Mijn dochter begon een tijdje geleden soms moeilijk te doen onder het drinken. Ze begon soms te huilen als ze twee slokken genomen had, wss verborgen reflux. Een paar weken later toen ze zich had verslikt en er twee golven terug gekomen waren, wilde ze de volgende fles niet drinken. Twee dagen later is ze in het ziekenhuis opgenomen en vervolgens was iedere fles een drama: krijsen, overstrekken etc Aversie?? Sinds vorige week vrijdag heeft ze een sonde en sinds afgelopen vrijdag is ze thuis met sonde. Er zal prelogopedie bij ons thuis gaan komen. Ik vind dit erg moeilijk en merk dat ik er erg verdrietig over ben. Wetende dat ik blij moet zijn dat ze nu voldoende binnen krijgt, maar verdrietig omdat ik weet dat ze drinken kan en ik het allemaal zo anders had voorgesteld en ook boos omdat ik het gevoel heb dat het nooit zover had hoeven komen. Thuis moeten we de voeding nu hevelen of met de pomp toedienen (waardeloos) Ik vind dit zo klinisch en zo niet leuk. Ik mis de flesmomenten. Ik haat die pleisters op haar gezichtje en die rotslang. Mijn moeder heeft totaal geen begrip voor mijn gevoel en zegt dat ik blij moet zijn dat ze gezond is. Dat ben ik ook, maar toch.....mensen die kijken in de wagen en verschrikt verder lopen omdat ze denken dat het een ernstig ziek kind is. Mijn andere twee kinderen die graag een flesje willen geven maar dat kan niet, samen babyzwemmen ho maar, alles is anders nu Nu zegt de verpleegkundige in het ziekenhuis ook nog dat er een grote kans zal zijn dat ze met het eten van de lepel of vast voedsel ook moeilijk zal doen. Ik word soms echt moedeloos en depri hiervan. Zou moeten genieten, maar kan het niet. Wie herkend dit?
mijn oudste heeft een half jaar een sonde gehad, hij dronk bijna niks en dit was de enigste oplossing. heel rot idd en kindjes zien er dan gelijk zo ernstig ziek uit, klopt helemaal. tja mijn zoon eet nog steeds niet veel, maar geen sonde meer. hij krijgt op een dag veel te weinig eten en drinken binnen maar toch doet hij het verder redelijk. maar hij eet en drinkt wel, dus maak je daar nog geen zorgen om alsjeblieft. dat is ver in de toekomst en op dit moment weet je niet wat je dochter gaat doen. ik denk dat je moeder zo reageert uit zelf bescherming, veel mensen willen van anderen soms niet zien dat het niet goed gaat. gebeurt hier nog steeds maar dat is een andere discussie. voor jou idd niet leuk, en op zich klopt het ook wel wat ze zegt maar daar heb jij niks aan. jij maakt je zorgen om je dochter haar toekomst en een kindje met een sonde is niet niks, reden genoeg dat jij je zo voelt vind ik. je kan proberen haar dat duidelijk te maken en uit te leggen dat je wel blij bent dat ze gezond is maar dat dit je heeft doen schrikken en je je erg zorgen maakt om haar en haar toekomst. dit is niet wat je voor ogen had toen je dochter ter wereld kwam.
Klopt helemaal, ik maak me zorgen en had me zo niet voorgesteld. Vanaf welke leeftijd kreeg jouw zoontje de sonde en wanneer mocht hij eruit? Heb je hem in de tijd van de sonde wel de fles aangeboden? Dronk hij alleen te weinig of had hij ook een aversie tegen de fles/het drinken? Als mijn dochter de fles al ziet of de speen in de buurt komt is het al mis momenteel. Terwijl ze eergisteren nog wat dronk. Krijgt mijn dochter zo geen probleem met slikken, dat ze dat straks niet kan of durft? Had jij hulp van een prelogopediste? Gaf jij voeding dmv hevelen of met een pomp? Soms lijkt het of ik in een slechte film zit...
mijn zoontje kreeg vanaf de geboorte een sonde vanwege niet goed kunnen drinken. hij mocht eruit omdat hij er veel last van kreeg, de sonde kon maar aan 1 kant in zijn neus en omdat hij hem er wekelijks uittrok raakte alles nogal geïrriteerd. wij hebben toen d.m.v fruit hapjes enz hem aan het eten gekregen. fles dronk hij wel maar telkens te weinig. toen de sonde er nog in zat boden wij hem de fles aan en alles wat hij te weinig dronk ging via de sonde erin. ik zou haar voorlopig even rust gunnen van de fles zodat ze even kan bijkomen. en dan als de boel tot rust is weer eens proberen. hopelijk gaat ze dan wel drinken. wij hadden geen hulp van een pre logopediste. eerst gingen we hevelen en later hebben we nog een pomp gebruikt. hoe oud is ze?
Volgende week wordt ze 3 maanden. Voorheen dronk ze heel wisselend: de ene keer meer dan een andere keer. Op een gegeven moment maar 60 of 40 cc per keer, echt te weinig. Eergisteren dronk ze dus wel weer wat, maar gisteren en vandaag helemaal niks meer. Het lijkt erop dat sinds de periode is aangebroken waarop een baby van reflexmatig naar willekeurig gaat drinken, dat het toen allemaal verergerd is. De prelogopediste zag dus niks toen ze een keer dronk aan haar motoriek. Maar het lijkt erop dat ze soms wil beginnen met drinken ( als ze al niet huilt) maar dan gaat ze kokhalzen. Zou haar zuigreflex te weinig zijn, ze wil namelijk ook geen speen. Haar wurgreflex is dus wel heel sterk aanwezig zo te zien...? Denk je dat de fles weglaten beter zal zijn nu?
tja als zij zo sterk reageert op de fles zou ik zelf idd de fles even achterwege laten miss dat het dan wat verbeterd. miss domme vraag maar heb je meerdere flessen en spenen geprobeerd? want misschien gaat de speen te snel en verslikt ze zich.
Ze heeft zich idd al eens verslikt en daarom zijn we toen geswiched van de Difrax fles met S speen naar de Dr. Brown fles met de eerste speen (ook Avent nog geprobeerd) en vervolgens nu toch maar de Difrax weer terug geprobeerd omdat de Dr. Brown zachter en langer is en ze zo snel kokhalst. Vandaag 1 x de fles aangeboden en toen duwde ze hem met de tong telkens weg en later toen het leek of ze wel wel gaan zuigen begon te direct te kokhalzen.... Mss moeten we idd maar de fles weer weglaten voor een paar dagen, maar vrees dat het nooit meer wat wordt met dat drinken Prelogopedie hoeft zo niet eens mee te kijken, want ze drinkt niet eens. Motorisch zag ze laatst niks bijzonders. Ik hoorde wel vaak het klakgeluid alsof ze te hard zoog. Heb ik bij de ander kids nooit gehoord. Voorheen zoog ze nog wel eens op een speentje, maar dat is ook miet meer zo sinds een dikke week....
hebben ze ook in haar mond en keel gekeken of daar iets te zien is wat het kokhalzen kan veroorzaken?
Ze hebben gekeken of ze spruw heeft, ik hoop dat ze ook verder gekeken heeft, hebben we wel gevraagd. Ze zeggen dat het wurgreflex nog voorin zit, ja maar dat is bij alle baby's. Ze wordt als ze de voeding krijgt ook wat onrustig, gaat in haar oogjes wrijven en gapen....herken je dat?
gaat de voeding wel vlot genoeg? bedoel ze wordt onrustig en gaat gapen misschien gaat de voeding te langzaam en wordt ze daarom onrustig. herken het niet mijn zoon wilde gewoon niet.
Ik bedoel dat ze in haar ogen gaat wrijven en gapen en huilen als ze de voeding via de sonde krijgt. De fles drinkt ze sinds een aantal dagen helemaal niet meer...
je hebt het over dat de verpl. zegt dat het miss niet goed gaat komen maar wat zegt de kinderarts ervan dan?
De kinderarts zegt dat we met prelogopedie aan de gang moeten en dat we het stapje voor stapje moeten bekijken en dat ze er nog niks over kunnen zeggen... Ze krijgt tegen de reflux Omeprazol suspensie, hoop wel dat het werkt. Vandaag wilde ze beginnen met drinken en nam ze twee slokjes en werd wat onrustig en begon te jammeren en stopte toen.
De afgelopen 4 dagen helemaal niks, maar voordat ze het ziekenhuis in ging dronk ze alle flessen, maar deed ze soms wat moeilijk. Dus ze ging het ziekenhuis in terwijl ze gewoon drink en we krijgen haar met volledige sondevoeding eruit...
hmm dus het lijkt alsof ze wel wat vooruitgang boekt als ze nu wel probeert wat te drinken. waarom hebben ze die sonde erin gedaan dan als je wel dronk?
Ze dronk te weinig zeiden ze. Ze moest minimaal 500 ml per dag drinken om niet af te vallen en daar kwam ze na twee flessen geweigerd te hebben niet meer aan..
Het weigeren of moeilijk doen om een fles kan ook te maken hebben met de voeding. Mijn zoontje deed dit ook en bleek koemelk allergie te hebben. Eenmaal over op andere voeding ging het super goed! Heel veel succes en sterkte allemaal, dit is toch niet een situatie die je wenst voor je kindje. En ook niet voor jezelf, dat wordt ook nogal eens vergeten.