Pff wat een reacties hebben sommigen... Ik kan er ook nog een paar in gooien 'Ach het is maar goed dat het misgaat, waarschijnlijk was er iets niet goed'... Dus.. Bedankt voor deze enorme intelligentie, wat zou ik toch zonder deze mensen moeten...?! En een die ik de laatste tijd vaak hoor: 'Kop op, je hebt in ieder geval bewezen dat je zwanger kunt worden, dat is voor sommigen niet zo'. Sjees... Nee het is inderdaad een stuk fijner om na ruim 18 weken je kindje te verliezen, dan helemaal niet zwanger te worden. Eentje van vorige week, collega die had het erover dat ze volgend jaar juli plannen zwanger te worden, want dat komt zo mooi uit. Ik kan mn mond dat niet houden, en riep gelijk dat het ook zo lekker te plannen is als het in 1x lukt. Waarop ik een rare blik kreeg en de opmerking dat het niet zo ingewikkeld is, maar dat je wel regelmatig sex moet hebben... Goh misschien dat het daarom niet lukt...?! Ik ben wel altijd van de scherpe opmerkingen terug, en voel me altijd heel goed daarna hihi! Je omgeving vind het alleen vaak wat minder
Moet onbedoelt wel glimlachen om jullie stukjes. Zo herkenbaar zowel de opmerkingen als jullie reacties/gevoelens erbij. De ergste 2 opmerkingen: 'Ik weet hoe je je voelt! Ik heb abortussen gehad'. Serieus?? dan weet je juist niet hoe ik me voel.... Wij hadden er alles voor over gehad om deze kleintjes te mogen krijgen en jij kiest ervoor om (om wat voor een reden dan ook) weg te halen. en bij deze zwangerschap: 'De vorige had je toch beter gepland(werdt een mk), in het voorjaar uitgerekend i.p.v. december' 'Onhandige maand hoor!' Plannen? Ben blij dat ik dit kindje mag gaan leren kennen. Welk seizoen het ook is. Maar natuurlijk ook niks gevat terug kunnen zeggen op dat moment, dat bedenk je later dan. Dames die nu een moeilijke periode dooormaken. Heel veel Sterkte!
Qat heerlijk om alles te lezen! Ik heb de meeste ook voorbij horen komen bij mijn miskraam. De meest vervelende vond ik nog die van een collega die zei dat ze het zo vervelend voor me vond bla bla, om meteen erna eruit te floepen dat ze ook zwanger is, 'even lang als ik' en 'dat ze hoopt dat het bij haar natuurlijk wel goed gaat'.... Ik stond met mijn mond vol tanden.. Helaas ga ik haar binnenkort weer zien, en heeft ze natuurlijk een buik. Ik kijk daar enorm tegenop
Hier nooit verteld over mijn eerste miskraam omdat ik me niet als aansteller wilde laten zien en niet iedereen hoefde te weten dat ik zwanger probeerde te worden. Het ging ook met 5 weken al fout. De tweede keer ging het met 7 weken mis. Toen ik dus de derde keer al met 7 weken een echo kreeg, en het goed bleek, was ik dan ook heel blij. Met 9 weken verteld op werk. In week 10 vloog een cliënt mij aan. Ik daarna best overstuur. Bang dat het misschien weer fout zou gaan. Enige dat mijn collega zei.... Ach je wordt toch makkelijk zwanger... Ja, het was steeds gelijk raak, maar ik wil graag ook de eindstreep halen... Verder uit directe omgeving : je wilde nooit zwanger worden en dat bevestigt je lichaam nu ook
wauw ik kan mij heel goed vinden in dit verhaal mensen kijken me ook aan aah wat zielig voor je en al helemaal als ze horen dat het dus al 2/3 weken dood in mijn lichaam zit ik zou 11 weken moeten zijn en op de echo bleek dat kleintje was getopt met 7w3 heel vervelend maar niks aan te doen helaas
Mijn schoonzus: Ach het is toch heel gewoon?het is eerder bijzonder dat je nog nooit een miskraam heb gehad. zegt ze terwijl zij en haar zussen een elftal kinderen hebben en zelf nog nooit een miskraam hebben meegemaakt.En dit na mijn derde miskraam Mijn zus: Zwanger?je was gewoon een paar weken overtijd met positieve test.het is nog geen echt kindje Ik heb ze ook echt allemaal gehad hoor
Heb voor deze zwangerschap ook een miskraam gehad met 5+4. Het enige wat ik te horen kreeg: ach, gelukkig was je nog niet zo ver... WTF!! Het gaat wel om een nieuw leventje en op het moment dat je weet dat je zwanger ent houd je al enorm veel van je ongeboren kindje.
Ik doe ook nog even mee De mannelijke vk zei "wees blij dat het nu gebeurt!" (En niet als je verder bent) En andere mensen: - je bent nog jong (tuurlijk, ik kan best nog twintig jaar wachten daarom kies ik er nu voor..) - je bent te snel begonnen met kinderen na de pil, je had eerst een cyclus moeten afwachten (oh tis mn eigen schuld dus?) - je bent iig snel zwanger geworden! (Is dat een garantie dan, gebeurt dat nog een keer?) - sommige mensen moeten een jaar wachten, je hebt geluk (ja? Ervaar ik toch anders!!) - misschien heb je iets verkeerd gedaan en heb je daardoor een bbz gekregen? (Au...) Ik heb het idee dat ik er nog een paar mis, maar dat zijn ze voor nu wel
'Goh, na twee zware zwangerschappen en alle ellende in de weken erna zou je toch denken dat je lichaam vaalt als vrouw zijnde' 'Joh, met twee kinderen moet je daar niet eens aan beginnen, je hebt het al druk genoeg. Dus het is beter zo. Toch?' 'Liever nu dan een slechte 20 weken echo' 'Met 3 kinderen heb je helemaal je handen niet meer vrij en denk eens aan je werk, je hebt net een hogere functie gekregen' Ik zou alles opgeven, echt alles, om het terug te draaien :x Au Ik kan geen fatsoenlijke zwangerschap doorlopen lijkt het wel, borstvoeding mislukt doordat ik nooit verder ben gekomen dat 10cc in totaal, 3 borstontstekingen en uiteindelijk nog een miskraam erbij op. Joepie, bevestig het falende lichaam nog even Vorige week was mijn uitgerekende datum en nu een week later voel ik me nog ruk. Gelukkig was mijn bazin erg lief voor me op het werk vorige week en heb ik heerlijk alles in eigen tempo kunnen doen. Het is definitief klaar nu. Geen kindjes meer voor ons. Maar verstand en gevoel staan lijnrecht tegenover elkaar helaas.
Wow wat herkenbaar, ik denk inderdaad ook dat die opmerkingen wel af moeten komen van mensen die het zelf niet mee hebben gemaakt. En weet je, je moet wachten tot na de 12 weken om te vertellen, waarom? Alsof je dit grote verlies niet wilt delen en er niet over wilt praten, vele van ons vrouwen willen dat juist wel. Ik zat er ook mee in de knoop de opmerkingen die ik kreeg, het lijkt wel omdat het mis is gegaan dat het daarom ook niet bestaan heeft. Wat mensen niet zich realiseren dat het niet alleen een vruchtje is dat je verliest, maar ook je toekomstbeeld in 1 moment meteen verandert. Je had het je allemaal al voorgesteld en dat is gewoon weg. Sommige mensen snappen gewoon niet dat het een deel van jullie samen was. En ja ik weet het ook wel, mijn kindje was waarschijnlijk niet gezond, maar toch ik hield er al van en je wilt het beschermen terwijl dat niet kan. Al zoveel liefde voel je.... Ik kreeg opmerkingen als: "het was nog maar een kikkervisje" "ja, zoveel vrouwen maken het mee" (alsof dat het minder erg maakt) "wat een verschrikkelijk leven zou je hebben met een gehandicapt kind" Heel herkenbaar dus! Sterkte en fijn dat je dit hebt gepost want dan kunnen we allemaal weer even ons hart luchten hier!
Ik moet trouwens erbij vertellen dat mijn werk mij een bos bloemen had gestuurd en een kaartje waarop de tekst stond: sterkte met het verlies van jullie kindje. Dat vond ik wel een soort van erkenning en voelde heel fijn. Ik werk in het basisonderwijs en het empatisch vermogen van mijn collega's is vaak wel erg hoog ervaar ik hihi.
Ik kreeg van de week van een vriendin ook z'n lekkere opmerking toen ik haar sprak omdat ik een k.dag had. Vertelde dat ik toch wel steeds keek hoever ik nu zou zijn (24 weken) en soms nog erg verdrietig was.. Zij, ik herken dat niet hoor, ik heb 2x een abortus gehad en er totaal geen moeite mee, ook al bedenk ik wel eens hoe oud ze hadden kunnen zijn.. Nee.. gek he... jij hebt ervoor gekozen.. wij hadden die keuze niet, die is voor ons gemaakt, omdat er niks in de vruchtzakjes zat en bij ons waren ze WEL ontzettend welkom geweest.. Of een week naar je curettage.. jullie gaan er toch wel weer voor (zelfde vriendin).. zucht.. maar kan wel altijd bij haar terecht als ik het moeilijk zou hebben.. dus niet he...
Hier nu al de 4de miskraam achter de rug en nog steeds krijg je van die kloten opmerkingen. - je moet het loslaten en niet denken aan dat het fout is gegaan - Ach je bent nog jong. - Vergeten en doorgaan - Je kunt in ieder geval zwanger raken. - Het komt wel goed - Min dochter had dit en dat en blablabla, iedere miskraam opnieuw datzelfde verhaal aanhoren van iemand anders zijn dochter - Volgende ronde, nieuwe kansen Enz. Ik probeer rekening te houden met dat mensen ook niet goed weten wat ze moeten zeggen maar is het dan zo moeilijk om gewoon alleen een beetje mee te leven met de anders verdriet in plaats van het te willen wegvegen..