Wij hebben idd afscheid genomen met 13 weken ze had turner syndroom maar haar nekplooi was meer als het dubbele van wat het mocht zijn.. Ook had ze vocht op haar buik zitten en ze gaven haar daarom minder als 5% overlevingskans de meeste redden niet eens de 12 weken.. Ze was echt een vechtertje.. Maar onze situatie was echt extreem ons werd verteld dat 3 nog goed was en sommige 3,5 ook nog goed rekenen maar echt niet meer als dat. Wij gingen Google en toen raakte we half in paniek. Ik moet eerlijk zeggen dat als ons meisje kans had op overleven dan hadden we haar gehouden. Maar die keuze was er niet.. Ik zou als ik jou was de hoop nog niet op geven en nog even alles af wachten.. Wij hebben een vlokken test gedaan en eerst een combinatie test. Wij hadden gewoon alles tegen en dat gebeurd maar 1 op de 10 000 mensen.. Heb hoop! Als je vragen heb mag je me ook altijd een privé berichtje sturen! Hele dikke knuffel!
Bij kindje van vriendin was de nekplooi vijf komma nogwat, boven vijf-en-half in ieder geval Vruchtwaterpunctie gehad en bloedonderzoek, uitgebreide echo om hartje na te kijken in kinderziekenhuis. Kwam niet duidelijk wat uit. Is uiteindelijk een heel gezond kindje geboren.
Ondanks dat het natuurlijk erg verdrietig is en je haar niet kwijt had gewild lijkt het me wel fijn dat je niet echt voor een keuze stond. Je wist dat ze het niet zou overleven. Ook wist je het best vroeg. mijn grootste angst is dat we pas met 20 weken echo zulke afwijkingen zien waardoor het leven van het kindje zo bemoeilijkt wordt. En dat we dan voor een keus staan en ik eventueel dan moet bevallen van een echt mini mensje. en ik heb ook nog steeds hoop. Maar ga wel van t ergste uit dan kan t altijd mee vallen. ik heb wel wat gegoogled maar meer op positieve verhalen. ben turner wel eens tegen gekomen maar heb bewust daarna niet meer verder gezocht wat het is
Ik ben ook bevallen van een mini mensje.. Ons meisje leefde nog tot het laatste moment en vond het niet menselijk om haar dan uit mijn lijf te laten zuigen stukje bij beetje.. En het is het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan.. Je moet doen wat je zelf het beste vind.. Heel veel sterkte
Idd is het nu ook al een mini mensje maar naar mate de tijd verstrijkt wordt t groter en zul je echt moeten bevallen. ik zou dat ook niet meer kunnen hoor een curretage. Of het kindje moet uitzichzelf zijn overleden. Bij mijn eerdere mk met 8 weken is het gelukkig uit zichzelf gekomen. Ik heb het nog niet gezien en het was erg mooi. Ik zou dan ook graag het geslacht willen weten
Vanaf 13 weken moet je al bevallen en is een curretage niet mogelijk meer... tenzij het gaat om een abortus, maar dat wil je echt niet.
Dank voor deze twijfelachtige en beeldende uitleg van een abortus. Vast heel geruststellend voor TS en andere meiden in eenzelfde stressvolle situatie.
Morgen een echo in een academisch zkh. Omdat we toch gaan voor afbreken van zwangerschap als er wat aan de hand is. Dus de combinatie test is eigenlijk voor ons niet voldoende. Vandaar dat we zo snel mogelijk andere mogelijkheden gaan bekijken
Currtage kan volgens mij nog wel want dat gaat volgens mij op dezelfde manier als de abortus. Alleen vind ik abortus is als je er voor kiest het kindje niet te houden omdat je het niet wilt.
Ongepaste reactie? Het is de werkelijkheid die sommige mensen niet onder ogen willen zien. Er staan genoeg voorbeelden van op internet, ook filmpjes. Dus abortus vanaf dat termijn wil je toch niemand aanraden? Sorry dat ik ineens reageer, ik was even mee aan het lezen. Ik wil je veel sterkte wensen ts. Ik hoop dat het mee mag vallen met jullie kleintje!
Werd er om advies over een abortus gevraagd dan? Sorry, heb ik gemist. Als die vraag er niet was, dan blijft het een ongepaste en ongevraagde reactie in een topic waar meiden schrijven die zich zorgen maken over de gezondheid van hun kindje.
Ja ben ik met je eens dat het niet echt gepast is hier. Maar twijfelachtig kan je het niet noemen iig. (zoals jij het verwoorde) Nogmaals, ik hoop dat het mee mag vallen en dat ts haar zwangerschap niet hoeft af te breken. Dat wens je niemand toe
Er wordt niet om abortus gevraagd, er wordt gezegd dat je enkel bij een groter kindje moet bevallen, maar dat is dus al vanaf 13 weken zwangerschap. En als je om medische redenen de zwangerschap af zou breken vanwege afwijkingen, dan wil je ook echt niet dat dat gebeurd op de wijze zoals bij een abortus wordt gedaan die je kunt ondergaan tot 24 weken als de zwangerschap ongewenst is. (en die manier is niet zo humaan) Dus ja, niet iets wat je misschien direct wilt horen, maar wel iets om te weten als TS nu de zwangerschap zou willen afbreken, dat ze dus ook al moet bevallen en dat dat dus ook nu al heftig is en een echte bevalling.
Feit dat iets gaat zoals het gaat wil niet zeggen dat je dat dan ook zo ongevraagd moet verwoorden. Als daadwerkelijk afbreken van de zs aan de orde komt, kan diegene zelf wel de informatie over hoe dat evt moet gebeuren opzoeken
Meid ik hoop dat alles goed blijkt en dat het kleine beetje extra vocht de volgende keer afgenomen is tot binnen de marges! En Daniëlle ik snap je bedoeling maar sorry echt mega ongepast dit, er is bij lange na nog geen sprake van zwangerschapsafbreking (en zeker niet van een zuigcurretage) in dit geval dus de misselijkmakend gedetailleerde omschrijving van hoe inhumaan abortus is m.i. Echt nergens voor nodig.
Ik ken danielle al via hier dus weet dat het niet zo bedoeld. ik ben er zelf al wel mee bezig geweest natuurlijk. maar er diep op in gaan doe ik nog niet. we probeer nu juist alle onderzoeken te doen zodat mocht t mis zijn ik zo snel mogelijk de zwangerschap af kan breken. Want als ik idd bevallen moet heb ik dat natuurlijk liever zo snel mogelijk. Want hoe verder we zijn hoe meer ontwikkeld t kindje is. zelf zou ik ook kiezen voor een natuurlijke manier hoever ik ook mag zijn al eerder een mk gehad. Een dag voor geplande curretage is het uitzichzelf gekomen. ik heb t toen nog gezien en t was erg mooi. Voor mij een betere afsluiting geweest dan dat ws de curretage zou zijn geweest. maar ik hoop niet zover te komen. hoop dat ze ons morgen al goed nieuws kunnen geven en dat wij dit ook met familie etc kunnen delen
Bij ons was er wel een optie voor curettage dat adviseerde ze zelfs.. Maar ik nog het niet over me hart verhalen.. Het is zoiezo een hele moeilijke keuze wat de keuze ook is! Ik hoop dat de verdere onderzoeken toch nog goed zijn! Zodat je misschien geen keuze hoeft te maken! Je moet doen wat voor jullie het beste voelt en wat een ander z'n mening is doet er niet toe.. Want jij en je man/vriend moeten er mee kunnen leven! Een ander zal dat niet voor je doen! Heel veel sterkte in deze tijd!