Hoop dat de HG/extreme misselijkheid gauw verdwijnt of minder wordt.
Oh meis wat lijkt me dat gigantisch ellendig.. Heb (gelukkig) geen ervaring dus heb geen tips waar je iets aan hebt. Wil alleen even zeggen dat ik heel goed snap dat je je ellendig voelt en dat ik echt respect heb voor al die vrouwen die zich zo belabberd voelen en zich er toch maar doorheen slepen. Ik zal heel hard voor je duimen dat het op de een of andere manier echt met 12 weken beter wordt! En een dikke digitale knuffel!!!! En ik wens je de liefste, mooiste, gezondste, zoetse, best doorslapende baby van de wereld toe! Dat heb je op zn minst verdiend
Ik zou toch nog even de huisarts bellen en vragen om een telefonisch consult. Wellicht kun je primperan vragen (dat geven ze als emesafene onvoldoende werkt). Dat je niet naar de huisarts wilt omdat het te veel is voor je is natuurlijk ook wel een teken aan de wand!
Ben vandaag bij de assistente geweest, omdat ik erg duizelig ben de hele dag, en zodra ik opsta alles zwart word, en zodra ik iets doe mn oren suizen, dus dacht aan lage bloeddruk, was wel laag, maar niet te laag voor iemand die zwanger is (104/58) Gelijk gehad over t drinken, en de obstipatie. Zegt ze heel makkelijk, toch blijven drinken, en genoeg drinken. Ja leuk, maar dat helpt niet. Dat komt er weer uit. Dus nu maandag met mn eigen huisarts weer een afspraak, zie d'r tegen op, maar heb zo'n hoofdpijn, en droog gevoel. Dus hoop dat mn huisarts wat serieuzer is. Heb ook al aangegeven dat emesafene niet optimaal werkt.
Ah Trisha, ik hoop ook echt dat je ha wat begripvoller is. Begrijp je futloosheid helemaal. Heb dezelfde klachten en weet dus precies wat je bedoelt. Maar daar heb je nu helaas niets aan.. Ik zou vragen naar primperan is wel een zwaardere medicatie maar die wordt vaak gegeven als emesafene niet helpt. Vervelend dat je niet even bij kan komen in het ziekenhuis je zou er denk ik echt van opknappen..
Nog een tip die misschien gek klinkt: cola met veel prik. Wellicht niet het eerste waar je zin in hebt, maar op één of andere manier brengt dat je maag "in de war", en soms is dat juist wat je wilt als alles "op de kop staat". Klinkt een beetje suf zo, maar bij mij werkte het af en toe een beetje... Verder ipv gewoon drinken een beetje bouillon proberen; dat blijft soms beter binnen en bevat meteen wat zout. En wat smaak; van alleen maar water word je zo flauw...
Ohjaaaa zooo waard! Je gaat t volhouden maar leuk is dit niet! Ik kreeg cyclizine op een gegeven moment, dat werkte echt goed! Sterkte meid!
Goede tips! Dankje! Ja maandag over emesafene hebben, dat t niet super werkt. Cola word ik misselijk van en boullion helemaal. Moet niks aan warm drinken hebben... Vandaag een boterham met hagelslag op, en paar patatjes, en zit nog aan mn eerste glas limonade.
Sluit ik me aan, maar ook een voorspoedige bevalling. Zelf om kwart over 1 s middags bevallen en om 18u voelde ik me zó goed dat ik zeker wist dat ik best een late dienst op mijn werk kon draaien. Lichamelijk was ik ook zo opgeknapt van de bevalling. Wat ik verder ook wel bijzonder vond was dat je op een ochtend wakker wordt en je een serene rust in je maag voelt. Dan pas voel je je even geen aansteller van de afgelopen dagen. Je maag ís bij hg gewoon een en al onrust. Bij mijn dochter was ik totaal misselijk... pas bij de tweede zwangerschap toen ik ook misselijk was voelde ik duidelijk het verschil tussen de misselijkheden. Sommige mensen moesten er om lachen omdat ze het niet snapten. Misschien hier wel meiden die me snappen? Bij de 1ste voelde ik me ook misselijk in mijn hoofd, bij de 2de eigenlijk alleen misselijk in mijn maag. Ook niet leuk, maar dragelijker als bij de eerste... En... als je mensen tegen komt die het niet herkennen of denken dat je je aanstelt. Bedenk: jou tijd komt vast nog. Mijn zus vroeg bij de eerste bijna ongelovig... Kun je dan niet iets doen, en dan een half uurtje rusten, weer iets doen... gewoon iets kleins... (enz) NEE, want douchen was al een marathon. Tot ze zelf ziek en misselijk op bed lag, toen heb ik tegen haar hetzelfde gezegd.... haar antwoord: Bijna huilend: o nee... moet er niet aan denken... (Ze was gewoon ziek toen, dus niet zwanger)
Ik zal voor je duimen...ik ben nu 17 en een halve week zwanger, ondertussen bijna een week aan de medicijnen omdat ik ook al vanaf de vierde of vijfde week misselijk ben, de hele godganse dag Met de medicijnen gingen het iets beter, maar vandaag besloten een paar dingetjes extra te doen, en niets helpt meer, ik blijf bezig en net als jij was ik kapot en moe. Koken? Nope Huis? Nope Ik word "gedwongen" nog wat te doen vanwege onze dochter, maar loop dus regelmatig over straat te kokken en slikken. Het is zo vreselijk vermoeiend. Ik zou de hele dag wel in bed of op de bank kunnen liggen. En inderdaad, al die bekende dingen, cola, morgens voor je opstaat een cracker eten, het werkt gewoon allemaal niet. Ik vind het echt super rot voor jou (en voor mij ) maar geloof mij maar, dit is nummertje twee, en het is het echt waard! Met een beetje geluk stopt het rond de 12 weken, met een beetje pech loop je er de hele zwangerschap mee. Ik hoop voor jou dat je geluk hebt, maar ook als je pech hebt en er tot aan het eind mee loopt is het nog steeds de moeite waard