@Estha, wat een heerlijk stel zo. Wat een rijkdom Ik ben mama van een zoon, en toen ik een nieuwe relatie kreeg kwam daar een tweede zoon bij mijn man en ik hebben altijd al twee kinderen gewild, maar nu wij er samen twee hebben... kwam al snel de wens voor eens kindje van ons samen. Een kleine die ons gezin als het ware met elkaar verbond. We hopen dat deze wens volgend jaar in vervulling gaat. Wat zou dat heerlijk zijn
Ja ik heb al zoveel geklooi daar beneden gehad, hij vond dat hij nu aan de beurt was En zijn mannelijkheid hangt niet af van een knipje, zoals bij sommige gevoelige ego mannetjes. Verschrikkelijk vind ik dat.
Ach, het delen van een slaapkamer is (zeker in het begin) zo erg nog niet. Als je ze genoeg liefde en aandacht geeft... Wij hebben maar twee slaapkamers en de meiden slapen met zijn drietjes bij elkaar. Natuurlijk levert dat wel een scheve gezichten op maar de meiden vinden het nu nog heerlijk! Afgelopen weekend de slaapkamer verbouwd en een drie hoog stapelbed gekocht. Als de jongste twee is kan zij onderin, de middelste in het midden en de oudste bovenin.
nee, dat geeft voor mij niet de doorslag hoor... het is gewoon 1 van de vele dingen... het moeilijkste is voor mij het regelen van oppas... ik werk 3 dagen en heb het nu goed geregeld, maaaar de kans is groot dat ik als ik een derde krijg het gewoon niet meer goed geregeld krijg.... en dan is er wel een serieus probleem zeg maar
precies vind dat zo onmannelijk als ze dat niet durven , nee alsof wij het leuk vonden allemaal haha je bent samen dus dat doe je dan ook echt samen...
ja dat scheelt inderdaad, ik ben thuisblijfmama dus hoef ik geen rekening mee te houden allemaal, dat maakt het makkelijker.
Hier ook 3 kids. Wel even getwijfeld hoor, vooral omdat we al 2 gezonde kids hadden natuurlijk, maar nooit een moment spijt van gehad. Het voelde nog niet compleet, maar nu wel. Manlief wil er nog wel 1, maar van mij hoeft het nu niet meer. De laatste keer had ik zo'n vreselijke ppd, dat wil ik nooit meer meemaken. Ik vind het wel heel pittig om de jongste overal mee naar te moeten slepen, zwemlessen etc. Vooral omdat hij ook niet het makkelijkste jongetje is en wat tigermommy ook zegt, met 5 personen val je buiten heel veel dingen, hotelkamers etc en dat is best wel eens lastig, maar hij is het waard. Hij is echt ons kersje op de taart. Ml gaat zich ook laten helpen, maar is net 30, dus twijfelt nog even of hij het nu wil laten of over een paar jaar (waar ik zeker begrip voor heb).
Wij hebben ook drie kinderen! Voordat we kinderen hadden, leek twee mij wel genoeg. Maar toen onze tweede werd geboren wist ik meteen al dat ons gezin nog niet compleet was. Ik vind het ook ontzettend leuk dat de derde een meisje is geworden, al doe je het daar natuurlijk niet om. Tussen de tweede en derde zit 2 jaar en dat is best pittig. Achteraf denk ik dat iets meer tijd ertussen beter was geweest voor mij. Lichamelijk ben ik nog steeds niet echt goed opgeknapt en ik ben veel moe. Ook ben ik vergeetachtig, slechte concentratie e.d. Maar goed, de rust keert langzaamaan weer terug en dan zal dat ook allemaal beter worden! Ik vind het wel grappig te voelen dat het voor mij nu echt helemaal klaar is. Het gevoel van nog eentje willen is echt helemaal weg. O ja, opmerkingen... Hoe vaak ik wel niet gehoord heb 'is het een ongelukje'? Ach ja, niet te druk om maken!
O ja, ik twijfel op dit moment idd of ik wel door wil blijven gaan werken, maar dat is een combinatie van factoren, niet alleen de opvang, want dat gaat in principe prima.
amen! zo voel ik dat ook... ACH jou kindje is nu 2 (2012) dus je bent er bijna, even doorzetten en rust komt weer wat terug hihi
Hier ook nog steeds twijfel. Mijn hart zegt dat ons gezin nog niet compleet is, maar mijn verstand zegt dat het niet verstandig is om nog voor een derde te gaan. We hebben onze handen nu al behoorlijk vol aan twee pittige mannetjes, wonen niet zo ruim en financieel zal het dan nog krapper gaan worden. Daarnaast heb ik twee hele zware zwangerschappen gehad met meerdere opnames en ben ik een keer ivm zwangerschapsvergiftiging ingeleid en een keer ivm hellp. Heb nu dus ook wel een beetje het 'don't push your luck' gevoel en weet ook niet of ik een derde zwangerschap nog wel aandurf.
Kijk maar uit waar je grapjes over maakt Tot mijn grote schrik hoorde ik bij de echo: het is een tweeling We hebben al een zoontje en ik wilde graag twee kinderen (of nouja, ik vind twee keer zwanger zijn wel genoeg) en mijn man zei de afgelopen maanden dat hij er eventueel wel drie wilde. De keus is door de natuur voor ons gemaakt (als het nu allemaal wel goed gaat). Hartstikke welkom, maar het was nooooit in mijn gedachten opgekomen dat ik zwanger zou worden van een tweeling Ik moet zelf nog best een beetje switchen in mijn gedachten dat ik straks een moeder van 3 kinderen zal zijn. Hierna laat ik me meteen steriliseren, of mijn man, moeten we nog beslissen. Vier (of vijf) kinderen vind ik echt te veel voor mezelf, dus wil het risico niet lopen.
Ik wilde altijd wel 4 of 5 kinderen en het liefst vlot op elkaar. Daar ben ik wel een beetje van teruggekomen Voor mij is 2 of 3 een mooi aantal. Mijn vriend heeft altijd een plaatje in zn hoofd gehad van twee kinderen en is daar vrij standvastig in. Grote kans dus dat het hier bij twee blijft. Wat mij betreft is de oprie voor een derde nog open, maar je moet er beide achter staan vind ik. Tijdens mijn tweede zwangerschap had ik tijdens goede momenten zoiets van ach het valt wel mee, dit kan ik heus nog wel een keer. Maar als ik me minder voelde dacht ik vaak, gelukkig dat we er straks twee hebben! Tijdens de bevalling en de eerste dagen erna dacht ik 'no way dat we dit nog een keer gaan doen!' Maar een aantal dagen na de bevalling dacht ik wat is dit toch mooi, twee zulke mooie kindjes, dit wil ik nog een keer!! En nu zijn we weer iets meer terug in de realiteit en is het toch best pittig, die gebroken nachten, een peuterpuber in combinatie met een baby.... Maar ook nog steeds ontzettend leuk en bijzonder! Sowieso gaan we hier nu niet over beslissen. Als de jongste een jaar is kunnen we er altijd nog eens over nadenken..
Wij hebben ook 3 kindjes. Een dochter van 5 en twee jongens van 2. Ik wilde graag 2 kindjes, mijn man had 1 ook genoeg gevonden, maar kregen de 3e er meteen bij. Als we de keuze hadden gehad was het bij twee gebleven, maar ik ben nu hartstikke blij met alle 3, net als mijn man trouwens.
wij hebben er ook 3 en nu een 4de op komst allemaal vlot op elkaar 5 jaar 4 jaar en 2 jaar het is idd met sommigen dingen wat lastiger omdat bijna alles tegenwoordig berekend is op 4 personen dus je moet beter plannen en uit zoeken als je bijvoorbeeld op vakantie wilt. wij gaan nu ze allemaal ook nog zo klein zijn ook alleen in eigen land op vakantie bijv center parcs dat vinden wij zelf ook leuker maar voor ons is dat het allemaal waard ! ik heb overigens altijd een groot gezin gewild ik kom zelf ook uit een gezin van 4 kinderen