Miss een domme vraag van me, maar hoe komt het dat je niet weet of je het vol gaat houden? Is het erg pijnlijk oid? Mij is als kind door familie verteld dat ik het niet zou kunnen. Nu bleef het bij hun hetzelfde en bij mij knapt het een beetje op. Ben nu maar even info gaan zoeken en ik zou als de vorm nog steeds niet goed genoeg is kunnen kolven.
hai ladies, over hoeveel overgewicht ik heb; ik ben 1.70 en weeg 105.5 Voor de zwangerschap woog ik 105 dus ben een pond aangekomen tot mn 19e week. Heel netjes toch? Rietje, ik denk dat jouw stress die je ervaart heel vaak voorkomt hoor. Ik denk dat het zelfs ongezond is wanneer je dit gevoel nooit gehad hebt tijdens je zwangerschap, maar mocht het zo zijn dat je er niet van kunt slapen zoals jij aangeeft dan zou ik er toch eens met iemand over gaan praten. Niet zo piekeren hoor! Je doet toch het beste wat je kunt? En fouten maken doet iedereen. Dikke kus!
Dat zijn precies mijn startmaten. Nu echter wel 10 a 11 kilo aangekomen inmiddels. Voornamelijk de laatste 2 maanden. Ik heb vooral moeite om in slaap te komen, doorslapen lukt wel. Dus ik krijg nog wel genoeg slaap. Heb alleen een vampieren ritme nu. Ben bekend met angstproblematiek. En het is nu gelukkig niet zo heftig als het ooit was. Op zich helpt het van me afschrijven wel. Maar de dingen die ik vroeger kon doen om rustig te worden zijn nu geen optie. Nu word ik gedwongen om ermee om te gaan, en dat is een leerproces dat nog gaande is.
Rietje wil je ff knuffel geven! Heel begrijpelijk je angsten hoor; heeft echt elke aanstaande moeder! Maar vertrouw op jezelf, op je lijf en op je kindje. Het gaat echt helemaal goedkomen! En laat alles over je heen komen. Ik vond het achteraf ideaal dat ik nergens vanaf wist en niet was voorbereid. Expres geen cursussen gelezen of informatie opgezocht. Was bang voor de bevalling; ik wilde niets weten, we zouden het vanzelf wel zien. En werd met 37 weken compleet overdonderd door het breken van de vliezen. En op dat moment ook ineens heel rustig. Het is begonnen, geen idee wat we kunnen verwachten maar over zo'n 48u ben ik mama. Steeds vooruit blijven kijken hielp mij in ieder geval erg, verheugen op alles wat komen gaat, ff afleiden van de pijn. En natuurlijk deed het zeer, die weeën... man o man. Maar achteraf viel het me eigenlijk heel erg mee en zie ook totaal niet op tegen deze keer. Heel veel succes, zet 'm op. Het kan elk moment gebeuren en je gaat het helemaal goed doen!
Ik moest het bij mijn dochter helaas doen met "je hebt niet genoeg." Maar na het lezen van het boek "Borstvoeding - Stefan Kleintjes" heb ik heel veel duidelijkheid gekregen over bv. En kan ik een flinke lijst maken met alles wat slecht is gegaan waardoor mijn productie gewoon niet goed genoeg op gang is gekomen. En idd hier ook een hele slechte zh begeleiding! Nu weet ik heel wat meer en hoop met deze kennis een heel eind te komen straks! Hoop dat het goed blijft gaan bij jou en je het vol kunt houden. Luister naar jezelf en je lijf, doe wat goed voelt!
Ik heb me idd ook niet teveel voorbereid. Telkens als ik dingen las dan werd ik er nog onzekerder van. Dan krijg je van die leuke dingen te lezen over total rupture, vacuum tang, last minute keizersnede, fluxus, hellp etc. Met pijn om kunnen gaan is voor iedere bevalling en vrouw anders. Ben nieuwsgierig hoeveel ik aankan tot ik ga smeken om een ruggenprik
Dat t door de vorm van je tepels oid niet kan komt bijna nooit voor. Er is wel een ideale vorm, maar die heb ik ook niet. Mijn tepels zijn vrij plat en groot. Maar M.elle kan prima drinken, hij zuigt ze gewoon een heel stuk naar buiten. Ook zijn er altijd nog opties als tepelhoedjes (al wil je dat liever niet omdat t niet zo goed is voor de productie, maar met hulp van een goede lactatieundige kun je daarmee vaak wel een begin maken en dan weer afbouwen naar gewoon voeden). Over volhouden: ik heb nog steeds best wel wiebelige hormonen en emotionele buien, en soms in zo'n bui denk ik "ik wil niet meer, ik wil geen melkmachine zijn". maar op andere momenten geniet ik volop van zijn drinkmomentjes. Ik vind het mentaal zwaar en tegelijk mooi dat hij zo volledig van mij afhankelijk is voor voeding. Als hij clustert of een regeldag heeft moet ik gewoon non-stop aan de bak en klaar zitten met de melktieten je eraan overgeven helpt het beste: comfortabele plek zoeken en veel knuffelen en steeds voeden. Dat eraan overgeven vind ik soms nog moeilijk, en de onzekerheid of hij genoeg aan me heeft, en mijn linkerborst/tepel is nog steeds pijnlijk bij het aanzuigen. Daarom weet ik niet of ik dit nog maanden en maanden vol ga houden. Maar ik hoef van mezelf ook niet vooruit te kijken. Ik mag elke dag beslissen wat ik doe, ik heb geen contract voor 6 maanden. En juist die houding zorgt misschien wel dat ik t gewoon zo lang vol ga houden.
en verder even een dikke knuffel voor rietje :* ohja en goed nieuws op gewichtsgebied: ik ben nu na 2 weken 11 kilo lichter dan de dag van de bevalling, en dus 17 kilo lichter dan de dag dat ik positief testte, zonder lijnen oid....
Aah, dat schommelen lijkt me ook lastig. Heb vroeger vaak stemmingswisselingen gehad. Ik snap wel dat het daardoor lastig is om iets met regelmaat te blijven doen. Het is ook zo nieuw in het begin en gelijk ben je ook vaak op een dag nodig. Vervelend dat het pijn doet. Ik hoop dat dat nog weg trekt. Misschien went het met de tijd. Hier vandaag weer een valse start... Vond het heel lastig om vl naar zijn werk te laten gaan. Werd gelijk niet lekker. Inmiddels weer rustig en niet het gevoel dat t snel gaat gebeuren. Ik hoop ergens dat het de 11e gaat gebeuren... Ben er klaar mee...
Ben ik weer, is alweer even geleden. Ik ben echt zo moe, slaap al ruim 2 weken nauwelijks en merk dat ik echt niet veel meer kan hebben. Over 2 weken een groeiecho, ben heeeel benieuwd! Eindelijk weer eens spieken. We hadden eigenlijk samen besloten om geen 3d/4d echo te laten doen, omdat we eigenlijk alles al weten en haar uiterlijk dus nog een verrassing wilden houden, maar de laatste dagen begin ik te twijfelen Ik hou het nog wel 13 weken vol -denk ik-, maar die nieuwsgierigheid he Hoe is het met iedereen hier?
Wat fijn dat je weer mag spieken. krijg je een 2d of 3 4d echo bij een groei echo? Ik had niet zo lang geleden gevraagd of mijn Vk de ziekenhuis bevalling zou doen of de gyn. Een aantal van jullie gaven al het juiste antwoord met het advies om het voor de zekerheid na te vragen. Ik blijf zolang het goed gaat in behandeling bij de Vk. Ik als zwangere huur een kamer in het ziekenhuis en de Vk blijft dus bij mij. Voor mij een geruststelling... Zit niet zo te wachten op een gehaaste gyn.
Ik kamp zelf ook al jaren met overgewicht, maar het afgelopen jaar er nog eens 10 kg bijgekomen waardoor ik nu echt zeker 25 kg zou moeten afvallen om een gezond gewicht te hebben. (Ik ben 1m81 lang dus wel vrij groot en alles is in verhouding). Door het overgewicht ook naar de huisarts gegaan en zij adviseerde me om óf te stoppen met zwanger proberen te worden en het drie jaar uit te stellen (elk jaar 10 kg verliezen) of om door te gaan en proberen zo de kilo's nog kwijt te raken maar NIET door te lijnen. Het zou in ieder geval lastig kunnen worden om zwanger te raken... Door dat doktersbezoek had ik eigenlijk de hoop een beetje opgegeven, ookal probeerden we pas drie maanden en kwamen we eigenlijk pas net kijken, toen ik het los had gelaten bleek ik twee weken later zwanger te zijn... hoewel het natuurlijk nooit goed is om veel overgewicht te hebben, al dan niet tijdens de zwangerschap, ben ik nu wel wat geruster en voel ik me minder 'een dikke freak' die niet zwanger zou kunnen worden omdat ze overgewicht heeft. Helaas is mijn zelfvertrouwen wel aangetast erdoor, maar nu we toch zo snel zwanger zijn geworden zien we dat als een echte zegen, en het idee dat zwaardere vrouwen niet (gemakkelijk) zwanger zouden kunnen worden heb ik van me af kunnen schudden...
Ik heb geen idee! Is de eerste groeiecho en heb er niet aan gedacht om te vragen hoe of wat. Neem eigenlijk aan gewoon een 2D echo. We hebben sowieso zo ongeveer elke 2 weken een echo (zitten in ziekenhuis bij, wisselend, gyn en vk), maar die zijn echt nog geen halve minuut "Ziet er goed uit" en voor ik de kans krijg om iets te zien is het al klaar Dus ik hoop dat we met de groeiecho in ieder geval minimaal een paar minuutjes mogen kijken
Hier ook een zwangere met een overgewicht, ben nog maar pril zwanger. Ik ben 158 cm lang en weeg 80 kilo. En mijn ergste nachtmerrie is dat ik miskraam ga krijgen door mijn overgewicht. Ht liefst wou ik eerst afvallen, maar baby wilde er sneller zijn.
Ik ben ook wat te zwaar (169 met 86 kilo). Ook ben ik gestopt met roken toen ik wist dat ik zwanger was. Jemig: ik snoep me tonnetje rond Bij de intake bij de vk was mijn begingewicht dus al 90 kilo Ik maak me dus erg veel zorgen waar dit op uit gaat komen, pfff. Ik hoop niet dat ik ook nog eens enorm aan ga komen. De huisarts heeft mij heel fijn begeleid met het stoppen met roken. Maar toen ik aangaf dat ik al 4 kilo was aangekomen zei ze: 'je moet wel normaal eten anders ben je straks 40 kilo verder en dat vind je dan ook niet fijn.' Nee dat snap ik en dat wil ik ook niet, maar: HOE? Hoe houden jullie je gewicht in toom???
Oh ja een een 'voordeeltje' van een te hoog bmi: krijg wel 2 extra groei echo's bij ons in het ziekenhuis En in tegenstelling tot wat ik ook heb gelezen, doen ze er verder helemaal niet moeilijk over, dus dat is fijn. Ik voel me ook helemaal niet dik (totdat ik mezelf op foto's zie)..
KleineM, hier hebben ze ook nog geen enkele keer moeilijk gedaan over m'n gewicht. Was bij vorige weegmoment (met 22 weken) 2,3kg bijgekomen. Sindsdien eet ik alles wat los en vast zit, dus dat zal wel leuk worden volgende week Ik weeg thuis zelf niet, ga ik alleen maar over stressen en in het ziekenhuis vinden ze het allemaal geen probleem. Maar het moet inmiddels haast wel 12,3kg zijn Ik krijg standaard ook 2 groeiecho's, die van volgende week en dan nog ergens een. En elke controle dan zo'n mini echo. Hier in het ziekenhuis heb je dus om en om controle bij gyn of vk. Bij gyn stel ik al m'n medische vragen en uit ik die twijfels. Bij vk kan ik m'n hart luchten en gaat het echt om mij. Ik vind het helemaal niet nadelig dat ik medisch ben, voel me heel erg op m'n gemak en serieus genomen door deze ideale combinatie.
Ik ben nieuw op het forum en snap nog maar weinig van de data. Ik zag geplaatst nov staan maar boven jullie berichtjes juli? Maar hier ook een mama met overgewicht. Speciaal geregistreerd om met andere grote mama's te kunnen kletsen. Hier 180 en begonnen op 118. Nu 20 weken en weeg 124. Ik loop bij de high risk polie door mijn eerste moeizame zwangerschap (met een super mooi dochtertje als eindresultaat) en net gehoord dat we een jongetje krijgen. Super leuk nieuws! Bij het ziekenhuis zijn zr erg relaxed over mijn gewicht en willen ze dat ik mij daar geen zorgen over maak. Heerlijk maar moeilijk om niet te doen. Hoe laten jullie het los? De stress er over schijnt erger te zijn dan het daadwerkelijke gewicht 😕. Verder koop ik veel bij de miss etam en c&a heeft ook betaalbare grote maten. Alleen mijn zwangere buik hangt zo! Beetje vetschort idee alsof de baby als het ware in een buidel op mijn buik zit, herkennen jullie dit of ligt dit aan mijn keizersnede/ plaatselijke overgewicht hihi.