Wij hebben trouwens heel bewust ervoor gekozen het niet te koppelen aan sinterklaas. Stel ze was toch erg verdrietig geweest dat haar spenen weg waren dat had ze die associatie met het sinterklaasfeest en wij hebben ook ene dochter die dan elke piet had kunnen vragen naar haar spenen en dat had iedereen een hoop frustratie gegeven
Ik heb gewoon speen weggehaald en weggegooid klaar. Niets te zoeken of vinden. Ik had allemaal erger verwacht want ze was gewoon verslaafd aan!! Kon uren janken overdag en snachts kon niet zonder. en wilde dus net als in boek Nori (die we al dagen hadden voorgelezen) speen met helium ballon weglaten maar toen die weg was ging ze nog even zoeken in verstopplekken maar niets gevonden ging ze zo slapen en sindsdien is gewoon goed. Ik geloof niet dat in wachten tot kind klaar is want als dat van geboorte is gewoon verslaving en kind kan heus zonder alleen is net als je been afstaan voor kind en hoe ouder hoe moeilijker daarom heb ik met 1.5 gewoon radicaal het zo gedaan en ging echt goed dus zonder is ze niet minder dan met en ze pakt het ook niet eens van andere kinderen gelukkig.
Oudste met ruim 1: tandarts begon het aan haar tanden te zien terwijl ze alleen een speen bij het slapen had. De middelste heeft hem gegeven aan baby-piet toen ze 1 jaar en 9 maanden was: was voor haar een heel mooi 'doel' om hem aan het baby-pietje te geven (weggeven was weggegeven, babypietje blij, zij een mooi cadeautje terug en retetrots). Hier gingen ze gewoon echt weg omdat ze er slechte tanden van kregen. Nooit overdag (op het echte baby-zijn en eens ziek zijn na) een speen gehad, maar toch al zo overduidelijk te zien aan hun tanden en kaak: nee, dan gaan ze de deur uit.
Overigens niet zomaar van de ene op de andere dag weggedaan hoor. Wel uitgelegd en de oudste dus toen een doosje gegeven waar de speen in zat. Kon ze hem wel zien etc. Was prima. Twee nachten iets gemopperd, maar dat was het. De middelste 1x gevraagd waar de speen was, maar toen we haar die vraag terug koppelde was het 'o ja voor baby-piet' en was het ok. Nooit geen drama's gehad hier, terwijl ze toch echt behoorlijk verknocht waren aan die speen bij het slapengaan. Gewoon goed uitgelegd, alternatief gegeven en dat was genoeg. Ze zijn hier heel erg vasthoudend, maar dit ging prima. Zal voor iedere ouder en kind verschillend zijn hoe het werkt en waneer je 'stopt' (laat je het aan het kind over of niet, knippen/weggooien/opsturen/bewaren/etc). Is echt kijken naar jullie kindje.
Vanaf 10 maanden geleerd dat de speen in bed blijft. Voor haar tweede sliep ze bij de gastouder zonder speen (die wist niet dat ze er 1 had?) en dat ging zonder morren. Toen hebben opa en oma het ook geprobeerd en dat ging ook goed. Daarna paste mijn schoonzus een keer thuis op en ging ze ook zonder morren slapen. Dat was voor ons het moment dat we dachten ze kan het prima. Dus samen de speen weggegooid. Weekje drama geloof ik en daarna van de speen af. Dus nog voor haar 2e verjaardag.
Goh ik heb daar eigenlijk nooit comentaar over gehad van de tandarts. Ik ken zelfs nog 6jarigen die nog duimen
met 3,5 gewoon cold Turkey weg met dat ding. Maar ik denk dat je het jezelf al wel erg moeilijk hebt gemaakt door toe te staan dat hij dat ding overdag mocht. Hij zal wel boos zijn ja en dat snap ik. Hier kregen ze de speen met een 10 maanden/jaar overdag al niet meer. De oudste beet met 2,5 s nachts een gaatje in de speen, ze gooide hem weg: tuttie kapot en klaar. Met de jongste verwacht ik dat het minder makkelijk gaat, maar hoe dan ook gaat die s nachts ook weg als hij 3 is. Ik wil proberen het een maand voor zn derde verjaardag in de trant van sint te doen en anders met zn verjaardag gewoon weg.
Ik vind het persoonlijk niet zielig om de speen weg te doen. Een kindje dat gaat slissen omdat de tong spier verzwakt is door speengebruik vind ik zieliger..... Bij ons gaat hij zaterdag in de schoen voor babypiet. Ik verwacht niet dat het een trauma gaat worden dat het sinterklaasfeest gaan overschaduwen, lijkt me een beetje overdreven. Ze is pas drie geworden. En het is tijd. We besteden er nu dagelijks een paar minuten aandacht aan. Dat ze een grote meid is en die slapen niet met een speen. Ook mocht ze zeggen wat ze voor de speen in de plaats wil hebben. Een babypop. Die ligt al in de kast voor zaterdag. We gooien alle spenen gelijk weg zodat wij niet 's nachts toch toe kunnen geven mocht het een drama worden. We zullen het zien..... Ts: ik zou idd gaan afbouwen door de speen alleen nog maar in bed toe te staan. En niet toegeven! En als dat goed gaat de speen helemaal weg halen. Succes!
ik heb aangegeven dat ze te groot waren (2 en 3 jaar toen, beide maar in een keer gedaan) en dat speentjes echt voor baby's zijn. hebben toen samen een envelop gekleurd, speentjes hebben ze er zelf in gedaan, op gezet voor de baby''s en op de post gedaan. de oudste vond het direct prima en de jongste heeft 1 nacht moeite gehad (inslapen duurde een half uurtje) maar dat was het ook en ik maar denken dat het drama werd aangezien ze zo verslaafd was aan het ding. misschien omdat ze vooraf wist dat de tut ergens in huis was en nu wist ze ook, ze zijn echt weg dus zeuren heeft geen zin. succes
Ons zoontje had op een avond een popje gekregen die op de kast stond. Deze moest mee naar bed. Hierdoor vergat hij om zijn speen te vragen (had deze altijd alleen in bed) en ik heb hem ook niet gegeven. De ochtend ervoor was hij achter het bed gevallen en daar lag hij nog. Hij ging zonder problemen slapen en heeft de hele nacht prima geslapen. Hierdoor heb ik de avond erop, toen hij wel om zijn speen vroeg, hem verteld dat ik hem kwijt was en hem niet meer kon vinden (hij lag achter het bed maar dat was hij ook vergeten) en hij zei "oké" en ging liggen en slapen. Zo heeft hij er nog een paar keer om gevraagd maar steeds gezegd dat ik niet wist waar hij was. Geen probleem en hij was er zo vanaf. Hij was 2 jaar en 4 maanden ongeveer.