Hallo allemaal! Onze kleine meid is nu ongeveer 9,5 maanden oud... Tot voor kort sliep ze heerlijk door 's nachts, maar nu is het echt drama... Vaak kan ik er 3x per nacht uit omdat mevrouw compleet in paniek is... Eerst was ze nog wel te troosten en kon ze daarna heerlijk verder slapen maar sinds deze week wordt ze kwaad, wil niet getroost worden. Klinkt dit bekend? Mensen die tips hebben? Ik begin er zo langzamerhand moedeloos van te worden
Denk dromen. Zou je er met een matras voor kunnen liggen ingeval dat. En even wachten voor je troost. Ze wil duidelijk zelf ook niet wakker worden maar doet het toch vandaar sjaggo reageren. En is ook de leeftijd van verlatingsangst.
Oh heel herkenbaar.. Heeft bij ons volgens mij 1,5 maand geduurd.. En opens was het over.. Het was hier echt heel erg. Hij heft echt nachten bij me geslapen omdat het anders niet ging... Succes! En onthoud: het gaat ooit over, geloof me!
Heeft mijn dochter van nu 10 maanden ook last van. Alleen kan ik er soms wel 20 keer per nacht uit. Ook ik doe momenteel hazenslaapjes. 1 keer in de week logeert ze bij ons en opa zodat ik even tot rust kan komen.
Hier duurde het 2,5 mnd ongeveer. Niets hielp dan ook. We namen hem bij ons zodat we nog half konden slapen. En soms lieten we hem ook zichzelf in slaap krijsen. Naar hem toe gaan werkte averechts want dan werd het nog erger
Zou ze nachtmerrie's hebben? Die kleintjes kunnen nog geen onderscheid maken tussen wat wel en niet kan... Dan heb ik alleen nog steeds geen oplossing voor je
Begon hier ook met 10 maanden. Ineens volledig in paniek snachts. We zijn nu een jaar verder en ipv 20x per nacht is het nu nog 2/3 keer per nacht.. Succes! Enige wat hier helpt is haar als ze echt overstuur is bij ons nemen
Hmmm, ik lees al wel dat ik geduld moet hebben.... En ik maar denken dat ik een voorbeeldbaby had die 's nachts heerlijk doorsliep... Naja, jullie berichten geven hoop, het gaat weer over! Jeej!
heel herkenbaar, heeft hier zo'n 2 mnd aangehouden. Niet elke nacht dan, maar wel een paar nachten in de week. Nachtangst, zo heet dat geloof ik. Hier was het gillen en keihard huilen. Ze had haar ogen wel open maar ze was duidelijk nog aan het slapen en niet aanwezig. We moesten haar echt uit haar slaap halen, kon wel een kwartier duren dat ze een beetje bijkwam. Dan wat drinken en knuffelen en dan kon ze weer rustig slapen..ging vanzelf ook weer over..
Afgelopen nacht een beter nacht gehad gelukkig... In de wetenschap dat dit bij de leeftijd hoort haar vannacht laten huilen, was met een paar minuutjes weer stil, daarna hebben we beide heerlijk geslapen tot 8u vanochtend. Thanks voor jullie reacties! Ben ik gerust gesteld en ga ik vol goede moed deze fase aan!
Dit zou heel goed nachtangst kunnen zijn. Zoek het eens op, dan kun je zien hoe je haar hier doorheen kan helpen. Laten huilen is met nachtangst vaak niet handig, omdat ze op dat moment zelf niet doorhebben wat ze doen en zich dan wel eens flink kunnen bezeren (en ze alleen nog wel eens angstiger kan zijn dan als papa/mama in de buurt is). Sterkte! Bij mijn meisje heeft het ruim een half jaar geduurd.
Wat proudmom zegt! Hier ook een tijdje gehad. Toch even de lamp aan. Geruststellend praten en een flesje melk was het enigste wat hielp en in mijn armen slapen. Gaat vanzelf over! Echt waar!
Hier ook op het moment last van. Echt niet te troosten ook. Om haar heen slaan met haar handjes en krijsen. Geen gouden tips dus .
Jeetje, wat een verhalen! Het is zo vervelend je kind in paniek te zien, he. Onze zoon wordt 's nachts ook nog vaak wakker. Hij slaapt bij mij in bed, maar soms is zijn speen niet genoeg dan. Als hij moet krijsen is het meestal van buikpijn, en laat ik hem met een paracetamolletje op schoot in slaap vallen. Sterkte ermee. Hopelijk is het snel voorbij.