Hmmm, sorry... het is laat. Ik las 'niet willen eten, niet willen slapen'... Ik doelde dus op manipulatief gedrag en kinderen zijn daar o zo goed in, vooral als je zelf moe bent of niet lekker in je vel zit. Dat voelen ze perfect aan hoor Nee wat jij noemt valt niet onder grenzen opzoeken...
Er is bij mij ook geen vreemde die tegen mijn kind hoeft te schreeuwen, of mijn plaats voor een eventuele corrigerende tik op de billen hoeft te geven. Dat kan ik prima zelf, dus als iets niet bevalt aan mijn kind, dan kom je naar mij, en niet aan mijn kind. Verder zag ik eerder als reactie iemand die het had over dat de jongetjes wel iets ergs deden, en daar dacht ik ook meteen aan. Als ik tegen mijn dochter zeg niet op de straat, dan is het ook gewoon niet, ook niet een stukje, een voetje, een beetje. Voor hetzelfde geld wil ze even snel grappig doen, verliest haar evenwicht en kukelt zo onder een auto. Sommige dingen zijn gewoon echte No Go's, en dan is het niet direct pak op haar billen, maar niemand die weet hoe lang die twee jochies dit al aan het doen waren, en wat er daarvoor voorgevallen is. Zelfde geld heeft moeders hem al een keer van straat af moeten plukken die dag. Ik heb zelf het idee dat als iemand stelselmatig zijn of haar kind zou slaan, zij dit juist niet in het openbaar zouden doen, omdat ze weten dat ze fout zitten.
Dit was het voorval dat TS beschreef. Het verwondert me dat de meesten die reageren hieruit concluderen dat de jongens waarschijnlijk al de hele dag vervelend waren, iets heel gevaarlijks deden en moeder een pedagogische tik uitdeelde........
De 2 andere voorbeelden die je noemt zijn inderdaad ook schadelijk voor kinderen en redenen om in te grijpen.
vind niet dat je je daarmee hoort te bemoeien.. wie weet was hij de hele dag al aan het etteren en was moeders er gewoon klaar mee! een tik voor de billen kregen ze hier ook weleens hoor! niks mis mee!
Ik denk dat de enige juiste conclusie is dat je helemaal niet kunt oordelen puur op basis van die 2 minuten.
Ik snap je gevoel helemaal! Kan er ook niet tegen om zoiets te zien. Maar zou er in dit geval ook niets van gezegd hebben. Ik kan me namelijk wel voorstellen dat je even aan het einde van je Latijn bent en geen puf meer hebt voor praten/afleiden en daarom gebruik maakt van een tik. Maar ik vind dat een 'corrigerende tik' niet bestaat. Ik begrijp niet en heb nooit begrepen waarom het okee gevonden wordt dat een volwassene een kind slaat. Die volwassene is groter, sterker, kortom geen partij voor een kind. Ik vind het dus in alle gevallen een vorm van machtsmisbruik. Maar ik weet ook wel dat lang niet in alle gevallen schade optreed bij een kind gelukkig. Zou mezelf als ouder wel afvragen waarom je op slaan overgaat. Je bent zo'n stuk ouder en wijzer dan je kind. Die kun je toch wel op een andere manier aan?
De clou is dat in het topic over schreeuwen meerdere moeders aangaven niet te schreeuwen tegen hun kind omdat ze dat niet goed vinden. Maar in dit topic zegt een meerderheid van de reageerders dat een tik wel kan. Dat vind ik erg krom. Schreeuwen is niet goed, maar slaan ook niet. En in het openbaar tegen een kind schreeuwen of het slaan vind ik helemaal te ver gaan. Iedereen maakt fouten, doet dingen waarvan ze achteraf vonden dat het pedagogisch niet zo slim was. Maar ik ben oprecht verbaasd over de hoeveelheid moeders die hier glashard zegt een corrigerende tik totaal geen probleem te vinden, zelfs als normaal onderdeel van de opvoeding te ervaren. Ik snap dat echt niet. Het is mijn inziens een groot misverstand dat het ook maar enige pedagogische waarde heeft.
Ik had er niks van gezegd. Ook al wordt er bij ons echt geen tik uitgedeeld, (ik heb ze wel ontvangen vroeger als kind en ben er echt niet slechter op geworden). Ik ken de situatie niet, wie ben ik om me daar mee te bemoeien. Gisteren had ik een dag die eigenlijk niet veel voorkomt, smiddags met mijn drie kids even naar de eendjes, jongste van 4 maanden in bondolino, peuter van 2,4 jaar lopend met oudste van 5 lopend. Ik had de kinderwagen mee zodat peuter erin kan als hij moe is. Peuter was opstandig en ondeugend en deed continu in mijn ogen zeer gevaarlijke dingen. Hij was echt op zijn best met zijn peuterpuberteit. OP een gegeven moment rent hij voor me uit richting een kruising, en nou woon ik in een rustig dorp en op zondag was er geen kip op straat, maar dan nog! mag hij niet zomaar een kruising over rennen. Hij reageerde niet op mijn vraag of hij even wilde blijven staan om handje te geven bij het oversteken, en rende door. Ik verhef mijn stem om te roepen: handje geven aan mama...geen reactie...Peuter steekt zo straat over, ik had baby in de bondolino en kon niet goed rennen. Was het zo zat dat ik hem opgetild heb (al spartelend met 'neeeeeeeeeeeeeee mama neeeeeeeeeeeeeeeeeeeee mama neeeeeeeeeee mama) en in de kinderwagen zette, en de riempjes vast deed. Hoor ik achter me een ouder echtpaar 'aaaaaaaahhhh hij mag niet lopen van zijn moeder ' Moraal van het verhaal, degene die alleen het laatste stukje zagen, dat ik hem dus oppakte en hij tegenstribbelde op vol volume en ik hem vast zette, zou ms kunnen invullen dat mijn kind van mij niet mocht lopen. Maar er ontbreekt een heel stuk aan het verhaal. Zij zagen niet dat hij al tig keer gevaarlijke dingen had gedaan en niet gereageerd had op mijn waarschuwing, dat wanneer hij niet naar mama ging luistern, hij even in de kinderwagen moest. Het is voor buitenstaanders toch nooit goed. Een ander had misschien alleen het stukje gezien dat hij voor me uit de weg overstak 'nou ja zeg, laat ze zomaar zo n klein jongetje alleen oversteken '.. Weer een ander had misschien mijn stemverheffing gehoord en gedacht nou nou, wat schreeuwt die naar dat kind. Weer een ander had misschien het hele plaatje gezien en gezegd van 'goedzo, hij moet leren luisteren'. En dan heb je nog tig verschillende kijken op opvoeden.. Nee ik bemoei me echt niet met kinderen van een ander in zo n situatie. Als ik stelselmatig dingen zou signaleren is het verhaal heel anders, maar dat kan je niet zeggen naar even naar een momentopname gekeken te hebben.
Dus ehm...binnenshuis mag wel? Ik zie meer mensen zeggen dat in het openbaar not done is, ik vind dat een rare uitspraak, wat maakt het voor verschil? Binnen of buiten, het blijft schreeuwen en slaan.
@rwobiys: en als je niks had gedaan hadden ze 2 minuten later geklaagd dat het een irritant ventje is dat NU al niet luistert.. En later vast crimineel wordt..
Nee waarom moet je er iets van zeggen dan? Als een kind nu mishandelt word ja Bemoei je lekker met je eigen is haar kind....
Klopt, ik sla en schreeuw binnen ook niet. Maar als ik buiten ben let ik bij de oudste inmiddels wel een beetje op wie er in de buurt is als ik straf. Zijn vriendjes hoeven niet alles mee te krijgen. Maar dat is meer omdat ik wil voorkomen dat hij door anderen ook nog wordt aangesproken. Inmiddels heeft hij de leeftijd dat bepaalde zaken extra schaamte opwekken en dat wil ik meestal niet.