Fijn dat jullie me zo gemotiveerd hebben. Kan af en toe zo verzanden in het verdriet... Maar ik heb nu een plan en ga eerst alles laten uitzoeken en daarna zien we wel. Als zij nou iets vinden wat op te lossen is dan gaan we er zeker weer voor over een tijdje.
ik dacht er hetzelfde over na 3 miskramen.wilde dat verdriet niet meer.en dan vooral die onzekerheid steeds.die angst...wij hadden besloten te stoppen.na een half jaar bleek ik zwanger.heb het weggestopt.wilde het niet weten.leefde niet als zwangere.pas na 12 wken kreeg ik vertrouwen.en je ziet het ben bijna uitgerekend.had nooit gedacht ooit weer zover te komen.dus houdt moed
het chromosomenonderzoek is idd vrij kostbaar en duurde hier 3 maanden voor uitslag er was.weet je trouwens op welke dag in je cyclus je eisprong is?die van mij was steeds te laat waardoor mijn lutheale fase heel kort was
misschien kan je de gynaecoloog nog eens vragen naar het toedienen van progesteron bij een volgende zwangerschap.het kan zijn dat je lichaam niet voldoende heg aanmaakt waardoor je lichaam het vruchtje af kan stoten
Hallo TS, Wat erg dat je dit door moet maken! Over progesteron: Ik heb op diverse -ook engelstalige- fora verhalen gelezen van vrouwen die herhaalde miskramen hadden gehad, en bij wie uiteindelijk is ontdekt dat hun progesteronwaarde ergens vroeg in de zwangerschap drastisch daalde, waarna een miskraam volgde. Het probleem is makkelijk op te lossen door progesteron toe te dienen, de standaarddosis is 3 x 2 bolletjes van 100 mg vaginaal.
Wil toch nog even reageren omdat je topic me heel erg aanspreekt. Ik heb al een zoon na 3 miskramen en uiteindelijk een zware HG zwangerschap. Toch willen wij graag een tweede. In juli een kloppend hartje gezien maar helaas een week later is dat met 9,5 weken gestopt met kloppen waarop ik een curettage heb gehad. Vervolgens ook alle onderzoeken gehad die ze hier in nederland doen, maar hier kwam niks bijzonders uit. En pff wat een moeilijke periode zijn we ingegaan. In tegenstelling tot de miskramen bij onze zoon konden we dit gewoon niet fijn verwerken wat inhoudt dat we het nog steeds moeilijk hebben. Het voelt af en toe alsof ik tegen een depressie aanzit. Dus tsja wij hebben besloten om ons hier bij neer te leggen ( in ieder geval voorlopig), we gaan ons even bezig houDen met andere dingen ( huis verkopen enz). En daarna zien we wel weer verder. Maar voor nu kan ik het gewoonweg niet aan om weer een teleurstelling op dit gebied te moeten verwerken.
Hoi Em, Net zoals een paar dames hierboven al aangeven: er zijn een aantal dingen die je heel onschuldig zelf kunt proberen zonder dat je onderzoeken hebt gehad. Of die je kunt proberen terwijl ze uitzoeken wat je mankeert. (hou er wel rekening mee dat ze maar bij ongeveer 5% van de vrouwen met herhaalde miskramen een oorzaak vinden, dus ga daar asjeblieft niet op zitten wachten. Je kunt zelf utrogestan proberen. Ik kreeg het destijds niet van de gyn (vond het onzin) maar de huisarts schreef het me zonder moeite voor. Omdat hij vond dat ik verstandig genoeg was om te weten wat goed voor me was. Zeker miskramen tussen de 6 en 9 weken hebben vaak te maken met een progesterontekort! Vind dus een gyn of arts die je dat voorschrijft! Is echt een hormoon in de categorie "baadt het niet, dan schaadt het je ook echt niet" Daarnaast kun je zelf vanaf een positieve test cardio-aspririne slikken. Dat houdt je bloed iets dunner voor geval je een stollingsprobleem hebt. De dosis van een cardio aspirientje is zo laag dat het echt geen kwaad kan om dat een paar weken vol te houden. Zoals je hieronder ziet heeft het bij mij helaas nooit gebaat, maar ik heb hier heel veel vrouwen voorbij zien komen bij wie 1 van deze dingen de truc deed. Succes!