Ik ben een echte zijslaper. Op mijn buik kan ik niet slapen dan krijg ik geen adem op de een of andere vage manier (of ik lig gewoon verkeerd dan op mijn buik). En op mijn rug is ook een ramp. Ik blijf dan maar staren naar het plafond.. Op mijn zij slaap ik vaak binnen 5 minuutjes.
Altijd op mn buik. Ik vond het ook echt vreselijk dat ik tijdens m'n zwangerschap op een gegeven moment niet meer op mijn buik kon liggen. En de nacht nadat ik was bevallen lag ik gelijk weer op mijn buik, heerlijk!
wij slapen altijd lepeltje lepeltje (ik achter) Dus beide op onze linkerzij en mijn armen om hem heen. Zijn we helemaal klef dan houdt hij ook nog eens mijn hand vast... lig ik alleen in bed dan slaap ik meestal op mijn rechterzij. slapen beide heel rustig dus bewegen bijna niet.
Pff hou je dat een hele nacht vol? Ik kan dan echt niet slapen! Mijn arm gaat pijn doen enz. Geef mij maar gewoon ruimte. Ik val in slaap op mijn rug maar word wakker op mijn rechterzij.
NAAKT! O wacht, dat was de vraag niet zeker . (Ik lieg trouwens ook nog eens, want ik slaap altijd met een pyjama aan.)
Op mijn buik, met mijn armen onder me, de deken tot mijn oren en liefst met het kussen over mijn hoofd. Lekker knus . Wel een gaatje over om te ademen haha.
Half op mijn buik/zij met 1 been opgetrokken. Het liefste onder mijn buik en opgetrokken been een kussen..
Je kan op je zij gaan liggen en dan een kussen tegen je buik aan, je armen om het kussen heen. Zo heb je een gevoel dat je toch op je buik slaapt. Was mij aangeraden, was toen al overtijd