Hallo dames Ik ben dringend op zoek naar tips. . Mijn dochter van vier weken oud slaapt eigenlijk altijd heel erg goed. Ze slaapt, drinkt aan de birst, 'speelt' en gaat na drie kwartier tot een uur weer slapen. Nu is er sinds een aantal dagen een 'probleem' . Een van de slaapjes (smiddags of savonds) is een drama!! Ze presteert het om gerust 5 uur wakker te zijn! Ze huilt/krijst slaapt tien minuten om vervolgens weer overnieuw te beginnen! Ze is dan ook vreselijk moe maar te oververmoeid om ook maar op een of andere manier in slaap te krijgen. Als ik haar dan toch maar uit de wieg pak (ik ben er eigenlijk voor dat ze zelf in slaap vallen maarja) dan is ze gelijk heel rustig...maar slapen ho maar Tussendoor heeft ze dan ook nogeens twee keer aan de borst gelegen want ja... ze heeft tussendoor ook nog eens honger... en zo is het cirkeltje compleet... .nu is ze vandaag om 1700 wajker geworden, ik heb haar op bed gevoed om de prikkels zo min mogelijk te maken maar nu nog zijn we bezig om haar in slaap te krijgen ( om 1715, 1930 en om 2215 voeding gehad) Ik vind het doodveemoeiend en mn man kan er al helemaal niet tegen.. Wat kunnen we doen? Hoe kan het dat ze een slaap zo moeilijk vind? Hopelijk hebben jullie tips Gr maartje
Sprongetje! Bij mijn meisje was het rond hetzelfde moment, 3-4 weken. Bovendien gaat de baby alsmaar meer huilen, met een piek rond 6 weken. Klopte hier als een bus... Veel kan je niet doen. Enkel veel liefde geven aan je uk want die heeft het het zwaarst! Succes!
Hier was het tussen 18:00-22:00 vaak huilen de eerste weken. Had heel veel last van krampjes. Dat nam toe met week 6 en was weg met week 12 Weet niet of t bij jullie ook krampjes zijn. Ze schopte heel erg met haar beentjes. Wat hielp was haar met buik op onze arm leggen en laten sabbelen op pink. En vooral veel rondlopen.
Een kind van 4 weken wat altijd prima heeft geslapen heeft geen slaapprobleem. Je geeft het antwoord zelf al: Ze wil dus gewoon bij je zijn, wat heel normaal is voor een baby van 4 weken. Ik zou haar dus gewoon bij je nemen en laat haar bijvoorbeeld in de kinderwagen slapen als ze in haar bed echt niet wil. Mijn kinderen hebben de eerste maanden overdag amper in hun eigen bed geslapen. Ze wilde liever dicht bij mij zijn...
Ik ben het hier 100% mee eens. Ik snap die drang van veel moeders ook niet zo goed om zo'n hummeltje vanaf dag 1 op de wereld, al alleen te moeten laten slapen... Mijn tip is dus ga lekker met haar mee. Wil ze bij jou zijn dan lekker bij je nemen, wil ze drinken dan lekker laten drinken. Vanaf een week of 9 a 10 rustig aan gaan oefenen met in bedje slapen werkt naar mijn mening veel beter. De eerste weken gewoon ontzettend veel liefde, warmte en vertrouwen geven. Dan komt het allemaal weer goed. Ps medische problemen wel altijd uit sluiten als er veel gehuild wordt.
Ze wil gewoon bij dr mama zijn. niet druk om maken maar lekker an toegeven. of samen lekker op bed gaan liggen, of evt een draagdoek/zak als je liever beneden bij je man bent of nog wat klusjes wil doen Tegen de tijd dat ze 16 is valt ze gerust zelf in slaap, dus dat komt wel goed hoor. Nu vooral toegeven aan de behoeftes van je dochter, scheelt haar en jullie veel stress. lekker bij je nemen dus is mijn advies
Accepteer dat het zo is en neem der bij je, het gaat vanzelf over. Onze zoon had dat ook, en wat heb ik me druk gemaakt.. Achteraf had hij gewoon erg veel last van krampjes en reflux, en na 9 maanden bij mama opeens alleen in een bedje is ook niet niks.. Maar ik snap je gevoel, want ik had ook allemaal principes en wilde dat hij in zn bed sliep.. Wat niet gaat dat gaat niet.. Bij ons bracht een draagdoek uitkomst (was ik eerst ook niet van, maar geprobeerd en het was ideaal) Ik probeerde toch elke keer in bed.. lukte het niet, dan niet te lang stuntelen, ik nam m in de doek (man ook) en binnen 5 minuten sliep hij.. en ik had mn handen vrij! Hij sliep zo 2 uur in de doek.. was dan goed uitgerust, en het volgende slaapje ging wel weer gewoon in bed.. Dan voorkom je een oververmoeid kindje.. Je kindje is nog heel klein, en heeft je nog nodig.. stap af van je principes en geef je eraan over.. Die van mij is inmiddels 7 maanden en wil niet meer lang bij me zitten, hij wil de wereld ontdekken! Hier gewoon van genieten en het komt vanzelf.. Ons mannetje slaapt nu door van 7 tot 7 s nachts, en heeft overdag 3 slaapjes van 45 tot 90 min, waarvan gemiddeld 1 in de doek en 2 in zn bed.. Het is verder een hartstikke goed ontwikkeld mannetje, eet goed, kruipt al het hele huis door.. hij heeft dat 1e slaapje gewoon nog wat hulp nodig..
Hier een dame die ook rond die tijd begon met niet willen slapen vanaf 17.00/18.00. De rest van de dag geen probleem, en kan ik ze gewoon wakker in bed leggen. wat hier de oplossing is, is: gewoon bij je houden, en je eraan overgeven. Het gaat echt wel over. Goed, eten koken is dan een vak apart met een baby, maar daar vind je zo een oplossing voor. Ik heb tegenwoordig een handigheid met bv geven en zelf eten (een rieten stoel met een dik kussen en ik heb 2 handen vrij om te eten en mevr kan drinken of sabbelen). En nu zit ze erbij in de wipper daarna gewoon lekker op de bank en laat ik haar zelf beslissen wat ze wil. Dan drinken (ze kan tussen 17.00 en 21.00 echt vaak drinken) dan gewoon sabbelen of nu tegenwoordig lekker brabbelen. Nu nog gaat ze rond 21.00 te bed. Maar doordat ik haar laat gaan in de avonduren kan ik ze zowel slapend als wakker in bed leggen en slaapt ze door tot 5/6 uur in de ochtend. dus de tip: ontspan, ga niet focussen op "ze moet rond 20.00 uur slapen". Ze heeft waarschijnlijk gewoon mamahonger. Geef eraan toe. Ze zijn nog zo klein.
Eens met bovenstaande, gewoon bij je nemen. Je heeft blijkbaar behoefte aan je nabijheid en warmte. Ze is nog maar zo klein, ik snap ook nooit waarom die ukkies gelijk in hun eentje in bed 'moeten'. Als het vanzelf goed gaat, prima, maar bij zo'n kleintje zou ik gewoon toegeven aan wat ze nodig heeft. Mijn zoontje heeft de eerste maanden alleen maar bij mij geslapen, had heel erg behoefte aan contact. Na die tijd sliep hij probleemloos in z'n eigen bed. Ben blij dat ik hem nooit heb laten huilen, vind ik zo zielig.
We nemen haar ook regelmatig bij ons..het is niet zo dat ze zichzelf maar moet redden ofzo... maarja...je kan moeilijk 6 uur lang met haar op schoot zitten, hoe fijn we dat beide ook vinden... ik ben absoluut niet van het slapen bij ons in bed...ze slaapt snachts in de wieg die strak tegen mn bed aan staat... De hele dag zit ze bij mij op schoot, knuffelen we, zing ik voor dr en praat ik met dr... geef de borst op verzoek en tsja...ze slaapt inderdaad in dr eigen bed... maar of dat nou perse zo slecht is? Ik heb een draagdoek geprobeerd en dat vond ze vreselijk! Vanmiddag kpmt de bondolino binnen en ik hoop dat ze dat fijn vind...
Mijn zoontje vond een draagdoek ook vreselijk. Die sliep het lekkerste in de kinderwagen. Die had ik gewoon in de woonkamer, ik legde hem erin als hij moe werd, reed hem dan een beetje heen en weer en vertrokken was hij. Misschien ook nog iets om te proberen .
Wat al gezegd is, met 4 weken kan je echt niet van een slaapprobleem spreken. Ze wil gewoon bij je zijn, geef eraan toe. Mijn jongste is nu 6 weken en zit overdag meer in de draagdoek dan erbuiten, en 's nachts ligt ze echt tegen me aan in ons bed, anders slaapt ze niet of toch veel slechter. Ik geef eraan toe en hoop (en weet ook) dat het vanzelf verbetert. Hoop dat ze de Bondolino wel fijn vindt, er zijn ook dagen dat mijn dochter niets lijkt te willen (ze is dan moe maar kan niet slapen van de kramp, dan hangt ze tegen me aan terwijl ik op en neer door de woonkamer loop, of ik ga even naar buiten met haar. Meestal slaapt ze dan wel, zolang ik loop.
Het gaat er niet om dat slapen in eigen bed slecht is, absoluut niet. Mijn dochter sliep vanaf dag 1 in haar eigen bedje, en heel snel door. Het gaat om toegeven aan de behoeftes van je kindje. En het ene kindje heeft veel behoefte aan nabijheid van zijn mama (zoals mijn zoontje) en het andere kindje minder, zoals mijn dochter. Zeker als ze zo klein zijn vind ik het toegeven aan die behoefte het belangrijkst, en die verschillen nou eenmaal per kind. Mijn zoontje vond het ook vreselijk als ik hem in de draagdoek deed maar na even rondlopen viel hij altijd in slaap. Dus echt even laten zitten, kun je nog proberen, maar misschien heb je dat al gedaan. Wat iemand anders al zei, in de kinderwagen, beetje heen en weer rijden, hielp hier ook. Eventueel inbakeren, misschien dat ze zich dan geborgen voelt? Het gaat over, echt, begrijp dat het lastig is maar het is wel heel normaal en hoort er nou eenmaal bij.
Ik gebruik ook geen draagdoek, nog nooit aan begonnen. Maar het is toch alleen de namiddag/avond wat een dilemma is? De rest slaapt ze goed? o ja en ik ben echt voor om in dr eigen bed op eigen kamer te slapen. Niet in ons bed of wieg bij ons op de kamer.
Ja alleen de namiddag/avond is een probleem verder helemaal niet. 'Slaapprobleem' is dan een groot woord maar ik wist niet hoe anders te omschrijven... voor haar is dit een groot probleem omdat ze oververmoeid raakt en daardoor nog verdrietiger word
Ik zou dan echt proberen om te kijken wat jou kindje wil. Hier kon ze rond die leeftijd echt uren aan mijn borsten sabbelen (met af en toe een slok tussendoor). Werd ze het zat, dan wisselde ik van borst of liep rustig door de huiskamer om vervolgens weer een borst aan te bieden. De ene keer viel ze 10 min in slaap of keek ze rond. Op een gegeven moment zie je wanneer ze diep slapen en kan je ze in bed leggen. Het vergt enige uurtjes, maar het loopt dan wel geheel ontspannen. Misschien een poging om te wagen?
Ze wil bij je zijn. Mijn dochter heeft d'r eigen ledikantje maar een paar keer van de binnenkant gezien, drama. Die kleintjes willen een paar dingen, eten en bij mama zijn. Logisch. Hier zit Rebekka hele dagen in de doek, 's avonds veel op schoot bij ons en 's nachts bij ons in bed. Ik geloof dat dat ook het beste en meest natuurlijke is. Kijk maar in de dierenwereld, een aap legt zijn kleintje toch ook niet een paar takken onder hem te slapen? Dat zelf slapen komt vanzelf.
Google maar eens op borstvoeding en clusteren, het klinkt alsof ze dat doet. Veel borstvoedingsbaby's doen dat (en flesbaby's trouwens ook maar dat is wat lastiger ivm hoeveelheden voeding). Vaak aan het eind van de middag/begin van de avond. Zijn onrustig, huilen. Willen dan heel veel kleine beetjes drinken, daardoor krijgen ze wat vettere melk, zo 'tanken' ze vol en maken vaak daarna een lange(re) ruk slaap. Is lastig, maar gaat vanzelf weer over. Er aan toegeven kost minder energie dan je er tegen verzetten
Ik verzet me er niet tegen hoor...ik snap niet dat dat zo over komt... Vandaag geen problemen... super geslapen en ook vanavond was ze zo in slaap..