Genoeg opmerkingen .. Ik ben tienermoeder dus tja . Het ergste vond ik toen een conpleet vreemde tegen iemand zij ( keihard zodat ik het ook kon horen ) dat als ik niet zo met mijn benen wijd had gelegen ook vast geen kind had gehad... Uhm pardon?!!
Heel off topic sorry, maar even een dikke knuffel voor jou, ik lees je berichtje met tranen in mijn ogen.......
Wat kunnen mensen soms hard/bot zijn hé. Hier geen negative opmerkingen gehad tijdens deze zwangerschap. Wel tijdens de vorige, toen ik in afwachting was van de miskraam. We vertelde dit aan iemand die zeer dicht bij ons staat. Haar reactie was: 'Ik weet hoe je je voelt. Ik heb abortussen gehad. Was toen zo met stomhied geslagen dat ik haar heb staan troosten. Achteraf was ik enorm boos. Juist als je kiest voor een abortus (om welke reden dan ook) weet je niet hoe het is om zo graag je kindjes te willen, maar ze kwijt te raken voor dat ze de kans krijgen te leven. Al weet ik dat ze het niet zo bedoelde. Het steekt nog steeds.
Dat is wel een beetje bevooroordeeld ik was ook een tienermoeder 15 toen ik zwanger was maar me zoon is echt niet onhandelbaar of iets dergelijks. En ok heb zoveel opmerkingen na me hoofd geslingerd gekregen maar ene oor in andere oor uit
Ik word altijd n beetje knorrig van de vraag wanneer er n tweede komt. Dan is mijn antwoord meestal dat ik dat niet weet omdat ik niet zo goed ben in zwanger raken en zwanger blijven. En idd toen ik zwanger was, de vraag of het gepland was. Uhm, doet dat ertoe?? (Mensen schatten mij jonger in....)
Dit hoor ik ook zo vaak! Wanneer de tweede komt. Ik ben immers al bijna 30 en onze dochter al 2 en een half. Ik ben geen broedmachine! :x Als mensen opmerking maken ben ik altijd geneigd om met ze mee te gaan. Om te laten inzien hoe belachelijk ze zijn. Ik heb snel blauwe plekken en vroeg iemand ban de buren 'word jij geslagen thuis?' Toen heb ik ja geantwoord en daarna er achteraan 'nee joh! Ik word gewoon snel blauw.' Ik ben vrij mondig maar wat er tegen jou is gezegd mamachantal, door nottabene je vader had ik geen antwoord op gehad! Jeetje zeg
Dat mensen het wel eens jammer vinden dat je niet meer kunt zien dat ik mijn mannetje heb gedragen (alsof je er uitgezakt moet uit zien als moeder )
Dat vind ik ook... alsof ik me moet bewijzen met een bvb flubberbuik... kleine man aan mijn hand is genoeg bewijs toch
Ik heb een Turkse man en tijdens mn laatste zwangerschap kreeg ik al een keer de vraag of ik zoveel kinderen moest krijgen vanwege zijn cultuur haha. En toen onze dochter geboren was een keer een buurvrouw die vroeg of mijn man wel blij was met een meisje :s.. was echt van wtf!?
Dit was wel een tijdje geleden. Ons meisje kon toen net "papa" zeggen en zei het de hele dag door. We stonden in de rij van de supermarkt en ze zei de hele tijd "papa! Papa!" Een wat oudere vrouw voor ons in de rij zei; "papa? Nee, zeg maar mama" N: "papaa!" Vrouw:"nee papa is er niet" en toen tegen mij; "hij is er waarschijnlijk helemaal niet meer hè, iedereen gaat tegenwoordig uit elkaar"
Ooh ja aan mij is ook wel eens gevraagd "is dat je zusje?" En mijn vader, spreek hem ook amper Het was mijn eigen schuld enz dus tja dan weet ik genoeg. op haar begrafenis was hij te laat (kist stond thuis en hij was gewoon 20 min te laat hier) en tijdens de dienst stond hij heel ongeïnteresseerd met zijn armen over elkaar. Had net zo goed van een compleet onbekende kunnen zijn. En is daarna gelijk weggegaan. 2 mnd later sprak ik hem pas weer. nooit een belletje of app Hoe het ging.
Sommige opmerkingen zijn echt om depressief van te worden. Kan het vaak niet geloven dat sommige mensen zo gevoelloos kunnen zijn. Ik ben een tienermoeder en heb eigenlijk nooit echt opmerkingen gekregen van anderen. Maar mijn oude huisarts heeft mij, toen ik net 2 dagen bevallen was van mijn oudste, gedwongen om mij aan te melden bij bjz, anders ging zij mij melden bij AMK!!! Ik was met stomheid geslagen. Ze had nog nooit meegemaakt dat een meisje van bijna 17 een kindje had gekregen. Ze was ervan overtuigd dat ik nooit goed voor mijn kind zou kunnen zorgen. Ik ben er nog steeds behoorlijk pissig over. Maar binnen een paar maanden was ik van BJZ af, want ze zagen echt werkelijk geen reden om mij en mijn kind onder toezicht te houden.