Ik heb niet alles gelezen maar wat een rot situatie zeg! Vooral omdat je man niks wilt zeggen! Maar wat als hij echt niet is vreemd gegaan?
Heel veel sterkte. Luister naar je eigen gevoel vaak weet je het zelf echt wel. Hier ook in zown situatie gezeten en stiekem wist ik het al die tijd wel , maar ik wilden er niet aan. Het bleef knagen. En mensen (zowel mannen als vrouwen) die betrapt ergens op worden , liegen alles bij elkaar om het niet toe te geven. Worden zo boos dat je begint te twijfelen. Voor mij vaak al een teken he dit klopt niet waarom wordt je zo boos ? Tegen mij ook steeds gezegd er is niks en steeds zo boos worden dat ik begon te twijfelen maar ik had echt gelijk. Sterkte als er wat is je kan me pb en
Dankjewel!! Mijn gevoel zegt dat het niet goed zit. Ookal hebben ze niks gedaan, dit is niet wat ik zoek in een relatie. Heb 2 weken gewild dat ie thuis kwam en nu zou ik willen dat hij nooit meer terug komt van zijn werk.
Ik denk echt dat er meer speelt dan hij wil zeggen. Alles bij mekaar is het gewoon erg verdacht. Hij zou dat gevoel moeten willen wegnemen, maar in plaats daarvan wordt hij boos op jou, dat klopt toch niet?! Maar of hij nou wel of niet vreemdgaat, jouw gevoel is al veranderd. Het vertrouwen is weg. Ik zelf vind dat de basis van een relatie. Als je denkt dat je daar samen aan kan werken zou ik het proberen, maar je geeft zelf al aan dat je erg onzeker bent en dat je kampt met verlatingsangst. Ben bang dat je hier nooit meer overheen komt en dat je altijd een deuk in de relatie en in je zelfvertrouwen blijft houden. Knuf!
We zijn hier volop weer aan het speculeren. Het gaat er om dat jij er geen goed gevoel over hebt ondanks zijn woord, maar de verzwegen foto's natuurlijk niet te vergeten. Dus als je er mee zit. Dan maak je het weer bespreekbaar. Of je maakt er een eind aan. Zo kom je nu over dat je niet meer wil. Maar toch wil je niet erover praten en je wilt ook er niet mee stoppen? Maar zo doorgaan vreet ook aan je? Wat wil je nou precies.. Denk en doe er wat mee zou ik zeggen. Succes.
Nou indd dat gespeculeer altijd. Ik heb de foto's gezien en behalve dat zij op z'n rug zat (wat mijn vriend ook wel eens doet met een collega van hem) zag ik niks bedreigends. Dat dansen was gewoon op gepaste armlengte afstand wat ik kon zien. En ja je moet mekaar dan nou eenmaal vasthouden, maar ze stonden nou niet in een innige omhelzing te slowen. ts als jij er geen heil meer in ziet moet je dat bespreken. Edit. Ik vind dingen laten rusten overigens niks met onzekerheid maar juist met zelfverzekerdheid te maken hebben. Als je dat niet kan zegt dat eigenlijk al genoeg.
Wat vooral in mij opkomt na alles gelezen te hebben: maak het bespreekbaar! Hoe moeilijk ook. Je maakt jezelf gek op deze manier en wordt enkel onzekerder. Doordat veel onuitgesproken blijft, ga je zelf signalen 'zoeken' en daar een oordeel aan hangen terwijl je het niet zeker wéét. Hoe het ook zit, het klinkt allemaal bij elkaar op z'n minst dubieus. Dat hij dan ook nog aangeeft het nu te missen zou mij behoorlijk verkeerd schieten. Maar...zo lang er zoveel onuitgesproken blijft kom je niet verder en ga je hem ook niet geloven. Wees eerlijk over hoe de afgelopen weken voor jou zijn geweest, over wat je hebt gezien en over wat dit alles incl. zijn humeur nu weer thuis met je doet. Ik las dat je bang bent dat hij de relatie verbreekt als blijkt dat jij in zijn FB hebt gekeken. Dat zou ik persoonlijk nogal een buitenproportionele reactie vinden in deze situatie. Tuurlijk mag hij daar niet blij mee zijn, maar andersom ben jij niet blij met zijn hele houding. Lijkt me dat jullie daar allebei graag (samen) uit willen komen? En als je het lastig vindt het te vertellen, schrijf het eens op (ik zag deze tip al voorbij komen!). Schrijf het vooral ook chronologisch op, met wanneer er wat gedaan/gezegd werd en hoe jij je toen voelde. Gebruik dat als houvast als je het gesprek aangaat. Juist als je hem op die manier 'meeneemt' in hoe het voor jou allemaal is geweest wordt de kans groter dat hij gaat begrijpen wat er is gebeurd in jouw hoofd. En een kleine tip daarbij: vraag hem om jou eerst helemaal uit te laten praten voordat hij reageert Hoe dan ook, veel sterkte!!
Ik denk dat als je niet aan jezelf werkt, je dit net zo hard in een volgende relatie weer krijgt. En dat bedoel ik echt niet lullig naar jou toe maar je moet echt aan je verlatingsangst gaan werken! Nu begin je hem weg te duwen zodat hij jou geen pijn kan doen (wat ie mogelijk niet eens gedaan heeft of van plan is!) Je voelt je gestrekt door alle speculaties hier maar wat als hij echt vertrekt? Als hij echt gaat en niet meer terug komt? Dat je alleenstaande moeder bent? Wil je dat echt? Is dat nu in 2 dagen tijd veranderd? Of is het jouw angst die spreekt? Wat hierboven al gezegd wordt, als je het echt niet los kunt laten praat er dan over maar ga niet door met dit speculeren en jezelf gek maken... Dat is echt nergens goed voor!
Ik snap wel wat RoIn zegt, en denk ook dat je vooral aan je verlatingsangst moet blijven werken. Echter vind ik ook dat de partner dan ook wel wat meer zijn best mag doen om dat gevoel weg te nemen. Als hij iets transparanter zou zijn zou dat al stukken makkelijker gaan.
Sterkte meis. Uiteindelijk moet je je eigen gevoel volgen ongeacht de (zeer verschillende) meningen hier. Ik hoop dat welke keuze je ook maakt, dat je dit doet omdat jíj je er prettig en gelukkig bij voelt.
Helemaal mee eens. Maar....'it takes two to tango' zeggen ze in het Engels. Dus sluit mij ook aan bij MamaBenjamin, het is natuurlijk ontzettend l*llig van je vriend om jouw angst nog eens extra te gaan voeden met zijn-in mijn ogen-onacceptabele gedrag. Ik heb de foto's overigens niet gezien, maar mijn man zou het niet in zijn kop halen om zo met een 'collega' om te gaan. Op z'n minst onprofessioneel, in het ergste geval overspel. Heel veel sterkte, er zit echt niks anders op dan de confrontatie aangaan anders blijf je jezelf voor de gek houden. De waarheid komt vroeger of later toch wel aan het licht, zeker met een kindje liever vroeger dan later dan.
Meis weet hoenje je voelt...hier vorig jaar man was op karwei en snachts om teee uur op whats app....dus smorgen toen ie belde gevraagd wist nergens van zei die...toen ie thuis kwam keek ik foto s terug van waar ie geweest was (hy maakt alt fotos) tot map whatts ap foto s zag van twee meiden die mekt mekaar gek aa doen waren....heel gezeik geweest met ontkenne aan toe da foto's door hem gemaakt waren. .uiteindelijk toegegeven foto s gemaakt hebben en via whats ap naar die meiden gestuurd heeft.....ik kan t nog steeds niet afsluiten aangezien niemand me kan garanderen dat er niks gebeurt is.... en t is moeilijk sterkte en probeer te blijven praten
Wat een onzin. Teambuilding heeft alleen zin, als je dat met de mensen doet, waar je daarna dagelijks te maken hebt in je werk. Je eigen team dus. Als hij daar de enige uit Nederland was. Dat snap ik helemaal. Maar iedereen kan ook even een mindere periode doormaken en dat kan hier ook het geval zijn. Als dit de reden is, dat je aan stoppen zit te denken, zou ik het nog heel even aankijken. Over dat appen... hij heeft nu toegezegd dat hij niet meer zal appen met haar, toch? Even heel lullig, maar als het zijn collega is, dan kunnen ze via de mail nog verder. En die zul jij nooit kunnen lezen. Als jullie er voor kiezen om toch samen verder te gaan, dan moet dat vertrouwen er zijn, anders blijft dat een punt waar steeds weer ruzie over gemaakt gaat worden. Dat vertrouwen komt er niet (alleen) door bewijzen. Als jullie door willen, dan zou ik eens gaan praten met een professional. Om het wat laagdrempeliger te maken: Een prof kan jou helpen met jouw vertrouwens-issues en het kan hém helpen met daarmee om te gaan, zodat hij jou ook niet verder wegduwt. Als je dat niet ziet zitten, dan heb je denk ik onbewust al de keuze gemaakt om te stoppen. Als hij het niet ziet zitten ben ik geneigd om te denken dat hij jullie relatie het niet waard vindt...
Ik weet dat ze inderdaad gewoon contact zouden kunnen houden... En ik wil het er zo graag met hem over hebben maar hij is emotioneel zo ontzettend gesloten altijd dat ik gewoon de confrontatie niet aan durf, slecht ik weet het, maar ben zo bang dat de bom barst en nu heb ik nog enigszins 'controle' over de situatie omdat voor hem alles verder prima is nu. Ik hou mezelf echt ontzettend voor de gek en zou dit ook niet moeten willen zo en ik wil ook echt iemand die 100% voor mij gaat. Maar ik ben zo bang er achter te komen dat hij dat niet doet, dat ik nu maar even de schijn ophoud. Heb een lange mail getypt die ik wil sturen zodat hij het rustig kan lezen maar zelfs die durf ik niet te sturen.
Ik zou dat ook niet naar zijn werk sturen eerlijk gezegd! Druk het af en geef het aan hem als hij thuis is, dan kan hij de kans krijgen er op te reageren waar jij bij bent en overval je hem niet! Ik hoop niet dat de mail vol staat met beschuldigingen maar vooral juist over je eigen gevoel, jouw angsten en emoties.
Eigenlijk. Alvorens je een relatie aangaat zou je gewoon alleen lekker met je zelf moeten zijn. Je issues oplossen jezelf sterken. Niet zo afhankelijk zijn maar sterk en alleen durven zijn. Lekker met jezelf en je kind. Das veel gezonder. Heerlijk niemand nodig hebben gevoel opbouwen. Alles op n rijtje. N leuke baan. Ritme. Vrienden. Etc. En als je dan eens iemand onverwachts ontmoet wie een leuke aanvulling op jouw leven zou kunnen zijn, fijn zo niet ook goed. Je moet n man als kers op de taart zien. Zondr is die taart ook heerlijk. Op deze wijze ben je sterk in een relatie. En gezond. Niet zo van het aanhankelijk afhankelijk zijn van n man. Lijkt me echt vernauwend en jezelf en je kid zo tekortschietend. Misschien kan je er wat mee.
Ja! Eens! Maar ja.. ze zit al in de relatie. Ik heb ook eerder een relatie gehad. Daarna 4 jaar alleen geweest. In die tijd vond ik het in het begin verschrikkelijk maar op den duur had ik het hartstikke leuk alleen. Ik was totaal niet op zoek en wie liep ik tegen het lijf? Mijn huidige vriend. Ik heb toen enorm getwijfeld of ik uberhaupt nog wel een relatie wilde. Nu hebben wij een enorm gelijkwaardige relatie waar we beiden zelfverzekerd in staan. Dat was met mijn vorige relatie anders, ik was altijd bang hem kwijt te raken en dat is uiteindelijk ook gebeurd (nu was dat ook echt wel een bijzonder 'geval'). Dat is geen leven, altijd die angst! Dus zorg voor jezelf! Jij moet het leuk hebben en hij vult dat idd aan!