Veel zijn al bevallen die hier zaten. Voor mij kan het inmiddels elk moment gaan gebeuren. Vandaag 38+3. Maar misschien komen er meer mensen bij om hier te praten, het topic hoeft niet stil te vallen. Dus stel je ff voor
Ik wil ook wel mee kletsen Ben benieuwd hoeveel overgewicht jullie hebben...ik best wel veel. En ik let al heel erg op mijn eten, maar ik kom aan als een gek Nu al 12 kg Ik vind het echt vreselijk! Mijn gyn maakt zich er gelukkig niet druk om, maar ik wel. Ook bang voor complicaties straks met de bevalling bijvoorbeeld. En omdat het er twee zijn ben ik zo bang dat er nog zeker wel 10 kg aankomt ook... bah Ik wou dat ik eerst nog wat meer was afgevallen voordat we weer ervoor gingen. Vind het best zwaar worden... Hoe ervaren jullie het?? Rietje88 spannend; het kan elk moment gebeuren!!
Dan stel ik mij ook maar voor. Ik ben 22 weken zwanger en heb een bmi van 30. Ben tot 21 weken niet aangekomen. Heb hierna niet meer op de weegschaal gestaan. oh en heb meteen een vraag. Ik moet in het ziekenhuis bevallen. Dit vind ik prima, maar vraag mij af of ik onder behandeling blijf van mijn vk? Ik heb het gevoel dat een vk meer geduld heeft dan een gyn.
Leuk! Ik stel me graag voor. Ik ben Hilly1980, 34 jaar. In verwachting van ons eerste kindje, na een aantal jaren MMM. Maar dat staat ook in mn onderschrift Ik heb een hoog BMI, ik weet niet eens precies hoe hoog. Maar qua kledingmaat zit ik op 46. Over de hele zwangerschap bekeken ben ik nu 3kg aangekomen, alleen ben ik in het eerste trimester eerst nog wat afgevallen. Ten opzichte van 11w ben ik met 23w 5.5kg aangekomen. Ik ben daar zelf eigenlijk wel tevreden over en mijn gynaecoloog ook. Vanwege mijn overgewicht ben ik met 12w al getest voor zwangerschapsdiabetes. Ondanks dat mijn nuchtere waardes goed waren moest ik toch een OGTT. Hier was mn waarde na het suikerdrankje wel licht verhoogd. Vandaar dat ik sindsdien onder controle sta van de internist/diabetes vpl. Ik houd nu thuis dagcurves bij en tot nu toe gaat het goed en heb ik eigenlijk nog niets aangepast in mijn eetpatroon. Ik verwacht niet dat ik dat tot het einde van de zwangerschap vol kan houden, maar ik hoop zolang mogelijk uit te stellen dat ik evt insuline zou moeten spuiten. Ik ben getrouwd en de twee kinderen van mijn man (16 en 13) wonen de helft van de week bij ons. Mijn buik is nog niet mooi rond, ik heb duidelijk nog twee 'gedeeltes' en dat vind ik erg jammer. Ik hoop wel dat dat op een gegeven moment strak trekt.
@ Kattenvrouwtje, het gaat wel goed. Ben tot 7 maanden zwak, ziek en misselijk geweest. En dat ben ik gelukkig niet meer. Heb wel een te lage ijzer, waardoor ik met mn kont vastgeroest zit aan mn burostoel Verder alleen veel zenuwen mbt tot het bevallen. @ Krullie85, aankomen is zeker vervelend tijdens de zwangerschap. Ben nu ook ongeveer 12 kilo rijker. Maar dat is eerlijk gezegt wel mijn eigen schult. Als je er al alles aan doet dan kan je niks anders dan er stevig tegenaan gaan als de bevalling is geweest. @ Dubbelbloed, als je vk degene is die je normaal ziet dan zal ze waarschijnlijk de bevalling doen in het ziekenhuis. Dan huren ze daar een kamertje. Maar mocht het medisch worden dan zal je alsnog doorgestuurd worden naar de gyn. Verder kan je de procedure van de vk beter aan haar vragen. Het verschilt soms een beetje. @Hilly, herkenbaar. Ik heb zelf een ronde buik met een flap aan de onderkant. Jammer dat het niet mooi is. Maarja gelukkig is de buik wel functioneel atm.
Hi iedereen! @Dubbelbloed: netjes zeg niet aangekomen, in ieder geval waarschijnlijk niet veel! Bmi van 30 vind ik nog acceptabel in mijn geval haha Ik denk dat ik wel op 35 zit of zelfs tussen 35 en 40. Eens berekenen. Wat betreft het ziekenhuis: word je later in je zwangerschap doorgestuurd naar de gyn, neemt hij het over? Of blijf je tot het einde gewoon bij je vkpraktijk? Ik liep vanaf het begin in het zh, bij mijn dochter maar nu ook met tweeling. In het zh zie je om en om de gyn, dan wel de vk. Want ook in het zh heb je een gewone vk. Wat me opvalt, de gyns zijn idd een stuk daadkrachtiger. Ze gaan wat sneller, hakken knopen door, zijn er vooral voor het medische aspect. De vk's nemen echt uitgebreid de tijd voor je, tonen belangstelling en beantwoorden al je vragen en zorgen. In principe wordt je in het zh ook altijd begeleidt door de vk bij je behandeling. Dus de vk in het ziekenhuis. Af en toe komt de gyn om de hoek kijken, maar als er verder geen bijzonderheden zijn zie je die verder niet Maar wellicht, als er verder niets aan de hand is, gaat jouw eigen vk mee om je te ondersteunen in het zh? Zou het vragen! @Hilly: leuk nog iemand van de mmm Ik vind jouw overgewicht ook reuze meevallen Ik heb allang geen maatje 46 meer! Je hebt het heel netjes gedaan qua aankomen zeg, chapeau! Ze hebben vroeg je suiker gecheckt zeg. Hier heb ik de gtt test net achter de rug. Gelukkig niets aan de hand, hoewel ik zelf dacht dat het wel eens mis zou kunnen zijn aangezien ik zoveel aankom. Rond de 30 weken moet ik het waarschijnlijk nog een keer doen. Wat zonde van je buik! Hier hetzelfde Maar komt ook omdat ik een jojo ben en ooit 55kg ben afgevallen. Ik heb dus ook nog een flap ergens hangen en die doet niet mee aan de zwangere buik Nu zou ik wel een buikband kunnen dragen omdat mijn buik mega is van de tweeling, maar bij de eerste zag het er niet uit omdat je dat onderdeel ook nog zat zitten zeg maar. Met de juiste kleding zie je er toch prachtig zwanger in uit en zie je niets van die twee delen! @Rietje: wauw ook heel netjes 12 kg zeg over je hele zwangerschap! Ik was bij mijn dochter 20kg aangekomen en de dag na de bevalling was er 13 af! Grote kans dat jij alles nu ook meteen weer kwijt bent en misschien nog wel minder weegt dan voor je zwangerschap
Welkom 'nieuwe' leden, gewoon lekker meekletsen hoor. Ik had bij start zwangerschap een gewicht van 99,2. In hele zwangerschap 3,5 kg aangekomen en weeg nu, 2 weken na bevalling, 96,0kg. Wat vervelend dat je er veel last van hebt jufh... hopelijk krijgt het toch een goed plekje voor je. Ik heb tnt geen vervelende gevoelens over bevalling. Ik heb ook geen echte kraamtranen gehad... ben alleen wel nog verdrietig over de borstvoeding. Ook steeds als ik het daarover heb, rolt er een traantje of 2 over mijn wang... het herstel valt mij niet tegen... kan alweer traplopen en opstaan vanaf bank/stoel. Pijn is draaglijk met de medicijnen...Vrijdag controle bij de gynaecoloog . kijken of alles goed geneest etc. jesper doet het nog steeds heel goed, tevreden mannetje!
Gefeliciteerd met jullie kindjes meiden! En heftige bevallingen lees ik hier...sterkte! Praat er veel over, doe wat goed voelt. Je moet het wel een plekje kunnen geven. Een bevalling heeft zo een enorme impact! Nog meer als het niet helemaal loopt zoals verwacht. @Suzanne: heftig he wat betreft borstvoeding. Heel herkenbaar. Pas nu eigenlijk dat ik het geaccepteerd heb dat het bij mijn dochter niet ging, maar ik heb heel wat maanden erom gehuild. Wellicht komt het straks allemaal weer terug. Bij de tweeling wil ik het toch weer gaan proberen, maar stel dat het nu wel lukt, hoop niet dat ik me dan schuldig ga voelen naar mijn dochter dat het bij haar niet ging. Vreselijk als je iets zo graag wilt geven en het door omstandigheden niet lukt knuff
Jeetje, nou precies... wat mij wel opviel, is dat het eerste wat ik zei toen ik uit de OK kwam: "Ik weet niet of ik die borstvoeding ga redden hoor..." Terwijl ik de hele zwangerschap zo positief en 'pro'-BV was! Ik wens je een hele goede zwangerschap van de tweeling, Hopelijk komt het straks wel goed op gang
Ik heb een afwijkinkje om t netjes te verwoorden, waardoor de kans niet heel groot is dat ik borstvoeding kan geven. Paar jaar terug leek het nog helemaal onmogelijk dat het ooit zou lukken. Daardoor heb ik al voorbereidingstijd gehad om me erbij neer te leggen als het niet gaat lukken. Lijkt me lastig als je het heel graag wil en het niet lukt. Ook al er niet vaak over gepraat wordt lukt het naar horen zeggen bij 50 procent van de vrouwen niet. Je kan er niks aan doen als je lichaam het niet wil. Je blijft toch afhankelijk van de natuur.
meer meiden die gelijk met mij oplopen, das leuk, dan schrijf ik ook gezellig mee Wij zijn nu 22w5 en hebben morgen controle echo en wat heb ik toch iedere keer opnieuw schrik dat het niet goed zit. Door mijn overgewicht en het feit dat de placenta voor de beeb zit, voel ik nog steeds geen beweging daarbinnen, dus dat maakt mijn ongerustheid alleen maar groter, maar ik heb begrepen dat het nog te vroeg kan zijn. Mijn BMI is 33 en heb ook heel veel last van een grote vleesboom die aan de buitenkant van mijn baarmoeder zit, maar die wordt goed in de gaten gehouden bij iedere echo. Ik lees binnenkort even een aantal pagina's terug om me verder te verdiepen en dan uitgebreider te reageren.
Rietje en Krullie, bedankt voor jullie antwoorden. Ik zal het bij een volgende afspraak nog even navragen, maar voor nu ben ik gerust gesteld dat waarschijnlijk mijn vk, gespecialiseerd in hypnobirthing, de bevalling zal begeleiden. Ik zie trouwens nog meer "oudere" dames hier, gefeliciteerd met jullie babies en de anderen wil ik veel succes wensen met de laatste lootjes. Jolanda, ik zie dat we even ver zijn. Succes morgen! leuk om.de kleine weer te zien.
Welkom Jolanda Ik wil niet te veel klagen. Maar ik heb echt het gevoel dat hoe groter de kans wordt dat het gaat beginnen, hoe onzekerder ik word. Ik kan me er nauwelijks toe zetten om naar bed te gaan, hoe moe ik ook ben. Ik zit met allerlei angsten in mn hoofd. Ik hyperventileer niet meer maar ik ben heel veel bezig met vragen aan mezelf. Ben ik wel geschikt als moeder? Kan ik achteraf omgaan met de bevalling aan zich? Hoe moet ik omgaan met mensen die zich met de opvoeding willen bemoeien? (zoals schoonouders). etc... Ik heb het gevoel dat ik sterker moet zijn dan ik ben. Ik begin me zo klein te voelen....
Is niet zo een fijn gevoel Rietje, Ik heb misschien makkelijk praten met mijn 22 weken maar bij angsten of bangmakerij zeg ik tegen mezelf: ik kan niet meer terug maar ik kan en zal er het beste van maken. Hopelijk helpt het ook voor jou. Je wordt vast een fantastische moeder en fouten maken hoort erbij, daar leer je van!
Meestal zijn zenuwen ook erger als je op de wacht bank zit. Misschien gaat het wel over als ik eenmaal bezig ben en het te druk heb om te stressen. Het is de eerste, en ik heb niet veel idee van wat ik kan verwachten.
dat ligt volgens mij wel iets genuanceerder, het kan zijn dat 50% van de vrouwen er niet mee doorgaat of er binnen een bepaalde tijd mee stopt. maar écht fysiek onmogelijk is het echt maar voor ca. 2% van de vrouwen. de rest zou het biologisch gezien moeten kunnen. dingen die negatief zijn voor het slagen zijn ingrepen in het ziekenhuis, een slechte begeleiding bij de start, keizersnedes, slechte adviezen in de omgeving, etc. etc. ik bedoel dus niet dat de vrouwen buiten die 2% die niet doorgaan het niet graag genoeg willen ofzo ik denk dat het mij niet gelukt was zonder een paar telefoontjes met de lactatiekundige en een huisbezoek van haar, die gaf me genoeg zelfvertrouwen om vol te houden na de keizersnede en in het ziekenhuis, waar de begeleiding echt heel slecht was... gelukkig was de kraam ook heel goed in de begeleiding, en loopt het nu naar wens. ik vind het wel zwaar soms en weet ook niet of ik mijn gewenste half jaar ga volhouden.