Shart heel erg herkenbaar hoor! Doordat ik hevig reageer op hormonen heb ik tijdens de zwangerschap last van angst en paniek (daarbuiten dus helemaal niet!) Ik heb elke week een echo (was in de begin weken 2x per week) en verder mag ik 1x per dag luisteren met de angelsound om het hartje te horen. Zo heb ik dus minder tot geen last van angst. Veel verloskundige en gynaecologen zijn tegen de angelsound maar in mijn geval waren de klachten van de angst en paniek vele malen groter dan dat de angelsound zou zijn. Waar mijn angst vandaan komt is dus echt hormonaal gerelateerd en daar helpt ook niets tegen. Gelukkig is dit mijn laatste zwangerschap en dan zijn wij hier compleet. (Meer kinderen betekend ook meerdere keren zwanger en dat red ik niet met die hormonen) Praat hierover met je vk. Mijn vk kende mij nog van mijn zoon en herkende de problemen die ik ook had met de zwangerschap van zoon en samen hebben we sus een plan opgesteld van hoe we deze zwangerschap door gaan komen.
Wat zijn jullie allemaal lief en vind het fijn te horen dat ik niet gek ben Elliepellie jullie hebben ook niet echt een makkelijke zwangerschap gehad he!? Dan kan ik het me goed voorstellen dat je angstig bent geweest... Wel fijn dat je angst nu lekker naar de achtergrond is, ik vind je tip over het 10 minuten klaag momentje wel een goede! Ook om het op te schrijven die ga ik onthouden! Shaddixx je slaat de spijker op z'n kop, met al die dooddoeners ik denk dat ik ook voor de 40 echo's ga heb een psycholoog waar ik na de geboorte van m'n dochter ook liep, maar ja die komt ook niet echt verder dan: dat het heel logisch is voor mij... Tja... Sparky thanks jij ook een knuf! Hoop dat het bij jou ook helemaal voorspoedig mag gaan dit keer! Liefde zo herkenbaar wat je schrijft dat je gewoon het gevoel hebt dat je het na alle ellende gewoon niet verdiend om nogmaals dezelfde ellende mee te moeten maken! Ik hoop dat je een droombevalling zult hebben dit keer en dankjewel Drieka echt vervelend he, ik hoop dat het bij jou na de 20 weken vanmiddag ook naar de achtergrond zal verdwijnen en dat je echo vanmiddag gewoon helemaal goed zal zijn! Maartt thanks voor je tip, ik loop al bij de gyn de hele zwangerschap dus elke 4 weken echo krijg ik sowieso ik hoop gewoon dat het wat minder zal worden na de 3 maanden grens. Eigenlijk ben ik best luchtig geweest erover de eerste 2 maanden, maar het is nu zo dat de 'eindstreep' in zicht is van die magische 3 maanden grens en dat ik dat nare beeld niet uit m'n hoofd krijg dat het alsnog misgaat op het laatste moment. Scheelt ook dat ik nu veel tijd heb om te piekeren... Vanmiddag nog maar even spieken schoonmoeder blij want die mag mee Bedankt allemaal echt super lief!
Ken je gevoel heel goed... Ben nu 7 wkn + 3 dgn zwanger en ben zo bang dat ik ga vloeien... Kijk dan ook echt uit naar volgende week... Heb dan de eerste echo. Het is bij ons 2 keer misgegaan en daardoor is de angst wel meer denk ik. Bij de eerste 2 zwangerschapen geen last van gehad. Daarna een mk en bij de 3e wel meer last. Daarna weer een mk en nu nog meer last. Vanmorgen nog een keer getest... Hoe dom, want deze was een stuk lichter als de andere test. Niet best voor je gemoedsrust...
En hoe was het gegaan vanmiddag? Hier ook angsten hoor. Bij mijn eerste had ik dat helemaal niet zo. Maar het duurde nu even voor ik zwanger was en ik had vanaf het begin al het gevoel als het nu misgaat, dan lukt het nooit meer. Ook heb ik al redelijk wat bloedverlies gehad. Ik heb volgende week vrijdag de nekplooimeting, dus ik vind dat erg spannend. Ik hoop dat ik daarna wat relaxter kan worden.
Het gaat zoals het gaat... je kan zaken nooit helemaal voorspellen. Het gevoel hoort erbij, zwangerschap, als de kleine geboren is tot aan je graf maak je je zorgen denk ik. Zolang je echter ook niets weet en dus zorgen over kan maken, leren loslaten. Zoals mijn eerste zin, het gaat zoals het gaat... en je lichaam doet de rest. Heb je zelf niet veel invloed op, behalve je rust pakken en zorgen dat je gezond eet.
Bedankt voor jullie reacties Gisteren weer een hele actieve beeb mogen bewonderen! Hij was goed gegroeid en het zag er allemaal prima uit Dus weer gerust gesteld
echte tips heb ik niet, maar geef je gevoelens de tijd. je kan niet ineens de knop omzetten en ineens in volle rust van je zwangerschap genieten. bij mij duurde het 20 weken... heb 2 x extra met de doppler mogen luisteren of tie het nog doet. daardoor ging ik ook ietsjepietsje geruster de 20 weken echo in. maar toen ze alle belangrijkste organen gehad had moest ik wel even huilen. alles was goed! hoe kan dat nou? zou het ons dan wel een keer gegunt zijn? heel byzar. en nu kan ik het loslaten. alles ziet er goed uit. sinds 2 dagen voel ik eindelijk de kleine als een malle schoppen. maar oh wat zijn die 20 weken omgevlogen door mn gepieker..... de andere helft ga ik er met volle teugen van genieten heb ik met mezelf afgesproken. waarom?? omdat we misschien eens een keer wel geluk mogen hebben en omdat het misschien eens een keer wel goed mag gaan ! knuf!
Nee hoor ik heb het ook ik ben nu 15.1 weken zwanger en been krampen en geen bloedverlies en toch denk ik gaat het wel goed daar binnen.de Vk zei je mag altijd langskomen om te laten luisteren naar het hartje nou ik denk dat ik dat elke week wel gedaan heb.en dan klinkt het goed dat zegt de Vk ook maar dan toch die onzekerheid.ik ga volgende week woensdag een pretecho doen nou ik kan de dagen wel omkijken word er soms ook zelf gek van.de Vk zei ook dat als ik het eenmaal voel de behoefte om te laten luisteren minder word dus dat ik het dan meer vertrouw nou laten we daar dan maar op hopen.ik zit zelfs nu weer te twijfelen of ik zou bellen om te laten luisteren ;( Nou dames iedereen succes ermee. Liefs
Ik heb zelf een angst stoornis en maak me direct zorgen als ik wat raars voel. Vandaag wat rozige bruine afscheiding gehad en dus naar verloskundige gebeld gelukkig mag ik vandaag even langs komen. Word binnenkort ook op aanrader van de verloskundige voor een speciale poli in het ziekenhuis aangemeld. Waar je een gynaecoloog en psychiater hebt die er op gespecialiseerd zijn.
Je bent zeker niet de enigste. Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was dacht ik steeds dat er iets mis was. Toen met 12 weken echo gehad was k even een paar dagen gerust en toen begon de onrust weer. Elke keer weer dingen in mijn hoofd halen, bang dat er iets mis is. Dit heb ik tot mijn bevalling gehad..achteraf als ik eraan terugdenk vind ik het erg jammer dat ik elke keer bang was dat er iets zou zijn of dat iets niet goed was. Waarom ik angstig was, weet ik niet want het was de eerste keer dat ik zwanger was. Ik weet wel dat al die minuten dat ik angstig was ik niet heb kunnen genieten van mijn zwangerschap. Het hielp mij om te denken dat ik er toch geen verandering in kan brengen. Je kan gezond eten, gezond leven en genieten meer kan je niet doen. Ook hielp het om niet elke keer als ik onzeker was van alles op internet op te zoeken...
En ohja.. soms hoor je mensen zeggen "als je het gevoel hebt dat er iets mis is, is er vaak ook iets mis" dit maakte mij nog angstiger. Dit is helemaal niet waar, kijk maar naar al deze mensen die reageren
Hier al 30 weken, en het gaat wel beter dan in het begin maar de angst blijft. Is denk ik heel normaal na een miskraam. Mijn tip: het is niet òf angst hebben òf kunnen genieten van je zwangerschap, het is juist allebei. Het is heel normaal om nu geen vertrouwen te hebben, ga het ook niet afdwingen bij jezelf. Maar vergeet niet ook te genieten van de goede momenten, zoals een goede echo, je kindje die je straks meer voelt bewegen en die op je gaat reageren.